Shmangia gjenetike

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Shmangia gjenetike ose shmangia alelike është ndryshimi ne frekuencën e një varianti të caktuar gjeni (aleli) në një popullatë prej efektit të kampionimit rastësor. Alelet në pasardhës janë një kopjë kampion i aleleve të prindërve, dhe rastësia ka një rol në përcaktimin nëse një individ i caktuar mbijeton dhe riprodhohet. Frekuenca e një aleli të një popullate është fraksioni i kopjeve të një gjeni të cilët kanë të përbashkët faktin se janë në të njëjtën formë.

Shmangia gjenetike është një proces i rëndësishëm evolutiv, i cili sjell ndryshimet në frekuencën e aleleve me kalimin e kohës. Mund të shkaktojë zhdukjen e plotë të varianteve të caktuara gjenesh, duke reduktuar variacionin gjenetik. Në kontrast me seleksionimin natyror i cili i bën variantet e gjeneve më të zakonshëm apo më të rrallë në varësi të suksesit të tyre për t'u riprodhuar, ndryshimet nga shmangia gjenetike nuk influencohen prej kufizimeve të ambientit apo nevojave adaptuese, dhe mund të jenë ose përmirësuese ose neutrale ose përkeqësuese kundrejt suksesit në riprodhim.

Efekti i shmangies gjenetike është më i madh në popullata të vogla, dhe më i vogël në popullata të mëdha. Ka shumë debate ndërmjet shkencëtarëve për rëndësinë relative të shmangies gjenetike kundrejt seleksionimit natyror. Ronald Fisher mbron idenë se shmangia gjenetike ka një rol të vogël ne evolucion, dhe kjo ide ishte mbizotëruese për shumë dekada. Në 1968 Motoo Kimura rizgjoi debatin me teorinë neutrale të evolucionit molekular e cila ngre pretendimet se shumica e ndryshimeve në materialin gjenetik (ndonëse jo domosdoshmërisht ndryshime në fenotip) shkaktohen nga shmangia gjenetike.

Shih edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]