Jump to content

Verë e thatë (Dry Summer)

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Verë e thatë, i lancuar në Shtetet e Bashkuara si Reflections, është një film dram turk bardh e zi i vitit 1964, i bashkëprodhuar, bashkë-skenar dhe drejtuar nga Metin Erksan bazuar në një roman të Necati Cumalı, ku shfaqet Erol Taş si një fermer duhani qendan një lumë për të vaditur pronën e tij dhe për të shkatërruar konkurrentët e tij. Është gjithashtu i disponueshëm në një shfaqje teatrale amerikane të dubluar në anglisht, të titulluar Reflections, prodhuar nga William Shelton dhe redaktuar nga David E. Durston .

Martin Scorsese ka mbështetur ruajtjen e filmit dhe është i disponueshëm në DVD.

Osmani vendos të beje dige në pronën e tij sepse e di se vera do të jetë shumë e thatë për të mbështetur të gjithë fermerët që ndodhen në ujërat e tij. Vëllai i tij më i vogël, Hasani, i kërkon të mos e ngrejë digen, por pa dëshirë shkon me të. Hasani herë pas here hap digën nga keqardhja për fqinjët e tij, por Osmani nxiton ta mbyllë sërish.

Ndërkohë, Hasani martohet me një grua të re të quajtur Bahar. Natën e tyre të dasmës, Osmani hyn në dhomën e tyre të gjumit dhe urdhëron Baharin që të lindë deri në 10 fëmijë për familjen. Hasani duhet të vendosë një komodinë para dritares për të bllokuar vëllanë e tij të dehur.

Një nga fermerët vret qenin e Osmanit, duke i shtyrë vëllezërit të ruanin natën për të parandaluar dhunën e mëtejshme. Atë natë, dy fermerë hedhin në erë digën. Osmani dhe Hasani ndjekin te dyshuarit. Osmani gjuan disa të shtëna në errësirë, duke vrarë një nga fermerët. Ai e bind Hasanin të marrë persiper fajin për vrasjen duke i thene se Hasani është shumë më i ri dhe do të marrë një dënim më të lehtë.

Hasani dënohet me 24 vjet burgin, i cili ulet në 8 sepse me gjasa qe ishte provokuar. Osmani e përdor mungesën e tij duke ndikuar tek Bahari. Ai shkatërron letrat e Hasanit për t'u dukur sikur e ka harruar Baharin. Kur një i burgosur me emrin Hasan vritet në të njëjtin burg me burrin e saj, Bahar shqetësohet. Ajo ikën nga ferma dhe kthehet te nëna e saj. Osmani e bind atë të kthehet duke e bindur se, si e veja e Hasanit zotëron gjysmën e gjithçkaje.

Hasani nuk ka vdekur dhe më në fund falet. Duke u kthyer nga burgu në shtëpi, ai mëson se si Osmani e ka mashtruar Baharin. Ai shkon direkt për t'u përballur me vëllain e tij. Osmani qëllon së pari në Bahar e cila vrapon drejt tij me sëpatë. Ai qëllon vazhdimisht drejt Hasanit, por Hasani arrin ta rrëzojë vëllanë e tij në burim duke e mbytur. Trupi i Osmanit e lan gropëzën drejt fermave që i kishte privuar nga uji.

  • Erol Taş - Osman
  • Ulvi Dogan - Hasan
  • Hülya Koçyiğit - Bahar
  • Alaettin Altiok
  • Hakki Haktan
  • Zeki Tüney
  • Yavuz Yalinkiliç

Filmi fitoi "Golden Bear" në Festivalin e 14-të Ndërkombëtar të Filmit në Berlin [1] dhe Çmimin e Bienales në Festivalin e 25-të të Filmit në Venecia. [2] Filmi u përzgjodh gjithashtu si filmi turk për filmin më të mirë të huaj në 37-të çmime të Akademisë, por nuk u pranua si i nominuar. [3]

  1. ^ "Berlinale 1964: Prize Winners". berlinale.de. Marrë më 2010-02-20. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ "Venice Film Festival 1964". MUBI. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ Margaret Herrick Library, Academy of Motion Picture Arts and Sciences