Ebu Lehebi
Abdulaziz ibn Abdul Muttalib (Arabisht: عبد العزى بن عبد المطلب) ishte axha e Muhammedit. Ai ishte një nga arabët të cilët u përmendën në Kuran, i cili ishte gjallë gjatë kohës së shpalljes së Muhammedit.
Familja[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Ai lindi në vitin 549 në Mekë, ishte i biri i Abdul-Muttalibit dhe Lubna bint Haxharit.[1] i cili ishte prej fisit Khuza'a.[2] Ai ishte i martuar me Arwā Umm Xhemil, motra e Ebu Sufjanit. Fëmijët i tij ishin Utbah,[3][4] Utaybah,[5] Muattab,[6] Durrah (Fakhita), 'Uzzā dhe Khālida. Ebu Lehebi ka pasur tjetër djalë i cili kishte emrin Durrah i cili mund të jetë lindur nga një grua tjetër. Vajza e tij Durrah e pranoi Islamin dhe u bë transmetuese e hadithit. Utbah poashtu e pranoi Islamin pas pushtimit të Mekës.
Thirrja e Muhammedit[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Një ditë, Muhammedi e morri udhëzimin nga Allahu se ai duhet ta përhap mezashin e Islamit haptazi. Ai u ngjit në Malin Safa dhe bërtiti: "O fatkeqësia e mëngjesit!" Sipas traditës arabe, kjo alarm ishte ku personi e vërente se armiku po vinte kundër tyre në agim.
Kur e ndëgjuan këtë, të gjithë banorët e Mekës u mblodhën dhe shkuan te mali. Muhammedi i pyeti banorët. "Nëse i'u them juve se prapa kësaj mali është armiku i cili do t'ju sulmojë, a do të më besoni?" Banorët i'u përgjigjën: "Po, ti je më besniku". Pastaj Muhammedi tha. "Atëhere unë po ju them se unë jam i dërguari i Zotit."
Axha e tij Ebu Lehebi i'a ndërpreu: "Mjerë për ty! A për këtë na ke thirrur?"[7] Sipas një transmetimit tjetët thuhet se Ebu Lehebi e morri një guri dhe e goditi nipin e tij.
Surja Mesed[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Pas kësaj incidenti, Muhammedit i'u shpall një sure, surja Mesed.[8]
Në emrin e Allahut Mëshiruesit, Mëshirëbërësit
- Qoftë i shkatërruar Ebi Lehebi, e ai më është shkatërruar!
- Atij nuk i bëri dobi pasuria e vet, as ajo çka fitoi!
- Ai do të hyjë në një zjarr të ndezur flakë.
- E edhe gruaja e tij, ajo që barti dru (ferra),
- E në qafën e saj ajo ka një litar të përdredhur.
Umm Xhemil është quajtur "ajo që barti dru (ferra)" sepse thuhet se ajo barte dru dhe e gjuante në rrugët ku ecte Muhammedi.[9][10] Ajo ishte fqinje e Muhammedit, ajo hedhte plehra në shtëpinë e Muhammedit.
Vdekja[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Gruaja e Abbasit, Lybabe e lëndoi Ebu Lehebin aq ashpër saq koka e tij u nda. Plaga u bë septike dhe trupi i tij shpërtheu në pustula të hapura. Ebu Lehebi vdiq një javë më vonë në vitin 624.
Era e trupit e Ebu Lehebit ishte aq e keqe saq askush nuk mund të afroheshin. Sipas një transmetimi thuhet se një nga të afërmit e ka parë Ebu Lehebin duke vuajtur në Xhehnem.
Referimet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- ^ Ibn Hisham note 97. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad p. 707. Oxford: Oxford University Press.
- ^ 19.6/ Muhammad ibn Saad, Tabaqat vol. 1 part 1:19:6.
- ^ 19.6/ Muhammad ibn Saad, Tabaqat vol. 1 part 1:19:6.
- ^ Muhammad ibn Saad, Tabaqat vol. 8. Translated by Bewley, A. (1995). The Women of Madina p. 24. London: Ta-Ha Publishers.
- ^ Ibn Ishaq/Guillaume p. 170.
- ^ Ibn Ishaq/Guillaume p. 170.
- ^ Ibn Kathir, Tafsir on Q111:1.
- ^ Ibn Kathir, Tafsir on Q111:1.
- ^ Ibn Ishaq/Guillaume p. 161.
- ^ http://corpus.quran.com/concept.jsp?id=umm-jamil