Gjarpri i Shtëpisë
Gjarpri i Shtëpisë është një figurë mitologjike dhe simbolike e pranishme në kulturën dhe traditat shqiptare, me rrënjë të lashta që lidhen me besimet pagane ilire. Ky gjarpër shihet si mbrojtës i familjes, shtëpisë dhe mbarësisë, duke pasqyruar një lidhje të ngushtë midis njeriut dhe natyrës.[1]
Simbolika dhe besimi
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Sipas besimeve popullore, çdo shtëpi ka një gjarpër mbrojtës që jeton në një vend të fshehtë, zakonisht nën pragun e shtëpisë, në themelet e saj, ose pranë oxhakut. Ky gjarpër nuk është një krijesë e zakonshme, por një entitet mbinatyror që përfaqëson, fatin, begatinë dhe vazhdimësinë e familjes. Nëse gjarpri trajtohet me respekt dhe nuk shqetësohet, ai mbron banorët nga fatkeqësitë dhe sjell harmoni. Në rast se ai vritet apo largohet, besohet se familja do të përballet me telashe ose humbje.
Ritualet dhe praktikat më të njohura lidhur me këtë figurë mitologjike mes tjerash janë:
- Respekti për Gjarprin: Në shumë zona, banorët përpiqeshin të mos dëmtonin kurrë një gjarpër që shfaqej në afërsi të shtëpisë, duke e konsideruar atë si "të shenjtë". Shfaqja e tij interpretohej si një shenjë e mbarësisë.
- Sakrifica dhe ushqimi: Në disa raste, në kohë të veçanta, si për ndërtimin e një shtëpie të re, bëhej një ritual që përfshinte flijime simbolike ose lënien e ushqimit për gjarprin. Ky akt shërbente si një kërkesë për bekimin e tij ndaj familjes.
- Interpretimi i ëndrrave: Besohej se ëndrrat ku shfaqej gjarpri i shtëpisë kishin domethënie të veçantë. Nëse ai shfaqej i qetë, ishte shenjë mbarësie, ndërsa nëse dukej i zemëruar, mund të nënkuptonte konflikte ose rrezik.[2]
Mitologjia dhe kultura
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Figura e gjarprit është e përhapur në shumë kultura të lashta, por te shqiptarët ajo lidhet veçanërisht me "drangojt" dhe "kulshedrat", dy figura të tjera mitologjike që përfaqësojnë luftën mes forcave të së mirës dhe së keqes. Ndërsa drangoi shpesh simbolizohet si mbrojtës, kulshedra përfaqëson shkatërrimin. Gjarpri i shtëpisë qëndron në mes të këtyre dy poleve, si një simbol pozitiv dhe ruajtës.[3]
Trashëgimia dhe ndikimi
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Edhe pse ky besim është zbehur me kalimin e kohës, ai vazhdon të ruhet në tregime popullore, këngë dhe përralla. Në disa zona rurale të Shqipërisë, Kosovës dhe Maqedonisë së Veriut, koncepti i gjarprit mbrojtës ende mbetet pjesë e folklorit lokal. Shumë prej këtyre tregimeve përçojnë mësime mbi respektin për natyrën dhe bashkëjetesën harmonike me të.
Gjarpri i shtëpisë mbetet një simbol unik që mishëron ndërlidhjen mes njerëzve dhe forcave të padukshme që ata kanë nderuar dhe prej të cilave janë frikësuar për shekuj me radhë.[4]
Shih edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ "Ilirët, shqiptarët dhe gjarpri i shtëpisë". Telegrafi. 2018-05-19. Marrë më 2024-11-21.
- ^ Insajderi (2018-06-03). "Çfarë simbolizonte gjarpri te ilirët dhe përse e mbanin në shtëpi?". Insajderi. Marrë më 2024-11-21.
- ^ https://ulqini-online.com/sajti/?p=8879
- ^ https://durreslajm.al/legjenda-mbi-gjarprin-e-shtepise-pse-nuk-guxojne-ti-vrasin/