Purgatori: Dallime mes rishikimesh
[redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
''permbajtja e vepres'' |
Mh7kJ (diskuto | kontribute) U kthye versioni 1083032 i bërë nga 178.175.107.74 (diskutimet) |
||
Rreshti 5: | Rreshti 5: | ||
[[Mesha]] apo [[Lutja (fe)|lutjet]] e të gjallëve, veçanërisht në kohën e përkujtimit të të vdekurit, ndihmojnë që kjo kohë të shkurtohet. |
[[Mesha]] apo [[Lutja (fe)|lutjet]] e të gjallëve, veçanërisht në kohën e përkujtimit të të vdekurit, ndihmojnë që kjo kohë të shkurtohet. |
||
== Historia == |
|||
==permbajtja e vepres== |
|||
==Doktrina katolike== |
==Doktrina katolike== |
Versioni i datës 22 janar 2012 16:22
Purgatori (nga lat. purgatorium = pastrim) sipas doktrinës së kishës katolike, është një gjendje e nevojshme por e dhimbshme e pastrimit nëpër të cilin duhet të kalojnë ata shpirtëra të njerzve të vdekur, që megjithse janë në "Hirin e Perëndisë në çastin e vdekjes, nuk janë plotësisht të pastër, por atyre u është siguruar shpëtimi i amshuar dhe hyrja në parajsë pas pastrimit. Ata duhet të vuajnë për të shpërblyer Drejtësinë Hyjnore, që të hyjnë në parajsë dhe shijojnë praninë e fytyrës së Perëndisë.
Purgatori nuk është një ndëshkim hyjnor mizor: përkundrazi, ai është frut i dashurisë së pafundme të Perëndisë. Në purgator vuajtja qëndron në atë, që i vdekuri në të vërtetë e ndjen praninë dhe dashurinë e përkryer të Perëndisë, por për shkak të mëkateve të tij nuk ndihet i denjë për këtë dashuri. Pikërisht kjo shkakton dhimbjen e madhe - shpirti pastrohet nga faji i tij i fundit nëpërmjet pendesës së tij. Në fakt, në teologjinë katolike, një shpirt i papërsosur nuk do të mundte të qëndronte përballë Perëndisë pa vuajtur pamasë për mjerimin e vet, prandaj purgatori është një gjendje e domosdoshme në lumninë e shpirtërave mëkatare, edhe pse ndodhen në hirin hyjnor.
Mesha apo lutjet e të gjallëve, veçanërisht në kohën e përkujtimit të të vdekurit, ndihmojnë që kjo kohë të shkurtohet.