Sofizmi

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Sofizmi ose sofistika është një shkollë filozofike që u zhvillua në Greqinë e lashtë duke filluar nga pjesa e dytë e shekullit V p.e.s. Filozofët më të shquar të dalë nga kjo shkollë janë Gorgias dhe Protagoras. Ndonëse kërkimi filozofik i tyre solli rezultate të ndryshme, vërehen disa ide të përbashkëta, siç janë skepticizmi në drejtim të një diturie universale, relativiteti moral si dhe përqendrimi tek njeriu si matës dhe njësi matëse për gjithçka që e rrethon. Sofistët do kalojnë ne histori sidomos për retorikën e tyre, mjeti që mund të bëjë diçka të konsiderohet e drejtë, qoftë e vërtetë apo jo, e moralshme apo jo. E dënuar për shekuj jashtë vëmendjes së shkrimtarëve dhe filozofëve, ishte e pashmangshme ripërtëritja dhe ripropozimi moderni i sofizmit në fillim të shek. XIX, duke parë që shoqëria moderne bazonte drejtësinë dhe politikën thellë në retorikë më shumë se çdo herë tjetër.

Etimologjia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Siç sugjeron emri, sofistë ishin ata persona që njiheshin në komunitet si individë me një horizont kulturor të gjerë dhe me eksperiencë në një ose më shumë shkenca ose teknika. Ky emërtim u kthye shpejt në një epitet negativ kur sofistët filluan të jepnin mësime retorike dhe logjike në këmbim të parave, gjë që në kontekstin historik ishte e papranueshme, sepse një filozof duhej të ishte vetëm ne kërkim të së vërtetës.

Sofistët[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Sofistët ishin të parët që formuluan një koncept perëndimor të kulturës, jo më si një bashkësi njohurish të veçanta por si metodë e të edukuarit dhe formuarit një person në mesin e një kombi ose të një konteksti shoqëror. Korrën sidomos sukses në shtresat më të larta te shoqërisë helene. Nxënësit e tyre duhej të ishin të përgatitur por kjo nuk mjaftonte po të mos zhvillohej tek ata mjeshtëria e retorikës, me synimin që të krijoheshin individë aktivë në jetën shoqërore si avokatë apo politikanë. Sofistët nuk ishin kurrë tepër të interesuar rreth lëndës parësore apo origjinës ose ligjeve të universit ; filozofia e tyre vërtitej rreth njeriut dhe marrëdhënies së tij me shoqërinë. Interesimi i paktë për kosmologjinë bëri që ata të konsideroheshin filozofët e parë moralë.

Emra të shquar[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]