Jump to content

Shelegar

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Shelegar

Shelegar është një fshatkomunën Sarandërrethin e SarandësShqipërisë.

Nga veriu fshati Shelegar kufizohet me Bregasin, nga jugu me Metoqin, nga lindja me Vrionin dhe nga perëndimi me qytetin Sarandën. Emrin Shelegar ky fshat e ka marrë nga që vendi aty i rrit shumë shelegët.

Toponimet të fshatit Shelegar:[1]

  • Arape - ara, në L. sot i ka marrë në pronësim fshati Vrion.
  • Arat e Banatëve - ara të fisit të banatëve, në P.
  • Arat e Tushenje - ara të fisit të tushenje, në P.
  • Arr’ e Jahlës - arë e madhe në qendër.
  • Burim i Dinit – burim, në L.
  • Fiku i Habibit - kodër e ara, në J.
  • Fiqt e Çeçit - vend grykë afër qendrës.
  • Fiqt e Jahlës - ara, në L. Ishin pronë e Jahos, kur vdiq i trashëgoi e shoqja Jahëla.
  • Grik e Çukarenje - vend grykë, në qendër.
  • Lum i Kalasës - lumi që vjen nga fshati i Kalasës, në P.
  • Llakbardhë/a - kodër e ara, në V.
  • Psakareja - kodër e pyllëzuar me sfaka, në L.
  • Tunel i Zakos - vend grykë, në P.
  • Ura e Gajdarit - urë e vjetër me tre harqe, në J.
  • Vaja e Çukarenje - va lumi, në V.

Fshati u krijua nga refugjatët çame nga Greqia, të cilët formojnë pjesën më të madhe të popullsisë me 2 familje toske nga fshati Podgoran, Përmet dhe disa labe.

Familjet në fshatin Shelegar:[2]

Benenj nga (Karbunarë e Paramithisë), Bedulenj (nga Lopësi i Filatit), Çukarenj (nga Margëlliçi-Çamëri), Hysi (nga Krasi i Tepelenës), Laskaj (nga Podgorani i Përmetit), Metalenj (nga Karbunarë e P.), Tushenj (nga Karbunarë e P.), Xhelili (nga Podgorani-Përmet).


Lidhje të jashtme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  1. ^ Fatos Mero Rrapaj (1995). Fjalori Onomastik i Epirit. Eurorilindja. f. 465-466. Treguan: 1) Zabit Shaban Resuli, me origjinë nga Karbunarë e Paramithisë, dt. 1957, sot me banim në Shelegar. 2) Demir Esat Tusha, nga Karbunarë i Paramithisë, dt. 1971, me arsim 8-vjeçar, sot me banim në Shelegar. 3) Osman Demir Karafili, me origjinë nga Karbunarë, dt. 1937, me arsim 8 vjeçar. Shelegar, më 19.XII.1994.
  2. ^ Rrapaj. Fjalori Onomastik i Epirit. 1995. f. 465.