Përdoruesi:Jack Aliu Çelpica/sandbox

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Familja Murrizi ishte një nga familjet feudale të Shqipërisë së mesme, ata kishin pushtet në zonën midis Beratit, Elbasanit dhe Sulzotajt, në të cilën përbënin një territor të lirë.

Origjinën[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Familja Murrizi pasi u dëbua nga fshati Murriz Kozare (nga i cili morën emrin) për shkak të një mosmarrëveshjeje me një fis tjetër, u internuan dhe arritën në fshatin Sulzotaj, familja përbëhej nga katër djem me emrat e mëposhtëm Haxhi, Tahiri, Hajro dhe Dervishi më i vogli. Në Sulzotaj ata ishin myslimanë, ndërsa më parë mendohej se ishin katolikë dhe vinin nga malësitë e mëdha të Shkodrës, por nuk ka të dhëna të besueshme historike për këtë.

Me kalimin e kohës familja u përhap në fshatrat Plemer, Shenepremte dhe Sulzotaj ku sot ndodhet rrethi i Murrizit.

Murrizët e Sulzotajt[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Gur varri i fisit Murrizi të Sulzotajve

Gur varri i fisit Murrizi të Sulzotajve

Berat nel 1813

Berati në 1813

Ata hasën vështirësi gjatë mbërritjes së tyre në tokat e Sulejman beut (Sulzotaj i sotëm) ndërsa pjesa tjetër e tokës ishte në pronësi të familjes së Abaz Bej Lushnjës. sepse ata zunë ndërtesën e shtëpisë së beut në fjalë, gjatë periudhës së Perandorisë Osmane.

Beu shkoi te Omer Pashë Kavaja dhe u ankua se i ishte hequr shtëpia dhe territori, pasi raportoi gjithçka i dhanë 25 ushtarë për t'i marrë përsëri pushtetin. Ndërkohë familja Murrizi mori lajmin se do të vriteshin nga beu. Duke udhëtuar me ushtarët e tij për të ekzekutuar uzurpatorët, por ai nuk e dinte që familja Murrizi ishte në dijeni të pritës.

Por murgjit bektashinj ishin vigjilentë dhe e dinin këtë situatë dhe kishin marrë masa duke u pozicionuar në pozicione strategjike të fshatit të fshehura mirë kur beu do të hynte, ushtarët nuk vepruan dhe pasi morën rrugën e kthimit u thoni pse jo. i qëlloi, thuaju se na kanë zënë pritë, por ti nuk i ke parë. Beu vendosi të vinte me një ushtri më të madhe, por fati i familjes Murrizi që beu nuk i kishte bërë homazhe Sulltanit dhe atij iu pre koka dhe pas kësaj ngjarjeje familja Murrizi u bë pronare e timarit.

Një Murrizi në Perandorinë Osmane kishte pozitë të lartë në ushtri dhe ishte Delibashi (prefekt) i Beratit, por ndodhi që gjatë luftës osmano-ruse ushtari Murrizi hoqi dorë nga lufta dhe sapo u martua u kthye. te Sulzotaj, spiunët e fshatit tonë që i përkisnin fisit të Kasmiut i njoftuan zyrtarët osmanë se kishin ardhur në fshat ndërsa Murrizi ishte në ara, kështu që prefekti i Beratit, Haxhi Murrizi, mohoi se ai nuk ishte aty.

Në fshat ndodhej edhe një xhami e ndërtuar në fund të shekullit XIX dhe e shkatërruar nga regjimi në vitin 1967. Kryefamiljari Nuredin Murrizi ka pritur komandantin Myslym Peza dhe Kajo Kajrafilin gjatë luftës partizane. Dimë gjithashtu se Xhaferr Murrizi ra dëshmor nga regjimi hoxhist teksa u vra në lagjen Murrizi nga fashistët italianë. Duhet thënë se ata ishin me Ballin Kombëtar (Balli Kombtare), prandaj partizanët mbretërorë, që ishin kundër sistemit komunist dhe rrjedhimisht ata të fisit Murrizi, u shpallën “Kulaki” dhe pronat dhe pasuritë e tyre iu kërkuan shtetit.

La teqja di Baba Hasan[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ipotetica rappresentazione di Baba Hasan

Paraqitja hipotetike e Baba Hasanit

Rappresentazione di come doveva apparire il sepolcro del bektashi Baba Hasan

Përshkrim se si duhet të ishte dukur varri i Bektashiut Baba Hasan

Legjenda thotë se aty ka qenë një kishë e vjetër ku ndodhet lagjja Murrizi, banorët më të vjetër të këtij fisi tregojnë për praninë e “teqjes” ose siç njihet në popull teqeja e Baba Hasanit.

Për këtë njeri të mirë, thuhet se mbeti në këtë botë dhe nuk kishte të afërm, e morën disa pleq të fisit Murrizi për ta ndihmuar por ai nuk jetoi gjatë dhe vdiq në fillim të viteve 1900. Gjithashtu thuhet se kur Ushtria serbe u vendos në fshatin Sulzotaj, afër varrit, një kalë i kësaj ushtrie po manovronte si për të paralajmëruar diçka atje. Ushtari serb pyeti një vendas se çfarë kishte, ata i shpjeguan se aty ishte varrosur një njeri i mirë, varri i të cilit ishte djegur natën.

Murrizët e Shenepremtes[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Caush Murrizi (27/05/1700 - 28/05/1781) Krijusi i Fshatit Shenepremte; Kujtim nga pasardhesit

Caush Murrizi (27/05/1700 - 28/05/1781) Krijusi i Fshatit Shenepremte;

Emri i fshatit Shenepremte vjen nga emri i Santa Parasçevës, ndoshta dikur ka pasur një kishë kushtuar asaj, por që sot nuk ka asnjë gjurmë.

Ka qenë një djalë jetim që si fëmijë ka punuar në familjen Murrizi, pasi u rrit, i dhanë tokën e Shenepremtes, mbiemrin dhe më pas e martuan. Këta Murrizi sot pretendojnë se e kanë origjinën nga Dibra, janë birësuar sipas zakonit dhe i kanë dhënë mbiemrin për arsye prestigji. Në mars të vitit 1913, ushtria serbe mbërriti në fshat, gjatë pushtimit në Luftën e Parë Botërore, ku vendosi një “blloqe rrugësh” për të vëzhguar hyrje-daljet e lumit Shkumbin. Kur u tërhoqën, tentuan të grabisnin të gjitha ushqimet, por hasën në kundërshtimin e banorëve dhe në një moment vranë Xhaf Murrizin në fshatin Shenepremte ndërsa në Çermë vranë dervish Bujarin.

Anëtarë të shquar[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Myslim Nafiz Murrizi i lindur më 14 Prill 1968 në Divjakë është avokat, sipërmarrës dhe deputet shqiptar në Kuvendin e Shqipërisë në emër të Partisë Demokratike të Shqipërisë.

Gramoz Murrizi është operator i Administratës Rajonale të Zonave të Mbrojtura Fier.

Burimet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Këtë dëshmi e ka dhënë Avdyl Murrizi i Sulzotajt.

Studimet e kryera nga Niko Ferro