Anët e horizontit

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Një busullë tregon anët e horizontit

Anët e horizontit janë veriu, jugu, lindja, dhe perëndimi, zakonisht identifikohen nga inicialet e tyre - N (Veriu), S (Jugu), E (Lindja), W (Perëndimi). Ato kryesisht përdoren për tu orientuar në natyrë, por edhe në përcjelljen e rrotullimit të trupave qiellor.

Veriu dhe jugu[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

veri dhe në jug janë dy polet e tokës (poli i veriut, dhe poli i jugut) definuar si qendra e rrotullimit të tokës, i tillë duket edhe trupi në formë të rrotës dhe akrepave të orës kur shihet nga lart poli i veriut.

Lindja dhe perëndimi[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Lindja dhe perëndimi janë kundrejt me veriun dhe jugun, lindja zakonisht simbolizon tehun prej ku lind edhe Dielli, ndërsa perëndimi të kundërtën, gjithashtu toka rrotullohet në drejtim të lindjes dhe në të kundërtën e perëndimit.

Drejtimet ndihmëse[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Drejtimet ndihmëse janë verilindja (NE), veriperëndimi (NW), jugperëndimi (SW) dhe juglindja (SE).