Floriani

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
(Përcjellë nga Florianus)
Floriani
Emri i mbretërimit
Imperator Caesar Marcus Annius Florianus Augustus[1]

Marcus Annius Florianus (vdiq më 276), i njohur gjithashtu si Floriani, ishte perandor Romak nga vdekja e gjysmë vëllait të tij, Perandorit Tacitus, në korrik të 276 deri në vrasjen e tij në shtator të po atij viti.

Gjysmë vëllai i Florianit, Taciti u shpall perandor në fund të vitit 275, pas vdekjes së papritur të Perandorit Aurelian. Pasi që Taciti vdiq vitin e ardhshëm, gjoja u vra si pasojë e një komploti ushtarak, Floriani e shpalli veten perandor, me njohjen e Senatit Romak dhe një pjese të madhe të perandorisë. Sidoqoftë, perandorit të ri së shpejti iu desh të merrej me revoltën e Probusit, i cili u ngrit menjëherë pasi Florianus u ngjit në fron, me mbështetjen e provincave të Egjiptit, Sirisë, Palestinës dhe Fenikisë . Probusi përfitoi nga terreni i Portave të Cilicianit dhe klima e nxehtë e zonës, në të cilën ushtria e Florianus nuk ishte mësuar, për të hequr dorë nga morali i tyre. Ushtria e Florianit u ngrit kundër tij dhe e vrau.

Historia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Antoninianus i Tacitusit. Legjenda: Perandori Caesar Marcus CLavdius TACITVS AVGustus.

Në fund të vitit 275, gjysmë vëllai i nënës së Florianus, Tacitus, u shpall Perandor Romak, pas vdekjes së papritur të Perandorit Aurelian. Menjëherë pas kësaj, Taciti e caktoi Florianusin si prefekt pretorian.[2] [3] Atëherë Taciti urdhëroi Florianusin që të drejtonte trupat në Panoni, me qëllim që të zmbrapste sulmet në Gotë, në territorin Romak.[4] Pasi Taciti vdiq, papritmas në korrik të vitit 276, gjoja si pasojë e një komploti ushtarak, Florianus shpejt e shpalli veten perandor dhe u njoh si i tillë nga Senati Romak dhe provincat perëndimore.[2] Florianus vazhdoi më tej fushatën kundër Gotëve, duke fituar një fitore të madhe përpara se t'i mbërrinin lajmet për revoltën e Probusit, i cili kishte shërbyer me sukses si komandant nën drejtimin e Aurelianit dhe Tacitit. Revolta e Probit u mbështet nga provincat e Egjiptit, Sirisë, Palestinës dhe Fenikisë.[2]

Probusi përfitoi nga kontrolli i tij mbi grurin egjiptian, të cilin e përdori për të ndërprerë me shpejtësi furnizimin me grurë për pjesën tjetër të perandorisë. Probusi i drejtoi trupat e tij në Azinë e Vogël, në mënyrë që të mbronte Portat Cilikiane, duke e lejuar atë të përdorte luftën guerile për të bërë një luftë tërheqje sesa një konfrontim të drejtpërdrejtë. Floriani udhëhoqi trupat e tij për të Kilikisë, dhe gjinden forcat e tij në Tars. Sidoqoftë, shumë prej trupave të tij, të cilët nuk ishin mësuar me klimën e nxehtë të zonës, u sëmurën për shkak të një vale nxehtësie verore. Me të mësuar për këtë, Probusi nisi bastisjet rreth qytetit, në mënyrë që të dobësonte moralin e forcave të Florianit. Kjo strategji ishte e suksesshme dhe Floriani humbi kontrollin e ushtrisë së tij, e cila në shtator u ngrit kundër tij dhe e vrau.[2] Në total, mbretëria e Florianus zgjati më pak se tre muaj.[2]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Bibliografi[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Bédoyère, Guy de la (2017). Praetorian: The Rise and Fall of Rome's Imperial Bodyguard. Yale University Press. ISBN 9780300226270. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  • Hebblewhite, Mark (2016). The Emperor and the Army in the Later Roman Empire, AD 235–395. Taylor & Francis. ISBN 9781317034308. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  • Meijer, Fik (2004). Emperors Don't Die in Bed. Routledge. ISBN 9780415312011. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  • Syvanne, Ilkka (2015). Military History of Late Rome 284-361. Pen and Sword. ISBN 9781848848559. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

Linqe te jashtme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Wikimedia Commons ka materiale multimediale në lidhje me: Florianus

Titujt udhëheqës
Parardhësi 
Tacitus
Roman emperor
276
Pasardhësi 
Probus
  1. ^ Cooley, Alison E. (2012). The Cambridge Manual of Latin Epigraphy. Cambridge University Press. fq. 500. ISBN 978-0-521-84026-2. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ a b c d e Meijer 2004.
  3. ^ Hebblewhite 2016.
  4. ^ Bédoyère 2017.