Pranim: Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Faqe e re: '''Pranimi''' përkufizohet si veprimi i marrjes se dickaje që jepet dhe nuk kthehet. Pranohet një dhuratë, një ftesë. Kështu sipas përkufizimit klasik si: * Jap pëlqimin p... |
v Roboti: Konverton referencat pa titull, dhe vendos titullin e faqes nga eshte mare referenca |
||
Rreshti 5: | Rreshti 5: | ||
* E quaj të drejtë diçka, e quaj të vërtetë a të ligjshme; miratoj. E pranuan vendimin (ligjin, propozimin). Pranojnë statutin. I pranoi kushtet (afatet). E pranoi gabimin (fajin). I pranoi të gjitha. Pranon luftën e klasave (diktaturën e proletariatit). E pranuan për (si) të vërtetë. Pranoi se nuk kishte të drejtë. |
* E quaj të drejtë diçka, e quaj të vërtetë a të ligjshme; miratoj. E pranuan vendimin (ligjin, propozimin). Pranojnë statutin. I pranoi kushtet (afatet). E pranoi gabimin (fajin). I pranoi të gjitha. Pranon luftën e klasave (diktaturën e proletariatit). E pranuan për (si) të vërtetë. Pranoi se nuk kishte të drejtë. |
||
* Jap pëlqimin që dikush të marrë pjesë në një organizatë, të punojë diku etj., nuk jam kundër; e fut dikë në përbërjen e një organizate, e bëj anëtar; marr. E pranoi në punë. S'i pranonin në shkollë. |
* Jap pëlqimin që dikush të marrë pjesë në një organizatë, të punojë diku etj., nuk jam kundër; e fut dikë në përbërjen e një organizate, e bëj anëtar; marr. E pranoi në punë. S'i pranonin në shkollë. |
||
* Gjen mjedis të përshtatshëm për t'u rritur a për t'u zhvilluar mirë; është i përshtatshëm për diçka, është në përshtatje me diçka; duron. Ulliri nuk i pranon tokat me lagështirë. Kjo tokë nuk pranon këtë farë. Nuk i pranon gjuha jonë këto ndërtime të huaja. <ref>http://www.fjalori.shkenca.org/</ref> |
* Gjen mjedis të përshtatshëm për t'u rritur a për t'u zhvilluar mirë; është i përshtatshëm për diçka, është në përshtatje me diçka; duron. Ulliri nuk i pranon tokat me lagështirë. Kjo tokë nuk pranon këtë farë. Nuk i pranon gjuha jonë këto ndërtime të huaja. <ref>[http://www.fjalori.shkenca.org/ Fjalori I Gjuhës Shqipe<!-- Roboti gjeneroi titull për referencën -->]</ref> |
||
Versioni i datës 14 shtator 2012 12:43
Pranimi përkufizohet si veprimi i marrjes se dickaje që jepet dhe nuk kthehet. Pranohet një dhuratë, një ftesë. Kështu sipas përkufizimit klasik si:
- Jap pëlqimin për të bërë një punë a një veprim që më kërkohet; pajtohem me dikë a me diçka; dua. E pranoi detyrën e re. E pranoi si bashkëpunëtor. E pranoi për burrë (për grua). Pranoi të vinte (të fliste, të zgjidhej). S'pranon ashtu ai. Pranon, s'pranon, do të niset patjetër. - E si thua? Pranon? -Po, pranoj.
- E quaj të drejtë diçka, e quaj të vërtetë a të ligjshme; miratoj. E pranuan vendimin (ligjin, propozimin). Pranojnë statutin. I pranoi kushtet (afatet). E pranoi gabimin (fajin). I pranoi të gjitha. Pranon luftën e klasave (diktaturën e proletariatit). E pranuan për (si) të vërtetë. Pranoi se nuk kishte të drejtë.
- Jap pëlqimin që dikush të marrë pjesë në një organizatë, të punojë diku etj., nuk jam kundër; e fut dikë në përbërjen e një organizate, e bëj anëtar; marr. E pranoi në punë. S'i pranonin në shkollë.
- Gjen mjedis të përshtatshëm për t'u rritur a për t'u zhvilluar mirë; është i përshtatshëm për diçka, është në përshtatje me diçka; duron. Ulliri nuk i pranon tokat me lagështirë. Kjo tokë nuk pranon këtë farë. Nuk i pranon gjuha jonë këto ndërtime të huaja. [1]