Solstici i dimrit

Stinët me pikat e tranzicionit të solsticit të qershorit, ekuinoksit të shtatorit, solsticit të dhjetorit dhe ekuinoksit të marsit

Solstici i dimirt, i quajtur edhe solstici hibernal, ndodh kur secili prej poleve të Tokës arrin animin maksimal nga Dielli. Kjo ndodh dy herë në vit, një herë në çdo hemisferë (Veriore dhe Jugore). Për atë hemisferë, solstici i dimrit është dita me periudhën më të shkurtër të dritës së ditës dhe natën më të gjatë të vitit, dhe kur Dielli është në lartësinë maksimale ditore më të ulët në qiell. Çdo rajon polar përjeton errësirë ​​ose muzg të vazhdueshëm rreth solsticit të tij dimëror. Ngjarja e kundërt është solstici i verës.

Solstici i dimrit ndodh gjatë dimrit të hemisferës. Në hemisferën veriore, ky është solstici i dhjetorit (21 dhjetor, 22 dhjetor ose 23 dhjetor) dhe në hemisferën jugore, ky është solstici i qershorit (20 qershor, 21 qershor ose 22 qershor). Edhe pse vetë solstici i dimrit zgjat vetëm një moment, termi i referohet edhe ditës në të cilën ndodh. Termi mesdimër përdoret gjithashtu si sinonim i solsticit të dimrit, megjithëse ka edhe kuptime të tjera. Tradicionalisht, në shumë rajone të buta, solstici dimëror shihet si mesi i dimrit; edhe pse sot në disa vende dhe kalendarë shihet si fillimi i dimrit. Emra të tjerë janë "ekstremi i dimrit" ose "dita më e shkurtër".

Që nga parahistoria, solstici dimëror ka qenë një kohë e rëndësishme e vitit në shumë kultura dhe është shënuar nga festa dhe rite. Ajo shënoi vdekjen dhe rilindjen simbolike të Diellit; zbehja graduale e orëve të ditës është e kundërt dhe fillon të rritet përsëri. Disa monumente antike si Newgrange, Stonehenge, dhe Cahokia Woodhenge janë në linjë me lindjen ose perëndimin e diellit në solsticin e dimrit.