Jump to content

Bonifatius (kryegjeneral)

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Bonifatius (edhe Bonifacius) (* para 413; † 432) ka qene një kryegjeneral romakoperëndimor dhe Patricius në shek e 5.p.e.s.

Ai shfaqet për herë të parë më 413 gjatë mbrojtjes së Marseille kundra Gotëve të Perëndimit Athaulf. Në Africa dëshmohet më vonë si comes Africae, qëndronte edhe ne kontakt personal me Augustinus von Hippo. Më 423 refuzoi ti bindej pushtuesit Johannes dhe u rreshtua herët në palën e fituesit të mevonshëm Valentinian III.

Më 429 kundërshtoi urdhërin e drejtuesve të tij për tu kthyer në Itali ; me gjasme ai paska vepruar sipas Prokopit të Caesareas dhe Jordanes, ndaj dhe i pati thirrur Vandalët nën Geiserichne vend, gjë e cila vihet në dyshim në shkencën moderne. Bonifatius ishte i martuar me Pelegia që ishte gote, që ishte e besimit i krishterë Arian. Pas vdekjes së tij Aëtius u martua me vejushën, duke u kthyer me ndihmën e hunëve, me qëllim që të arrinte të merrte pasurinë e mbetur të Bonifatius .