Onomatopeja

Onomatopeja vjen nga greqishtja onoma - emër, poieo - bej, krijoj.

Është fjalë tingullimituese ose përshkrim i dukurive a i sendeve, duke shfrytëzuar imitimin e zhurmave e të zërave.

Fjalët paf-puf, bam-bum etj. janë onomatopeike. Fjalët tingullimituese shërbejnë për te pasuruar fjalorin e gjuhës. Fjalët janë formuar nga pasthirrmat ose onomatopetë janë : feshfeshe, feshferime, bubullime, belbëzoj, çange, çuçurit, derderllit, ferferllon, gurgullon, pupthi, etj. Onomatopeja eshte ajo figure letrare qe realizon imitimin nepermjet tingujve te zhurmave te qenieve te gjalla ose te zhurmave te dukurive natyrore:kenga e zogjve(ciu-ciu),trokellima e kuajve(trak-trak),lehja e qenit ( ham-ham ),zhurma e pyllit(fesh-fesh) etj.