Milton Friedman

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Milton Friedman (31 korrik 1912 - 16 nëntor, 2006) ishte një ekonomist amerikan, statisticien dhe shkrimtar i cili dha mësim në Universitetin e Çikagos për më shumë se tre dekada. Ai mori Çmimin Nobel në vitin 1976 në Shkencat Ekonomike për kërkimin e tij në analizën e konsumit, historinë monetare dhe teorinë dhe kompleksitetin e politikës së stabilizimit. [1] Sfidat e Friedman për atë që ai më vonë e quajti teoria e "Keynesian Naiv" (në krahasim me neo-Keynesian)[2]filloi në 1950 me riinterpretim e tij të funksionit të konsumit, dhe ai u bë avokati kryesor që kundërshtoi politikat qeveritare të Keynesian. [3]

Në fund të viteve 1960, ai e përshkroi qasjen e tij (së bashku me të gjithë ekonomisët e kësaj rryme) duke përdorur "Gjuha dhe aparatet Keynesiane" por duke refuzuar konkluzionet "fillestare". [4]

Gjatë viteve 1960, ai promovoi një politikë alternative makroekonomike të njohur si "monetarism". Ai teorizoi se ka ekzistuar një normë "natyrore" e papunësisë dhe e argumentuar, se qeveritë munden vetëm të rrisin punësimin mbi këtë normë, p.sh, duke rritur kërkesën agregate, vetëm për aq kohë sa inflacioni është duke u përshpejtuar. [5]

Referime dhe shënime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ "Milton Friedman on nobelprize.org". Nobel Prize. 1976. Marrë më 20 shkurt 2008. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ "Milton Friedman". Commanding Heights. PBS. 1 tetor 2000. Marrë më 19 shtator 2011. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ "Milton Friedman—Economist as Public Intellectual". Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2009. Marrë më 20 korrik 2015. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  4. ^ Mark Skousen (2009-02-28). The Making of Modern Economics: The Lives and Ideas of the Great Thinkers. M.E. Sharpe. fq. 407. ISBN 0-7656-2227-0. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  5. ^ Among macroeconomists, the "natural" rate has been increasingly replaced by James Tobin's NAIRU, the non-accelerating inflation rate of unemployment, which is seen as having fewer normative connotations.