Brusketa
 Brusketa të mbushura me një sallatë domate, uthull balsamike të karamelizuar dhe djathë Grana Padano | |
| Pjata | Antipasto |
|---|---|
| Vendi i origjinës | Italia |
| Temperatura e servirjes | Pjatë e ftotë |
| Përbërësit kryesorë | Bukë, hudhër, vaji i ullirit |
| Variacionet | Domate, perimet, fasule, mish i pjekur, djathë |
Brusketa është një antipasto italiane (pjatë fillestare) e përbërë nga bukë e pjekur në skarë e fërkuar me [{hudhër]] dhe e mbushur me vaj ulliri dhe kripë. Variacionet mund të përfshijnë mbushje me domate, perime, fasule, mish të pjekur ose djathë. Në Itali, brusketa përgatitet shpesh duke përdorur një skarë brustolina.
Llojet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Një pjatë e njohur është brusketa me domate; Një recetë e njohur jashtë Italisë përfshin borzilok, domate të freskëta, hudhër dhe qepë ose mocarela. Në disa vende, sipërfaqja e përgatitur tregtohet si brusketa.[1]
Në rajonin e Abrucos të Italisë, shërbehet një variant i brusketave të bëra me një sallam të quajtur ventricina. Produktet e derrit të papërpunuar dhe erëzat e mbështjella në fshikëzën e derrit plaken dhe pasta përhapet në feta të hapura buke të cilat ndonjëherë piqen në skarë.[2] Pjata u zhvillua si një mënyrë për të shpëtuar bukën që ishte duke u bajatur.[3]
Sipas Qendrës Ndërkombëtare të Kuzhinës, termi bruschetta nganjëherë përdoret në mënyrë të ndërsjellë me crostini dhe pjatën toskan fettunta.[4] Në Toskanë, fetunta zakonisht shërbehet pa mbushje, veçanërisht në nëntor, për të shijuar vajin e parë të sezonit.[5]
Historia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Waverley Root dhe Marcella Hazan e gjurmojnë prejardhjen e brusketave në Romën e lashtë. Sipas Root, romakët e lashtë e quanin brusketën clustrum ose crustulum. Një mbishkrim i gjetur në qytetin Sabine të Cures dokumenton se grupi u shpërnda njerëzve së bashku me mulsum në festa të rëndësishme si Saturnalia.[6] (p103) Hazan thotë se prejardhja e brusketave është "ndoshta po aq e vjetër sa ajo e vetë vajit të ullirit". Në Romën e lashtë, shija e parë e vajit të ullirit ishte "ndoshta një copë buke e njomur me vaj që mund të jetë fërkuar ose jo me hudhër". Në kohët moderne, brusketa ishte një element kryesor i trattoria që përbënte "për kursimin e tarifës". Me kalimin e kohës, pjata fitoi popullaritet dhe mori rrugën e saj në kuzhinat e klasave më të larta shoqërore.[7]
Qendra Ndërkombëtare e Kuzhinës i daton brusketat në Mesjetë, kur mbushjet shërbeheshin në bukë në vend të pjatave.[4]
Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- ^ "Bruschetta Trio". Oil and Vinegar company website (në anglisht). 2015. Arkivuar nga origjinali më 2015-12-08. Marrë më 2015-12-05.
- ^ "bruschetta". Hannah International Foods (në anglisht). 2010. Arkivuar nga origjinali më 2010-02-27. Marrë më 2010-01-05.
- ^ Mariani, John (1998). The Dictionary of Italian Food and Drink. Broadway Books. New York. p. 45. ISBN 0767901290
- ^ a b International Culinary Center (2012). "Antipasti". The Fundamental Techniques of Classic Italian Cuisine (në anglisht). Stewart, Tabori & Chang. fq. 40. ISBN 978-1-58479-990-0.
- ^ "Fettunta Toasted bread with olive oil" (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2012. Marrë më 21 mars 2012.
- ^ Root, Waverley (1977). "III. Lazio". The Food of Italy (në anglisht). Vintage Books. ISBN 0-394-72429-1.
- ^ Hazan, Marcella (1976). "Antipasti". The Classic Italian Cookbook (në anglisht). Alfred A. Knopf. fq. 49. ISBN 0-394-40510-2.