Higjiena racore

Alfred Plëci prezantoi termin "higjienë racore" në 1895.

Poster për Kongresin e Higjienës në Hamburg, 1912

Termi higjienë racore u përdor për të përshkruar një qasje ndaj eugjenikës në fillim të shekullit të 20-të, e cila gjeti zbatimin e saj më të gjerë në Gjermaninë naziste (eugjenika naziste). Ajo u shënua nga përpjekjet për të shmangur keqgjenerimin, ngjashmërisht me një mbarështues kafshësh që kërkon kafshë të racës së pastër. Kjo shpesh motivohej nga besimi në ekzistencën e një hierarkie racore dhe frika e lidhur me të se "racat më të ulëta" do të "ndotnin" një "më të lartë". Ashtu si me shumicën e eugjenistëve në atë kohë, higjienistët racorë besonin se mungesa e eugjenikës do të çonte në degjenerim të shpejtë shoqëror, rënie të qytetërimit nga përhapja e karakteristikave inferiore.