Antonimia
Në semantikën leksikore, antonimia shënjon marrëdhënien ndërkallëse të fjalëve me kuptim të kundërt, duke iu kundërvënë kështu sinonimisë. Pranëvënia e dy fjalëve me kuptim të kundërt shpie në krijimin e figurës stilistike të quajtur antitezës.[1]
- Se të qante, kur të qeshnin;
- Se të veshte, kur të xhveshnin...
- Noli, Syrgjyn gjallë e syrgjyn vdekur