Toka e Shenjtë
.jpg)
Toka e Shenjtë (hebraisht: אֶרֶץ הַקּוֹדֶשׁ Ereṣ haqQōdeš, arabisht: الأرض المقدسة al-Arḍ al-Muqaddasah ose الديار المقدسة ad-Diyar al-Muqaddasah) është një zonë e vendosur afërsisht midis Detit Mesdhe dhe Bregut Lindor të lumit Jordan, tradicionalisht sinonim si me Tokën biblike të Izraelit ashtu edhe me rajonin e Palestinës. Termi "Tokë e Shenjtë" zakonisht i referohet një territori që korrespondon afërsisht me shtetin modern të Izraelit dhe territoret palestineze. Çifutët, të krishterët dhe myslimanët e konsiderojnë atë si të shenjtë.
Një pjesë e rëndësisë së tokës rrjedh nga rëndësia fetare e Jeruzalemit (qyteti më i shenjtë për judaizmin dhe vendndodhja e Tempullit të Parë dhe të Dytë), si dhe rëndësia e tij historike si mjedisi për pjesën më të madhe të Biblës, vendndodhja historike të shërbesës së Jezusit, vendndodhja e Kiblës së parë dhe vendi i ngjarjes së Israsë dhe Mi'raxhit në Islam.
Shenjtëria e tokës si një destinacion i pelegrinazhit të krishterë kontribuoi në nisjen e kryqëzatave, pasi të krishterët evropianë kërkuan të rifitonin Tokën e Shenjtë nga myslimanët, të cilët e kishin pushtuar atë nga Perandoria Romake e Krishterë Lindore në vitin 630 pas Krishtit. Në shekullin e 19-të, Toka e Shenjtë u bë objekt i grindjeve diplomatike pasi vendet e shenjta luajtën një rol në Çështjen Lindore që çoi në Luftën e Krimesë në vitet 1850.
Shumë vende në Tokën e Shenjtë kanë qenë prej kohësh destinacione pelegrinazhi për adhuruesit e feve abrahamike, duke përfshirë hebrenjtë, të krishterët, myslimanët dhe Bahá'í-të. Pelegrinët vizitojnë Tokën e Shenjtë për të prekur dhe parë manifestimet fizike të besimit të tyre, për të konfirmuar besimet e tyre në kontekstin e shenjtë me ngacmim kolektiv dhe për t'u lidhur personalisht me Tokën e Shenjtë.