Ekonomia e Malit të Zi

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Mali i Zi në aspektin ekonomik në kohën e Jugosllavisë së Dytë pat arritur nivel të konsiderueshëm të zhvillimit, duke arritur nivel në mesë të Bosnjës dhe Serbisë, duke zhvilluar industrinë e rëndë, metalike, elektrike, ushqimore, të drurit, të letrës e të celulozës dhe të lëkurës dhe këpucëve. Nga vitet e 60-tashekullit XX filloi ta zhvillojë turizmin bregdetar dhe malor, në zonën e Budvës e të Shën Stefanit dhe të Ulqinit me Tivar, i cili për shkak të luftërave të viteve të 90 ta, pësoi humbje të klientëve nga bota e jashtme dhe nga ish Jugosllavia.

Turizmi i Malit të zi është në zhvillim e sipër, shumë invesitor të huaj kanë filluar të investojnë kapitalin e tyre në Mal të Zi. Ka turista prej Sërbisë, Kosovës, Maqedonisë e prej disa vendeve evropiane e botërore. Qytetet më kryesore turistike janë Ulqini, Tivari, Budva e disa qytete të tjera. Mali i zi ka dalje të menjëhershme në det, po ashtu ka lidhje detare me shumë vende të botës. Mali i Zi ka lidhje të mira po ashtu me me Kosovën, Sërbinë, Shqipërinë e me vende të tjera Ballkanike. Po ashtu është i pasur me monumente arkitektonike nga koha ilire e cila ishte vendase e nga kohë pushtuse: Bizantine, Sllave, Osmane, që po ashtu nxitë zhvillimin turisitik.