Bombardimi i Tokios (10 Mars 1945)

Një B-29 hedh bomba konvencionale mbi Japoni. Bombat po shpërndahen nga era, një dukuri e zakonshme që e bëri të vështirë bombardimin e saktë.

Natën e 9/10 marsit 1945, Forcat Ajrore të Ushtrisë së Shteteve të Bashkuara (USAAF) kryen një sulm shkatërrues me bomba zjarri në Tokio, kryeqytetin japonez. Ky sulm u kodua me emrin Operacioni Meetinghouse nga USAAF dhe njihet si Sulmi Ajror i Madh i Tokios në Japoni. Bombat e hedhura nga 279 bombardues të rëndë Boeing B-29 Superfortress dogjën pjesën më të madhe të Tokios lindore. Më shumë se 90,000 dhe ndoshta mbi 100,000 japonezë u vranë, kryesisht civilë, dhe një milion mbetën të pastrehë, duke e bërë atë sulmin e vetëm ajror më shkatërrues në historinë njerëzore. Mbrojtja ajrore dhe civile japoneze rezultoi kryesisht e pamjaftueshme; U humbën 14 avionë amerikanë dhe 96 aviatorë.

Sulmi në Tokio ishte një intensifikim i sulmeve ajrore në Japoni që kishin filluar në qershor 1944. Përpara këtij operacioni, USAAF ishte fokusuar në një fushatë bombardimi preciz kundër objekteve industriale japoneze. Këto sulme ishin përgjithësisht të pasuksesshme, gjë që kontribuoi në vendimin për të kaluar në bombardimet me zjarr. Operacioni gjatë orëve të para të 10 marsit ishte sulmi i parë i madh i bombardimeve me zjarr kundër një qyteti japonez dhe njësitë e USAAF përdorën taktika dukshëm të ndryshme nga ato të përdorura në bastisjet precize, duke përfshirë bombardimin gjatë natës me avionët që fluturonin në lartësi të ulëta. Shkatërrimi i gjerë i shkaktuar nga bastisja bëri që këto taktika të bëheshin standarde për B-29 të USAAF deri në fund të luftës.

Ka pasur një debat të gjatë mbi moralin e sulmit me zjarr të 10 marsit në Tokio. Bastisja përmendet shpesh si një shembull kyç në kritikat ndaj fushatave strategjike të bombardimeve të Aleatëve, me shumë historianë dhe komentues që argumentojnë se nuk ishte e pranueshme për USAAF të shënjestronte qëllimisht civilët, dhe historianë të tjerë që deklaronin se USAAF nuk kishte zgjidhje tjetër veçse të ndryshimi i taktikave të bombardimeve të zonës duke pasur parasysh se fushata e bombardimeve precize kishte dështuar. Në përgjithësi pranohet se taktikat e përdorura kundër Tokios dhe në sulme të ngjashme të mëvonshme ishin të suksesshme ushtarakisht. Sulmi përkujtohet në dy memorialë zyrtarë, disa memorialë lagjesh dhe një muze të operuar privatisht.

Shiko edhe

• Hedhja e Bombës Atomike në Hiroshima dhe Nagasaki