Siguria kombëtare

Presidenti i Shteteve të Bashkuara Ronald Reagan në një konferencë me stafin e Këshillit të Sigurisë Kombëtare të SHBA për bombardimin e Libisë më 15 prill 1986.

Siguria kombëtare, ose mbrojtja kombëtare, është siguria dhe mbrojtja e një shteti sovran, duke përfshirë qytetarët, ekonominë dhe institucionet e tij, e cila konsiderohet si detyrë e qeverisë. E konceptuar fillimisht si mbrojtje kundër sulmeve ushtarake, siguria kombëtare kuptohet gjerësisht se përfshin edhe dimensione joushtarake, duke përfshirë sigurinë nga terrorizmi, minimizimin e krimit, sigurinë ekonomike, sigurinë e energjisë, sigurinë mjedisore, sigurinë ushqimore dhe sigurinë kibernetike. Në mënyrë të ngjashme, rreziqet e sigurisë kombëtare përfshijnë, përveç veprimeve të shteteve të tjera kombëtare, veprimet e aktorëve të dhunshëm joshtetërorë, nga kartelet e narkotikëve dhe nga korporatat shumëkombëshe, si dhe efektet e fatkeqësive natyrore.

Qeveritë mbështeten në një sërë masash, duke përfshirë fuqinë politike, ekonomike dhe ushtarake, si dhe diplomacinë, për të mbrojtur sigurinë e një shteti kombëtar. Ata gjithashtu mund të veprojnë për të ndërtuar kushtet e sigurisë rajonale dhe ndërkombëtare duke reduktuar shkaqet transnacionale të pasigurisë, si ndryshimi i klimës, pabarazia ekonomike, përjashtimi politik dhe përhapja bërthamore.

Shiko edhe

• Siguria e brendshme