Beteja e Murinës

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Beteja e Murinës u zhvillua më 8 janar 1880, midis Principatës së Malit të Zi dhe Lidhjes së Prizrenit. Ajo ishte pjesë e betejave për sovranitetin mbi Plavën dhe Gusinjen të cilat njihen me emrin Betejat e Plavës dhe Gucisë.

Beteja e Murinës
Pjesë e Batejave për Plavën dhe Gucin
Data8 Janar 1880
Vendodhja
Plav, Mali i Zi
Pasoja
Palët pjesëmarrëse
Mali i Zi Lidhja e Prizrenit
Komandantët dhe udhëheqësit
Marko Miljanov
Todor Miljanov Vukoviq		 Kurt Asllani
Fuqia ushtarake
3,000(sipas malajzezve)
9,000(sipas shqiptarve)		 7,000(sipas shqiptarve)
10,000(sipas malajzezve
Viktimat dhe humbjet
Nuk dihet 221 të vrarë

Përmbledhje[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Sipas traktatit të Berlinit, Perandoria Osmane duhej t'ia dorëzonte rajonin Malit të Zi, por kjo lëvizje u kundërshtua ushtarakisht nga shqiptarët vendas. Në kohën e betejës, burimet malazeze pohojnë se rreth 10.000 shqiptarë të Lidhjes së Prizrenit luftuan kundër forcave malazeze që numëronin 3.000, të udhëhequra nga komandantët Marko Miljanov dhe Todor Miljanov dhe prifti Gjoko, në Murino. [1] Burimet shqiptare pohojnë se rreth 4000 ushtarë shqiptarë të Lidhjes së Prizrenit dhe 3000 vullnetarë vendas luftuan kundër 9000 malazezëve. [2]

Beteja në Murinë ndodhi rreth një muaj më vonë pas Betejës së Nokshiqit (4 dhjetor 1879) ndërsa komanda e lartë osmane po përgatitej të dërgonte trupa nga Manastiri nën drejtimin e Ahmed Muhtar Pashës për të qetësuar rezistencën lokale ndaj aneksimit. Forcat malazeze lëvizën nga Pepiqi kundër pozicioneve në Metej, afër Plavës, kur u ndaluan nga Lidhja e Prizrenit. Pas përleshjes, forcat malazeze u tërhoqën në Sutjeskë, afër Andrijevicës dhe parregullsitë shqiptare dogjën vendbanimet Vasojevići, Velika, Ržanica dhe Pepiqi. Të dyja palët pas betejës pretenduan fitoren. [3] Në Mal të Zi, Princi Nikolla pohoi se disfata e shqiptarëve ishte aq shkatërruese, saqë forcat malazeze e përfunduan betejën para se të kishte rënë nata, gjë që zakonisht nuk e bëjnë. [4] Menjëherë pas betejës së Murinës, Mark Milani mori një raport se shqiptarët mburreshin për ruajtjen e Plavës dhe Gucisë, dhe jo për betejat që zhvilluan me malazezët. [5] Disa raporte thonë se ushtarët malazezë sollën 221 hundë që i kishin prerë nga trupat e pajetë të shqiptarëve të parregullt osmanë. [6] [7]

Shih edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Literatura[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Vuković, Gavro; Tomović, Slobodan (1996). Memoari vojvode Gavra Vukovića. Obod. ISBN 978-86-305-0260-6. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  • Istorijski institut u Titogradu (1982). Istorijski zapisi. Istorijski institut u Titogradu. fq. 66. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  • King Nikola I (1969). Cjelokupna djela. fq. 567. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  • Ippen, Theodor Anton (1916), Illyrisch-albanische forschungen (në gjermanisht), München, Leipzig: Duncker & Humblot, OCLC 35691167

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Istorijski institut u Titogradu 1982.
  2. ^ "AlbaniaPress.com / ShqiperiaPress.com - Mbrojtja e Plavës dhe e Gucisë (tetor 1879-janar 1880)". www.albaniapress.com. Arkivuar nga origjinali më 18 tetor 2020. Marrë më 2021-09-19. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ Ippen|, 916
  4. ^ King Nikola I 1969.
  5. ^ Istorijski zapisi. Istorijski institut u Titogradu. 1982. fq. 71. Црногорци су се добро осветили за пораз на Новшићу. У томе смислу карактеристично је обавјештење које је одмах послије боја на Мурини прибавио Марко Миљанов: „Албанци се једнако хвале што су уздржали Плав и Гусиње, а што се бојева тиче које су с нама чинили, њима се ни најмање не хвале. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  6. ^ Šarić, Blagoje (2005). Istorijske staze Šekulara. Pegaz. ISBN 978-86-7792-012-8. О борбама за одбрану села Велике и бојевима на Новшићу и Мурини, односно Пепићу, Ровински је слао за лист «Руски курир» извештаје који имају велики значај као архивска грађа. Што се погинулих Арнаута тиче он наводи да су борци «донели свом командиру Тодору Миљанову 221 нос. Носеви су пребројавани и о њиховом одсецању се прича тако једноставно, као о свакој обичној ствари». Тако да прича о одсецању носева у бици на Шекулару има пуно основа. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  7. ^ Ippen, Theodor Anton (1916), Illyrisch-albanische forschungen (në gjermanisht), München, Leipzig: Duncker & Humblot, OCLC 35691167, The Porte now ordered Marshal Mukhtar Pasha in Monastir to advance with his troops on Gucia and to take the district from the Montenegrins. Mukhtar Pasha left for Prizren and negotiated there with the leaders of the League in Gucia, where there was new fighting on 8 January 1880.
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Beteja_e_Murinës&oldid=2507971"