Bakllavaja

Bakllavaja me arra, lajthia ose fistikë të mbështjellur me petë të hollë brumi, sherbet të ëmbël, mjaltë dhe erëza, të cilat shfaqen në shumë forma dhe shije, është desert i preferuar në shumë anë të botës.

Të gjithë e dëshirojnë në Mesdhe, Lindjen e Mesme dhe në Ballkan, dhe kjo është mjaft e kuptueshme që shumë popuj e përvetësojnë, ndër më të zjarrtit janë grekët, turqit, boshnjakët, shqiptarët, arabët, armenët, bullgarët dhe maqedonasit etj.

Por në fakti shekuj me radhë në bërjen e bakllavës kanë gisht shumë popuj. Të parët konsiderohet se bakllavën e kanë gatuar Asirianët, mandej hapin e parë revolucionar në gatimin e bakllavës e kanë bërë grekët e lashtë.

Një gjë është e sigurt, e ajo është se është përkryer në kuzhinat e pallatit Topkapi, gjatë kohës së perandorisë Osmane, dhe ajo ka qenë desert i preferuar i Sulltanit. Rëndësia e saj nuk është vetëm se konsiderohet, si simbol i pasurisë dhe i të sofistikuarës, por edhe për faktin se vlerësohet si traditë shtetërore. Parada e bakllavasë, që ka filluar nga fundi i shekullit 17 dhe fillimi i shekullit 18 është shembull për atë traditë. Kur ushtarët e kanë marrë pagën në çdo tre muaj nga Sulltani, u është përgatitur edhe ushqim, dhe në ditën e 15 të Ramazanit i kanë gostitur me bakllava. Në ditën e 15 të Ramazanit Sulltani ka shkuar ta shohë pelerinën e të dërguarit të Zotit, Muhammed, e cila ruhet në pallatin Topkapi dhe atëherë jeniçerët janë gostitur me bakllava, nga një pjatë për 10 ushtarë. Më vonë, kjo traditë është shndërruar në paradë.

Në shtëpitë familjeve myslimane pavarësisht e pasur apo e varfër, bakllava është ëmbëlsira kryesore , tradicionale për festën e Bajramit.

Receta

• Për 10 persona duhen : 1/2 kg bajame të qëruara, 400 g gjalpë, 40 g kanellë dhe karafile, 1 kg petë bakllavaje.

Për shirupin : 1/2 kg mjaltë, 700 g sheqer, 1/2 l ujë, aroma të ndryshme.

Mënyra e gatimit. I përvëlojmë me ujë të nxehtë bajamet dhe u qërojmë cipën (po të duam nuk ua heqim, por i hedhim ashtu siē janë) dhe, si t'i thajmë duke i fërkuar pak me një pecetë, i shtypim ose i presim me thikë në mënyrë që të bëhen si një trahan i trashë.

Shtypim, njëkohësisht, dhe kanellën bashkë me karafilët, pastaj vëmë gjalpin të shkrijë në zjarr.

Marrim një tepsi të përshtatshme, të llogaritur me shtresat e petëve, e lyejmë mirë me gjalë dhe shtrojmë në të dy petë bashkë, lyejmë sipërfaqen e petës me gjalpë dhe hedhim mbi të disa thërrime

bajamesh e pak pluhur erëzash (kanellë e karafil). Shtrojmë mbi to një petë tjetër e, si ta lyejmë me gjalpë, hedhim përsëri mbi të bajame dhe kanellë. Vazhdojmë pastaj duke shtruar nga dy petë e mbi to një shtresë bajame, duke pasur parasysh se, më në fund, do të shtrohen përsipër 3 petë, të lyera me gjalpë por pa shtresë bajamesh mbi to.

Së fundi lyejmë mirë me gjalpë edhe sipërfaqen me majën e një thike të mprehtë. Maja e thikës duhet të futet derisa të cikë petët e fundit e të shkojë pa ndërprerje deri në fund të ēdo vije, por cipat të mbeten të bashkuara njëra me tjetrën.

Gjithashtu, petët nuk duhet të ngjeshën gjatë heqjes së vijave, prandaj thika duhet të jetë e mprehur mirë. Pasi ta kemi përgatitur në këtë mënyrë, tepsinë e vëmë në furrë me nxehtësi mesatare, që bakllavaja të piqet për afro një gjysmë ore. E lëmë pastaj të ftohet pothuaj krejt dhe vetëm atëherë i hedhim përsipër shurupin, e jo kur është ende e nxehtë.

Lidhjet e jashtme

www.sitegatuajme.net www.recetagatimi.net DHe sherbehet me uje dhe kos