Kacia

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Kacia është vegël pune me të cilën bëhet bartja e një substance. Sipas fjalorit të gjuhës shqipe kacia është lopatë e vogël prej metali, me bishtë të gjatë, që përdoret për të marrë prush e për të hedhur hirin nga vatra a nga soba[1].

Shih edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Burim i të dhënave[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Fjalor i Gjuhës së Sotme Shqipe - Tiranë, 1980