Mania

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Mania (gr.: Manie në kuptimi Rasë e frytshme), në kuptimin e gjërë përdoret për të treguar dhënien jashtë normave pas një gjëje, dhënie e cila me kalimin e kohës shndërohet në zakon.

Në psikologji Mania është një gjendje afektive ekstreme para së gjithash si faza manike tek sëmundjet depresive (Zyklothymie). Kjo fazë veçohet posaqërisht me epshin për arsyetim pa marrë parasysh veprimet, shumfishim të teprimeve, mbivlersimin vetjakë dhe animi për idetë ikse (shpërthyese psikologjike).

Monomania ka po të njëjtin kuptim si mania e që përdoret për të treguar fuqitë të ndryshme të brendëshme që ndikojnë tek personat që veprojnë për zotërimin e një ideje të vetme.[1]

Burimi i të dhënave[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Der Grosse Brock Haus, Band 14 - Wiesbaden 1984 ISBN 3-7653-0353-4