Burri i dheut

Burri i dheut është titull, lëvdat apo mirënjohje popullore shqiptare për individët aktivistë të shquar që shërbejnë si shembull për gjenerata të reja në një hapësirë në të cilën vepron apo ka vepuar aktivisti e për të cilën thirret nga populli i një lokaliteti, krahine e më gjerë, si i till.

Zakonisht kjo fjalë e përbërë shpehet si mirënjohje së pari nga rrethi i ngushtë i bashkëpunëtorëve dhe pas përhapje së njohurive mbi shembujt e dhënë në popull, varësisht se populli e cilëson si të tillë apo jo përhapët edhe në popull.

Përkufizimi i saktë i mirënjohjes është paksa i vështirë sepse është në varësi të dukshme nga normat/zakonet e popullsisë që e përdorë këtë mirënjohje. Ndonjë studim për këtë mirënjohje popullore deri më tani nuk ka. Mirëpo në bazë të përdorimit të saj lë të kuptohet se bëhet fjalë për persona me principe që rreptësisht nëse është nevoja edhe fizikisht ju përmbahen principeve vetjake. Varësisht nëse këto principe janë shembullore për popullin atëherë personat me këto principe mbahen si "Burra të dheut" dhe nderohen për këto principe shembullore, në të kundërtën nëse ato nuk janë shembullore atëherë personi me ato principe të dëmshme ignorohet dhe mbahet si personë i luhatëshem, labilë që nuk e mbanë fjalën dhe prej tij mund të pritet tradhëtia.

Si do që të jetë shikuar nga niveli kombëtarë, personat e till, pesonave të cilëve ju drejtohet me fjalët "Burri i dheut" duhet të kenë një karakterë me vetitë si këto:

• Të jetë rrespektues i tokës dhe normave të parëve të tij dhe rrethit
• Të jetë "Njeri i fjalës"
• Të ketë dëshmuar gadishmërin dhe potencialin fizik për mbrojtjen e fjalës apo principit.

Përdorime tjera

Si përshëndetje

Fjala "Burri i dheut" përdoret edhe në nivele më të ulëta, si përshëndetje në trevat malore, si shenjë e gatishmëris të mbrojtjes apo thirrjes së ndërgjegjes së individit në normat e shoqërisë së ngusht shqiptare.

Si fjalë nënçmuese

Si fjalë nënçmuese, ignoruese për personat labilë me qëllim shpehje të njohurive mbi devjimin e personit nga normat shoqërore popullore shqiptare. Zakonisht kjo vije në dukje në tubime, në oda kur për devijinin e personit kanë njohuri shomica e pjesëmarrësve të tubimit.

Në letërsi

• Andon Zako Çajupi, "Burri i dheut (roman)".