Shihni burimin për Arkitektura Pallava

[[File:Shore Temple 01.jpg|thumb|358px|[[Tempulli bregdetar në Mahabalipuram]], pjesë e [[Shtatë Pagodat e Mahabalipuramit|Shtatë Pagodave të Mahabalipuramit]]]]
'''Arti dhe Arkitektura Pallava''' përfaqësojnë një fazë të hershme të Artit dhe [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturës Dravidiane]] që lulëzoi plotësisht gjatë sundimit të [[Dinastia Çola|Dinastisë Çola]]. Tempujt e parë me gurë dhe llaç të Indisë Jugore u ndërtuan gjatë sundimit Pallava dhe u bazuan mbi prototipet e mëparshme prej tulle dhe druri.

[[Dinastia Pallava]] sundoi midis viteve [[600]]–[[900]] dhe arritjet e tyre më të mëdha ndërtuese janë [[Grupi i monumenteve në Mahabalipuram|tempujt shkëmborë të Mahabalipuramit]] dhe kryeqyteti i tyre, [[Kançipurami]], të gjendur në shtetin indian [[Tamil Nadu]].
Arkitektura e Dinastisë Pallava ishte një nga pararendëset e Arkitekturës Indiano-Jugore. Shembujt më të hershëm të tempujve në [[Arkitektura dravidiane|stilin dravidian]] i përkasin periudhës ''Badami Çalukja-Pallava''. Tempujt e heshëm ishin kryesisht të kushtuar zotit [[Shiva]]. Tempulli Kailasanatha i quajtur edhe Raxhasimha Pallavesvaram në [[Kançipurami|Kançipuram]], i ndërtuar nga Narasimhavarmani II i njohur edhe si Raxhasimha është një shembull i shkëlqyer i tempujve të stilit Pallava. Vlen të përmendet veçanërisht [[Tempulli bregdetar në Mahabalipuram|Tempulli bregdetar]] i ndërtuar nga Narasimhavarmani II afër [[Mahabalipurami]]t që është një pjesë e [[Lista e Vendeve të Trashëgimisë Botërore në Indi|Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s]].

Arkitektura Pallava ishte ndërmjetëse e kalimit nga [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Arkitektura e skalitur në shkëmb]] në tempujt strukturorë prej guri. Shembujt më të hershëm të arkitekturës Pallava janë tempujt e skalitur në shkëmb që datojnë midis viteve [[610]] dhe [[690]] dhe tempujt strukturorë midis viteve [[690]] dhe [[900]]. Një numër tempujsh të skalitur në shkëmb mbajnë mbishkrime të mbretit pallava, Mahendravarmani I dhe pasuesve të tij.<ref>{{cite book|author=Nilakanta Sastri|title=A History of South India: From Prehistoric Times to the Fall of Vijayanagara|publisher=Oxford University Press|lang=en|url=https://indianculture.gov.in/ebooks/history-south-india-prehistoric-times-fall-vijayanagar|orig-year=1955|year=1958|pages=412–3}}</ref>
Duke filluar me tempujt e skalitur në shkëmb, skulptorët pallava më vonë përparuan te faltoret e shkëputurura strukturore që frymëzuan [[Arkitektura Çola|Tempujt Çola]] të periudhës së mëvonshme. Disa nga shembujt më të mirë të artit dhe Arkitekturës Pallava janë [[Tempulli Kançi Kailasanathar|Tempulli Kailasanathar]] i [[Kançipurami]]t, [[Tempulli bregdetar në Mahabalipuram|Tempulli bregdetar]] dhe [[Pança Rathat]] e [[Mahabalipurami]]t. Akshara ishte skulptori më i madh i periudhës së tyre.

[[File:Mamallapuram rock carvings.jpg|thumb|left|358px|Relievi i skalitur në shkëmb ''[[Zbritja e Gangut]]'' në Mahabalipuram]]
Tempulli Kailasanatha në Kançipuram dhe [[Tempulli bregdetar në Mahabalipuram]] të ndërtuar nga Narasimhavarmani II, Tempulli i skalitur në shkëmb në [[Mahendravadi]] nga Mahendravarmani janë shembujt mjeshtëror të stilit tempullor pallava.<ref>{{cite book|author=Nilakanta Sastri|title=A History of South India: From Prehistoric Times to the Fall of Vijayanagara|lang=en|orig-year=1955|year=1958|publisher=Oxford University Press|url=https://indianculture.gov.in/ebooks/history-south-india-prehistoric-times-fall-vijayanagar|page=139}}</ref> Tempulli i [[Nalanda Gedige]]s në Kandi të [[Sri Lanka|Sri Lankës]] është gjithashtu një shembull i tillë. Tempulli i famshëm i [[Tempulli i Tenavaramit|Tondesvaramit]] në Tenavarai dhe Tempulli i lashtë i [[Tempulli i Konesvaramit|Konesvaramit]] në Trinkomalit u patronizuan dhe u zhvilluan strukturalisht nga mbretërit pallava në shekullin e VII në [[Sri Lanka]].

Në kundërshtim me përshtypjen popullore rreth perandorisë pasuese Çola që eksperimentoi në ndërtimin e komplekseve të mëdhenj tempullor, ishte Dinastia Pallava që në fakt eksperimentoi jo vetëm në krijimin e tempujve të mëdhenj pasi filloi ndërtimin e tempujve shkëmborë pa përdorur llaç, tulla etj. Shembujt e shkëlqyer të këtyre tempujve janë Tempujt Thirupadagam dhe Thiruoragam që kanë imazhe 8.5 dhe 11 m të larta të zotit [[Vishnu]] në mishërimin e formave të tij Pandavadhuthar dhe Trivikraman. Në krahasim, Siva Lingamin në Tempujt mbretëror të [[Dinastia Çola|Dinastisë Çola]] në Thanxhavur dhe [[Gangaikonda Çolapurami|Gangaikonda Çolapuram]] janë 5.2 dhe 5.5 metra të lartë. Duke konsideruar se [[Tempulli Kançi Kailasanatha]] i ndërtuar nga Raxhasimha Pallava ishte frymëzimi për Tempullin Brihadisvara në Thanxhavur të Raxha Raxha Çolas, mund të përfundohet me siguri se sunduesit pallava ishin mes sunduesve të parë në [[India|Indi]] për të ndërtuar që ndërtuan si komplekse të mëdha tempullore ashtu dhe statuja shumë të mëdha hyjnish dhe idhujsh. Shumë tempuj të Shivës dhe Vishnut në Kanchi të ndërtuar nga sunduesit e mëdhenj Pallava dhe që përfshijnë [[Pança Rathat|Rathat]] dhe Relievin [[Zbritja e Gangut]] (të quajtur edhe Pendesa e Arxhunas) janë shembuj të pakrahasueshëm të [[Lista e Vendeve të Trashëgimisë Botërore në Indi|Monumenteve të mbrojtur nga UNESCO në Indi]]. Brezi i vazhdueshëm i tempujve çola, pallava dhe pandija (bashkë me ata Adigaimanë pranë Karurit dhe Namakalit), ashtu si dhe trupi tempullor Sethupathi midis Pudukotait dhe Ramesvaramit, përfaqëson njëtrajtësisht [[Arkitektura dravidiane|Stilin Arkitekturor Jugor]] të Indisë që tejkalon çdo formë tjetër arkitekture mbizotëruese midis rrafshirës së Dekanit dhe Kanijakumarit. E panevoshme të shtohet se në vendin Telugu stili ishte pak a shumë njëtrajtësisht sipas stilit Indiano-Jugor ose Dravidian të arkitekturës.

[[File:Five Rathas @ Mamallapuram.jpg|thumb|345px|Një nga pesë Rathat në Mahabalipuram ku paraqitet një pellg kushtuar Nandit]]
== Historia ==
Arkitektura Pallava mund të ndahet në dy faza – faza e skalitjes në shkëmb dhe faza strukturore. Faza e skalitjes në shkëmb zgjati nga viti [[610]] deri në vitin [[668]] dhe konsiston në dy grupe monumentesh – Grupi i Mahendras dhe Grupi i Mamallas. Grupi i Mahendras është emri i vendosur për monumentet e ndërtuara gjatë mbretërimit të Mahendravarmanit I ([[610]] – [[630]]). Monumentet e këtij grupi janë në mënyrë të pandryshueshme salla me kolona të skalitura nga faqet e malit. Këto salla ose [[mandapa]] me kolona ndjekin prototipin e [[Tempulli xhainist|tempujve xhainistë]] të kësaj periudhe. Shembujt më të mirë të Grupit të Mahendras janë Tempujt shpellorë në Mandagapatu, Pallavarami dhe [[Mamanduri]].
Grupi i dytë i monumenteve të skalitur në shkëmb i përket Grupit të Mamallas (nga viti [[630]] deri në vitin [[668]]). Gjatë kësaj periudhe përkrahë sallave me kolona ose [[Mandapa]]ve u ndërtuan faltoret e veçuara monolitike të quajtura ''ratha''. Disa nga shembujt më të mirë të këtij stili janë [[Pança Rathat]] dhe [[Zbritja e Gangut]] në Mahabalipuram.

Faza e dytë e Arkitekturës Pallava është faza strukturore kur u ndërtuan faltoret e veçuara me gurë dhe llaç të sjell për këtë qëllim. Monumentet e kësaj faze ndahen në dy grupe – Grupi i Raxhasimhas (nga viti [[690]] deri në vitin [[800]]) dhe Grupi i Nandivarmanit (nga viti [[800]] deri në vitin [[900]]). Grupi i Raxhasimhas përfshin tempujt e hershëm strukturorë të Arkitekturës Pallava, kur u zhvilluan mjaft  eksperimentime arkitekturore. Shembujt më të mirë të kësaj periudhe janë [[Tempulli bregdetar në Mahabalipuram]] dhe [[Tempulli Kançi Kailasanathar]] në Kançipuram, të dy të ndërtuar nga Narasimhavarmani II, që ishte i njohur si Raxhasimha. Shembulli më i mirë i Grupit të monumenteve të Nandivarmanit është [[Tempulli Vaikunta Perumal]] në Kançipuram. Gjatë kësaj periudhe, Arkitektura Pallava arriti pjekurinë e plotë dhe ofroi modele sipas të cilave u ndërtuan [[Tempulli Brihadisvarar]] i Dinastisë Çola në Thanxhavur dhe [[Tempulli Brihadisvarar në Gangaikonda Çolapuram|Gangaikonda Çolapuram]] si dhe vepra të tjera arkitekturore të shquara.

==Arkitektura e skalitur në shkëmb==
===Mahabalipurami===
[[File:Mahabalipuram shore temple.JPG|thumb|left|339px|[[Tempulli bregdetar në Mahabalipuram]]]]
'''[[Grupi i monumenteve në Mahabalipuram]]''' është një kompleks monumentesh në distriktin e Kançipuramit në [[Tamil Nadu]]. Me afërsisht 40 shenjtërore, duke përfshirë relievin e Zbritjes së Gangut, [[Mahabalipurami]] është pjesë e Trashëgimisë Botërore të [[UNESCO]]-s që në vitin [[1984]].<ref name=Unesco/> Këta monumente të periudhës Pallava përfshijnë: [[Pança Rathat]] me [[Dharmaraxha Ratha]]n, [[Arxhuna Ratha]]n, [[Bhima Ratha]]n, [[Draupadi Ratha]]n, [[Nakula Sahadeva Ratha]]n dhe [[Ganesha Ratha]]n; mjaft [[Tempujt shpellorë të Mahabalipuramit|tempuj shpellorë]] që përfshijnë [[Varaha Mandapa]]n, [[Krishna Mandapa]]n, [[Mahishasuramardini Mandapa]]n, [[Mandapa e Pesë Pandavëve]]; tempujt strukturorë bashkë me [[Tempulli bregdetar në Mahabalipuram|tempullin bregdetar]], [[Tempulli Olakanesvara|tempullin Olakanesvara]], [[Thirukadalmallai]]n si dhe [[Zbritja e Gangut|Zbritjen e Gangut]], një nga relievet më të mëdhenj në botë në qiell të hapur.<ref name=Unesco>{{Cite web|url=http://whc.unesco.org/en/list/249/|title=Group of Monuments at Mahabalipuram|accessdate=23 tetor 2012|publisher=UNESCO.org|lang=en}}</ref><ref name=Advisory>{{Cite web|url=http://whc.unesco.org/archive/advisory_body_evaluation/249.pdf|title=Advisory body evaluation|lang=en|accessdate=23 tetor 2012|publisher=UNESCO.org}}</ref> [[Mahabalipurami]] është i njohur për madhështinë e tij arkitekturore.

[[Mahabalipurami]] njihet edhe me emrat Mamallapuram, Mahamallapuram dhe Mavalipuram<ref name=ASI>{{Cite web|url=http://www.art-and-archaeology.com/india/mamallapuram/mam01.html|title=Pancha Rathas, Mamallapuram|accessdate=23 tetor 2012|publisher=Archaeological Survey of India|lang=en}}</ref> dhe është mbiquajtur "vendi i shtatë pagodave" nga lundruesit evropianë që zbarkuan në këtë breg pasi panë shtatë majat ose [[stupa (arkitekturë)|stupa]]t e tempujve hindu.<ref name="Ayyar1982">{{cite book|author=P.V. Jagadisa Ayyar|url=http://books.google.com/books?id=NLSGFW1uZboC&pg=PA157|title=South Indian Shrines: Illustrated|year=1982|lang=en|isbn=978-81-206-0151-2|pages=157–}}</ref>

Dokumentet përmendin se siti gjatë kohës së Periplusit ([[shekulli I|shekulli i I i e.s.]]) dhe Ptolemeut (viti [[140]] i e.s.) ishte një port. U bë qytet i shquar në [[shekulli VII|shekullin e VII]] nga mbretërit pallava që sundonin jugun e Madrasit (tashmë të njohur si [[Çenai]]) që ishte një qendër e tregëtisë detare. Në periudhat pasuese u bë më i famshëm për tempujt e tij shkëmbor dhe shpellat si dhe tempujt strukturorë të ndërtuar midis viteve [[630]] dhe [[728]] të e.s..<ref name=Unesco/><ref name=Sites>{{Cite web|url=http://asi.nic.in/asi_monu_whs_mahabalipuram.asp|title=World Heritage Sites – Mahabalipuram, Group of Monuments Mahabalipuram (1984), Tamil Nadu|lang=en|accessdate=23 tetor 2012|publisher=Archaeological Survey of India}}</ref>
Gjatë [[shekulli VII|shekullit të VII]] aktiviteti i ndërtimit të tempujve shënoi fillimin e arkitekturës shkëmbore në Indinë jugore si pjesë e stilit arkitekturor dravidian. Disa nga monumentet e ndërtuar gjatë kësaj periudhe janë: [[Pança Rathat]] shkëmbore (pesë Rathat) ose karrot, relievet në qiell të hapur të njohura si [[Zbritja e Gangut]], shpella e skalitura shkëmbore si Govardhanadhari, Mahishasuramardini dhe tempulli Xhala-Sajana Perumal, të gjitha të atribuara Mamallës.<ref name="Sites" />

[[File:Bhima and Dharmaraja temples.jpg|thumb|372px|Rathat e Bhimës dhe Dharma Raxhës]]
Monumentet unike në Mahabalipuram paraqesin një shkrirje fetare, kulturore dhe legjendash të gjitha të lidhura me panteonin hindu.<ref name="BruynBain2010"/> Të gjithë këta monumente të gjendur në brigjet e [[Gjiri i Bengalit|Gjirit të Bengalit]] janë në stilin ekskluziv të [[Arkitektura dravidiane|arkitekturës dravidiane]], duke përthithur artin dhe kulturën e Tamil Nadusë. Monumentet janë: [[Mandapa]], të quajtura edhe tempuj shpellorë; Ratha, ose karro; relievi shkëmbor në qiell të hapur që paraqet pendimin e Arxhunës ndaj Shivës për të marr armën Pashupata; dhe tempujt strukturorë.<ref name="Nagasëamy2010">{{cite book|author=R. Nagaswamy|url=http://books.google.com/books?id=oHY5YgEACAAJ|title=Mahabalipuram (Mamallapuram)|year=2010|lang=en|isbn=978-0-19-807127-3}}</ref> Arkitektura e tempujve të skalitur në shkëmb, veçanërisht rathat, u bënë model për stilin arkitekturor të tempujve të Indisë së jugut në periudhat pasuese.<ref name=Brit>{{Cite web|url=http://www.bl.uk/onlinegallery/onlineex/apaçphotocoll/t/019pho0000472s1u00027000.html|title=The Rathas, monolithic Mamallapuram|lang=en|accessdate=23 tetor 2012|publisher=Online Gallery of British Library}}{{Lidhje e vdekur}}</ref> Veçoritë arkitekturore, veçanërisht të skulpturave u adoptuan gjerësisht në Indinë e jugut dhe në ndërtimin e tempujve në [[Kamboxhia]], Anam dhe [[Xhava]].<ref name=Unesco/> Pasardhësit e skulptorëve të këtyre tempujve janë artizanë aktivë dhe të përfshirë në kulturën bashkëkohore të qytetit të Mahabalipuramit.<ref name="BruynBain2010">{{cite book|author1=Pippa de Bruyn|author2=Keith Bain|author3=David Allardice|author4=Shonar Joshi|url=http://books.google.com/books?id=qG-9cwHOcCIC&pg=PA333|title=Frommer's India|year=2010|lang=en|isbn=978-0-470-64580-2|pages=333–}}</ref>

;Tempujt Ratha
[[File:Varaha-Caves-Mahabalipuram-2.JPG|thumb|327px|Relieve nga muret e tempullit shpellor Varaha]]
[[Pança Rathat]] janë tempuj të skalitur në formën e karrove. Këto janë pesë struktura monolitike të skaltitura shkëmb dioriti ose graniti që shfaqen mbi plazhin ranor dhe duken si karro në një tablo ose procesion.<ref name=Unesco/> Pesë Rathat, të njohura gjithashtu si Pandava Rathat (Pandavat ishin pesë vëllezër dhe me gruan e tyre të përbashkët Draupadi bëjnë pjesë në eposin indian [[Mahabharata]]) të datuara në shekullin e VII gjatë mbretërimit të Dinastisë Pallava përfshijnë [[Dharmaraxha Ratha]]n, [[Bhima Ratha]]n, [[Arxhuna Ratha]]n, [[Nakula Sahadeva Ratha]]n dhe [[Draupadi Ratha]]n. Ato janë të skalitura nga një shkëmb i vetëm, por me projekte të ndryshme. Ato nuk u përfunduan plotësisht dhe kështu që në asnjë nga tempujt nuk janë kryer oferta fetare.<ref name="Sites"/><ref name=Brit /> Përveç këtyre pesë rathave është edhe një tjetër ratha që u ndërtua në fund të [[shekulli VII|shekullit të VII]] e njohur si [[Ganesha Ratha]]. Datimi i kësaj rathe është bazuar në një mbishkrjim të emrit Parameshvaravarman I, i cili ishte nipi i Mahamallës.<ref name=Ganesh>{{Cite web|url=http://www.bl.uk/onlinegallery/onlineex/apaçphotocoll/g/019pho000000027u00066000.html|title=Ganesha ratha, Mamallapuram|accessdate=23 tetor 2012|publisher=Online Gallery of British Library|lang=en}}{{Lidhje e vdekur}}</ref><ref name=monolith>{{Cite web|url=http://www.bl.uk/onlinegallery/onlineex/apaçphotocoll/g/019pho0000472s1u00028000.html|title=Ganesh Temple, monolith Mamallapuram|accessdate=23 tetor 2012|publisher=Online Gallery of British Library|lang=en}}{{Lidhje e vdekur}}</ref>

;Shpellat e skalitura në shkëmb
Mandapat ose shpellat e skalitura në shkëmb janë shenjtore ose tempuj të mbuluar me relieve. Periudha më e hershme e përdorimit të shpellave si tempuj haset në periudhat budiste dhe xhainiste kur këto u gërmuan dhe pastaj u skalitën në shkëmb me dalta dhe çekiçë hekuri. Nga njëmbëdhjetë mandapat ose shpellat e para në Mahabalipuram, më të shquarat janë [[Varaha Mandapa]], [[Krishna Mandapa]], [[Mandapa e Pesë Pandavëve]], [[Mahishasuramardini Mandapa]] dhe [[Shpella Tigër në Saluvankupam|Shpella Tigër]];<ref name=Unesco/><ref name="Michell1977">{{cite book|author=George Michell|url=http://books.google.com/books?id=ajgImLs62gwC&pg=PA81|title=The Hindu Temple: An Introduction to Its Meaning and Forms|lang=en|year=1977|isbn=978-0-226-53230-1|pages=81–}}</ref> të skalitura dhe të dekoruara me panele në stilin Mamalla gjatë periudhës Pallava në [[shekulli VII|shekullin e VII]], ku Tempujt shpellorë Adirançanda janë datuar në periudhën Mahendraverman të shekullit të VII. Mbetjet e dukshme në shpella tregojnë se ato ishin gjithashtu të suvatuara dhe të pikturuara kur u ndërtuan.<ref name="Sites"/> Një nga relievet më mbresëlënës të skalitur në muret e shpellave është ai i hyjneshës [[Durga]] (një formë e hyjneshës [[Shakti]]), që vret Mahishasuran, demoni me kokë bualli. Ky panel me relieve në shpellën e tempullit Mahsisuramardhini është konsideruar një kryevepër e artit indian.<ref name=Durga>{{Cite web|url=http://www.bl.uk/onlinegallery/onlineex/apaçphotocoll/d/019pho0000472s1u00025000.html|title=Durga Temple, Mahishasuramardini Cave Temple, Mamallapuram|accessdate=23 tetor 2012|publisher=Online Gallery of British Library|lang=en}}{{Lidhje e vdekur}}</ref> Shumë nga shpellat e periudhës Pallava kanë mbetur të papërfunduara.

[[File:Descent of the Ganges 01.jpg|thumb|right|428px|Relievet shkëmbore të Zbritjes së Gangut]]
;Relievet shkëmbore
Relievet shkëmbore janë skalitur në shkëmbinjtë ose në popla të veçanta guri. Relievi më i famshëm shkëmbor që shihet në Mahablipuram quhet [[Zbritja e Gangut]] (gjithashtu i njohur edhe si ''Pendimi i Arxhunës'' ose ''Pendimi i Bhagirathës''), që është përmendur edhe si relievi shkëmbor më i madh në botë në qiell të hapur.<ref name=Unesco/><ref name="Sites"/> Ky reliev është skalitur në dy popla (gurë gjigandë) të mëdha 27 m të gjatë dhe 9 m të lartë me paraqitje të panumërta lavdëruese nga episodet e [[mitologjia hindu|mitologjisë hindu]].<ref name=Animal>{{Cite web|url=http://www.bl.uk/onlinegallery/onlineex/apac/photocoll/a/019pho0000807s1u00020000.html|title=Animals crowding in to admire Arjuna performing Penance Mamallapuram|accessdate=23 tetor 2012|publisher=Online Gallery of British Library|lang=en|archive-date=19 qershor 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230619202120/https://www.bl.uk/onlinegallery/onlineex/apac/photocoll/a/019pho0000807s1u00020000.html|url-status=dead}}</ref> Këto i përkasin fillimit ose mesit të [[shekulli VII|shekullit të VII]] në popla gjigande [[graniti]] dhe konsiderohen nga hindutë si "një nga mrekullitë e artit skulpturor indian".<ref name=Hindu>{{Cite web|url=http://www.frontlineonnet.com/fl2425/stories/20080104242506600.htm|title=Mamallapuram|accessdate=30 dhjetor 2012|publisher=Frontline: from the publishers of The Hindu|lang=en}}</ref>

===Vende të tjera===
;Mahendravadi {{coord|12|59|30|N|79|32|0|E|display=inline}}
[[File:India Tamil Nadu Mahendravadi near Kanchipuram.JPG|thumb|left|337px|Tempull i skalitur në shkëmb nga Mahendra Varmani I]]
'''[[Mahendravadi]]''' është një fshat në talukun Arakonam në [[Tamil Nadu]]. Sipas sitit ''Indian Indians'', për sa i përket historisë së fshatit: "Mahendravadi ia detyron zanafillën e tij mbretit pallava, Mahendra Varmani I ([[580]]–[[630]] i e.s.). Sipas një mbishkrimi në shkrimin pallava ''grantha'', ky tempull shpellor u gërmua nga Gunabhara në bregun e një ujëmbledhësi të madh të quajtur Mahendra thataka në qytetin e Mahendrapuras. Tempulli shpellor është formuar nga skalitja e një pople të madhe shkëmbore që qëndronte e veçuar. Tani [[Garbhagriha]] e tempullit ka një imazh të Narasimhas".<ref>{{Cite web|url=http://www.indiaandindians.com/tamilnadu/vellore/vellore_temple.php|title=Vellore Temple|lang=en|url-status=dead|access-date=7 tetor 2016|archive-date=3 mars 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20160303213302/http://www.indiaandindians.com/tamilnadu/vellore/vellore_temple.php}}</ref>
Kontributi i Dinastisë Pallava për zhvillimin kulturor ishte mjaft domethënës. Ajo fitoi famë nëpërmjet zhvillimit të Artit dhe Arkitekturës së tyre. Edhe sot, tempujt dhe skulpturat e tyre dëshmojnë për arritjet kulturore të saj.

[[File:V0003.JPG|thumb|307px|Monumente historike ne liqen]]
Ky fshat u themelua nga mbreti Mahendra Varmani I që sundonte mbretërinë e madhe Pallava. Më vonë, djali i tij Narasimha Varmani I erdhi në pushtet dhe u përqëndrua më shumë te [[Mahabalipurami|Mamallapurami]]. Fshati ka një histori prej 1,700 vjetësh dhe dëshmitë e skulpturave dhe tempujve shpellorë të Mahendravarmanit janë akoma të shquara.
Një tempull shumë i lashtë shpellor (një tempull i monolitik i skalitur në shkëmb) është nën kontrollin e 'Archeologic Survey of India' (ASI). Mirëmbajtja është shqetësimi kryesor me tempujt e skalitur në shkëmb për shkak të përqëndrimit të kufizuar nga ASI.

[[File:V0005.JPG|thumb|left|309px|Monumente pranë Tempullit Vinaxhagar]]
Rruga Brahmanan tregon dëshmi të një sistemi shumë të vjetër të kulturës së shtëpive si dhe të adhurimit të Lakshmi Narajanit dhe Shivës. Në fshat ndodhen dy tempuj të vjetër, përkatësisht tempulli i Shivës dhe tempulli i Lakshmi Narajananit, që përcaktojnë dhe historinë e fshatit. Besohet se tempujt i përkasin historisë së vjetër Pallava. Tempulli i Lakshmi Narajananit ka statujat më të vjetra dhe çdo dhjetor zhvillohet një festë.
Tempulli pranë liqenit është shumë tërheqës për besimtarët e fshatit dhe në fshatrat e qytetet e tjerë përreth tij, ku shumë njerëz vijnë dhe adhurojnë hyjneshën e quajtur "Madhuvathamani" (ose "Madhagu Katha Aman") që do të thotë "Hyjnia e liqenit ujëmbledhës". Në fshat ekzistojnë tempuj historikë disa shekullorë të Shivës dhe Vishnut, që përbëjnë trashëgimi të rëndësishme kulturore.
Qyteti më i afërt është Nemili. Turistët mund ta vizitojnë qytetin për tempullin e famshëm të Virabhatra Svamit, tempullin e Shivës dhe Tempujt Poniamanë.

[[File:Mamandur rock cut caves 5.JPG|thumb|318px|Shpellat e skalitura në shkëmb të Mamandurit]]
;Mamanduri {{Coord|12.74|N|79.66|E|display=inline}}
'''[[Mamanduri]]''' është një fshat në distriktin Tiruvanamalai të shtetit indian [[Tamil Nadu]]. Gjendet në rrugën [[Kançipurami|Kançipuram]] - [[Vandavasi]], pranë Dusit. Është i njohur për tempujt [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|shpellorë të skalitur në shkëmb]] të [[shekulli VII|shekullit të VII]], që janë [[Lista e Monumenteve të Rëndësisë Kombëtare në qarkun e Çenait|monumente të rëndësisë kombëtare]] të shpallur nga 'Archaeological Survey of India' (ASI).<ref>{{cite web|url=http://asi.nic.in/asi_monu_alphalist_tamilnadu.asp|title=Alphabetical List of Monuments - Tamil Nadu|publisher=Archaeological Survey of India|lang=en|accessdate=9 mars 2014|quote=S. No. 200 — shpellat e skalitura në shkëmb, skulpturat dhe mbishkrimet në Mamandur}}</ref>

Mbishkrimet në [[Lista e tempujve indianë të skalitur në shkëmb|tempujt e skalitur në shkëmb]], ia atribuojnë tempujt mbretit pallava të [[shekulli VII|shekullit të VII]], Mahendravarmani I.<ref name="Jouveau-Dubreuil1917">{{cite book|author=Gabriel Jouveau-Dubreuil|title=The Pallavas|url=http://books.google.com/books?id=6o9XCT3XiaMC&pg=PA39|lang=en|year=1917|isbn=978-81-206-0574-9|pages=39–}}</ref> Narasimha është hyjnia kryesore e shpellës I,<ref name="Ramasëami1989">{{cite book|author=N.S. Ramaswami|title=2000 Years of Mamallapuram: Text|url=http://books.google.com/books?id=DiJuAAAAMAAJ|lang=en|year=1989|page=201}}</ref> ndërsa shpella II në kompleks është e njohur nga mbishkrimet e vona si Shpella Shaiva Rudravalisvaram.<ref name="Srinivasan1964">{{cite book|author=K.R. Srinivasan|title=Cave-temples of the Pallavas|url=http://books.google.com/books?id=ZNdOAAAAYAAJ|lang=en|year=1964|page=37}}</ref>

Shpellat janë të vendosura në brigjet e lumit Palar. Një ujëmbledhës i emërtuar ''Çitramegha tataka'',<ref name="BhattacharyyaSengupta1991">{{cite book|author1=Asoke Kumar Bhattacharyya|author2=Pradip Kumar Sengupta|title=Foundations of Indian Musicology: Perspectives in the Philosophy of Art and Culture|url=http://books.google.com/books?id=JMjpz-lAm0sC&pg=PA105|lang=en|date=1 janar 1991|isbn=978-81-7017-273-4|pages=105–}}</ref> gjithashtu i njohur si ujëmbledhësi Dusi-Mamandur gjendet mbrapa shpellave, që besohet se është ndërtuar nga Mahendravarmani I.<ref>{{cite news|url=http://www.hindu.com/fr/2011/03/18/stories/2011031850130300.htm|title=Back to its grandeur|work=The Hindu|date=18 mars 2011|lang=en|accessdate=11 mars 2014|archive-date=25 mars 2011|archive-url=https://web.archive.org/web/20110325073206/http://www.hindu.com/fr/2011/03/18/stories/2011031850130300.htm|url-status=dead}}</ref> Shpellat përmbajnë mbishkrime tamile Brahmi dhe piktura shpellore.<ref>{{cite news|url=http://www.sundayobserver.lk/2013/08/11/mon07.asp|title=The impact of paintings on dance|work=Sunday Observer|lang=en|date=11 gusht 2013|accessdate=11 mars 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20130816155509/http://www.sundayobserver.lk/2013/08/11/mon07.asp|archive-date=16 gusht 2013|url-status=dead}}</ref>

;Tempulli Pundarikakshan Perumal {{coord|10.96|N|78.67|E|display=inline}}
[[File:tiruvellarai3.jpg|thumb|left|264px|Një nga kullat e portikëve të brendshëm të tempullit me mure drejtkëndore përreth]]
'''[[Tempulli Pundarikakshan Perumal]]''' ose '''Tempulli i Thiruvellarait''' në Thiruvellarai, një fshat në rrethinat e [[Tiruçirapalli]]t në [[Tamil Nadu]], është një [[tempulli hindu|tempull hindu]] kushtuar adhurimit të [[Vishnu]]t. I ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturën Dravidiane]], është një nga 108 ''[[Divja Desamët]]'' kushtuar Vishnut, që adhurohet si Pundarikakshani dhe bashkëshortja e tij [[Lakshmi]] si Pankaxhavalli.
[[Tempulli Pundarikakshan Perumal]] mendohet se është ndërtuar nga [[Dinastia Pallava]], siç tregohet nga tre mbishkrimet në dy shpellat e tij të skalitura në shkëmb. Ky tempull është më i vjetër se [[Tempulli Ranganathasvami në Srirangam|Tempulli i Srirangamit]]. Ai ka tre mbishkrime në dy shpellat e tij të skalitura në shkëmb, dy prej të cilëve që datojnë nga periudha e Nandivarmanit II ([[732]]–[[796]]) dhe një nga ajo e Dantivarmanit ([[796]]–[[847]]). Ndërtimi i tempullit me gjasa u përfundua gjatë mbretërimit të Dantivarmanit.<ref name="temple">{{cite journal|title=Thiruvellarai|journal=Thirukoyil magazine|publisher=Hindu Religious And Endowment Board Tamil Nadu|lang=en|volume=55|series=02|year=2013|url=http://www.thirukoilmagazine.tnhrce.in/online_magazine.html|pages=10-1|first=S.|last=Venkatraman|access-date=7 tetor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20131029185946/http://www.thirukoilmagazine.tnhrce.in/online_magazine.html|archive-date=29 tetor 2013|url-status=dead}}</ref><ref name="hindu3"/><ref name="India 1903, p. 63">{{cite book|title=Epigraphy|publisher=Archaeological Survey of India, Southern Circle|lang=en|year=1903|page=63}}</ref><ref name="Verma94">{{cite book|author=Archana Verma|title=Temple imagery from early mediaeval peninsular India|lang=en|year=2012|page=94}}</ref><ref name="T.">{{cite book|author=T. Padmaja|title=Temples of Kr̥ṣṇa in South India: history, art, and traditions in Tamilnāḍu|url=https://archive.org/details/templesofkrsnain0000padm|lang=en|year=2002|pages=[https://archive.org/details/templesofkrsnain0000padm/page/110 110]-1}}</ref><ref name="Madras (India: State)"/> Ai përmban gjithashtu paraqitje skulpturore të Narasimhas dhe Varahas, dy nga dhjetë avatarët e Vishnut në Artin Pallava.

Një mur [[graniti]] rrethon tempullin, duke përfshirë të gjitha faltoret dhe gjashtë nga shtatë pellgjet e tij me ujë. ''[[gopurami|Raxhagopurami]]'', kulla e portikut të tempullit është e pambaruar. Një ujëmbledhës tempullor në formë ''svastike'' i ndërtuar në vitin [[800]] nga Kamban Araijani gjatë mbretërimit të Dantivarmanit është jashtë kompleksit tempullor. Mbretërit vixhajanagara dhe Najakë porositën pikturat e mureve të faltores së Pudarikakshanit, disa prej të cilave janë akoma të pranishme.

[[File:tiruvellarai8.jpg|309px|thumb|Kullë e pa mabaruar e portikut hyrës në kompleks]]
Ndikimi i azhvarëve, shenjtëve vaishnavitë të [[shekulli VII|shekujve të VII]]-[[shekulli IX|IX]] ndihmoi në përhapjen e [[Vaishnavizmi]]t në një shtrirje më të madhe mes publikut dhe mbretërve pallava, që u bënë padronë përkrahës të tempujve.<ref>{{cite book|author=T. Padmaja|title=Temples of Kr̥ṣṇa in South India: history, art, and traditions in Tamilnāḍu|url=https://archive.org/details/templesofkrsnain0000padm|lang=en|year=2002|page=[https://archive.org/details/templesofkrsnain0000padm/page/127 127]}}</ref><ref>{{cite book|title=The Pallavas|first=Gabriel|last=Jouveau-Dubreuil|year=1994|lang=en|isbn=81-206-0574-8|url=http://books.google.com/books?id=6o9XCT3XiaMC&pg=PA76|page=76}}</ref>

Një mbishkrim çola tregon përkrahjen për faltoret e [[Krishna|Krishnës]] (një avatar i [[Vishnu]]t) dhe bashkëshorten e tij Rukmini brenda tempullit nga mbreti Parakesarivarman ([[907]]-[[955]]).<ref name="T."/><ref>{{cite book|title=Epigraphy|publisher=Archaeological Survey of India, Southern Circle|lang=en|year=1903|page=70}}</ref><ref>{{cite book|title=Fluid Signs: Being a Person the Tamil Way|last=Daniel|first=Val|url=http://books.google.com/books?id=KwZatzse3CsC&pg=PA139|year=1984|lang=en|isbn=9780520061675|pages=139-40}}</ref><ref>{{cite book|title=South-Indian inscriptions, Volumes 9–10|last=Hultzsch|first=Eugen|page=298|url=http://books.google.com/books?id=MlpBAQAAIAAJ&pg=PA298|lang=en|year=1890}}</ref> Tempulli pësoi shtesa të mëvonshme nga Dinastia pasuese Çola, Pandja e vonë, Hojsala dhe ajo Vixhajanagara.<ref name="hindu3">{{cite news|title=Tamil inscriptions found near Tiruvellarai temple|newspaper=The Hindu|lang=en|date=24 gusht 2008|accessdate=4 mars 2013|location=[[Tiruçi]]|url=http://www.hindu.com/2008/08/24/stories/2008082454970500.htm|last=Subramanian|first=T.S.|archive-date=29 tetor 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131029193122/http://www.hindu.com/2008/08/24/stories/2008082454970500.htm|url-status=dead}}</ref> Tempulli pësoi dëmtime të mëdha gjatë një përmbytjeje dhe u riparua nga një tregtar rreth viteve [[1262]]–[[1263|63]].<ref name="hindu3"/><ref name="India 1903, p. 63"/><ref name="Verma94"/><ref name="T."/><ref name="Madras (India: State)"/>

[[File:Tiruvellarai tank.jpg|thumb|left|Depozita në formë svastike, me hyrje të shkallëzuara në të katër krahët, e ndërtuar në vitin 800]]
Faltorja e Pundarikakshanit është ndërtuar mbi një kodër artificiale 15 metra të lartë.<ref>{{cite book|title=Essays on Indian History and Culture|page=56|url=http://books.google.com/books?id=2jMg8K5dPZUC&pg=PA56|first=H.V.|last=Sreenivasa Murthy|lang=en|year=1990|isbn=9788170992110}}</ref> Kompleksi ka dy hyrje të shkallëzuara për në shenjtërore, Utharajana Vaasali dhe Dhakshanajana Vaasali, secila e hapur për një periudhë prej gjashtë muajsh. Dy portat e tempullit besohet se përfaqësojnë ciklin e vazhdueshëm të hyrjes në jetë dhe daljes prej saj. Bashkëshortja e Pundarikakshanit, Shenbagavalli, (e quajtur gjithashtu "Peri Piratijaar Lakshmi Devi") ka një faltore të veçantë.

Muret drejtkëndore përreth tempullit përfshijnë të teta faltoret dhe gjashtë nga shtatë pellgjet me ujë të lidhur me tempullin. Përkrahë faltores kryesore për Pundarikakshanin dhe Pangajavallin, tempulli ka faltore për azhvarët, Garudën, Ramanuxharin dhe Ujakondarin. Shtatë pellgjet me ujë janë Divja Thirthami, Kanda Kshri Thirthami, Çakara Thirthami, Pushkala Thirthami, Padma Thirthami dhe Varaaha Manikarnika Thirthami. ''[[Vimana]]'' (strukturë kulle mbi shenjtëroren e tempullit) quhet Vimalaakruthi Vimaana.<ref name="temple"/> Në kolonat e tempullit ka paraqitje të ndryshme skulpturore të Krishnës, në më të shquarën prej të cilave është paraqitur duke kërcyer mbi një vazo.<ref name="T."/> Mbretërit vixhajanagara dhe Najakë porositën pikturat e Krishnës në muret e jashtme të faltores së Pundarikakshanin; ato kanë etiketa të qarta në gjuhën telugu.<ref>{{cite book|author=T. Padmaja|title=Temples of Kr̥ṣṇa in South India: History, Art, and Traditions in Tamilnāḍu|url=https://archive.org/details/templesofkrsnain0000padm|lang=en|year=2002|pages=[https://archive.org/details/templesofkrsnain0000padm/page/108 108]-9}}</ref> Pikturat me disa prej temave popullore nga eposi ''[[Ramajana]]'' në tempull u porositën gjishtashtu nga mbretërit Najakë.<ref name="epic">{{cite book|title=Indian Epic Values: Rāmāyaṇa and Its Impact: Proceedings of the 8th International Rāmāyaạ Conference|pages=85-7|url=https://books.google.com/books?id=EVnK3q48dL0C&pg=PA86|first1=K. V.|last1=Raman|first2=T.|last2=Padmaja|isbn=9789068317015|lang=en|date=1 janar 1995}}</ref>

''[[Gopurami|Raxhagopurami]]'', kulla kryesore hyrëse, është një strukturë e papërfunduar.<ref name="Madras (India: State)">{{cite book|title=Madras district gazetteers|volume=1|last=Madras (India State)|url=http://books.google.com/books?id=QztuAAAAMAAJ&pg=PA325|page=325|publisher=Superintendent, Government Press|lang=en|year=1907}}</ref> Një ujëmbledhës tempullor në formë svastike i ndërtuar gjatë vitit [[800]] është i pranishëm në këndin jug-perëndimor të rrugës përreth tempullit. Tempulli ka katër portikë të shkallëzuar, që kanë secili nga 51 shkallë. Depozita besohet se është ndërtuar nga Kamban Araijani gjatë mbretërimit të Dantivarmanit. Kompleksi tempullor shtrihet në një hapësirë prej 2.62 hektarësh, ndërsa depozita shtrihet në një sipërfaqe prej 0.1256 hektarësh.<ref name="temple"/><ref name="Arch">{{cite web|title=Swastik Well, Tiruvellarai|url=http://www.tnarch.gov.in/cons/tank/tank2.htm|publisher=Department of Archaeology, Government of Tamil Nadu|lang=en|accessdate=7 korrik 2013|archive-date=1 korrik 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150701163919/http://www.tnarch.gov.in/cons/tank/tank2.htm|url-status=dead}}</ref><ref name="hinduBalaganessin2">{{cite news|title=Pallava-built tank plagued by vandalism at  Tiruvellarai|newspaper=The Hindu|date=17 maj 2008|first=M.|last=Balaganessin|lang=en|accessdate=4 mars 2013|location=Tiruçi|url=http://www.hindu.com/2008/05/17/stories/2008051754240600.htm|archive-date=20 maj 2008|archive-url=https://web.archive.org/web/20080520052836/http://www.hindu.com/2008/05/17/stories/2008051754240600.htm|url-status=dead}}</ref>

Një studim arkeologjik në vitin [[2010]] tregoi se planimetria e shpellave të skalitura në shkëmb në tempull është e ngjashme me atë të [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|tempujve të skalitur në shkëmb]] si [[Fortesa shkëmbore e Tiruçirapallit]] dhe tempulli shpellor Peçipalai. Shpellat e papërfunduara në tempull, bashkë me tempujt e shpellave të poshtme në [[Tiruçirapalli]] dhe Tiruparankunram, kanë secila nga një faltore për Shivën në lindje dhe Vishnun në perëndim, të ndara nga një gji qendror midis tyre.<ref name="hindu4">{{cite news|title=Study uncovers interesting details of cave temple architecture|newspaper=The Hindu|date=27 tetor 2010|accessdate=4 mars 2013|url=http://www.thehindu.com/features/friday-review/history-and-culture/study-uncovers-interesting-details-of-cave-temple-architecture/article852218.ece|lang=en}}</ref>
Skulpturat në kolonat e tempullit tregojnë praktikën më të hershme të adhurimit të Krishnës në [[Tamil Nadu]].<ref name="T91">{{cite book|author=T. Padmaja|title=Temples of Kr̥ṣṇa in South India: history, art, and traditions in Tamilnāḍu|url=https://archive.org/details/templesofkrsnain0000padm|lang=en|year=2002|page=[https://archive.org/details/templesofkrsnain0000padm/page/91 91]}}</ref>

Sipas legjendave hindu, tetëmbëdhjetë shkallët në tempull përfaqësojnë tetëmbëdhjetë kapitujt e veprës ''[[Bhagavad Gita]]'' ndërsa katër shkallët e fundit përfaqësojnë katër ''[[Vedat]]'', tekstet e shenjta hindu. Tingulli i bërë përballë disa prej kolonave të mëdha të tij jehon përreth gjithë tempullit. Disa prej vargjeve të shenjta janë recituar më shumë se një herë përballë këtyre kolonave gjatë adhurimit.<ref name="temple"/><ref name="ayyar533">{{Cite book|last=Ayyar|first=P.V. Jagadisa|title=South Indian shrines: illustrated|year=1991|isbn=81-206-0151-3|url=http://books.google.com/books?id=NLSGFW1uZboC&pg=PA533|lang=en|page=533}}</ref><ref name="dinamalar-Pundarikakshan">{{cite web|title=Sri Pundarikakshan Perumal temple|lang=en|url=http://temple.dinamalar.com/en/new_en.php?id=182|publisher=Dinamalar|accessdate=4 maj 2013}}</ref>

[[File:Tiruchirapalli Rock Fort.jpg|thumb|396px|Fortesa shkëmbore e Tiruçirapallit]]
;Fortesa shkëmbore e Tiruçirapallit {{coord|10|49|43|N|78|41|49|E|display=inline}}
'''[[Fortesa shkëmbore e Tiruçirapallit]]''' ose '''Fortesa shkëmbore e Triçinopolit''' është një fortifikim historik dhe kompleks tempullor i ndërtuar mbi një shkëmb të lashtë. Gjendet në qytetin e [[Tiruçirapalli]]t në [[Tamil Nadu]] e ndërtuar mbi një shkëmb 83 metra të lartë<ref name="India">{{cite book|author1=Sarina Singh|author2=Joe Bindloss|author3=Paul Clammer|author4=Janine Eberle|author5=Paul Harding|author6=Abigail Hole|author7=Patrick Horton|author8=Amy Karafin|author9=Matt Phillips|author10=Simon Richmond|author11=Martin Robinson|title=Lonely Planet Guide of India|publisher=Lonely Planet Publications Limited|edition=11|date=23 shtator 2005|lang=en|id=ISBN-10 1740596943, ISBN-13 978-1740596947}}</ref><ref name="historyjournalp119">{{cite journal|journal=Journal of Indian History|volume=59|year=1981|title=A Historical Sketch of Trichinopoly Rock Fort|first=T.|last=Sundararaj|lang=en|page=119}}</ref> që mund të datoi mbi një miliard vjet më parë. Shkëmbi konsiston në një grup shkëmbinjsh monolitikë që bujtin shumë tempuj shpellorë të skalitur në shkëmb. Fillimisht të ndërtuar nga [[Dinastia Pallava]], më vonë u rikonstruktuan dhe modeluan nga Dinastia Madurai Najak dhe sunduesit vixhajanagara.<ref name=Nuvena>{{cite news|last=Rajendran|first=Nuvena|title=Trichy, rich in heritage and history|url=http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2013-11-14/travel/32684563_1_srirangam-temple-cauvery-bridge-trichy|lang=en|accessdate=3 tetor 2013|newspaper=The Times of India|date=14 nëntor 2013|archive-date=3 dhjetor 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131203011150/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2013-11-14/travel/32684563_1_srirangam-temple-cauvery-bridge-trichy|url-status=dead}}</ref> Kompleksi kryesor në tempull mendohet se u ndërtua gjatë [[shekulli VIII|shekullit të VIII]] nga Perandoria Pandjane.<ref name="Knapp"/>

[[File:Thayumanavar shrine.jpg|thumb|left|280px|Kulla e [[Tempulli Thajumanasvami në fortesën shkëmbore|Tempullit të Thajumanavarit në Fortesën shkëmbore të Tiruçirapallit]]]]
Në fortesë ndodhen mjaft [[Tempulli hindu|tempuj hindu]], [[Tempulli Uçi Pillajar në fortesën shkëmbore]], [[Tempulli Thajumanasvami në fortesën shkëmbore]] dhe disa tempuj shpellorë. Tërheqje të tjera turistike vendore përfshijnë Tempullin e famshëm të Ganeshës nga periudha Pallava dhe [[Fortesa e Tiruçirapallit|fortesa e periudhës Madurai Najak]]. Fortesa shkëmbore është simboli më i shquar i qytetit të [[Tiruçirapalli]]t.<ref>{{cite book|title=India Through the Ages|url=https://archive.org/details/indiathroughages00mada/page/185 |last=Gopal|first=Madan|year=1990|page=185|editor=K.S. Gautam|publisher=Publication Division, Ministry of Information and Broadcasting, Government of India|lang=en}}</ref>
[[Tiruçirapalli]] ishte pjesë e mbretërisë Çola dhe bujtëte një numër tempujsh dhe fortesash të skalitura mjeshtërisht, qendra e të cilit është Tempulli i Fortesës shkëmbore.<ref name="thehindu_20010422">{{cite news|title=Poetry in stone|newspaper=The Hindu|url=http://www.hindu.com/2001/04/22/stories/1322049n.htm|date=22 prill 2001|lang=en|accessdate=6 dhjetor 2011|archive-date=16 tetor 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131016083522/http://www.hindu.com/2001/04/22/stories/1322049n.htm|url-status=dead}}</ref> Tempulli është ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Stilin Arkitekturor Dravidian]];<ref>{{cite book|author=Oppi Untracht|title=Traditional Jewelry of India|id=ISBN-10 0810938863, ISBN-13 9780810938861|publisher=Harry N. Abrams|lang=en|year=1997|page=389}}</ref>

[[File:Thayumanavar (2).jpg|thumb|327px|Faltorja e Matuvar Kuzhalamait]]
Ndërtimi i fortesës fillon që nga viti [[580]] me Dinastinë Pallava dhe vazhdon me plotësime dhe shtesa nga dinastitë e mëvonshme. Struktura më e vjetër në fortesë është një tempull shpellor i ndërtuar nga [[Dinastia Pallava]] në vitin 580. Gjatë pjesës së parë të [[shekulli XVI|shekullit të XVI]], rajoni ra nën kontrollin e Madurai Najakëve, që ishin guvernatorët e mëparshëm të Perandorisë Vixhajanagara. Megjithatë, qe nën sundimin e tyre që [[Tiruçirapalli]] lulëzoi duke u bërë qyteti që është sot. Madurai Najakët ndërtuan ujëmbledhësin e Tempullit të Fortesës shkëmbore bashkë me mure të rëndësishme të themeleve, duke e bërë qytetin një qytet tregtar dhe më vonë kryeqytetin e tyre.
Pallati i fortesës qe dëshmitar po ashtu i zhvendosjes së pushtetit nga mbretëresha Minakshi te Çanda Sahibi, pasi ai sundoi në aleancë me mbretërinë e Francës. Fortesa është një prej destinacioneve të shquara turistike në [[Tamil Nadu]].<ref name="ASI Trichy">{{cite web|title=List of Monuments and Sites: Trichy sub circle|url=http://www.asichennai.gov.in/trichy_sub_circle.html|publisher=Archaeological Survey of India|lang=en|accessdate=30 nëntor 2013}}</ref>

[[File:Thayumanavar (2).jpg|thumb|left|327px|Pamje e Tempullit të Thajamanavarit në fortesën shkëmbore]]
Në fundin e shekullit të XVIII, qyteti u kthye në mënyrë të qëndrueshme në një qytet kazermë dhe porta e fortesës u bë e njohur si porta kryesore e rojës. Robert Clive, kur ishte në [[Tiruçirapalli]], jetoi pranë depozitës së fortesës.
Fortesa është ndërtuar në Stilet Pallava, [[Arkitektura Çola|Çola]] dhe Madurai Najake të [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturës Dravidiane]]. Sistemi i saj strukturor është një përzierje e [[Arkitektura Indo-Saraçene|Arkitekturës Indo-Saraçene]] dhe asaj Dravidiane.
Siç sugjeron emri, Tempulli i fortesës shkëmbore gjendet në një lartësi prej 83 metrash në shkëmb. Ky tempull u ndërtua fillimisht nga [[Dinastia Pallava]], por më vonë pozicioni u fortifikua dhe dizajnua nga Najakët duke përdorur pozicionin e tij të fortifikuar natyror. Tempulli arrihet nëpërmjet ngjitjes së 344 shkallëve të skalitura në shkëmb deri në majë të tij.<ref>{{cite news|title=Rockfort Temple|url=https://www.trichycorporation.gov.in/cityvisit.php#menu|publisher=Tiruchirapalli Municipal Corporation|lang=en|accessdate=1 janar 2014|archive-date=20 janar 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20120120180952/http://www.trichycorporation.gov.in/cityvisit.php#menu|url-status=dead}}</ref>

Tempujt shpellorë të skalitur në shkëmb të Fortesës shkëmbore, bashkë me Portikun dhe Tempullin Erumbisvarar, janë listuar si [[Lista e Monumenteve të Rëndësisë Kombëtare në Tamil Nadu|monumente të rëndësisë kombëtare]] nga 'Archaeological Survey of India' (ASI).<ref>{{cite web|title=Alphabetical List of Monuments – Tamil Nadu|url=http://asi.nic.in/asi_monu_alphalist_tamilnadu.asp|publisher=Archaeological Survey of India|lang=en|accessdate=3 tetor 2013}}</ref> Kompleksi tempullor në fortesë bujt këtë grup tempujsh:

[[File:Rockfort -2.JPG|thumb|296px|[[Gopurami]] i Tempullit Uçi Pillajar]]
* Tempulli Manika Vinajakar në fundin e kodrës, kushtuar Ganeshës.
* Taajumaanavar Kojil Shivastalami, një tempull i skalitur në shkëmb kushtuar një shenjti të periudhës Najaka, Taajumaanavarit. Mathrubuthesvarari, kushtuar Shivës, ka një lingam që ësthë një e dalë nga vetë shkëmbi. Arrihet nëpërjet një palë shkallëve gjatë rrugës për te [[Tempulli Uçi Pillajar në fortesën shkëmbore|Tempulli Uçi Pillajar]].
* [[Tempulli Uçi Pillajar në fortesën shkëmbore|Tempulli Uçi Pillajar]] i quajtur edhe '''Koili Uçi Pillajar''' apo '''Kovili Uçi Pillajar''' në fortesën shkëmbore (në gjuhën tamile: உச்சிப் பிள்ளையார் கோயில்) është ndërtuar në majë të kodrës në [[shekulli VII|shekullin e VII]], kushtuar hyjnisë Ganesha.<ref name="India"/> Ai gjendet në majën e ''[[Fortesa shkëmbore e Tiruçirapallit|Fortesës shkëmbore të Tiruçirapallit]]''.

[[File:Trichy 057.jpg|thumb|left|309px|Pamje e tempullit në majë të shkëmbit]]
Tempulli i fortesës shkëmbore qëndron në lartësinë 83 metra në majë të shkëmbit. Ai është me natyrë mistike me një [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|arkitekturë shkëmbore]] që të fut frikën. Tempulli i Ganeshës është shumë më i vogël me një hyrje nëpërmjet shkallëve të skalitura në shkëmb dhe që ofron një pamje mahnitëse të qytetit të [[Tiruçirapalli]]t, [[Srirangami]]t dhe lumenjve Kaveri dhe Kollidam. Tempulli është ndërtuar në Stilin Pallava të [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturës Dravidiane]]. Për shkak të arkitekturës së tij të lashtë dhe mbresëlënëse të krijuar nga [[Dinastia Pallava]], tempulli mirëmbahet dhe administrohet nga ASI.

[[Image:Thayumanavar (10).jpg|thumb|345px|Tavanë me zinxhirë guri në Tempullin e Thajumanavarit]]
* [[Tempulli Thajumanasvami në fortesën shkëmbore]] ose '''Tempulli i Thajumanavarit''' është një [[tempulli hindu|tempull hindu]] i vendosur në kompleksin e ''[[Fortesa shkëmbore e Tiruçirapallit|Fortesës shkëmbore në [[Tiruçirapalli]]''. Tempulli gjendet pranë bazës së ''Fortesës shkëmbore'' dhe u ndërtua nga mbreti pallava, Mahendravarmani I në [[shekulli VI|shekullin e VI të e.s.]]. Në këtë tempull [[Shiva]] adhurohet në formën e Thajumanavarit dhe është i paraqitur nga ''lingami'' ndërsa bashkëshortja e tij [[Parvati]] është paraqitur si Matuvar Kuzhalamai. Perëndia kryesuese është lartësuar në veprën kanonike tamile shaivite të [[shekulli VII|shekullit të VII]], ''Tevarami'', i shkruar nga poetët shenjtë tamilë të njohur si najanarë dhe për rrjedhojë klasifikohet si ''[[Paadal Petra Sthalamët|Paadal Petra Sthalam]]''.

[[File:WP 20130929 013.jpg|thumb|left|327px|Kolonat e hyrjes së Tempullit të Poshtëm Shpellor në fortesë]]
Kompleksi tempullor ka tre faltore, dy prej të cilave i janë kushtuar Ganeshës, njëra në fund dhe [[Tempulli Uçi Pillajar në fortesën shkëmbore|Tempulli Uçi Pillajar]] në majë, ndërsa [[Tempulli Thajumanasvami në fortesën shkëmbore|Tempulli Thajumanavar]] midis tyre. Tempulli i Thajumanavarit, më i madhi prej të treve, bujt një faltore për hyjneshën Aman ashtu si dhe hyjninë kryesore. Fortesa shkëmbore është e dukshme pothuajse në çdo pjesë të veriut të qytetit.<ref name=Nuvena /> Tepakulami në fundin e Fortesës shkëmbore është i rrethuar nga pazaret.<ref name="de Bruyn243">{{cite book|author1=P. de Bruyn|author2=N. Venkatraman|author3=K. Bain|title=Frommer's India|lang=en|publisher=Frommer's|year=2006|id=ISBN-10 0764598996, ISBN-13 9780764598999|page=243}}</ref> Ai ka një [[mandapa]] në qendrën e tij dhe ka mundëson shërbimin e lundrimit me varkë. Të gjitha festat e pluskimit të lidhura me tempullin zhvillohen në depozitën e tempullit.<ref>{{cite news|first=S.|last=Ganesan|title=Crocodile in Rockfort temple tank keeps visitors away|url=http://www.hindu.com/2005/03/10/stories/2005031004690600.htm|newspaper=The Hindu|date=10 mars 2005|lang=en|accessdate=3 tetor 2013|archive-date=6 prill 2005|archive-url=https://web.archive.org/web/20050406075441/http://www.hindu.com/2005/03/10/stories/2005031004690600.htm|url-status=dead}}</ref> Tempulli gjendet në mes të rrugës së Fortesës shkëmbore. Ai ka strukturë të mbajtur nga kolonat dhe faltorja qendrore e Thajumanasvamit është e vendosur një nivel mbi gjysmën e poshtme që bujt faltoren e Matuvar Kuzhalamait. Niveli i poshtëm bujt edhe niket e Vinajagarit, Arumugarit, Navagrahas dhe Virabadrasvamit. Muret përreth faltores qendrore bujtin imazhin e Dakshinamurthit, Somaskandarit, Nataraxharit, [[Surja]]s, [[Brahma]]s dhe [[Durga]]s.<ref name="Knapp">{{cite book|author=Stephen Knapp|title=Spiritual India Handbook|url=https://books.google.al/books/about/Spiritual_India_Handbook.html|lang=en|year=2009|publisher=Jaico Publishing House|id=ISBN-10 8184950241, isbn-13 9788184950243|page=359}}</ref>

[[File:UPPER CAVE , ROCKFORT, TRICHY.jpg|thumb|345px|Tempulli i Sipërm Shpellor në fortesë]]
* Përveç këtyre tempujve në fortesë ndodhen edhe dy tempuj të skalitur në shkëmb, një një pjesën e poshtme të fortesës i quajtur Tempulli i Poshtëm Shpellor dhe tjetri në kompleks jashtë Thajumansvamnit gjatë rrugës për tu ngjitur te Uçi Pillajar Kovili, i quajtur Tempulli i Sipërm Shpellor. Një studim arkeologjik i vitit [[2010]] tregoi se planimetria e shpellave të skalitura në shkëmb në kompleks është e ngjashme me atë të [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|tempujve të tjerë të skalitur në shkëmb]] si [[Tempulli Pundarikakshan Perumal]] në Thiruvellarai dhe tempulli shpellor Peçipalai. Shpellat e papërfunduara në kompleksin tempullor, bashkë me tempujt shpellorë të poshtëm në Thiruvellarari dhe Tiruparankunram, ku secila ka një faltore për Shivën në lindje dhe për Vishnun në perëndim, të ndara nga një gji qendror midis tyre. Studimi tregoi edhe se Tempulli i Poshtëm Shpellor bashkë me Tempullin Kudumijan Malai paraqesin forma unike kolonash, që nuk shihen në tempujt e tjerë në [[Tamil Nadu]].<ref name="hindu4"/> 

Tempulli i skalitur në shkëmb në kompleksin tempullor të kodrës u ndërtua gjatë Periudhës Pallava edhe është emërtuar ''Lalitankura Pallavesvaram'', me mjaft mbishkrime të atribuara Mahendravarmanit I. Në këtë kompleks sunduesit çola, vixhajanagara dhe najakët e Madurait kanë kontribuar në periudhën e mëvonëshme. Tempujt dy katësh të Taajumaanavas janë konsideruar si një kryevepër e ndërtimtarisë.
Porta kryesore e rojës ishte një nga hyrjet kryesore për kompleksin e fortesës. Ajo gjendet në murin kryesor të fortesës që përfshin periferinë e [[Fortesa shkëmbore e Tiruçirapallit|Fortesës shkëmbore]] me tempujt, pallatin, ujëmbledhësin dhe pazaret e saj. Hyrja kryesore është e drejtuar nga veriu.

;Tempulli Thiruporur Kandasvami {{Coord|12|43|31|N|80|11|20|E|display=inline}}
[[File:Flag pole of Thiruporur murugan temple.jpeg|thumb|left|309px|shtylla e flamurit të Tempullit të Muruganit në Thiruporur]]
'''[[Tempulli Thiruporur Kandasvami]]''' (gjithashtu i quajtur dhe '''Tempulli Thiruporur Murugan''' ose '''Tempulli Kanthsvami''') në [[Thiroporuri|Thiruporur]], një qytezë panchayat në distriktin e [[Kançipurami]]t, është një [[tempulli hindu|tempull]] kushtuar adhurimit të Muruganit. I ndërtuar në [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Stilin e skalitur në shkëmb]] të [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturës Dravidiane]], tempulli mendohet se është ndërtuar gjatë sundimit pallava. Tempulli ka një [[Gopurami|kullë portiku]] tempullore me pesë kate që të çon në një sallon me kolona dhe te [[Garbhagriha|shenjtërorja]].
[[Tempulli Thiruporur Kandasvami]] i njohur edhe si Tempulli Subramanja Svami është një tempull i lashtë që daton nga Periudha Pallava dhe është një nga 33 tempujt madhorë në [[Tamil Nadu]] kushtuar adhurimit të Muruganit. Megjithatë mendohet gjithashtu se tempulli është zgjeruar gjatë shekullit të XVIII me imazhet e gërmuara nga [[Thiruporuri]].
Thiruporur Devasthanami ruan mbishkrime pallava, nga shekulli i X dhe nga periudha e Vikrama Çolas së shekullit të XII. Siç dëshmohet nga një mbishkrim i gjetur në një kolonë guri në këtë tempull, studiuesit priren ta konsiderojnë këtë tempull si të ndërtuar fillimisht në mbretërit pallava për shkak të dy biruduve të Atjantakamas dhe Adiranaçandras të atribueshme mbretit pallava, Raxhasimhas (Narasimha Varma II).

[[File:Thiruporur kulam.JPG|thumb|327px|Depozita tempullore, e vendosur përballë tempullit]]
[[Thiruporuri]] në atë kohë lulëzoi, por u zhduk duke dalë nga kujtesa për disa kohë. Gjatë mesit të shekullit të shtatëmbëdhjetë,  Thiruporuri u rizbulua dhe u rikonstruktua nga Çidambara Svamigali, që thuhet se ishte pasardhës i një prej poetëve të Tamil Sangamit të Madurait.
Tempulli është i vendosur në [[Thiruporuri|Thiruporur]], në rrugën e Vjetër të [[Mahabalipurami]]t, 28&nbsp;km nga [[Çenai]], kryeqyteti i [[Tamil Nadu]]së. Ai ka një ''[[Gopurami|raxhagopuram]]'' me pesë kate, që ngrihet deri në një lartësi prej 21.4 metrash dhe një gjerësi prej 61 metrash. Tempulli mbulon një sipërfaqe prej 16.000 m<sup>2</sup>.<ref name=census-Kanchipuram>{{cite book|title=Temples of Tamil Nadu - Kancheepuram district|first=Dr. C.|last=Chandramouli|publisher=Directorate of Census Operations, Tamil Nadu|lang=en|year=2003}}</ref> Shenjtërorja e tempullit arrihet nëpërmjet një salle me 24 kolona pranë portikut. Depozita e tempullit gjendet jashtë tempullit. Shenjtërorja është ndërtuar me granit, që bujt imazhin e Muruganit në formën e Kandasvamit që qëndron në këmbë. Shenjtërorja është e drejtuar nga lindja dhe statuja e hyjnisë kryesuese është 2.14 metra e lartë. Statuja paraqitet me dy duar, ku njëra prej tyre është duke mbajtur velin (shtizën hyjnore), ndërsa tjetra një imazh palloi përkrahë hyjnisë kryesuese. Përreth rrethimit të parë ndodhen faltore të veçanta për bashkëshortet e tij Valli dhe Deivanai. Ndodhet edhe një faltore e veçantë për Shivën dhe [[Parvati]]n si dhe të gjitha Parsvatah Devatat (hyjnitë ndihmëse) të lidhura me tempujt e Shivës.<ref name="dinamalar-Kandaswamy">{{cite web|title=Sri Kandaswamy Temple|publisher=Dinamalar|lang=en|url=http://temple.dinamalar.com/New.php?id=1365|year=2011|accessdate=4 nëntor 2015}}</ref><ref>{{cite book|title=பல்நோக்குப் பார்வையில் முருகத் தத்துவம் II: Proceedings of The International Conference on Murugabhakthi|year=2014|editor1-last=Virupa|editor1-first=Kumaresan|lang=en, ta|pages=1048–9}}</ref>

Salla me 24 kolona dhe salla rrethore me 30 kolona janë veçori të tjera të këtij tempulli. Nën një pemë nimi është një faltore për Vembadi Vinajakarin. Në anën jugore të tempullit ndodhet Saravana Poigai dhe Vallijar Odai, dy tirthamët e shenjtë. Në anën lindore të tirthamëve, ndodhet një [[mandapa]] me katër kolona. Në [[mandapa]]n e jashtme është vendosur sannidhi i Tejvajanait. Në tempull ndodhet gjithashtu edhe një tjetër teertham i quajtur Pranavāmritam. 
[[Garbhagriha|Shenjtërorja]] e këtij tempulli është vendosur në anën lindore, ku mund të shihet pema e palmës dhe pirgu i milingonave nën të, ku është Kanda Perumali me Vallin dhe Devajanain mbi një pitham të vogël. Relievi në bazë i Upadesas deri te Agastja, Vallikaljana dhe Agni-ganta Subrahmanja janë skalitur në mënyrë shumë të bukur te kolonat e Sarvavaidja Mandapas. Jantra e vendosur nga Çidambaram Svamigali mund të gjendet në veri-lindje të tempullit mbi një platformë me kūrma, ashtagaja, ashtanaga dhe gana.

;Tempulli Padalathri {{coord|12|45|43|N|80|00|15|E|display=inline}}
[[File:Singaperumalkovil1.JPG|thumb|left|327px|Tempulli Padalathri]]
'''[[Tempulli Padalathri]]''' (i quajtur edhe '''Tempulli Singaperumalkoil''' ose '''Tempulli Narasimhar''') është një tempull hindu kushtuar Vishnut, vendosur në Singaperumalkoil të distriktit të Kançipuramit. I ndërtuar në [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Arkitekturën e skalitur në shkëmb]], kushtuar Vishnut, që adhurohet si Narasimhari dhe bashkëshortes së tij [[Lakshmi]] si Ahobilavalli. Tempulli është ndërtuar nga sunduesit pallava gjatë shekullit të VIII.

[[File:Singaperumalkovil8.JPG|thumb|327px|Shkallët që të çojnë te tempulli]]
Singaperumalkovili fillimisht quhej me emra të ndryshëm si Azhvar Narasingadevar dhe Narsinga Vinnagar Azhvar. Tempulli zanafillor besohet se u ndërtuar në [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Arkitekturën e skalitur në shkëmb]] nga sunduesit pallava, që ndërtuan tempuj shpellorë të një stili të ngjashëm në zonë.<ref>{{Cite book|title=Tourist Guide to Tamil Nadu|url=https://books.google.al/books?id=nGxbJqdEQrwC&lpg=PP1&pg=PA26|publisher=Sura Books|lang=en|year=2010|id=ISBN-10 81-7478-177-3, isbn-13 9788174781772|page=26}}</ref> Mbishkrimet në muret e tempullit janë nga mbretëria Çola gjatë shekujve të X-XI. Mbishkrimet janë bërë në [[gjuha tamile|gjuhën tamile]] ose në shkrimin e vjetër tamil që tregojnë dhurime toke, fenerësh dhe banesash për tempullin.<ref>{{cite book|title=Lists of the Antiquarian Remains in the Presidency of Madras|volume=1|url=https://books.google.co.in/books?id=QswOAAAAQAAJ&pg=PA191|page=191|last=Sewell|first=Robert|year=1882|lang=en}}</ref> Mbishkrimi më i vjetër i përket periudhës së mbretërimit të Raxha Raxha Çolas ([[985]]-[[1016]]), perandori më i famshëm çola nga [[Thanxhavuri]] në [[990]] që tregon një dhurim prej 26 delesh për ndriçimin e tempullit. Një tjetër mbishkrim nga faltorja e Andalit është i dëmtuar, por tregon dhurimin e një individi për hyjninë kryesuese. Mbishkrimi i tretë është i dëmtuar, me gjasa nga shekulli i XI që paraqet dhurime për tempullin.<ref name=Madhavan>{{cite book|title=Vishnu Temples of South India Volume 1 (Tamil Nadu)|first=Chithra|last=Madhavan|lang=en|isbn=978-81-908445-0-5|year=2007|pages=101-5}}</ref>

[[File:Singaperumalkovil3.JPG|thumb|left|327px|Hyrja e tempullit]]
Tempulli është ndërtuar në [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Arkitekturën e skalitur në shkëmb]], zë rreth 0.61 hektarë dhe ka dy rrethime. Është i vendosur në Singaperumalkoil, një rrethin e vendosur 45&nbsp;km nga [[Çenai]], kryeqyteti i shtetit indian [[Tamil Nadu]]. Idhulli kryesor i bujtur në shenjtëroren shpellore është një statujë e skalitur në shkëmb. Shenjtërorja është e ruajtur nga dy statuja dvarapala, nga një në secilin krahë. Faltorja e bashkëshortes së tij, Ahobilavallit gjendet në rrethimin e dytë, që besohet se është një shtim i mëvonshëm. Në të djathtë të shenjtërores ndodhet një faltore për Andalin. Ndërsa dy faltoret për Ahobilavallin dhe Andalin kanë rrethime ndryshe nga faltorja e Narasimharit.<ref name="dinamalar-Patalathri Narasimhar">{{cite web|title=Sri Patalathri Narasimhar temple|url=http://temple.dinamalar.com/en/new_en.php?id=946|publisher=Dinamalar|year=2014|lang=en|accessdate=9 nëntor 2015}}</ref>
Faltorja e Garudës e drejtuar nga Narasimhari, mjeti shqiponjë i Vishnut, gjendet në aksin e faltores qendrore. Faltorja qendrore arrihet nëpërmjet mahamandapas, salla e adhurimit dhe një ardha mandapa e ngushtë. Shtylla e flamurit gjendet mbrapa faltores së Garudës, në aksin e faltores qendrore dhe kullës së portikut. Në të dy krahët e sallës së adhurimit ka imazhe të azhwarëve dhe faltorja e Ahobilavallit gjendet në rrethimin e dytë. [[Vimana]], kulla me çati mbi [[Garbhagriha|shenjtërore]], ka imazhe prej stukoje të avatarëve të ndryshëm të Vishnut. Në kompleks ka gjithashtu faltore të veçanta për Lakshmi Narasimhan, Ramanuxhan, Manavala Mamunigalin dhe Vishvaksenan.<ref name=Madhavan/>

[[File:Seeyamangalam Nandhi.JPG|thumb|264px|Faltorja e Nandit në kompleksin Avanibhaxhana Pallaveshvaram]]
;Tempulli Avanibhaxhana Pallaveshvaram {{coord|12|25|52|N|79|27|59|E|display=inline}}
'''[[Tempulli Avanibhaxhana Pallaveshvaram]]''' i quajtur edhe '''Tempulli Stambesvarar''' është një [[Tempulli hindu|tempull]] kushtuar Shivës, i vendosur në qytezën e [[Sijamangalami]]t, në distriktin [[Tiruvanamalai]] në [[Tamil Nadu]]. Tempulli është ndërtuar në [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Arkitekturën e skalitur në shkëmb]] nga mbreti pallava, Mahendravarmani I (600-630) gjatë shekullit të VII. Tempulli shpellor Pallava pësoi shtesa të mëvonshme nga mbretërit çola dhe vixhajanagara.
Tempulli ka një ''[[Gopurami|raxhagopuram]]'' të vogël tre-katësh, që është kulla e portës hyrëse. Tempulli është shpallur monument i trashëgimisë dhe administrohet nga 'Archaeological Survey of India' (ASI) si një monument i mbrojtur. Faqja tjetër e kodrës bujt shtratet xhainiste të krijuara nga shekulli i IX gjatë sundimit të mbretit Ganga, Raxhamalla II.

[[File:சியமங்கலம் கோவில்.jpg|thumb|left|327px|Pamje e kompleksit tempullor Avanibhaxhana Pallaveshvaram]]
Tempulli Stambesvarar është një nga paraqitjet më të hershme të [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Arkitekturës së skalitur në shkëmb]]. Tempulli është quajtur [[Tempulli Avanibhaxhana Pallaveshvaram]] pasi Avani është një nga titujt e mbretit Mahendravarman.<ref name="business The praying caves"/><ref>{{cite book|title=Indian Civilization and Culture|url=https://books.google.co.in/books?id=KItocaxbibUC&pg=PA411|last=Chatterjee|first=Suhas|year=1998|lang=en|isbn=9788175330832|page=411}}</ref> Megjithëse pamja e luanëve të skalitur nëpër kolona çon në hamendjen se tempulli mund të ketë qenë filluar me gjasa nga Simhavishnu, babai i Mahendravarmanit, kjo pikëpamje nuk ka gjetur mbështetje. Mbishkrimet, të përfshira te ''Epigrahia Indica'', janë shkruar në sanskritisht me alfabetin ‘Grantha’ të mbretërisë Pallava. Mbishkrimet tregojnë se u gërmua nga Lalitankura, që është e ngjashme me atë të tempullit shpellor në [[Fortesa shkëmbore e Tiruçirapallit]] që tregojnë Mahendravarmanin.<ref>{{cite book|title=The Pallavas|url=https://books.google.co.in/books?id=6o9XCT3XiaMC&pg=PA31|page=35|last1=Jouveau-Dubreuil|first1=Gabriel|last2=Dikshitar|first2=V.S. Swaminadha|year=1995|lang=en|isbn=9788120605749}}</ref> Tempulli ka shtesa të mëvonshme nga [[Dinastia Çola]] dhe [[Perandoria Vixhajanagara]]. [[Gopurami]], kulla e portikut besohet se është një shtesë nga mbretërit vixhajanagara.<ref name="business The praying caves">{{cite news|title=The praying caves|url=http://www.thehindubusinessline.com/news/variety/the-praying-caves/article2834106.ece|publisher=Business Line|last=Sharath|first=Lakshmi|date=26 janar 2012|lang=en|accessdate=15 nëntor 2015}}</ref>

[[File:Siyamangalam Rock cut temple view.JPG|thumb|327px|Pamje e faltoreve të skalitura në shkëmb në Sijamangalam]]
Faltorja e Stambesvararit është e strehuar në [[Garbhagriha|shenjtëroren]] rrethore në një shpellë të skalitur në shkëmb. Ka një sallë të madhe me kolona (mahamandapa) dhe një sallë të vogël me kolona (ardhmandapa) që të çojnë te shenjtërorja shpellore. Faltorja e Nadit gjendet jashtë sallës me kolona, në aksin e faltores qendrore. Në të dy krahët e hyrjes së [[Garbhagriha|shenjtërores]] së tempullit janë vendosur dy dvarapala (hyjni gardiane). Veçoria interesante e këtyre dvarapalave është prania e sfurqeve trisula. Në pjesët e sipërme të kolonave janë skalitur zambakë, ndërsa në pjesët e poshtme janë skalitur luanë.<ref name=Pallava>{{cite book|title=Pallava Antiquities - 2 Vols.|url=https://books.google.co.in/books?id=QbYKPXQ3DaAC&pg=PA33|pages=33-5|first=Gabriel|last=Jouveau-Dubreuil|year=1994|lang=en|isbn=9788120605718}}</ref> Hyjnia kryesuese është quajtur Thunandavar ose Stambesvarar bazuar në praninë e mbishkrimeve në dy kolonat përballë tempullit.<ref name=CPR>{{cite web|title=Seeyamangalam|url=http://www.cpreecenvis.nic.in/Database/Seeyamangalam_2921.aspx|publisher=C.P.R. Environmental Education Centre, Chennai|lang=en|accessdate=16 nëntor 2015|year=2011}}</ref> Një nga kolonat në tempull ka një nga paraqitjet më të hershme të Nataraxhas ([[Shiva]] i mishëruar si kërcimtari kozmik) në posturën e Ananda Thandavas. Salla me kolona ka imzhet e ''jalive'', krijesave mitike që përfaqësojnë Artin Vixhajanagara.<ref name="business The praying caves"/> Imazhet e hyjnive të tjera ndihmëse të Shivës janë vendosur në faltore më të vogla përreth shenjtërores.<ref>{{cite book|title=Lists of the Antiquarian Remains in the Presidency of Madras|volume=1|url=https://books.google.co.in/books?id=QswOAAAAQAAJ&pg=PA170|page=170|last=Sewell|first=Robert|year=1882|lang=en}}</ref>

;Tempulli shpellor Kunandarkoil {{coord|10|34|56|N|78|53|50|E|display=inline}}
[[File:"Entrance of Rock Cut Siva Cave Temple".JPG|thumb|left|264px|Hyrja e Tempullit shpellor Kunandarkoil]]
'''[[Tempulli shpellor Kunandarkoil]]''' në Kunandarkoil, një fshat në distriktin e Pudukotait në [[Tamil Nadu]], është një tempull hindu kushtuar Shivës. I ndërtuar në [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Arkitekturën e skalitur në shkëmb]], tempulli mendohet se është ndërtuar gjatë shekullit të VIII nga sunduesit Mutaraijarë, vasalë të Dinastisë Pallava, me zgjerime të mëvonshme nga [[Perandoria Vixhajanagara]]. [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Arkitektura e skalitur në shkëmb]] në tempull është një shembull i Artit të vonë Pallava dhe një shembull i hershëm i [[Arti Çola|Artit Çola]]. Tempulli ka mbishkrime të ndryshme nga dinastitë Çola, Çalukja, Pandja dhe [[Perandoria Vixhajanagara]]. Tempulli është konsideruar një nga tempujt më të vjetër prej guri në Indinë e Jugut. Tempulli mirëmbahet dhe administrohet nga 'Archaeological Survey of India' si një monument i mbrojtur.

{{Multiple image|caption_align=center|header_align=center
| align=right
| width = 284
| direction=vertical
| image1="A Hall Of Hundred Pillared Mandapam Or Car".JPG | caption1 = Pamje nga jashtë e sallës me 100 kolona
| image2="An amazing Hall Of Hundred Pillared Mandapam".JPG | caption2 = Pamje e brendshme e sallës me 100 kolona
}}
Kunandarkoili dhe rajoni përreth tij sundohej nga Dinastia Mutaraijara gjatë shekujve të VII deri në të IX, që ishin vasalë të Dinastisë Pallava. Rajoni më vonë u mor nën kontroll nga Dinastia mesjetare Çola. Tempulli shpellor u ndërtua fillimisht nga mbreti Mutaraijar që ishte vasal i mbretit pallava, Nandivarmani II ([[710]]-[[775]]), që quhet edhe Nandivarman Pallava Malla. Mbishkrimi më i hershëm i përket periudhës së Nandivarmanit dhe djalit të tij Dantivarman që tregon kontribute bujare për banorët vedikë gjatë festës Thiruvadirai.<ref>{{cite book|title=Collected Papers: Studies in South Indian Epigraphy and History of Land Organisation, Development and Accounts and Select Chola, and Pandyan Townships|year=1994|first=R.|last=Tirumalai|lang=en}}</ref> Soundara Raxhani identifikon një shtesë të tempullin gjatë gjysmës së parë të shekullit të VIII.<ref>{{cite book|title=Rock-cut temple styles: early Pandyan art and the Ellora shrines|page=41|first=K.V.|last=Soundara Rajan|year=1998|isbn=9788170392187|lang=en}}</ref> Në tempull gjenden mbishkrime edhe nga [[Dinastia Çola]], Çalukja, Pandja dhe Perandoria Vixhajanagara.

[[File:"Hall Of Hundred Pillared Mandapam Or Car 1".JPG|left|327px|thumb|Salla me 100 kolona]]
[[Tempulli shpellor Kunandarkoil|Tempulli i skalitur në shkëmb]] bart tre skulptura në madhësi natyrore të formave të ndryshme të Shivës.<ref>{{cite book|title=India Handbook|url=https://archive.org/details/footprintsouthin00foot|year=2000|first1=Robert|last1=Bradnock|first2=Roma|last2=Bradnock|isbn=978-1-900949-81-1|page=821|lang=en}}</ref> Faltorja kryesore është e drejtuar nga lindja dhe [[garbhagriha|shenjtërorja]] bujt imazhin e lingamit, një paraqitje jo ikonike e Shivës, që adhurohet si Parvathagirisvarari. Muret e shenjtërores janë të thjeshtë, ndryshe nga tempujt e mëvonshëm çola që kanë nike për të bujtur imazhe të ndryshme. Shenjtërorja arrihet nëpërmjet një ardhamandapa, një sallë e mbajtur nga kolona. Shenjtërorja ruhet nga dvarapala (hyjni gardiane) në të dy krahët. Mbishkrimet janë bërë në bazën e dvarapalave.
Tempulli në [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Arkitekturë të skalitur në shkëmb]] është një shembull i hershëm i [[Arti Çola|Artit Çola]], që vazhdoi traditën e atij Pallava. Imazhet individuale të marra nga vendi mirëmbahen në ''Pudukotia Government Museum''. Nrita [[Mandapa]] ka kolona të skalitura, një shembull tipik i [[Arkitektura Vixhajanagara|Artit Vixhajanaagara]]. Imazhet prej bronxi në tempull janë shembujt më të hershëm të imazheve të skalitura mjeshtërisht në Artin e Indisë Jugore.<ref>{{cite book|title=Temples of Tamil Nadu|last=Rao|first=A.V. Shankaranarayana|lang=en|isbn=978-81-8468-112-3|year=2012|pages=152-3}}</ref>

[[File:തിരുനന്ദിക്കര ഗുഹ.jpg|thumb|264px|Tempulli Thirunandikara]]
; Tempulli shpellor Thirunadhikara {{coord|8.3986|N|77.2977|E|display = inline}}
'''[[Tempulli shpellor Thirunadhikara]]''' është një tempull i skalitur në shkëmb në Stilin Pallava që daton nga shekulli i shtatë dhe i tetë. Është pjesë e Tempullit Thirunandikara, që është pranë Thiruvatarit në distriktin e Kanjakumarit në [[Tamil Nadu]]. Fillimish u ndërtua si një [[Tempulli xhainist|tempull xhainist]] në shekullin e VII por i kthyer më vonë në një [[Tempulli hindu|tempull hindu]].<ref name=Murals>{{Cite web|url=http://www.keralamurals.com/mural-paintings/important-murals.htm|title=Kerala Murals|work=Keralamurals.com|lang=en|url-status=dead|access-date=7 tetor 2016|archive-date=29 korrik 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20120729105513/http://www.keralamurals.com/mural-paintings/important-murals.htm}}</ref><ref name=Cave>{{Cite web|url=http://pages.rediff.com/thirunadhikkara-cave-temple/478456|title=Thirunadhikkara Cave Temple|lang=en|accessdate=27 tetor 2012|publisher=Rediff.com|archive-date=4 mars 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20160304031128/http://pages.rediff.com/thirunadhikkara-cave-temple/478456|url-status=dead}}</ref>

[[File:Rock cut Cave temple.JPG|thumb|left|339px|Shpella Thirunadhikara]]
Salla e shpellës është hamendësuar se ka qenë dekoruar me piktura të pasura. Megjithatë, tashmë shihen vetëm gjurmë të mbetura përgjatë viteve. Afresket e zbehura datojnë nga shekujt e IX-X.<ref name=Murals/><ref name=Cave/> Disa nga muralet më të hershme janë në [[Arkitektura e Keralas|Stilin Kerala]]. Afresket paraqesin skena nga eposet e [[Ramajana]]s dhe [[Mahabharata]]s. Afresket ose muralet në këtë shpellë janë konsideruar si antikuaret më të vjetra të muraleve të stilit Kerala.<ref name=Cave/><ref name=Art>{{Cite web|url=http://www.artkerala.net/node/1018|title=Mural Paintings|work=Artkerala.com|lang=en|url-status=dead|accessdate=7 tetor 2016|archive-date=21 shkurt 2013|archive-url=https://archive.today/20130221061414/http://www.artkerala.net/node/1018}}</ref><ref name=Indian>{{Cite web|url=http://www.kwintessential.co.uk/articles/india/indian-mural-paintings/2983|title=Indian Mural Paintings|accessdate=17 tetor 2012|publisher=Kwint Essential|lang=en|archive-date=22 janar 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200122180448/https://www.kwintessential.co.uk/resources/guide-to-india-etiquette-customs-culture-business|url-status=dead}}</ref>
Në stilin e mëparshëm tradicional të artit mural përdoreshin pigmente natyrore dhe bimore, që i përket teknikës Seko të muraleve, ndryshe nga teknika ''Buon Fresco''. Ky artë u rigjallërua nga një gjeneratë e re artistësh që janë përfshirë në kërkimet dhe mësimin e artit mural në 'Sree Sankara Sanskrit College' në Kaladi dhe gjithashtu te një shkollë e artit mural të përkrahur nga [[Tempulli Guruvajur]].<ref name=Art/><ref name=Indian/>

;Tempulli Mandagapatu Tirumurti
'''[[Tempulli Mandagapatu Tirumurti]]''' është një [[Tempulli hindu|tempull hindu]] i vendosur në fshatin e Mandagapatit në distriktin e Vilupuramit në [[Tamil Nadu]]. I skalitur në shkëmb nga sunduesi pallava, Mahendravarmani I në nder të trinisë hindu, [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|shpella tempullore]] është konsideruar si një nga faltoret më të vjetra për një perëndi hindu në [[Tamil Nadu]].<ref name="sastrip690">{{cite book|first=K.A.|last=Nilakanta Sastri|origyear=1935|year=2000|title=The Chōlas|page=690|lang=en}}</ref> Në një mbishkrim, Mahendravarmani I krenohet se ai bëri të ndërtohej në tempull guri në nder të Trinisë Hindu pa përdorimin e tullave, llaçit, drurit ose metalit.

==Arkitektura strukturore==
===Tempujt strukturorë të Mahabalipuramit===
{{double image|right| 01MahabalipuramShoreTemple.jpg|280|The Lord.JPG |255|Majtas pamje e kompleksit të tempullit bregdetar; djathtas: Ananthshajana Vishnu kompleksin e tempullit bregdetar}}
Tempujt strukturorë u bënë popullorë gjatë mbretërimit të një tjetër mbreti pallava, Raxhasimhas ([[700]]-[[728]] i e.s.). Ky kontribuim në arkitekturën strukturore ishte monumental, pasi ai ndërtoi një nga tempujt më madhështorë të njohur në atë kohë, Tempullin bregdetar. Ky kompleks tempujsh përfshin tre tempuj: Raxhasimhesvara-n, një strukturë e drejtuar nga perëndimi që ka një tritala vimana të vogël; Kshatrijasimhesvaran, një strukturë e drejtuar nga lindja që ka vimanan më të madhe; dhe Nripatisimha Pallava Vishnugriha, një tjetër strukturë e drejtuar nga lindja që ka mandapa me çati të sheshtë  në një formë të zgjatur dhe që bart një Vishnu të shtrirë. Dy muret prakara që rrethojnë tempujt në këtë kompleks janë të datuar në një periudhë më të vonë.<ref name="Sites"/> [[Dinastia Pallava]] mbretëroi nga shekulli i IV deri në shekullin e IX kur u mund nga [[Dinastia Çola]] në vitin [[897]]. Pas kësaj rëndësia historike e [[Mahabalipurami]]t u zvogëlua dhe për disa kohë u njohë vetëm si një port dhe më vonë për tu braktisur fare.

Tempujt strukturorë u ndërtuan po ashtu nga mbretërit pallava, por gjatë fillimit të shekullit të VIII gjatë mbretërimit të Raxhasimhës (700-728 i e.s.). Gjenden në brigjet e [[Oqeani Indian|Oqeanit Indian]] dhe kanë pësuar goditjen e valëve të [[cunami]]t. Më i famshmi dhe i shquari nga këto forma tempujsh është kompleksi i tempullit bregdetar që ka dy tempuj të vegjël dhe një të madh të rrethuar brenda një muri të përbërë nga dy rreshta me imazhe të Nandit, vahana (mjeti transportues) i Shivës. Tempulli kryesor është i lartë (ngrihet në një lartësi prej 18.3 m mbi një bazë katrore 15.25 m) dhe është një kullë piramidale e shkallëzuar e vendosur në pesë radhë. Është e dekoruar me mijëra skulptura kushtuar zotit [[Shiva]]. Gjendet edhe një tempull i vogël në një oborr të përparëm origjinal të këtij tempulli. Dy tempujt e tjerë në të njëjtin kompleks janë mbrapa këtij tempulli të madh kryesor, përballë njëri tjetrit dhe janë të njohur si Rajasimhesvara ose Nripatisimha Pallava Vishnugriha dhe Kshatrijasimhesvara. Tempulli i dytë i është kushtuar Shivës ndërsa tempulli i parë ka një imazh të lashtë të shtrirë të Anantashajana Vishnut të skalitur në shtratin e lumit të afërt.<ref name="Sites"/><ref name=Great>{{Cite web|url=http://www.greatbuildings.com/buildings/Shore_Temple.html|title=Shore Temple of the Seven Pagodas at Mahabalipuram. Five story pyramid, 60 ft. high|accessdate=23 tetor 2012|publisher=Great Buildings|lang=en}}</ref> Muret e tempullit në krahun e mbrapëm janë të skalitur me panele relievesh që paraqesin Shivën, Parvatin dhe djalin e tyre Murugan (ose Skanda).<ref name=Hindu/> Mandapa përballë Raxhasimheshvarës shtrihet gjatë bazamentit. I gjithë kompleksi i tempujve është i mbuluar nga një prakara (mur i përbërë) me Nandin.<ref name=Stand>{{Cite web|url=http://www.hindu.com/2004/12/30/stories/2004123001602200.htm|title=The Shore Temple stands its ground|date=30 dhjetor 2004|lang=en|accessdate=30 janar 2013|publisher=The Hindu|archive-date=30 dhjetor 2004|archive-url=https://web.archive.org/web/20041230202537/http://www.hindu.com/2004/12/30/stories/2004123001602200.htm|url-status=dead}}</ref> Ashtu si dhe Tempulli bregdetar, është i vendosur pranë detit, i prekur nga stuhitë dhe erërat e mbushura me kripë të detit. Përpjekjet e ndërmarra nga ASI si ndërtimi i ‘grojneve’, trajtim me mur letre të butë dhe plantancione casurina në linjën e bregut që janë metoda zbutëse.<ref name=Stand/>

Një tempull i rëndësishëm strukturor në [[Mahabalipurami|Mahabalipuram]] është dhe '''[[Thirukadalmallai]]''' ose '''Koili Sthalasajana Perumal''', në [[Arkitektura dravidiane|Stilin Dravidian]]. Ai lartësohet në  ''[[Divja Prabandha]]'', kanoni mesjetar tamil i shenjtëve azhvar midis shekujve të VI dhe të IX dhe kështu është një nga 108 ''[[Divja Desamët]]'' kushtuar zotit [[Vishnu]], që adhurohet si Sthalasajana Perumali dhe bashkëshortes së tij [[Lakshmi]] nën formën e quajtur Nilamangai Thajar. Tempulli besohet se u ndërtua nga [[Dinastia Pallava]], me kontribute të mëdha nga dinastitë Çola, Vixhajanagara dhe Najakët e Madurait.

Tempulli qëndron në bregun e detit dhe u ndërtua bashkë me skulptura të tjera. Është një tempull i vogël me dy faltore kryesore kushtuar zotit Sthalasajana Perumal dhe Nilamangai Thajar. Ky besohet është vendlindja e Bhuthathazhvarit, azhvari i dytë. Ndodhet gjithashtu edhe një faltore e veçuar për zotin Narasimha. [[Arkitektura]] paraqet Stilin Pallava, pasi kjo faltore u ndërtua nga mbretërit pallava. Bhuthathazhvari u gjet në një depozitë që është përballë tempullit. Vendi është gjithashtu i famshëm për faltoren e tij Adivaraha pranë bregut të detit, ku zoti njihet si "Valavendai Gnanapiran". Gjatë shekullit të XIV, mbreti vixhajanagar, Parankusa e zhvendosi tempullin në vendndodhjen e tanishme, larg nga bregu. Ai besohet se ka ndërtuar katër rrugët Mada përreth tempullit.<ref>{{cite news|title=Reverberations on sea shore|url=http://www.thehindu.com/todays-paper/tp-features/tp-fridayreview/reverberations-on-sea-shore/article5426795.ece|lang=en|newspaper=The Hindu|last=S.|first=Prabhu|date=6 dhjetor 2013|accessdate=19 tetor 2014}}</ref> Tempulli pati gjithashtu zgjerime nga mbreti çola, Vikrama Çola ([[1118]]-[[1135|35]]) në vitin [[1120]].<ref>{{cite news|title=Plan to take over Pallava era temple dropped following opposition|url=http://www.thehindu.com/news/national/tamil-nadu/plan-to-take-over-pallava-era-temple-dropped-following-opposition/article5094153.ece|newspaper=The Hindu|lang=en|date=5 shtator 2013|accessdate=15 tetor 2014|first=D.|last=Madhavan}}</ref>

;Tempulli Subrahmanja në Saluvankupam
[[File:Subrahmanya Temple, Saluvanakuppam front view.jpg|thumb|left|327px|Pamje e rrënojave të Tempullit Subrahmanja në Saluvankupam]]
'''[[Tempulli Subrahmanja në Saluvankupam]]''' pranë [[Mahabalipurami]]t në distriktin e [[Kançipurami]]t është një faltore kushtuar Muruganit. Arkeologët besojnë se faltorja, e zbuluar në vitin [[2005]], konsiston në dy shtresa: një tempull me tulla i ndërtuar gjatë Periudhës Sangam (shekulli i III p.e.s. deri në shekullin e III të e.s.) dhe një tempull prej graniti i Periudhës Pallava që daton nga shekulli i VIII dhe i ndërtuar mbi faltoren prej tullash. Skuadra e 'Archaeological Survey of India' që drejtoi gërmimet beson se tempulli prej tulle mund të jetë më i vjetri i llojit të tij i zbuluar në [[Tamil Nadu]].<ref name="thehindu_20050921">{{cite news|title=Remains of ancient temple found|newspaper=The Hindu|author=N. Subramanian|url=http://www.hindu.com/2005/09/21/stories/2005092104692000.htm|date=21 shtator 2005|lang=en|access-date=7 tetor 2016|archive-date=10 nëntor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20121110082332/http://www.hindu.com/2005/09/21/stories/2005092104692000.htm|url-status=dead}}</ref><ref name="toi_20100801">{{cite news|title=New finds of old temples enthuse archaeologists|publisher=Times of India|author=N. Ramya|lang=en|date=1 gusht 2010|url=http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2010-08-01/chennai/28281794_1_inscription-shore-temple-oldest-temples|access-date=7 tetor 2016|archive-date=15 shtator 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20120915014729/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2010-08-01/chennai/28281794_1_inscription-shore-temple-oldest-temples|url-status=dead}}</ref> Megjithatë, arkeologu i shquar indian R. Nagasvami është kritik me këtë mendim për shkak të mungesës së referencave për faltoren në literaturën popullore të periudhës.<ref name="toi_20100801" />

[[File:SaluvanakuppamVel.jpg|thumb|327px|''Vel'' guri mbi një platformë tulle në hyrjen e faltores]]
Tempulli u zbulua nga një skuadër arkeologësh të ASI-t bazuar në të dhënat e gjetura në një mbishkrim në shkëmb të lënë të ekspozuar nga [[cunami]] i [[Oqeani Indian|Oqeanit Indian]] të vitit [[2004]]. Fillimisht, gërmimet treguan një faltore pallava të shekullit të VIII, ndërsa gërmimet e mëtejshme treguan se faltorja e shekullit të VIII kishte qenë ndërtuar mbi themelet prej tulle të një faltoreje më të hershme. Faltorja prej tulle është datuar nga Periudha Sangam.
Tempulli është i drejtuar nga veriu, ndryshe nga shumica e [[Tempulli hindu|tempujve hindu]]. Janë gjetur artifakte nga të dyja fazat, si nga faza Sangam ashtu dhe nga ajo Pallava. Ajo është faltorja më e vjetër e Muruganit në [[Tamil Nadu]].<ref name="toi_20100801" /> Mendohet gjithashtu se është një nga vetëm dy tempujt para-pallava që janë zbuluar në Tamil Nadu, ndërsa tjetri është Tempulli Vitrirundha Perumal në Vepathur.<ref name="toi_20100801" />

[[File:Garbagriha Saluvankuppam temple.jpg|thumb|left|327px|''[[Garbhagriha]]'' e Tempullit Subrahmanja në Saluvankupam. Ndërsa tullat e holla tabulare në majë u vendosën nga sunduesit Pallava, tullat e mëdha të zbuluara datojnë nga Periudha Sangam]]
Kishte hamendësime se tempulli mund të ishte një nga "[[Shtatë Pagodat e Mahabalipuramit]]".<ref name="thehindu_20050727">{{cite news|title=Remains of Subrahmanya temple found near Mahabalipuram|url=http://www.hindu.com/2005/07/12/stories/2005071214881300.htm|newspaper=The Hindu|author=T.S. Subramanian|date=27 korrik 2005|lang=en|access-date=7 tetor 2016|archive-date=3 nëntor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20121103235414/http://www.hindu.com/2005/07/12/stories/2005071214881300.htm|url-status=dead}}</ref> Sipas Thirumurthit, ''[[garbhagriha]]'' ose {{lang-la|sanctum sanctorumi}} i tempullit prej tulle ishte mbushur me rërë dhe mbuluar me pllaka graniti mbi të cilat ishte ndërtuar tempulli më i ri.<ref name="frontline_20051104">{{cite news|title=Another surprise in Mamallapuram|newspaper=Frontline|author=T.S. Subramanian|volume=22|issue=22|lang=en|date=4 nëntor 2005|url=http://www.flonnet.com/fl2222/stories/20051104005113000.htm|access-date=7 tetor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20070809174458/http://www.flonnet.com/fl2222/stories/20051104005113000.htm|archive-date=9 gusht 2007|url-status=dead}}</ref> Sathiamurthi, mbikqyrësi i ASI-t për qarkun e [[Çenai]]t, tha se tempulli prej tulle mund të datonte nga periudha Sangam pasi faltorja qe e drejtuar nga veriu ndryshe nga tempujt modernë që janë të drejtuar nga lindja ose nga perëndimi.<ref name="thehindu_20100813">{{cite news|title=Much more than stone|newspaper=The Hindu|date=13 gusht 2010|url=http://www.hindu.com/fr/2010/08/13/stories/2010081351260800.htm|author=S. Sivakumar|lang=en|access-date=7 tetor 2016|archive-date=10 nëntor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20121110070737/http://www.hindu.com/fr/2010/08/13/stories/2010081351260800.htm|url-status=dead}}</ref> Kjo provonte në mënyrë të vendosur se tempulli ishte ndërtuar përpara shekullit të VI ose të VII, kur ishin shkruar ''[[Shilpa shastra]]t'', tekstet kanonike të [[Arkitektura e tempujve hindu|arkitekturës tempullore]].<ref name="thehindu_20050921" /> Vlerësimet e moshës së faltores prej tulle variojnë nga 1700<ref name="thehindu_20070317">{{cite news|title=Pillars with inscriptions of Pallava, Chola kings found|newspaper=The Hindu|url=http://www.hindu.com/2007/03/17/stories/2007031701111600.htm|date=17 mars 2007|author=T.S. Subramanian|lang=en|access-date=7 tetor 2016|archive-date=24 gusht 2011|archive-url=https://web.archive.org/web/20110824042809/http://www.hindu.com/2007/03/17/stories/2007031701111600.htm|url-status=dead}}</ref> deri në 2200 vjet.<ref name="bbc">{{cite news|title=Tsunami reveals ancient temple sites|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4312024.stm|author=Paddy Maguire|publisher=British Broadcasting Corporation|lang=en|date=27 tetor 2005}}</ref>

Arkeologët besojnë se faltorja prej tulle u shaktërrua nga një [[cunami]] ose një ciklon, që ka ndodhur shumë kohë më parë.<ref name="bbc" /> [[Dinastia Pallava]] ndërtoi një tempull graniti mbi themelet prej tulle në shekullin e VIII, që me gjasa u shkatërrua gjithashtu nga një cunami.<ref name="bbc" /> Sipas arkeologëve cunami i dytë duhet të ketë ndodhur në shekullin e XIII pasi mbishkrimet e fundit, që flasin për faltoren datojnë nga viti 1215.<ref name="toi_20100801"/>

[[File:Saluvankuppam artifacts.jpg|thumb|327px|Rrënoja dhe pllaka granit të zbuluara gjatë gërmimeve në sit]]
Pranë tempullit gjenden shumë mbishkrime shkëmbore. Zbulimi i tre kolonave prej granit me mbishkrime dhurimesh të bëra për faltoren çuan në zbulimin e vetë tempullit.<ref name="thehindu_20050727" /> Ndërsa një kolonë përmban një mbishkrim që regjistron dhurimin e dhjetë ''kazhanchuve'' (topa të vegjël<ref name="thehindu_20070317" />) prej ari nga një Kirarpirijan i [[Mahabalipurami]]t në vitin 858,<ref name="thehindu_20050727" /> një tjetër regjistron dhurimin e 16 ''kazhançuve'' prej ari në vitin 813 për mirëmbajtjen e një feneri nga një grua brahmine e quajtur Vasanthanar.<ref name="thehindu_20050727" /> Kolona e tretë ka një mbishkrim nga Raxha Raxha Çola I.<ref name="thehindu_20070317" /> Përveç këtyre, në tempull ndodhen pesë kolona të tjera me mbishkrime nga mbretërit pallava, Dantivarmani I, Nandivarmani III dhe Kambavarmani, mbreti Rashtrakuta, Krishna III dhe mbreti çola, Raxhendra Çola III.<ref name="thehindu_20070317" />
''[[Garbhagriha]]'' ose ''shenjtërorja'' është 2 metra e gjatë dhe 2.2 metra e gjerë si dhe përbëhet prej 27 rreshta tullash.<ref name="thehindu_20050921" /> Tullat e përdorura janë të ngjashme me ato të përdorura në sitet e tjera të Periudhës Sangam si Puhari, [[Urajuri]], Mangudi dhe [[Arikamedu]].<ref name="thehindu_20050921" /> Një ''vel'' (shtizë hyjnore) guri është pozicionuar në hyrje të faltores.<ref name="thehindu_20100813" /> Gjatë gërmimeve u zbulua një pllakë terrakote që paraqiste një ''Kuravai Kuthu'', një kërcimi përmendur te eposi tamil i shekullit të I të e.s. ''Silappadhikaram''.<ref name="thehindu_20100813" /> Sathjamurthi mendon se mund të mos ketë patur ndonjë idhull në ''[[garbhagriha]]n'' katrore pasi është shumë e vogël për të bujtur një të tillë. Tempulli është i rrethuar nga një ''prakara'' ose mur rrethues që daton nga Periudha Sangam.<ref name="thehindu_20050921" /> Sipas Thirumurthit, faltorja është "kompleksi më i madh prej tulle që daton nga periudha para-Pallava".<ref name="thehindu_20070317" />

Tempulli është ndërtuar mbi një shtresë aluvionale mbi të cilën është vendosur një shtresë tullash të bëra nga njeriu.<ref name="currentscience_20110410">{{cite journal|title=Saluvankuppam coastal temple – excavation and application of soil micromorphology|journal=Current Science|volume=100|issue=7|date=10 prill 2011|author1=Sathyabhama Badhreenath|author2=Hema Achyuthan|author3=Smriti Haricharan|author4=K.P. Mohandas|url=http://www.currentscience.ac.in/Volumes/100/07/1071.pdf|lang=en|accessdate=23 gusht 2012}}</ref> Mbi këtë shtresë ishin katër shtresa të tjera me tulla të ndara nga katër shtrsa lateriti.<ref name="currentscience_20110410" /> Në sit janë përdorur dy lloje tullash: tulla të mëdha prej lateriti të Periudhës Sangam dhe tulla të holla tabulare të periudhës së mëvonshme. Tullat janë lidhur bashkë me llaç gëlqere.<ref name="currentscience_20110410" />

=== Kançipurami===
[[File:Kailasanathar temple Kanchipuram (16).jpg|thumb|left|318px|Tempulli Kailasanathar, tempulli më i vjetër në qytet]]
I vendosur në brigjet e lumit Vegavathi, [[Kançipurami]] ka qenë sunduar nga [[Dinastia Pallava]], [[Dinastia Çola|Dinastia Mesjetare Çola]], Dinastia e Vonë Çola, Dinastia Pandja, [[Perandoria Vixhajanagara]], Mbretëria Karnatike dhe Perandoria Britanike. Monumentet historike të qytetit përfshijnë [[Tempulli Kançi Kailasanathar|Tempullin Kailasanathar]] dhe [[Tiru Paramesvara Vinagarami|Tempullin Vaikunta Perumal]]. Historikisht, [[Kançipurami]] ishte një qendër arsimi<ref name=Raoxviii>{{cite book|author=P.V.L. Narasimha Rao|publisher=Readworthy Publications|id=ISBN-10 8189973541, isbn-13 9788189973544|title=Kanchipuram – Land of Legends, Saints & Temples|url=https://books.google.al/books?id=HJFldI75dRcC|lang=en|year=2008|page=xviii}}</ref> dhe ishte i njohur si ''Ghatikasthanami'', ose "vendi i mësimit".<ref name=Raman80>{{cite book|author=K.V. Raman|title=Sri Varadarajaswami Temple, Kanchi: A Study of its History, Art and Architecture|lang=en|year=1975|page=80}}</ref> Qyteti ishte gjithashtu një qendër fetare e mësimit të përparuar për [[Xhainizmi]]n dhe [[Budizmi]]n midis shekullit të I dhe të V të e.s. .<ref name=344Thapar345>{{cite book|author=Romila Thapar|title=Early India: From the Origins to AD 1300|lang=en|year=2001|pages=344-5}}</ref>

{|class = "wikitable" width="339" cellpadding="5" cellspacing="1" style="float: right; margin: 0 0 1em 1em; font-family: arial; font-size: 100%; background-color: ##F0F8FF; border: 1px solid #cccccc;"
|-
|colspan="3" style="text-align:center;background-color:#99CCCC"|<big>'''Kronologjia e [[Kançipurami]]t'''</big> [[300]]-…
|-
|Mbretëria Pallava
|[[300]] – [[896]]
|-
|Dinastia Çola
|[[897]] – [[1296]]
|-
|Perandoria Vixhajanagara
|[[1361]] – [[1645]]
|-
|Prijësit Arkadu
|[[1701]] – [[1750]]
|-
|Britania
|[[1751]] – [[1947]]
|-
|India e pavarur
|[[1947]] - …
|}

Në teologjinë hindu të [[vaishnavizmi|sektit vaishnavit]], [[Kançipurami]] është një nga shtatë [[Vende Pelegrinazhi Hindu në Indi|vendet e pelegrinazhit hindu]] (Tirtha), për çlirim shpirtëror<ref>{{cite book|author1=Jean Holm|author2=John Bowker|title=Sacred Place|url=http://books.google.com/books?id=5xlfCgAAQBAJ|lang=en|year=2001|isbn=978-1-62356-623-4|page=70}}</ref> të quajtur [[Sapta Puri]]. Qyteti bujt [[Tempulli Varadharaxha Perumal|Tempullin Varadharaxha Perumal]], [[Tempulli Ekambaresvarar|Tempullin Ekambaresvarar]], [[Tempulli Kamakshi Aman|Tempullin Kamakshi Aman]] dhe [[Tempulli Kumarakotam|Tempullin Kumarakotam]], që janë disa nga tempujt më të rëndësishëm hindu në shtetin [[Tamil Nadu]]. Nga 108 tempujt e shenjtë të zotit [[Vishnu]], 14 gjenden në Kançipuram. Qyteti është veçanërisht i rëndësishëm për [[Vaishnavizmi]]n, por është gjithashtu edhe një vend i shenjtë pelegrinazhi për [[Shaivizmi]]n.

Ndërsa pranohet gjerësisht se [[Kançipurami]] kishte shërbyer si kryeqyteti i Dinastisë së Hershme Çola,<ref name=Kamath127>{{cite book|title=Chennai|year=2000|publisher=Orient Longman Limited|first=Rina|last=Kamath|isbn=81-250-1378-4|url=http://books.google.co.in/books?id=bw2vDg2fTrMC&pg=PA127|lang=en|page=127}}</ref><ref name=Hoiberg2000>{{cite book|title=Student's Britannica: India (Set of 7 Vols.) 39|first=Indu Ramchandani|last=Hoiberg|lang=en|year=2000|publisher=Encyclopædia Britannica (India)|place=Nju Delhi|isbn=0-85229-760-2|url=http://books.google.co.in/books?id=kEj-2a7pmVMC}}</ref> pohimi është kontestuar nga historiani indian P.T. Srinivasa Ijengar, që shkroi se kultura tamile e Periudhës Sangam nuk u përhap nëpërmjet distriktit të Kançipuramit dhe përmend zanafillën sanskrite të emrit të tij në mbështetje të opinionit të tij.<ref name=322Iyengar333>{{cite book|title=History of the Tamils from the Earliest Times to the Present Day|last=Iyengar|first=P.T. Srinivasa|year=1929|publisher=University of Madras|url=http://books.google.co.in/books?id=ERq-OCn2cloC|lang=en|pages=322–33}}</ref> Përmendjet më të hershme të Kançipuramit janë në librat e gramaticienit të sanskritishtes [[Patanxhali]], që jetonte midis shekujve të III dhe të II p.e.s..<ref name=322Iyengar333/> Qyteti besohet se ka qenë pjesë e Mbretërisë mitike Dravida të eposit të ''[[Mahabharata]]s'',<ref name=322Iyengar333/> dhe përshkruhej si "më i miri mes qyteteve" ([[sanskritishtja|sanskritisht]]: ''Nagareshu Kançi'') nga poeti sanskrit i shekullit të IV, Kalidasa.<ref name="Historical Importance">{{cite web|url=http://kanchi.nic.in/history.htm|year=2011|title=Historical Importance of Kanchipuram|publisher=National Informatics centre|lang=en|accessdate=26 qershor 2012|archive-date=18 maj 2006|archive-url=https://web.archive.org/web/20060518021820/http://kanchi.nic.in/history.htm|url-status=dead}}</ref> Qyteti vlerësohej si "Banarasi i Jugut".<ref name=Gopal177>{{cite book|title=India through the ages|url=https://archive.org/details/indiathroughages00mada/page/177|last=Gopal|first=Madan|year=1990|editor=K.S. Gautam|publisher=Publication Division, Ministry of Information and Broadcasting, Government of India|lang=en|page=177}}</ref>

[[File:Kailayanathar10.jpg|318px|thumb|Skulptura brenda Tempullit Kailasanathar]]
Kançipurami u bë një qytet më i rëndësishëm kur Mbretëria Pallava e [[Andra Pradesh]]it të jugut, të vëmendshëm për pushtimet e vazhdueshme nga veriu, e zhvendosën kryeqytetin e tyre në jug në shekullin e VI.<ref name=Pochhammer99>{{cite book|author=Wilhelm von Pochhammer|publisher=Allied Publishers|lang=en|year=2005|url=https://books.google.al/books?id=mHLB4m75pisC|title=India's Road to Nationhood: A Political History of the Subcontinent|id=ISBN-10 8177647156, isbn-13 9788177647150|page=99}}</ref><ref name=544Madras546>{{cite journal|journal=Imperial Gazetteer of India|title=Madras: The Presidency; Mountains, Lakes, Rivers, Canals, and Historic Areas – Provincial Series Madras|publisher=Superintendent of Government Printing|location=Kalkuta|year=1908|url=http://books.google.com/books?id=xXglUxeS_WkC&pg=PA544|lang=en|accessdate=12 qershor 2012|pages=544-6}}</ref> Sunduesit Pallava e fortifikuan qytetin me ledhe, hendeqe të gjera, rrugë të planifikuara mirë dhe tempuj me punime mjeshtrore.

Nën sundimin Pallava, [[Kançipurami]] lulëzoi si një qendër e mësimit Hindu dhe Budist. Mbreti Narasimhavarmani II ndërtoi tempuj të rëndësishëm hindu në qytet, [[Tempulli Kançi Kailasanathar|Tempullin Kançi Kailasanathar]], [[Tempulli Varadharaxha Perumal|Tempullin Varadharaxha Perumal]] dhe [[Tempulli Iravatanesvara në Kançipuram|Tempullin Iravatanesvara]].<ref name=Jouveau-Dubreuil71>{{cite book|title=The Pallavas|first=Gabriel|last=Jouveau-Dubreuil|year=1994|isbn=81-206-0574-8|url=http://books.google.co.in/books?id=6o9XCT3XiaMC|page=71|lang=en}}</ref> [[Xuan Zang]]u, një udhëtar kinez që vizitoi Kançipuramin në vitin [[640]], shënoi se qyteti ishte 9.7&nbsp;km në perimetër dhe se banorët e tij ishin të shquar për guximin, përkushtimin, dashurinë për drejtësinë dhe vlerësimin e mësimit.<ref name=544Madras546/><ref name=Smith473>{{cite book|last=Smith|first=Vincent Aruthur|title=The Early History of India from 600 B.C. to the Muhammadan Conquest including the invastion of Alexander the Great|lang=en|publisher=Clarendon Press|year=1914|edition=3rd|url=http://books.google.com/books?id=b9a1AAAAIAAJ&pg=PA474|page=473}}</ref>

Mbreti i Dinastisë Mesjetare Çola, Aditja I pushtoi Mbretërinë Pallava, duke përfshirë edhe Kançipuramin, pasi mundi sunduesin pallava, Aparaxhitavarman (880-897) rreth vitit 890.<ref name=Sastri113>{{cite book|first=K.A. Nilakanta|last=Sastri|origyear=1935|year=1935|lang=en|title=The Chōlas|url=https://archive.org/details/dli.csl.7720|publisher=University of Madras|page=113}}</ref> Nën sundimin Çola, qyteti ishte qendra e nënmbretërisë veriore.<ref name=Aiyangar60>{{Cite book|last=Aiyangar|first=Sakkottai Krishnaswami|title=Ancient India: Collected Essays on the Literary and Political History of|year=2004|isbn=81-206-1850-5|url=https://books.google.com/books?id=htArUg0OMpcC|page=60|lang=en}}</ref> Provinca u riemërtua "Xhajamkonda Çolamandalam" gjatë mbretërimit të Raxha Raxha Çolas I ([[985]]-[[1014]]),<ref name="11Raman26">{{Cite book|first=K.V.|last=Raman|title=Sri Varadarajaswami Temple, Kanchi: A Study of Its History, Art and Architecture|year=1975|lang=en|isbn=8170170265|url=http://books.google.co.in/books?id=myK8ZYEIu4YC&pg=PA36|pages=11-26}}</ref><ref name=Rao126>{{cite book|last=Rao|first=P.V.L. Narasimha|title=Kanchipuram: Land of Legends, Saints and Temples|url=http://books.google.com/books?id=HJFldI75dRcC|year=2008|publisher=Readworthy|lang=en|isbn=978-81-89973-54-4|page=126}}</ref>

====Tempujt====
{{Shiko gjithashtu|Lista e tempujve në Kançipuram}}
'''[[Kançipurami]]''' është një qytet i famshëm tempullor në Indi si "Qyteti i Njëmijë Tempujve".<ref>{{cite web|url=http://www.kanchi.tn.nic.in/tourism%20place.html|title=Tourist Places|lang=en|archive-url=https://web.archive.org/web/20120423094259/http://www.kanchi.tn.nic.in/tourism%20place.html|archive-date=23 prill 2012|publisher=Government of Tamil Nadu|year=2001}}</ref>
Midis tempujve madhorë hindu në Kançipuram janë disa nga tempujt më të shquar të Vishnut e Shivës në [[Tamil Nadu]] si [[Tempulli Varadharaxha Perumal]] i [[Vishnu]]t dhe [[Tempulli Ekambaranatha]] është "banesa tokësore" e  [[Shiva|Shivës]]. [[Tempulli Kamakshi Aman]], Kumara Kotam, Tempulli Kaçapeshvarar [[Tempulli Kançi Kailasanathar]] janë disa nga tempujt e tjerë të shquar.
* {{color box|#00FFFF| * |#00FFFF}} ''[[Divja Desamët]]'' – tempujt kushtuar Vishnut të hyjnizuar te ''Divja Prabandha'', kanoni i hershëm mesjetar i letërisë tamile të shenjtëve alvarë midis shekujve të VI dhe të IX. Në Kançipuram ndodhen '''[[Divja Desamët|15 Divja Desamë]]'''.
* {{color box|#FFA07A| * |#FFA07A}} ''[[Padal Petra Sthalamët]]'' – ku tre nga najanarët më të nderuar (shenjtë shaivitë), Apari, Sundarari dhe Tirugnana Sambandari kanë hyjnizuar tempujt e Shivës në ''Tevaram'' gjatë shekujve të VII dhe të VIII. Në Kançipuram ndodhen '''[[Paadal Petra Sthalamët|11 Paadal Petra Sthalamë]]'''.

=====Budizmi=====
[[Budizmi]] besohet se ka lulëzuar në Kançipuram midis shekujve të I dhe të V.<ref name=Trainor13>{{Cite book|last=Trainor|first=Kevin|title=Buddhism The Illustrated Guide|url=https://archive.org/details/buddhism00kevi/page/13|year=2001|publisher=Oxford University Press|location=New York|isbn=0-19-517398-8|lang=en|page=13}}</ref> Disa budistë të shquar të lidhur me Kançipuramin janë Arjadeva (shekulli II-III), një pasues i Nagarxhunës së Universitetit të [[Nalanda]]s, Dignaga dhe komentuesit Pali, Buddhaghosa dhe Dhammapala.<ref name=Rao20>{{cite book|last=Rao|first=P.V.L. Narasimha|title=Kanchipuram: Land of Legends, Saints and Temples|url=http://books.google.com/books?id=HJFldI75dRcC|year=2008|publisher=Readworthy|isbn=978-81-89973-54-4|page=20|lang=en}}</ref> Sipas një tradite popullore, Bodhidharma, një murg budist i shekullit V-VI dhe themeluesi i [[Kung Fuja Shaolin|Kung Fusë Shaolin]] ishte djali i tretë i një mbreti pallava nga Kançipurami.<ref name=125Zvelebil126>{{Cite journal|last=Zvelebil|first=Kamil V.|title=The Sound of the One Hand|journal=Journal of the American Oriental Society|volume=107|issue=1|year=1987|pages=125-6|doi=10.2307/602960|jstor=602960|lang=en}}</ref> Megjithatë, tradita të tjera ia caktojnë zanafillën nga vende të tjera të Indisë.<ref name=McRae26>{{Cite book|last=McRae|first=John R.|year=2000|url=http://kr.buddhism.org/zen/koan/John_McRae.htm|editor1-last=Heine|editor1-first=Steven|editor2-last=Wright|editor2-first=Dale S.|title=The Kōan: Texts and Contexts in Zen Buddhism|publisher=Oxford University Press|page=26|lang=en|access-date=7 tetor 2016|archive-date=25 korrik 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20120725041529/http://kr.buddhism.org/zen/koan/John_McRae.htm|url-status=dead}}</ref> Institucionet budiste të Kançipuramit ishin përhapëse të Budizmit Theravada te populli Mon i [[Birmania|Mjanmari]]t dhe [[Tailanda|Tailandës]] që nga ana tjetër e përhapën besimin budist te popujt e tjerë të Azisë Jug-Lindore.<ref name=Harvey56>{{Cite book|last=Harvey|first=G.E.|title=History of Burma|year=2000|url=http://books.google.ca/books?id=vmIVhKXwrFcC&pg=PA56&lpg=PA56|page=56|lang=en}}</ref>

Kançipurami ka qenë tradicionalisht një qendër arsimimi për [[Hinduizmi]]n,<ref name=Raoxviii/><ref name=Raman80/> [[Xhainizmi]]n dhe [[Budizmi]]n.<ref name=344Thapar345/> Manastiret budiste vepronin si bërthama të sistemit arsimor budist. Me rigjallërimin gradual të [[Hinduizmi]]t gjatë mbretërimit të mbretit pallava, Mahendra Varmani I, sistemi arsimor hindu mori rëndësi me [[sanskritishtja|sankritishten]] që ishte gjuhë zyrtare.<ref name=344Thapar345/>

=====Tempujt xhainistë=====
[[File:Tiruparuthikundram (13).jpg|thumb|left|345px|Verandë me kolona e Tempullit Trilokjanatha]]
Mendohet se [[Xhainizmi]] u fut në Kançipuram nga Kunda Kundaçarja ([[shekulli I|shekulli i I i e.s.]]) .<ref name=Rao20/> Xhainizmi u përhap në qytet nga Akalanka ([[shekulli III|shekulli i III i e.s.]]). Dinastia Kalabhra, sunduesit e Kançipuramit përpara Dinastisë Pallava, ndiqnin xhainizmin që, nga përkrahja mbretërore fitoi popullaritet.<ref name=Rao20/> Mbretërit pallava Simhavishnu, Mahendra Varmani dhe Simhavarmani ([[550]]-[[560]]) ishin gjithashtu ndjekës të [[Xhainizmi]]t, deri në ardhjen e ''Najanmarëve'' dhe ''Azhvarëve'' gjatë [[shekulli VI|shekujve të VI]] dhe [[shekulli VII|të VII]].<ref name=Rao20/> Mahendravarmani I u konvertua nga Xhainizmi në [[Hinduizmi|Hinduizëm]] nën ndikimin e najanmarit Apar, që shënoi një pikë kthese në gjeografinë fetare.<ref name=Rao20/> Dy sektet e [[Hinduizmi]]t, [[Shaivizmi]] dhe [[Vaishnavizmi]] u gjallëruan përkatësisht nën ndikimin e Adi Shankarës dhe Ramanuxhës.<ref name=Ayyar69>{{cite book|last=Ayyar|first=P.V. Jagadisa|title=South Indian shrines: illustrated|year=1991|isbn=81-206-0151-3|url=http://books.google.co.in/books?id=NLSGFW1uZboC|accessdate=7 shkurt 2013|page=69|lang=en}}</ref><ref name=Smith468>{{cite book|last=Smith|first=Vincent Aruthur|title=The Early History of India from 600 B.C. to the Muhammadan Conquest Including the Invastion of Alexander the Great|year=1914|url=http://books.google.com/books?id=b9a1AAAAIAAJ|page=468|lang=en}}</ref> Dinastia e Vonë Çola dhe mbretërit Vixhajanagara e toleruan Xhainizmin dhe besimi ishte akoma i praktikuar në Kançipuram.<ref name=Rao20/>

[[File:Tiruparuthikundram (15).jpg|thumb|264px|kulla piramidale e tempullit Trilokjanatha]]
;Tempulli Trilokjanatha
[[Tempulli Trilokjanatha|Tempulli Trilokjanatha/Çandraprabha]] është një [[Tempulli xhainist|tempull i dyfishtë xhainist]] që ka mbishkrime nga mbreti pallava, Narasimhavarmani II dhe mbretërit çola, Raxjendra Çola I, Kulothunga Çola I dhe Vikrama Çola si dhe mbishkrime kanareze të mbretit vixhajanagara, Krishnadevaraja.
'''[[Tempulli Trilokjanatha]]''' i quajtur edhe '''[[Tempulli xhainist]] i Thiruparthikundramit''' për shkak se ndodhet në lagjen Thiruparthikundram të [[Kançipurami]]t, është një tempull kushtuar figurave fetare xhainiste. Tempulli, i lidhur me sektin Digambara të [[Xhainizmi]]t është ndërtuar në stilin dhe materialet e [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturës Dravidiane]] dhe besohet se është ndërtuar gjatë sundimit të Dinastisë Pallava gjatë shekullit të VIII bashkë me Tempullin Çandraprabha në rajonin e kompleksit rrethues që emërtohet si Xhaina Kançi, ndërsa dy pjesët e tjera të qytetit janë të emërtuara përkatësisht Shiva Kançi dhe Vishnu Kançi.

[[File:Tiruparuthikundram (12).jpg|thumb|left|327px|Tempulli Trilokjanatha]]
[[Dinastia Pallava]], sunduese e rajonit gjatë viteve të saj të para përqafoi [[Xhainizmi]]n. Sipas legjendës vendore, tempulli u ndërtua nga dishepulli Pallava i të diturve Vamana dhe Mallisena. Ka edhe legjenda të tjera që ia atribuojnë ndërtimin e tempullit Simhavishnut, mbretit të parë Pallava gjatë dhjetëvjeçarit të fundit të shekullit të VI.<ref name=hindu2/> Megjithatë tempulli besohet se është ndërtuar gjatë shekullit të VIII afër vitit 800. Mbishkrimet çola dhe vixhajanagara tregojnë përkrahjen e madhe të tempullit.

Tempulli është ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturën Dravidiane]] me një [[Gopurami|gopuram]] (kulla e portikut) tre-katësh. Në tempull ndodhen tre faltore paralele me imazhin e [[Mahavira]]s që zë qendrën. Imazhi i Lokanatharit, shenjti i 24-ërt xhainist [[tirthankara]], është i vendosur në anën veriore, ndërsa Neminatha i vendosur në anën jugore. Të tre faltoret janë në formë rrethore dhe bujtin imazhe prej bronxi. Faltorja e Mahaviras bujt Dharmadevin dhe një tirthankara përbri tij.<ref name=hindu2/> Në sallonin që të çon në shenjtërore ka kollona të pikturuara. Si në tempujt hindu indiano-jugor, ndodhet një shtyllë flamuri (e quajtur ''Dvaxhastamba'') midis aksit të hyrjes dhe shenjtërores.<ref name=Rao111>{{cite book|last=Rao|first=P.V.L. Narasimha|title=Kanchipuram: Land of Legends, Saints and Temples|url=http://books.google.com/books?id=HJFldI75dRcC|year=2008|isbn=978-81-89973-54-4|page=111|lang=en}}</ref> Tempulli ka një numër të madh pikturash në tavane të shoqëruara me shkrime në alfabetin tamil Grantha qëm endohet se përmbajnë historinë e jetës së Krishnës të paraqitur nga shumica e pikturave.<ref name=hindu2>{{cite news|lang=en|title=Art languishes in dilapidated Jain temple|url=http://www.thehindu.com/thehindu/fr/2003/05/23/stories/2003052301431000.htm|date=23 maj 2003|accessdate=25 gusht 2016|publisher=The Hindu|last=Chakravarthy|first=Pradeep|archive-date=8 korrik 2003|archive-url=https://web.archive.org/web/20030708081111/http://www.thehindu.com/thehindu/fr/2003/05/23/stories/2003052301431000.htm|url-status=dead}}</ref>

[[File:Sri Veerattaaneswarar Temple.JPG|thumb|318px|Tempulli Thriuvathigai]]
;Tempulli i Thiruvadigait
'''[[Tempulli i Thiruvadigait]]''' i quajtur edhe Tempulli Sri Virataanesvarar (në gjuhën tamile: அருள்மிகு வீரட்டான்டேஸ்வரர் திருக்கோவில்) është një [[Tempulli hindu|tempull hindu]] kushtuar Shivës. Është i vendosur në fshatin Thiruvathigai që është rreth 2 kilometra në lindje të qytetit të Panrutit. [[Shiva]] në këtë tempull adhurohet në formën e Virataanesvararit. Tempulli<ref>{{cite web|url=http://www.tamilnadutourism.org/places/citiestowns/Cuddalore.aspx?catid=C1&subcat1id=C1S1&subcat2id=C1S1S30&sm=C1S1S30|work=tamilnadutourism.org|title=Cuddalore, Tamil Nadu Tourism Department|lang=en}}</ref> është i vendosur në distriktin e Arkadusë Jugore 2&nbsp;km nga Panruti.
[[Tempulli i Thiruvadigait]] u ndërtua fillimisht si një [[tempulli xhainist|tempull xhainist]] nga mbreti pallava, Mahendravarmani I në shekullin e VI në [[Arkitektura dravidiane|Stilin Dravidian]]. Megjithatë me konvertimin nga [[Xhainizmi]] në [[Hinduizmi|Hinduizëm]], Mahendravarmani e shkatërroi tempullin e mëparshëm dhe në këtë vend ndërtoi një tempull për Shivën. Gjithësesi në tempull kanë mbetur disa shenja të artifakteve xhainiste.
Në këtë kompleks gjendet edhe një tempull tjetër i Shivës si dhe një Tempull i Vishnut në afërsi që besohet se është ndërtuar me mbetjet e shkatërruara të tempullit xhainist.

=====Tempujt Hindu=====
[[File:Ekam.jpg|thumb|left|Kulla me një liqen përpara e Tempullit Ekambaresvarar – tempulli më i madh në qytet]]
Sipas [[Hinduizmi]]t, një kshetra është një fushë e fuqisë vepruese dhe një vend i shenjtë ku mund të arrihet shpëtimi përfundimtar ose ''[[moksha]]''. ''Garuda Purana'' thotë se shtatë qytetet, ose [[Sapta Puri]]t, duke përfshirë edhe Kançipuramin janë mundësues të ''mokshas''.<ref name = Ayyar69/><ref name=Gopal177/> Qyteti është një vend pelegrinazhi si për sektin shaivit ashtu dhe për atë vaishnavit. Ai ka afërsisht 108 tempuj shaivitë.<ref>{{Cite web|url=http://www.columbuslost.com/2013/12/108-shiva-temples-of-kanchipuram.html|title=108 Shiva Temples of Kanchipuram|lang=en|access-date=7 tetor 2016|archive-date=5 korrik 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170705183836/http://www.columbuslost.com/2013/12/108-shiva-temples-of-kanchipuram.html|url-status=dead}}</ref>

[[Tempulli Ekambaresvarar]] në Kançipuramin verior, kushtuar Shivës, është tempulli më i madh në qytet.<ref name="Let’s Go584">{{Cite book|title=Let's Go India & Nepal 8th Edition|year=2004|lang=en|isbn=0-312-32006-X|url=http://books.google.com/books?id=oM2ZqMfg7hYC&pg=PA584|page=584}}</ref> ''[[Gopurami|Kulla e portikut]]'' të tij, është 59 m i lartë, duke e bërë atë një nga kullat tempullore më të mëdha në Indi. Ai është një nga pesë tempujt e quajtur ''[[Pança Bhuta Sthalamët|Pança Bhuta Sthalamë]]'', që përfaqësojnë shfaqjen e pesë elementeve kryesorë të natyrës; [[toka]], [[uji]], [[ajri]], [[qielli]] dhe [[zjarri]].<ref name=301Ramasëmy302>{{Cite book|last=Ramaswamy|first=Vijaya|title=Historical dictionary of the Tamils|year=2007|isbn=978-0-470-82958-5|lang=en|pages=301-2}}</ref> Tempulli Ekambaresvarar përfaqëson tokën.<ref name=301Ramasëmy302/>
[[Tempulli Kançi Kailasanathar|Tempulli Kailasanathar]], kushtuar Shivës dhe i ndërtuar nga mbretërit pallava, është [[Tempulli hindu|tempulli më i vjetër hindu]] që ekziston. Ai është shpallur monument arkeologjik nga ASI. Ai ka një seri qelash me skulptura brenda.<ref name=Ayyar73>{{cite book|last=Ayyar|first=P.V. Jagadisa|title=South Indian shrines: illustrated|lang=en|year=1991|isbn=81-206-0151-3|accessdate=7 shkurt 2013|url=http://books.google.co.in/books?id=NLSGFW1uZboC|page=73}}</ref> Në [[Tempulli Kamakshi Aman|Tempullin Kamakshi Aman]], hyjnesha [[Parvati]] është paraqitur në formën ''jantra'', ''çakra'' ose ''pithami'' (bazamenti). Në këtë tempull, ''jantra'' është vendosur përballë hyjnisë.<ref name=70Ayyar71>{{cite book|last=Ayyar|first=P. V. Jagadisa|title=South Indian Shrines: Illustrated|year=1991|isbn=81-206-0151-3|accessdate=7 shkurt 2013|pages=70-1|url=http://books.google.co.in/books?id=NLSGFW1uZboC|lang=en}}</ref> [[Adi Shankara]] është i lidhur ngushtësisht me këtë tempull dhe besohet se pranë këtij tempulli ka vendosur [[Kançi Kamakoti Pithami|Kançi matha]]n.<ref name="Tourist places in Kanchipuram">{{cite web|url=http://www.kanchi.tn.nic.in/tourism%20place.html|title=Tourist places in Kanchipuram|publisher=National Informatics Centre|year=2012|lang=en|accessdate=26 qershor 2012|archive-date=23 prill 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20120423094259/http://www.kanchi.tn.nic.in/tourism%20place.html|url-status=dead}}</ref>

Tempulli Mukthisvarar, i ndërtuar nga Nandivarman Pallava II ([[720]]-[[796]])<ref name=Ayyar86>{{cite book|last=Ayyar|first=P.V. Jagadisa|title=South Indian shrines: illustrated|year=1991|isbn=81-206-0151-3|lang=en|accessdate=7 shkurt 2013|url=http://books.google.co.in/books?id=NLSGFW1uZboC|page=86}}</ref> dhe [[Tempulli Iravatanesvara në Kançipuram|Tempulli Iravatanesvara]] i ndërtuar nga Narasimhavarman Pallava II ([[720]]-[[728]]) janë tempuj të tjerë të Shivës nga Periudha Pallava. Kaçi Metrali – Tempulli Karçapesvarar,<ref name=Ayyar73/> Tempulli Onakanthan Tali, Tempulli Kaçi Anekatangapadam,<ref name=Ayyar86/> Tempulli Kuranganilmutam,<ref name="Soundara Rajan27">{{Cite book|last=Soundara Rajan|first=Kodayanallur Vanamamalai|title=Concise classified dictionary of Hinduism|year=2001|lang=en|isbn=81-7022-857-3|url=http://books.google.co.in/books?id=lAWS49f8HKoC&pg=PA27|page=27}}</ref> dhe Tempulli Karaithirunathar në Tirukalimedu janë tempuj të Shivës në Kançipuram të lavdëruar nga ''Tevarami'', vepra kanonike shaivite në [[gjuha tamile|gjuhën tamile]] e [[shekulli VII|shekujve të VII]] dhe [[shekulli VIII|të VIII]].

[[File:Varadharajar1.jpg|thumb|right|Kolona të skalitura dhe zinxhirë të varur guri në Tempullin Varadaraxhar]]
[[Tempulli Kumarakotam]], kushtuar Murugas, është i vendosur midis Tempullit Ekambaresvarar dhe Tempullit Kamakshi Aman, që zhvillon kultin e Somaskandas (Skanda, djali i Shivës dhe Parvatit). ''Kandapuranami'', vepra fetare tamile mbi Muruganin, e përkthyer nga ''Skandapurana'' [[sanskritishtja|sanskrite]], u hartua në vitin [[1625]] nga Kaçiapa Shivaçarja në këtë tempull.<ref name=Rao110>{{cite book|last=Rao|first=P.V.L. Narasimha|title=Kanchipuram: Land of Legends, Saints and Temples|url=http://books.google.com/books?id=HJFldI75dRcC|year=2008|isbn=978-81-89973-54-4|page=110|lang=en}}</ref>

[[Tempulli Varadharaxha Perumal]], kushtuar [[Vishnu]]t dhe që shtrihet në 93.000 m<sup>2</sup>, është tempulli më i madh i Vishnut në Kançipuram. Ai u ndërtua nga [[Dinastia Çola]] në vitin [[1053]] dhe u zgjerua gjatë mbretërimeve të Kulotunga Çolas I ([[1079]]–[[1120]]) dhe Vikrama Çolas ([[1118]]–[[1135]]). Është një nga ''[[Divja Desamët]]'', 108 banesat e shenjta të Vishnut.<ref>{{cite web|title=Divya Desams of Lord Vishnu|lang=en|url=http://www.stephen-knapp.com/divya_desams_of_lord_vishnu.htm|work=stephen-knapp.com|author=Stephen Knapp}}</ref> Tempulli përmban skalitje hardhucash, një e veshur me ar dhe dhe një tjetër e veshur me argjend, mbi [[garbhagriha|shenjtërore]].<ref>{{cite web|title=Gateway to Kanchipuram district - Varadaraja Temple|url=http://www.kanchi.tn.nic.in/varadaraja.htm|lang=en|year=2011|archive-url=https://web.archive.org/web/20130730053553/http://www.kanchi.tn.nic.in/varadaraja.htm|archive-date=30 korrik 2013}}</ref> Robert Clive thuhet se ka paraqitur një varëse smeraldi në tempull. Është quajtur Clive Makarakandi dhe është akoma e përdorur për të dekoruar hyjninë me raste ceremoniale.<ref name=26Raman39>{{cite book|author=K.V. Raman|title=Sri Varadarajaswami Temple, Kanchi: A Study of its History, Art and Architecture|lang=en|year=1975|pages=26-39}}</ref>

[[Tiru Paramesvara Vinagarami]] është vendlindja e shenjtit ''azhvar'', Poigai Alvar.<ref name=Ayyar80>{{cite book|last=Ayyar|first=P.V. Jagadisa|title=South Indian shrines: illustrated|year=1991|isbn=81-206-0151-3|accessdate=7 shkurt 2013|url=http://books.google.co.in/books?id=NLSGFW1uZboC|page=80|lang=en}}</ref> Faltorja qendrore ka godinë tre-katëshe me Vishnun të paraqitur në secilin prej tyre.<ref name=Ayyar80/> Korridori përreth shenjtërores ka një seri skulpturash që paraqesin sundimin dhe pushtimin Pallava.<ref name=Ayyar80/> Është tempulli më i vjetër i Vishnut në qytet dhe u ndërtua nga mbreti pallava, Paramesvaravarmani II ([[728]]–[[731]]).<ref name=Ayyar80/>
[[Ashtabuxhakarami]], [[Tempulli Jathothkari Perumal|Tiruveka]], [[Tiruthanka]], [[Tiruvelukai]], [[Tempulli Ulagalantha Perumal në Kançipuram|Tempulli Ulagalantha Perumal]], [[Tempulli Pavalavanam|Tiru Pavla Vanami]], [[Tempulli Pandava Thuthar Perumal]] janë midis ''Divja Desamëve'' të [[Kançipurami]]t.<ref name=Ayyar539>{{cite book|last=Ayyar|first=P.V. Jagadisa|lang=en|title=South Indian shrines: illustrated|year=1991|isbn=81-206-0151-3|url=http://books.google.co.in/books?id=NLSGFW1uZboC|accessdate=7 shkurt 2013|page=539}}</ref> Në qytet ndodhen edhe pesë ''Divja Desamë'' të tjerë, tre brenda Tempullit Ulagalantha Perumal, një në [[Tempulli Kamakshi Aman|Tempullin Kamakshi Aman]] dhe një në [[Tempulli Ekambaresvara|Tempullin Ekambaresvarar]].<ref name=Rao109>{{cite book|author=P.V.L. Narasimha Rao|url=https://books.google.al/books?id=GF0QEAAAQBAJ|publisher=Readworthy|id=ISBN-10 9350181045, isbn-13 9789350181041|title=Kanchipuram – Land of Legends, Saints & Temples|lang=en|year=2008|page=109}}</ref>

[[Kançi Kamakoti Pithami|Kançi Matha]] është një institucion manastiror, historia zyrtare e të cilit pohon se u themelua nga [[Adi Shankara]] i Kaladit, duke e gjurmuar historinë e tij që nga [[shekulli V p.e.s.|shekulli i V p.e.s.]].<ref name=Sarasëati492>{{cite book|title=The True History and the Religion of India: A Concise Encyclopedia of Authentic Hinduism|url=https://books.google.al/books?id=IhLN2I9yTTkC&pg=PA492|author=Prakashanand Saraswati|publisher=Motilal Banarsidass|lang=en|year=2001|id=ISBN-10 8120817893, isbn-13 9788120817890|page=492}}</ref><ref name=Dalal186>{{cite book|title=The Religions of India: A Concise Guide to Nine Major Faiths|author=Roshen Dalal|url=https://books.google.al/books?id=pNmfdAKFpkQC&pg=PA186|publisher=Penguin Books India|lang=en|year=2010|id=ISBN-10 0143415174, isbn-13 9780143415176|page=186}}</ref><ref name=Kuttan244-Arunachalam245>{{cite book|last=Kuttan|first=Mahadevan|author2=P.V. Arunachalam|title=The Great Philosophers of India|year=2009|lang=en|url=http://books.google.co.in/books?id=nERVRxj22W0C&pg=PA245|isbn=978-1-4343-7780-7|pages=244-5}}</ref> Një pohim thotë se [[Adi Shankara]] erdhi në Kançipuram dhe vendosi Kançi Mathën të emërtuar "Dakshina Mulamnaja Sarvagnja Sri Kançi Kamakoti Pitham" në një pozicion sipëran, përkatësisht Sarvagnja Pitha, mbi [[matha]]t (institucion fetar hindu) e tjera të nënkontinentit, përpara vdekjes së tij aty.<ref name=Kuttan244-Arunachalam245/><ref name=44Sharma46>{{cite book|last=Sharma|first=Varanasi Raj Gopal|lang=en|title=Kanchi Kamakoti Math, a myth|year=1987|url=http://books.google.co.in/books?id=T5DXAAAAMAAJ|isbn=0-415-40868-7|pages=44-6}}</ref> Të dhënat e tjera historike tregojnë se [[matha]] u vendos me gjasa në [[shekulli XVIII|shekullin e XVIII]] në [[Kumbakonami|Kumbakonam]], si një degë e [[Sringeri Sharada Pithami|Sringeri Matha]]s dhe se e shpalli veten të pavarur.<ref name=Dalal186/>
Një tjetër '[[matha]]' që ishte e famshme në kohët e lashta ishte 'Upanishad Brahmam Matha', e vendosur pranë Tempullit Kailasanathar në Kançipuram. Ajo ka Mahasamadhin e 'Upanishad Brahmajoginit', një shenjt që shkroi komentarë mbi të tërë [[Upanishadët]] madhorë në Hinduizëm. Thuhet se i dituri i madh, Sadasiva Brahmendra në këtë '[[matha]]' u bë sanjasa.

;Tempulli Kançi Kailasanathar
[[File:Kailasanathar Temple - Kanchipuram 2.jpg|thumb|left|268px|Kulla e tempullit Kailasanathar në Kançipuram]]
'''[[Tempulli Kançi Kailasanathar]]''' është struktura më e vjetër në Kançipuram,<ref name=Dobbie111>{{cite book|title=India: The Elephant's Blessing|author=Aline Dobbie|url=https://books.google.al/books?id=ckpEd4emnCkC&pg=PA111|publisher=Melrose Press|lang=en|year=2006|id=ISBN-10 1905226853, isbn-13 9781905226856|page=111}}</ref> kushtuar Shivës dhe i njohur për rëndësinë e tij historike. Ai u ndërtua midis viteve [[685]]-[[705]] nga mbreti Narasimhavarmani II (i quajtur edhe '''Raxhasimha''') i Dinastisë Pallava.<ref name=Ninan132>{{cite book|title=The Development of Hinduism|url=https://books.google.al/books?id=-8RTZcjg9awC&pg=PA132|author=Madathil Mammen Ninan|lang=en|year=2008|id=ISBN-10 1438228201, isbn-13 9781438228204|page=132}}</ref> Kompleksi i vendosur ulët prej guri ranor përmban një numër të madh skalitjesh, duke përfshirë shumë hyjni gjysmë-kafshërore që ishin popullore gjatë Periudhës së hershme të Arkitekturës Dravidiane.<ref name=Singh145>{{cite book|last=Singh|first=Sarina|title=South India|year=2007|isbn=9781740594219|page=145|lang=en}}</ref> Struktura përmban 58 faltore të vogla që i janë kushtuar formave të ndryshme (Avatarëve) të Shivës.

[[File:Kailasanathar Temple.jpg|thumb|358px|Tempulli Kançi Kailasanathar]]
Tempulli Kailasanathar (që do të thotë: "Zoti i Malit Kozmik"), është ndërtuar sipas [[Smartizmi|Traditës Smarta]] të adhurimit të Shivës, Vishnut, Devit, [[Surja]]s ([[dielli]]), Ganeshës dhe Kartikejës, në [[Hinduizmi|Hinduizëm]], një praktikë që zëvendësoi [[Budizmi]]n.<ref name=Rao96>{{cite book|title=Kanchipuram: Land of Legends, Saints and Temples|url=https://books.google.al/books?id=GF0QEAAAQBAJ|author=P.V.L. Narasimha Rao|publisher=Readworthy|lang=en|id=ISBN-10 9350181045, isbn-13 9789350181041|page=96}}</ref>
Ai është tempulli i parë strukturor i ndërtuar në Indinë e Jugut nga Narasimhavarmani II, i njohur gjithashtu si Raxhasimha Pallavesvarami. Djali i tij, Mahendravarman III, përfundoi façatën ballore dhe [[gopurami]]n. Tempujt e mëparshëm ndërtoheshin si me dru ashtu dhe të skalitur në faqe shkëmbore në shpella apo masa të stërmëdha shkëmbore, siç shihen në [[Mahabalipurami|Mahabalipuram]].<ref name = Kailasa>{{cite web|url=http://www.kanchi.tn.nic.in/kailasanathar.htm|title=Kailasanathar Temple|lang=en|accessdate=27 korrik 2013|publisher=National Informatics Centre of Government of India|archive-date=30 korrik 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20130730053532/http://www.kanchi.tn.nic.in/kailasanathar.htm|url-status=dead}}</ref><ref name=Subburaj33>{{cite book|title=Tourist Guide to South India|url=https://books.google.al/books?id=ta6AD7MNFioC&pg=PA33|lang=en|author=V.V.K. Subburaj|publisher=Sura Books|orig-year=2003|year=2006|id=ISBN-10 8174781757, isbn-13 9788174781758|page=33}}</ref> Tempulli Kailasanathar krijoi prirjen për tempujt e tjerë të ngjashëm në Indinë Jugore.<ref name="DK Publishing11">{{cite book|title=Great Monuments of India|url=https://books.google.al/books/about/Great_Monuments_of_India.html?id=PE9gPgAACAAJ|author=D.K. Publishing|publisher=Dorling Kindersley|lang=en|year=2009|id=ISBN-10 0756659078, isbn-13 9780756659073|page=11}}</ref> Sipas besimit vendor, tempulli ishte një strehim i sigurt për sunduesit e mbretërisë gjatë luftërave. Një tunel sekret, i ndërtuar nga ata, përdorej si një rrugë shpëtimi dhe që është akoma i dukshëm.<ref name=Kailasa/>

{{multiple image
  |direction = vertical
  |align     = left
  |width     = 264
  |image1    = Kailasawaathar innercourt.jpg
  |caption1  = Oborri i brendshëm për ecjen rituale përreth shenjtërores me 58 faltoreza të vogla.
  |image2    = 01Kailasanathar Temple Rich Architecture in Sculptures Design.jpg
  |caption2  = Dizajni tipik i kolonës me luanë mitikë shumë-drejtimësh.
  |image3    = Kailayanathar2.jpg
  |caption3  = Pamje e tempullit
}}
Tempulli, në formën e tij të stilizuar fillestare, u ndërtua në Arkitekturën Pallava me ndikime të stileve të mëvonshme të zhvilluar nga [[Dinastia Çola]] dhe [[Perandoria Vixhajanagara]].<ref name=Kailasa/> Është një arkitekturë e ndërtuar prej guri ndryshe nga [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Arkitektura e skalitur në shkëmb]] e shpellave të hapura ose në faqet shkëmbore si në Mahabalipuram. [[Gopurami]] i lartë ëshë në të majtë dhe kompleksi tempullor është në të djathtë.<ref name=Rao93>{{cite book|title=Kanchipuram: Land of Legends, Saints and Temples|url=https://books.google.al/books?id=GF0QEAAAQBAJ|author=P.V.L. Narasimha Rao|publisher=Readworthy|lang=en|id=ISBN-10 9350181045, isbn-13 9789350181041|page=93}}</ref> Themelet e tempullit, që mbajë peshën e tij, janë bërë prej [[graniti]], ndërsa struktura sipërore, duke përfshirë edhe relievet janë bërë prej guri ranor. Fillimisht ekzistonte vetëm faltorja kryesore me ''[[vimana]]n'' e saj piramidale dhe një [[mandapa]] të shkëputur.

Kompleksi tempullor është i plotë në të gjitha aspektet pasi ka ''[[garbhagriha]]'' ({{lang-la|sanctum sanctorum}}), antarala (rrethimi i brendshëm), mandapa, një mur të lartë të përbërë dhe një kullë të lartë porte, [[gopurami]]n.<ref name=National>{{cite web|url=http://asi.nic.in/asi_monu_whs_cholabt_features.asp|title=General features of a Chola temple|lang=en|accessdate=27 korrik 2013|publisher=Archeological Survey of India|archive-date=18 korrik 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20130718045143/http://asi.nic.in/asi_monu_whs_cholabt_features.asp|url-status=dead}}</ref> Mandapa, që fillimisht ishte e veçuar, u bë pjesë e faltores kryesore nga pranëvendosja e një ''ardhamandapaje'' (sallë më e vogël me kolona). Kolonat e [[mandapa]]s kanë vecorinë përsëritëse të luanëve mitologjikë të ngritur mbi dy këmbë.

{{multiple image
  |direction = vertical
  |align     = right
  |width     = 208
  |image1    = Kailayanathar4.jpg
  |caption1  = Një skulpturë në një nga niket e 58 faltorezave të vogla.
  |image2    = Kailayanathar6.jpg
  |caption2  = Skulpturë
  |image3    = Kailayanathar11.jpg
  |caption3  = Skulpturë
  |image 4 = DSC_0997.jpg
  |caption4 =  Skulpturë
}}
Struktura ka një projekt të thjeshtë me kullë [[shikhara]] në qendër të kompleksit. [[Shikhara]] e tempullit, mbi shenjtëroren ([[garbhagriha|garbagrihën]]), është katrore në planimetri dhe ngrihet në një stil kurvilinear dhe formë piramidale. Kulla ka shumë nivele që ngrihen në mënyrë proporcionale. Në krye të kësaj kulle, ndodhet një çatizë e vogël në formën e një kubeje. Elementet e kolonave me forma kafshësh mitologjike (luanët në bazë) janë veçori shtesë të Stilit Pallava.<ref name=National/><ref name="Ring-Salkin-La Boda435">{{cite book|title=International Dictionary of Historic Places: Asia and Oceania|url=https://books.google.al/books?id=JqHPpNaZfNwC|editor1=Trudy Ring|editor2=Robert M. Salkin|editor3=Sharon La Boda|publisher=Taylor & Francis|lang=en|year=1996|id=ISBN-10 1884964044, isbn-13 978188496404|page=435}}</ref> Në hyrje, muret e ''[[gopurami]]t'' janë të suvatuar. Muri i hyrjes së tempullit ka tetë faltoreza të vogla dhe një gopuram, pararendës të gopuramit kryesor. Në një fazë të mëvonshme, [[mandapa]] dhe shenjtërorja u bashkuan nga një sallë e ndërmjetme e quajtur ''ardhamandapa'', që në një farë mase thuhet se ka ndjekur bukurinë e [[tempulli]]t. Ai është i rrethuar brenda mureve në një planimetri drejtkëndore.

Faltorja kryesore ka një shivalinga me 16 faqe prej shkëmbi graniti të zi të vendosur në shenjtëroren e tempullit. Brenda mureve të faltores kryesore ndodhet ''padabhanda adhisthana'' (piedestali kryesor) me imazhe të skalitura në mënyrë shumë elegante të zotave me një skulpturë të Nandit, në një largësi që i bën roje hyjnisë. Në secilën faqe të mureve të jashtme të faltores kryesore ka shumë relieve të hyjnive.
Në relievet e murit jugor paraqitet statuja e Shivës si ''Umamaheshavara'' ([[Shiva]] me bashkëshorten e tij [[Parvati]]) me Lingodbhavan (shfaqjen e Shivës si kolonë e flaktë) e rrethuar nga [[Brahma]] dhe [[Vishnu]] dhe amarat duke fluturuar në nivele të ulëta. Salla perëndimore ka skulptura të Shivës në formën e ''Sandhja Tandavamurtit'' dhe ''Urdhava Tandvamurtit'' dhe ansambli plotësohet me imazhet e ''ganave'' në poza kërcimi dhe gjithashtu me imazhe të Brahmas, Vishnut, Nandit dhe Parvatit. Relievet e Shivës në muret veriore janë një kompozim i ''Tripurantakas'' të shoqëruar nga tre ''gana'', hyjnesha [[Durga]] me tre ''gana'' dhe hyjneshat Bhairavi, Kaushiki dhe Xhjestha. 

Faqet e jashtme të ''[[vimana]]s'' (kullës) kanë imazhe të mishërimeve të Shivës - Bhikshatana, Somaskanda dhe në pozën ''Samhara-Tandava'' (kërcimi shkatërrues). Muri jugor i vinamës ka imazhe shumë elegante të Shivës në një posturë të ulur në paqe dhe qetësi të njohur si Dakshinamurti dhe muri i saj perëndimor ka Shivën në formën e Lingodbhavës.
Kulla ka faltorëza të shumta të bashkangjitura në faqet e saj të jashtme që kanë pamjen e faltoreve në miniaturë. Këto faltore kanë tre stile të vecanta, sala (drejtkëndore), kuta (katrore) dhe panjara (absidale). Tetë falëtorëze të vogla dokorojnë gjithashtu murin e hyrjes. 58 faltorezat e vogla janë ndërtuar në nike të kompleksit të mureve që përfshijnë faltoren kryesore; dhe paraqesin relievet e Somaskanada të Shivës dhe bashkëshortes së tij Parvati në shumë forma kërcimi.<ref name=Kailasa/>

Veçoria e shquar e skulpturave është moria e paraqitjeve të luanëve të ngritur mbi dy këmbë të dalë në shumë drejtime.<ref name="DK Publishing11"/> Këtu gjenden dy skulptura të Shivës që shihen duke mbajtur Vinan (instrument muzikor me tela) në dorë. Ka mjaft dallime midis Vinas së gjetur në këto skulptura dhe Vinas që përdoret në kohët e sotme.<ref name="Leela-Veena">{{cite book|last=Leela|first=S.V.|title=Veena, self-taught: an introduction to Carnatic music|url=http://books.google.com/books?id=uGxXAAAAMAAJ|year=1976|lang=en}}</ref>

;Tiru Paramesvara Vinagarami
[[Image:Parameshwaravinnagaram3.jpg|thumb|left|Skulptura në muret e tempullit Tiru Paramesvara Vinagarami]]
'''[[Tiru Paramesvara Vinagarami]]''' ose '''Tempulli Vaikunta Perumal''' është një tempull kushtuar Vishnut në [[Kançipurami|Kançipuram]], i ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Stilin Arkitekturor Dravidian]]. Ai nderohet në kanonin e hershëm mesjetar tamil të shenjtëve alvarë midis [[shekulli VI|shekujve të VI]] dhe [[shekulli IX|të IX]], ''[[Divja Prabandha]]''.
Tempulli besohet se është ndërtuar nga mbreti pallava, Nandivarmani II ([[720]]-[[796]]), me kontribute të mëvonshme nga [[Dinastia Çola]] dhe mbretërit vixhajanagara. Tempulli është i rrethuar nga një mur graniti që përfshin të gjitha faltoret dhe [[ujëmbledhësit tempullorë indianë|pellgjet ujore të tempullit]].

[[File:Parameswara Vinnagaram.JPG|thumb|327px|Parameshvara Vinagarami gjatë hënës së plotë]]
Sipas Dr. Hultzh, Paramesvara Vinagarami u ndërtua nga mbreti pallava, Nandivarmani II në vitin [[690]], ndërsa studiues të tjerë e vendosin datën e ndërtimit më vonë, në fundin e [[shekulli VIII|shekullit të VIII]].<ref name="BV162">{{cite book|title=History of Vaishnavism in South India up to Ramanuja|author=B.V. Ramanujam|publisher=Annamalai University, Annamalinagar|lang=en|year=1973|pages=161-2}}</ref> Pallavamallani, që ishte një adhurues i Vishnut rikonstruktoi shumë tempuj të vjetër dhe ndërtoi mjaft të rinj. Midis këtyre të fundit ishte dhe Paramesvara Vinagarami ose Tempulli Vaikunta Perumal, që përmban panele skulpturore me mbishkrime, që përshkruajnë ngjarjet që çuan në hipjen e Pallavamallas në fron.<ref>{{cite book|author=K.A. Nilakanta Sastri|title=A History of South India|year=1955|edition=ribotim i vitit 2003|isbn=0-19-560686-8|page=142|lang=en}}</ref><ref>{{cite book|title=Heritage of the Tamils: Temple Arts|page=298|first1=Ca. Vē|last1=Cuppiramaniyan|first2=G.|last2=Rajendran|year=1985|lang=en}}</ref><ref>{{cite journal|title=Proceedings and Transactions of the All-India Oriental Conference|lang=en|volume=1|journal=Journal of Oriental Philology|year=1951|page=146}}</ref>

Tre faltoret bujtin imazhe të Vishnut në qëndrime të ndryshme – i ulur (kati përdhes), i shtrirë (kati i parë; i lejueshëm për besimtarët vetëm në ditët ''ekadashi'') dhe në këmbë (kati i dytë; i palejueshëm për të hyrë besimtarët, por vetëm priftërinjtë e zgjedhur). Planimetria logjike dhe e ndërlikuar e tempullit u bë prototip për faltoret e mëvonshme që do të ndërtoheshin në të gjithë [[Tamil Nadu]]në. Për shembull verandat e jashtme me kolonat e tyre luanore janë pararendëse të sallave madhështore me njëmijë kolona të tempujve të mëvonshëm.<ref name="dinamalarParamapada">{{cite web|lang=en|title=Sri Paramapada Nathar temple|url=http://temple.dinamalar.com/en/new_en.php?id=271|publisher=Dinamalar|accessdate=8 gusht 2013}}</ref>
Ai është një nga katërmbëdhjetë ''[[Divja Desamët]]'' e [[Kançipurami]]t dhe është pjesë e Vishnu Kançit, vendi ku gjenden shumica e tempujve të Vishnut në Kançipuram.<ref name="BV162"/><ref>{{cite book|title=Spiritual India Handbook|lang=en|url=http://books.google.co.in/books?id=djI5mL2qeocC&pg=PT305|last=Knapp|first=Stephen|page=305|isbn=9788184950243|year=2009}}</ref><ref>{{cite book|title=Temples of Tamil Nadu: Kancheepuram District|author=C. Chandramouli|url=https://books.google.al/books?id=cDPejgEACAAJ|publisher=Directorate of Census Operations Tamilnadu|lang=en|year=2003}}</ref>

;Tempulli Ekambaresvarar
[[File:Ekambareswarar Temple, Kanchipuram, Tamil Nadu.jpg|thumb|left|264px|[[Gopurami]] i Tempullit Ekambaresvarar]]
'''[[Tempulli Ekambaresvarar]]''' ose '''Tempulli Ekambaranathar''' ({{lang-ta|ஏகாம்பரநாதர் கோயில்}} = ''Arulmigu Kançi Ekambaranathar Thirukoil'') i është kushtuar Shivës, vendosur në pjesën veriore të [[Kançipurami]]t. Ai është tempulli më i madh i tij.<ref name="Let’s Go585">{{cite book|title=Let's Go India & Nepal 8th Ed.|url=https://books.google.al/books?id=oM2ZqMfg7hYC|author=Let's Go Inc.|lang=en|publisher=St. Martin's Press|edition=botimi i 8-të|date=1 dhjetor 2003|id=ISBN-10 031232006X, ISBN-13 978-0312320065|page=585}}</ref> ''[[Gopurami]]'' i tempullit është 59 m i lartë, që përbën një nga gopuramët më të mëdhenj në [[India|Indi]].<ref name="Sajnani305">{{cite book|author=Dr. Manohar Sajnani|url=http://books.google.com/books?id=nxtnsT8CdZ4C|title=Encyclopedia of Tourism Resources in India|year=2001|isbn=81-7835-014-9|page=305|lang=en}}</ref> Ai përfaqëson elementin '''[[Toka|Tokë]]''' pasi është një nga pesë tempujt kryesorë të Shivës, secili prej të cilëve përfaqëson një element natyror, ''[[Pança Butha Sthalamët]]''.

{{Multiple image|caption_align=center|header_align=center
| align=right
| total_width = 500
| direction=horizontal
| image1=Ekambareswarar11.jpg
| image2=Ekambareswarar13.jpg
| footer= Skulptura në muret e tempullit
| footer_align = center
}}
Ky tempull i stërmadh është një nga më të vjetrit në [[Tamil Nadu]] që ekziston të paktën që nga viti [[600]] i e.s.. Fillimisht tempulli u ndërtua nga [[Dinastia Pallava]], por struktura ekzistuese u rindërtua nga mbretërit e mëvonshëm çola. [[Adi Shankara]], shenjti i [[shekulli X|shekullit të X]] e rimodeloi Kançipuramin bashkë me zgjerimin e këtij tempulli si dhe tempujve [[Tempulli Kamakshi Aman|Kamakshi Aman]] dhe [[Tempulli Varadaraxha Perumal|Varadaraxha Perumal]] me ndihmën e sunduesve vendorë.<ref name=Rao43>{{cite book|title=Kanchipuram: Land of Legends, Saints and Temples|url=https://books.google.al/books?id=GF0QEAAAQBAJ|author=P.V.L. Narasimha Rao|publisher=Readworthy|lang=en|id=ISBN-10 9350181045, isbn-13 9789350181041|page=43}}</ref>

[[File:Ekambareswarar6.jpg|thumb|left|280px|Faltore brenda tempullit]]
Mbretërit Vixhajanagara, gjatë [[shekulli XV|shekullit të XV]], kontribuan gjithashtu mjaft te tempulli.<ref name="Bhargava"/> Ai shtrihet në një sipërfaqe mbi 93.000 m<sup>2</sup>.<ref name="Sajnani305"/> Duke arritur një lartësi prej 59 metrash, ''[[Gopurami|Raxhagopurami]]'' i tempullit është një nga më të lartit në Indinë e Jugut.<ref name="Bhargava"/> Një veçori e shquar e tempullit është ''Aajiram Kaal Mandapami'', ose "paradhoma me njëmijë kolona", që u ndërtua nga mbretërit vixhajanagara.<ref name="Bhargava"/> Muret e brendshëm të tempullit janë të dekoruar me një gamë prej 1,008 Shiva-lingamësh.<ref name="Alexander">{{Cite book|author=Jane Alexander|url=http://books.google.com/books?id=PIrgsI46CNsC|title=The Body, Mind, Spirit Miscellany: The Ultimate Collection of Fascinations|year=2009|lang=en|isbn=978-1-84483-837-0|page=91}}</ref>

[[File:Ekambareshwarar2.jpg|345px|thumb|Veranda e brendshme e tempullit]]
Kompleksi është gati 100.000&nbsp;km me 5 ''prakaramë'' (oborre) dhe ka një sallë me njëmijë kolona dhe Kampai Tirthan, [[Ujëmbledhësit tempullorë indianë|depozita e tempullit]] që besohet se furnizohet nga një lum i shenjtë i nëndheshëm. Oborri i katërt përmban një tempull të vogël të Ganeshës dhe një pellg. Oborri i tretë përmban mjaft faltore më të vogla. [[Garbhagriha|Shenjtërorja]] përmban lingamin bashkë me imazhin e Shivës.<ref name="Schreitmüller">{{Cite book|author=Karen Schreitmüller|url=http://books.google.com/books?id=bGgf_LkeG2kC|lang=en|title=India|year=2009|page=545}}</ref>

Brenda kompleksit nuk ka ndonjë faltore të veçantë për Parvatin si dhe në tempujt e tjerë të Shivës në Kançipuram. Brenda kompleksit tempullor ndodhet një faltore e vogël për Vishnun e quajtur [[Tempulli Nilaathingal Thundam Perumal]]. ''Sthala-Virutçami'' ose pema e tempullit është një mango 3,500-vjeçare, degët e të cilës thuhet se prodhojnë katër tipe të ndryshme mangosh nga katër degët e saj kryesore.<ref name="Let’s Go585"/><ref name="Bhargava">{{cite book|author1=Gopal K. Bhargava|author2=Shankarlal C. Bhatt|url=http://books.google.com/books?id=wyCoMKZmRBoC|lang=en|title=Land and people of Indian states and union territories|chapter=25. Tamil Nadu|year=2007|isbn=81-7835-381-4|page=402}}</ref><ref name="Alexander"/><ref name="Rajaiah">Për prejardhjen e emrit Ekambaresvar të shihet: {{cite book|title=How the Banana Goes to Heaven and Other Secrets of Health from the Indian Kitchen|url=https://books.google.al/books?id=x1eztAEACAAJ|author=Ratna Rajaiah|publisher=Westland|lang=en|year=2010|isbn=978-93-8065-860-5|chapter=A King of Kings}}</ref>

;Tempulli Kumarakotam
[[File:The mandapam where Kantha puranam was released.jpg|thumb|left|327px|[[Mandapa]] në Kompleksin Tempullor Kumarakotam ku u krijua eposi i Kandapuranamit]]
'''[[Tempulli Kumarakotam]]''' në [[Kançipurami|Kançipuram]] i është kushtuar Muruganit, zotit hindu të luftës dhe djalit të Shivës dhe Parvatit. Tempulli është gjithashtu i njohur si 'Tempulli Subramanjam Svami' dhe është ndërtuar nga [[Dinastia Pallava]] me shtesa të mëvonshme Çola në [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturën Dravidiane]], megjithatë në formën e tij të tanishme tempulli i vjetër u rindërtua në vitin [[1915]].

[[Tempulli Kumarakotam]] është i vendosur në rrugën kryesore Raja,<ref name=Rao-Temples56>{{cite book|title=Temples of Tamilnadu|url=https://books.google.al/books?id=1IgRAQAAIAAJ|volume=3|series=Heritage series|author=A.V. Shankaranarayana Rao|publisher=Vasan Publications|lang=en|year=2001|id=ISBN-10 8184681127, isbn-13 9788184681123|page=56}}</ref> ku konsiderohet se formon një grup me [[Tempulli Ekambaresvarar|Tempullin Ekambaresvarar]] dhe [[Tempulli Kamakshi Aman|Tempullin Kamakshi Aman]], por secili tempull ka identitetin e tij liturgjik.<ref name=Michell30>{{cite book|author=George Michell|title=Temple Towns of Tamil Nadu|lang=en|year=1993|page=30}}</ref> që janë tempujt e prindërve të tij. Të gjithë tempujt në Kanchipuram thuhet se i përkasin një familjeje të zgjeruar.<ref name=Michell30/> Tempulli më i afërt hindu i Tempullit Kumarakotam është Tempulli Arulmigu Thirumagaralisvar në Magaral.

[[File:Kumarakottam Temple towers.jpg|381px|thumb|Kullat e Tempullit Kumarakotam]]
Tempulli, në formën e tanishme të rindërtuar, ka kullë tempullore (''[[shikhara]]'') mbi shenjtëroren kryesore (''[[garbhagriha]]''), që është ndërtuar në granite dhe është në formën e një kubeje të quajtur ''çakravimanam'' (kubeja rrethore) që është një strukturë e periudhës Çola. Konsujt dhe kolonat me mbishkrime dekorojnë muret e tempullit.<ref name=Rao-Temples55>{{cite book|title=Temples of Tamilnadu|url=https://books.google.al/books?id=1IgRAQAAIAAJ|volume=3|series=Heritage series|author=A.V. Shankaranarayana Rao|publisher=Vasan Publications|lang=en|year=2001|id=ISBN-10 8184681127, isbn-13 9788184681123|page=55}}</ref> 
Tempulli ka dy ''prakaramë'' (korridore rrethore për ecjen rituale rreth shenjtërores) dhe shumë nga ''parivara devatat'' (hyjni familjare) janë vendosur në faltorezat dytësore përreth tij.<ref name=Koti>{{Cite web|url=http://www.kamakoti.org/kamakoti/visitors/temples%20in%20Kanchi.html?PHPSESSID=8fbec77f0783fc108c69fea4bedc569d#muruga|title=Temples in Kanchi Near Srimatam|accessdate=22 gusht 2013|publisher=Kamakti organization|lang=en}}</ref>

Lingami i adhuruar nga Murugani është hyjnizuar në një faltore të veçantë brenda kompleksit të tempullit dhe është quajtur ''Devasenapatisar'' ose ''Senapatisvara''.<ref name=Rao159>{{cite book|title=Kanchipuram: Land of Legends, Saints and Temples|url=https://books.google.al/books?id=GF0QEAAAQBAJ|author=P.V.L. Narasimha Rao|publisher=Readworthy|lang=en|id=ISBN-10 9350181045, isbn-13 9789350181041|page=159}}</ref>
Tempulli është një nga 21 tempujt madhorë në Kançipuram dhe është një qendër e rëndësishme pelegrinazhi.<ref name=Knapp305>{{cite book|last=Knapp|first=Stephen|title=Spiritual India Handbook|url=http://books.google.com/books?id=djI5mL2qeocC&pg=PT305|date=1 janar 2009|isbn=978-81-8495-024-3|page=305|lang=en}}</ref> Shenjti Arunagirinathar ka kënduar hymne adhuruese për ikonën tempullore të Muruganit.<ref name=Koti/>
Salla ''Kandapurana Arangetra Mandapa'' (një pavijon i jashtëm) ku Kaçijaperi hartoi tekstin e eposit të Kandapuranamit, ekziston akoma në kompleksin tempullor, ku akoma edhe sot paraprijnë tufa pallojsh.<ref name=109Rao110>{{cite book|title=Kanchipuram: Land of Legends, Saints and Temples|url=https://books.google.al/books?id=GF0QEAAAQBAJ|author=P.V.L. Narasimha Rao|publisher=Readworthy|lang=en|id=ISBN-10 9350181045, isbn-13 9789350181041|page=109-10}}</ref>

;Ashtabuxhakarami
'''[[Ashtabuxhakarami]]''' është një [[tempulli hindu|tempull hindu]] kushtuar [[Vishnu]]t, i vendosur në [[Kançipurami|Kançipuram]]. Tempullit, të ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Stilin Arkitekturor Dravidian]], i janë thurur lavde te ''[[Divja Prabandha]]'', mesjetare e shenjtëve alvarë midis [[shekulli VI|shekujve të VI]] dhe [[shekulli IX|të IX]]. Është një nga 108 ''[[Divja Desamët]]'' kushtuar [[Vishnu]]t, që adhurohet si Ashta Bhuxha Perumali dhe bashkëshortja e tij [[Lakshmi]] si Alamelumangai.
Tempulli besohet se është ndërtuar nga [[Dinastia Pallava]] në fundin e [[[shekulli VIII|shekullit të VIII]] me kontribute të mëvonshme nga [[Dinastia Çola]] dhe mbretërit vixhajanagara. Tempulli ka tre mbishkrime në muret e tij, dy që datojnë nga periudha e Kulothunga Çolas I ([[1070]]–[[1120]]) dhe një nga ajo e Raxhendra Çolas ([[1018]]-[[1054]]). Një mur graniti e rrethon tempullin duke e përfshirë të gjitha faltoret dhe dy pellgjet e ujit. Në tempull ndodhet një ''[[gopurami|raxhagopuram]]'', kulla e portikut të tempullit, me katër kate. 

Tempulli i [[Ashtabhuxhakarami]]t gjendet në zonën Vishnu Kançi të Kançipuramit. Ai është i vogël, me një depozitë përballë dhe ka një ''[[Gopurami|gopuram]]'' tre-katësh që rrethohet nga mure drejtkëndorë koncentrikë. Hyjnia kryesore e tempullit është Ashtabhuxha Perumali i drejtura nga perëndimi, imazhi i të cilit në faltoren qendrore është paraqitur me tetë krahë. Tetë krahët vërehet se mbajnë një shpatë, një mburojë, një topuz, një hark, një shigjetë, një zambak, një guackë kërmill deti dhe një çakra. Ai shihet duke mbajtur Mahalakshmin në kraharorin e tij dhe një kurorë të bërë prej Saligrama. Në kompleksin e tempullit ndodhet edhe një faltore për Alamelumangain. Tempulli ka gjithasthu edhe faltore kushtuar [[Hanumani]]t, shenjtëve alvarë, Andalit, Çakras dhe Sarabesvaras. [[Ujëmbledhësit tempullorë indianë|Depozita e tempullit]], Gaxhendra Pushkarani, gjendet jashtë kullës hyrëse.<ref name="hindu">{{cite news|title=Samprokshanam at Kanchi|url=http://www.thehindu.com/thehindu/fr/2003/11/21/stories/2003112101380600.htm|newspaper=The Hindu|date=21 nëntor 2003|lang=en|accessdate=28 gusht 2016|first=K.|last=Subramaniam|archive-date=20 nëntor 2004|archive-url=https://web.archive.org/web/20041120084751/http://www.thehindu.com/thehindu/fr/2003/11/21/stories/2003112101380600.htm|url-status=dead}}</ref>
Tempulli është i përmendur gjithashtu edhe në vargjet e Manavala Maamunigalit, Vedanata Desikarit dhe Pillai Perumal Ijengarit.<ref name="hindu"/>

;Tempulli Jathothkari Perumal
[[File:thiruvekka - yathothkari1.jpg|thumb|left|309px|Tempulli Jathothkari Perumal]]
'''[[Tempulli Jathothkari Perumal]]''' ose '''Tiruvekaa''' në [[Kançipurami|Kançipuram]] i është kushtuar Vishnut, ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Stilin Dravidian]]. Edhe ai lëvdohet nga ''[[Divja Prabandha]]'' e hershme tamile e shenjtëve azhvarë midis [[shekulli VI|shekujve të VI]] dhe [[shekulli IX|të IX]] dhe është një nga 108 ''[[Divja Desamët]]'' kushtuar Vishnut, që adhurohet në formën e Jathothkari Perumalit dhe bashkëshortes së tij Lakshmi në formën e Komalavallit.

Tempulli konsiderohet si një nga tre tempujt më të vjetër në Kançipuram, ndërsa dy të tjerët janë [[Tempulli Ulagalantha Perumal në Kançipuram|Tempulli Ulagalantha Perumal]] dhe [[Tempulli Pandava Thuthar Perumal]].<ref name=M4>{{cite book|author=Chithra Madhavan|title=Vishnu Temples of South India|year=2007|pages=4-5|lang=en}}</ref> Ai mendohet se është ndërtuar nga [[Dinastia Pallava]] në fundin e [[shekulli VIII|shekullit të VIII]], me kontribute të mëvonshme nga [[Dinastia Çola]] dhe mbretërit vixhajanagara. Në muret e tij ka tre mbishkrime, dy që datojnë nga periudha e Kulothunga Çolas I ([[1070]]–[[1120]]) dhe një nga ajo e Raxhadhiraxha Çolas ([[1018]]-[[1054|54]]). Një mur graniti rrethon tempullin duke përfshirë të gjitha faltoret. Në tempull gjendet një ''[[gopurami|raxhagopuram]]'' me tre kate.
Faltorja qendrore e tempullit ka imazhin e hyjnisë mbizotëruese, "Sonavanam Seitha Perumali" i vërejtur në posturën Bhuganxha Sajanam. Tempulli ka faltore të veçuara për shenjtët azhvarë, Ramën bashkë me Sitan, Hanumanin dhe Garudën. ''[[Vimana]]'' e faltores qendrore është emërtuar Vedasara Vimana.

[[File:Iratheshwarar2.jpg|264px|thumb|Tempulli Kançi Iravatanesvara]]
;Tempulli Iravatanesvara
'''Tempulli Iravatanesvara''' i quajtur edhe '''Tempulli Kançi Iravatanesvara''' i është kushtuar Shivës, ndërtuar në Stilin Dravidian nga [[Dinastia Pallava]] në fillim të [[shekulli VIII|shekullit të VIII]]. Ky tempull u ndërtua nga mbreti pallava, Narasimhavarmani II (i njohur edhe Raxhasimhani) në vitet [[700]]-[[728]] dhe është klasifikuar si një nga faltoret minore të Kançipuramit, por që është i famshëm për ''[[vimana|vimanën]] e tij të mahnitshme.<ref name="Rao-Temples52">{{cite book|title=Temples of Tamilnadu|url=https://books.google.al/books?id=1IgRAQAAIAAJ|volume=3|series=Heritage series|author=A.V. Shankaranarayana Rao|publisher=Vasan Publications|lang=en|year=2001|id=ISBN-10 8184681127, isbn-13 9788184681123|page=52}}</ref>

;Tiruvelukai
[[Image:Thiruvelukai azhagiya singar1.jpg|thumb|left|258px|Portiku i tempullit [[Tiruvelukai]]]]
'''[[Tiruvelukai]]''' i vendosur në Kançipuram është një [[tempulli hindu|tempull hindu]] i ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Stilin Arkitekturor Dravidian]] dhe që lavdërohet te ''[[Divja Prabandha]]'' e shenjtëve alvarë midis [[shekulli VI|shekujve të VI]] dhe [[shekulli IX|të IX]]. Ai është gjithashtu një nga 108 ''[[Divja Desamët]]'' kushtuar Vishnut, që adhurohet në formën e Azhagija Singarit dhe bashkëshortes së tij Lakshmi që adhurohet në formën e Amruthavallit.

Tempulli mendohet se është ndërtuar nga Dinastia Pallava në fund të [[shekulli VIII|shekullit të VIII]], me kontribute të mëvonshme nga [[Dinastia Çola]] dhe ajo Vixhajanagara. Në muret e tij ka tre mbishkrime, dy që datojnë nga periudha e Kulothunga Çolas I ([[1070]]–[[1120]]) dhe nga ajo e Raxhadhiraxha Çolas ([[1018]]-[[1054|54]]). Tempulli rrethohet nga një mur graniti që përfshin të gjitha faltoret dhe dy pellgjet me ujë të kompleksit tempullor, si dhe ka një ''[[gopurami|raxhagopuram]]'' katër-katësh.

Tempulli gjendet pranë Tempullit [[Tiruthanka]] në zonën Vishnu Kançi të Kançipuramit. Ai përbëhet nga tre faltore, një për hyjninë mbizotëruese, Azhagija Singarin, një për bashkëshorten e tij, Amruthavallin dhe tjetra për ndihmësin e tyre, Garuda.<ref name=MS79>{{cite book|title=108 Vaishnavite Divya Desams|volume=2|author=Dr. M.S. Ramesh|publisher=Tirumala Tirupati Devasthanams Press|lang=en|year=1994|pages=79-81}}</ref>

[[File:Ulagalantha perumal Kanchipuram4.jpg|thumb|264px|Raxhagopurami tre katësh i Tempullit Ulagalantha Perumal]]
;Tempulli Ulagalantha Perumal
'''[[Tempulli Ulagalantha Perumal në Kanchipuram|Tempulli Ulagalantha Perumal]]''' i është kushtuar Vishnut, ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Stilin Arkitekturor Dravidian]]. I lëvduar nga ''[[Divja Prabandha]]'' mesjetare e shenjtëve alvarë nga [[shekulli VI|shekujt VI]]-[[shekulli IX|IX]], tempulli është një nga 108 ''[[Divja Desamët]]'' e Vishnut, që adhurohet si Ulagalantha Perumali dhe bashkëshortja e tij Lakshmi si Amudavalli. Mendohet se është ndërtuar nga [[Dinastia Pallava]], me kontribute të mëvonshme nga [[Dinastia Çola]], mbretërit vixhajanagara dhe najakët e Madurait. Tempulli është vendosur pranë [[Tempulli Kamakshi Aman|Tempullit Kamakshi Aman]] dhe është drejtuar nga perëndimi.

[[File:Ulagalantha perumal Kanchipuram2.jpg|369px|left|Pamje e çatisë së Tempullit Ulagalantha Perumal|thumb]]
Tempulli ka një sipërfaqe prej rreth 5600 m<sup>2</sup> dhe një ''raxhagopuram'' tre katësh me shtatë kalasa (majëza çatishë). Tempulli përmban katër ''Divja Desamë'' në kompleksin e tij, që janë Thirukarvaanami, Thirukaaragami, Thiruoragami dhe Thiruniragami.<ref name=Ayyar539/> Besohet se të gjitha faltoret me gjasa ishin tempuj të veçantë, por rrethanat që bënë që këta tempuj të përfshihen në Tempullin Ulagalantha Perumal janë të panjohura.<ref name=R452>{{cite book|author=Dr. R. Vijayalakshmy|title=An introduction to religion and Philosophy - Tevaram and Tivviyappirapantam|url=https://www.exoticindiaart.com/book/details/introduction-to-religion-and-philosophy-tevaram-and-tiviyappirapantam-old-and-rare-book-uan031/|publisher=Interanational Institute of Tamil Studies|location=[[Çenai]]|lang=en|year=2001|page=452}}</ref> Thirumangai Azhvari, në një varg të tij ka kënduar lavde për të katërt këta tempuj. Depozita e tempullit, Naga Tirtha, është e vendosur jashtë kompleksit të tempullit kryesor.<ref name=M74>{{cite book|title=Vishnu Temples of South India: Tamil Nadu|volume=1|author=Chithra Madhavan|lang=en|date=21 prill 2007|ASIN=B019YA4FMA|publisher=Alpha Publications|page=74}}</ref>

Statuja e Ulagalantha Perumalit, të shfaqur me këmbën e majtë në një kënd të drejtë me trupin dhe paralel me tokën, është mbi 11 metra e lartë. Çatia e [[Garbhagriha|shenjtërores]], [[vimana]] ka një çati të ngritur për të bujtur statujën e stërmadhe të hyjnisë mbizotëruese.<ref name=M72>{{cite book|title=Vishnu Temples of South India: Tamil Nadu|volume=1|author=Chithra Madhavan|lang=en|date=21 prill 2007|ASIN=B019YA4FMA|publisher=Alpha Publications|page=72}}</ref>
Tempulli ka 15 mbishkrime nga dinasti të ndryshme si Pallava, Çola dhe Sambuvarajar. Mbishkrimi më i hershëm është nga viti [[846]] gjatë mbretërimit të Nandivarmanit III ([[846]] – [[869]]).<ref name=M75>{{cite book|title=Vishnu Temples of South India: Tamil Nadu|volume=1|author=Chithra Madhavan|lang=en|date=21 prill 2007|ASIN=B019YA4FMA|publisher=Alpha Publications|page=75}}</ref><ref name="hindu Chakravarthy">{{cite news|title=Chola temple with a Pallava surprise|date=22 qershor 2007|accessdate=18 tetor 2014|url=http://www.hindu.com/fr/2007/06/22/stories/2007062250630300.htm|publisher=The Hindu|last=Chakravarthy|first=Pradeep|lang=en|archive-date=20 tetor 2007|archive-url=https://web.archive.org/web/20071020150759/http://www.hindu.com/fr/2007/06/22/stories/2007062250630300.htm|url-status=dead}}</ref> Mbishkrimet në tempull tregojnë gjithashtu tregëtinë e zgjeruar gjatë Periudhës Pallava, me leje të dhëna për dyqane vaji, gije (një lloj gjalpi i përdorur në gatimet e Azisë jugore), perimesh, lulesh, sheqeri, arra kokosi, rroba dhe sandale.<ref>{{cite book|title=Economic History of India|url=https://books.google.al/books?id=TCKserudM2AC&lpg=PP1&pg=PA41|author=N. Jayapalan|publisher=Atlantic Publishers & Dist|lang=en|year=2008|id=ISBN-10 8126906979, isbn-13 9788126906970|pages=41-2}}</ref>

[[File:Pandavathootar.jpg|thumb|280px|Tempulli Pandava Thuthar Perumal]]
;Tempulli Pandava Thuthar Perumal
'''[[Tempulli Pandava Thuthar Perumal]]''' ose '''Thirupadagam''' i ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Arkitektën Dravidiane]], i është kushtuar Vishnut. Tempulli lëvdohet te ''[[Divja Prabandha]]'' mesjetare e shenjtëve alvarë nga [[shekulli VI|shekujt e VI]]-[[shekulli IX|IX]] dhe është një nga 108 ''[[Divja Desamët]]'' kushtuar Vishnut, që adhurohet si Pandava Thuthar Perumali dhe bashkëshortja e tij Lakshmi si Rukmini.

Tempulli konsiderohet si një nga tre tempujt më të vjetër në Kançipuram, ku dy të tjerët janë [[Tempulli Ulagalantha Perumal në Kançipuram|Tempulli Ulagalantha Perumal]] dhe [[Tempulli Jathothkari Perumal]]. Mendohet se është ndërtuar nga [[Dinastia Pallava]] në fund të [[shekulli VIII|shekullit të VIII]], me kontribute të mëvonshme nga [[Dinastia Çola]] dhe mbretërit vixhajanagara. Tempulli rrethohet nga mure [[graniti]], duke përfshirë të gjitha faltoret dhe dy pellgje me ujë, si dhe ka një ''[[gopurami|raxhagopuram]]'' katër katësh.

Në muret e tij ka tre mbishkrime, dy që i përkasin periudhës së Kulothunga Çolas I ([[1070]]–[[1120]]) dhe një nga ajo e Raxhadhiraxha Çolas ([[1018]]-[[1054|54]]). Një regjistrim i Raxhakesari Varamanit, të quajtur Kulothunga Çola I, daton nga viti i pestë i mbretërimit të tij ndërsa në murin jugor të tempullit ka mbishkrime të datuara nga viti i 39-të i mbretërimit të tij.<ref name=M4/><ref name=Ayyar95>{{cite book|title=South Indian Shrines: Illustrated|url=https://books.google.al/books?id=NLSGFW1uZboC&pg=PA95|author=P.V. Jagadisa Ayyar|publisher=Asian Educational Services|lang=en|year=1993|orig-year=1982|id=ISBN-10 8120601513, isbn-13 9788120601512|page=95}}</ref> Në bazën e murit perëndimor të faltores qendrore ka regjistrime nga periudha e Raxhadhiraxha Çolas II ([[1166]]-[[1178|78]]) që tregojnë dhurimin e 32 lopëve për ndriçimin e fenerëve të tempullit.<ref name=MS57>{{cite book|title=108 Vaishnavite Divya Desams|volume=2|author=Dr. M.S. Ramesh|publisher=Tirumala Tirupati Devasthanams Press|lang=en|year=1994|pages=57-60}}</ref>

[[File:Matangesvara Temple.JPG|thumb|left|264px|[[Tempulli Matangesvara]], në Kançipuram]]
Tempulli është i vendosur pranë [[Tempulli Ekambaresvarar|Tempullit Ekambaresvarar]].<ref name=PVR2>{{cite book|author=Thirumalai Vijayaraghava R. Chari|title=The Glorious Temples of Kanchi|publisher=Sri Kanchi Kamakshi Ambal Devasthanam & Sarada Navarathri Kalai Nigazhchi Trust|lang=en|year=1982|page=49}}</ref> Hyrja kryesore e tempullit është e drejtuar në lindja dhe tempulli ka një plan drejtkëndor. Ai ka një ''raxhagopuram'' katër katësh dhe rrethim me vetëm një mur. Mahamandapa mendohet se është ndërtuar nga [[Dinastia Çola]], ndërsa salla e afërt është ndërtuar gjatë periudhës së [[Perandoria Vixhajanagara|Perandorisë Vixhajanagara]]. Faltorja qendrore e tempullit ka një statujë të madhe të hyjnisë kryesuese, Pandava Thuthar, që ka një lartësi prej 7.6 metrash. Salla pararendëse e [[Garbhagriha|shenjtërores kryesore]], Mukha Mandapa, ka imazhe prej bronzi të hyjnive festive të tempullit dhe shenjtëve alvarë. Faltorja e Rukminit gjendet në jug të faltores kryesore dhe ka imazhin e Rukminit. Mbrapa faltores kryesore ndodhen shtesa moderne si Çakrathazhvari me një imazh të Narasimhas përballë tij. Matsja Tirthami, [[ujëmbledhësit tempullorë indianë|Pushkarni]] i tempullit, është i vendosur në krahun veri-lindor të tempullit.<ref name=M2>{{cite book|title=Vishnu Temples of South India: Tamil Nadu|volume=1|author=Chithra Madhavan|lang=en|date=21 prill 2007|ASIN=B019YA4FMA|publisher=Alpha Publications|page=2-3}}</ref>

;Tempulli Matangesvara
'''[[Tempulli Matangesvara]]''' i është kushtuar hyjnisë [[Shiva]] dhe mendohet se është ndërtuar nga [[Dinastia Pallava]] në fund të [[shekulli VIII|shekullit të VIII]]. Veçantia e faltores është se shtatoret e ''dvarapalëve'' (hyjni gardiane të tempullit) kanë katër krahë. Tempulli më i afërt është Tempulli Arulmigu Thirumagaralisvar në Magaral.

===Vende të tjera===
[[File:SrikalahastiGaligopuram.jpg|thumb|Gopurami i Tempullit Srikalahastisvara]]
;Tempulli Srikalahastisvara {{coord|13|44|58|N|79|41|54|E|display=inline}}
'''[[Tempulli Srikalahastisvara]]''' (në gjuhën telugu: శ్రీకాళహస్తీశ్వర స్వామి వారి ఆలయం) gjendet në qytetin e [[Srikalahasti]]t në shtetin indian të [[Andra Pradesh]]it. Është një nga tempujt më të famshëm të Shivës në Indinë Jugore dhe thuhet se ndodhet në vendin ku Kanapa qe gati të ofronte sytë e tij për të mbuluar rrjedhjen e gjakut nga Shiva linga përpara se [[Shiva]] ta ndalonte atë dhe ti dhuronte muktin.<ref>{{cite web|url=http://www.srikalahastiswaraswamy.webs.com/|title=Sree Kalahasti – One of the Pancha Bhoota Shrines of Shiva|lang=en|accessdate=1 shtator 2012|archive-date=15 dhjetor 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131215142632/http://srikalahastiswaraswamy.webs.com/|url-status=dead}}</ref>
Tempulli Srikalahastisvara, i vendosur 36&nbsp;km larg [[Tirupati]]t është i famshëm për Vaju lingan e tij, një nga [[Paadal Petra Sthalamët|Pançabhuta Sthalamët]], që përfaqëson erën. Tempulli konsiderohet gjithashtu si ''Rahu-Ketu kshetra'' dhe ''Dakshina Kasi''. Në këtë tempull [[Shiva]] adhurohet në aspektin e tij Vaju si Kalahastisvara.

Ai është një nga tempujt më mbresëlënës të Shivës në [[India|Indi]]. Ai përmban një ''[[gopurami|gopuram]]'' të lashtë të stërmadh mbi portën kryesore. Kulla është 36.5&nbsp;m (120 këmbë) e lartë. I gjithë tempulli është i skalitur në faqen e një kodre të madhe shkëmbore.
Struktura fillestare e këtij tempulli u ndërtua nga [[Dinastia Pallava]] në [[[shekulli V|shekullin e V]]. Mbretërit çola si Raxhaditja (që mbretëroi në vitet [[947]]-[[949]]), Raxha Raxha Çola (që mb. në vitet [[985]]-[[1014]]), djali i tij Raxhendra Çola ([[1012]]-[[1044]]), djali i tij Raxhadhiraxha ([[1018]]-[[1054]]), Kulotunga I ([[1070]]-[[1120]]) dhe Kulotunga III ([[1178]]-[[1218]]) si dhe mbretërit vixhajanagara kryen gjithashtu ndërhyrje të shumta në zhvillimin e tempullit. Si shumë tempuj të tjerë, periudha e ndërtimit të tij zgjati disa shekuj. Rreth [[shekulli X|shekullit të X]] mbretërit çola e rikonstruktuan tempullin dhe ndërtuan strukturën kryesore.<ref name="History of Temple">[http://www.thehindu.com/features/friday-review/history-and-culture/blow-to-history/article445404.ece History begin]</ref>

[[Gopurami]] kryesor 37 metra i lartë dhe [[mandapa]] me 100 kolona u ndërtuan nga mbreti vixhajanagara, Krishnadevaraja, në vitin [[1516]]. Brenda kompleksit tempullor ndodhen dy faltore kryesore kushtuar Shivës dhe Parvatit. [[Shiva]] paraqitet në formën e Lingas së drejtuar nga perëndimi. Linga mban emrin ''Srikalahastisvara''. [[Parvati]] është paraqitur në këmbë e drejtuar nga lindja dhe me emrin ''Gnana Prasunamba''. Në hyrje të tempullit ndodhet një faltore e vogël kushtuar Dakshinamurthit që konsiderohet si një nga format e Shivës. Përveç këtyre ndodhen shumë hyjni dhe idhuj kushtuar Venkatesvaras, Vinajakas, Nataraxhas, Subramanjas, Surja Narajanas si dhe kopje të lingave të tempujve të tjerë të famshëm të Shivës përgjatë Indisë.

[[File:Panamalai temple 3.jpg|thumb|309px|Pamje e vimanës së tempullit të [[Panamalai]]t]]
;Panamalai {{coord|12.1010300|N|79.3823500|E|display=inline}}
'''[[Panamalai]]''' ({{lang-ta|பனமலை}}) është një fshat i vendosur në distriktin Villupuram në [[Tamil Nadu]]. Ai qëndron 23 kilometra nga Gingi i distriktit Vilupuram. Siti është i njohur si vendndodhja e tempujve të ndryshëm strukturor të ndërtuar gjatë sundimit të Dinastisë Pallava. Një prej tyre është [[Tempulli Talagirisvara]].<ref>{{cite news|last=Ashok|first=Sowmiya|title=Seeing Pallava architecture through a shared lens|url=http://www.thehindu.com/arts/history-and-culture/article3255361.ece?homepage=true|accessdate=7 prill 2012|newspaper=The Hindu|date=29 mars 2012|lang=en}}</ref>

Narasimhavarmani II, i njohur edhe si Raxhasimani konsiderohet si ndërtuesi i tempujve strukturorë të Dinastisë Pallava, përkatësisht [[Tempulli bregdetar në Mahabalipuram]], [[Tempulli Kançi Kailasanathar|Tempullin Kailasanatha]] dhe [[Tempulli Talagirisvara|Tempullin Talagirisvara]] në [[Panamalai]]. Tempulli është ndërtuar mbi një kodër të vogël mbi liqenin e Panamalait.<ref>{{cite book|last=Hardy|first=Adam|title=Indian temple architecture: form and transformation: the Karṇāṭa Drāviḍa tradition 7th to 13th centuries|year=1995|lang=en|isbn=8170173124|page=614|url=http://books.google.co.in/books?id=aU0hCAS2-08C&dq}}</ref> Kjo strukturë e [[shekulli VII|shekullit të VII]] ka një [[Vimana]] që ngjan me atë të [[Tempulli Kanchi Kailasanathar|Tempullit Kailasanatha]] të [[Kançipurami]]t. [[Garbhagriha]] e tij bujt një ''Dharalingam'' dhe si në tempujt pallava të asaj kohe, në murin e mbrapëm të shenjtërores ndodhet një panel i Somaskandas. Tempulli ka një ''Ardhamandapa'' (gjysmë [[mandapa]]). Faltorja është e drejtuar nga lindja dhe [[garbhagriha]] është e rrethuar nga të tre anët nga faltoreza të vogla (Anga Kovili ose faltoret gjymtyrë – që janë të bashkangjitura me faltoren kryesore).<ref>{{cite book|author1=Ca. Vē Cuppiramaṇiyan̲|author2=G. Rajendran|title=Heritage of the Tamils: temple arts|year=1985|lang=en|page=553|url=http://books.google.co.in/books?id=VtojAAAAMAAJ&q}}</ref>

Pak më shumë faltorëze të vogla gjymtyrë dhe një ''mahamandapa'' (një [[mandapa]] e madhe) i janë shtuar strukturës në një periudhë shumë më të vonë. [[Vimana]] është tre-katëshe dhe kati i sipërm është rikonstruktuar më vonë. Në tempull mund të gjenden gjithashtu kolona me luanë të ulur, një karakteristikë tipike e Arkitekturës Pallava.

Faltoreza e vogël gjymtyrë në veri, ka një seksion të vogël pikturash murore që kanë mbijetuar përgjatë viteve, duke mbajtur dëshmi të mjeshtrisë së Artit Pallava.<ref>{{cite book|last=Srinivasan|first=P.R.|title=The Indian Temple, Art and Architecture|year=1982|lang=en|url=http://books.google.co.in/books?id=JBZsVlhcCZwC&q}}</ref>
Pikturat e Shivës si "Nataraxha" në muret e shpellës janë paraqitja më e hershme e tij si Nataraxha.<ref name="ngc">{{Cite web|url=http://ngm.nationalgeographic.com/2008/01/india-ancient-art/map-interactive|title=Talagirishwara Temple|access-date=7 tetor 2016|lang=en|archive-date=6 mars 2008|archive-url=https://web.archive.org/web/20080306025850/http://ngm.nationalgeographic.com/2008/01/india-ancient-art/map-interactive|url-status=dead}}</ref>

;Tempulli Kapalishvarar {{coord|13|02|N|80|16|E|display=inline}}
[[File:Chennai.in Mylapore Kapaleeswarar - panoramio.jpg|thumb|left|327px|Pamje e kompleksit Kapalishvarar]]
'''[[Tempulli Kapalishvarar]]''' ({{lang-ta|கபாலீஷ்வரர் திருக்கோவில்,மயிலாப்பூர்,சென்னை}}, i vendosur në [[Majilapore]] të [[Çenai]]t, i është kushtuar Shivës. Ai u ndërtua rreth [[shekulli VII|shekullit të VII]] në [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturën Dravidiane]].<ref>{{cite book|title=Discover India by Rail|url=https://books.google.al/books?id=gL7pGaL3vooC&pg=PA114|author=Sandeep Silas|publisher=Sterling Publishers Pvt. Ltd|lang=en|year=2005|id=ISBN-10 8120729390, isbn-13 9788120729391|page=114}}</ref><ref name="kamath">{{cite book|title=Chennai, Kanchipuram and Mamallapuram|author=Rina Kamath|url=https://books.google.al/books?id=bw2vDg2fTrMC&pg=PA28|publisher=Orient Longman Limited|lang=en|year=2000|id=ISBN-10 8125013784, isbn-13 9788125013785|page=28-31}}</ref>

[[File:Kapaleeswarar1.jpg|thumb|327px|Tempulli Kapalishvarar dhe depozita e shenjtë në [[Majilapore]]]]
Tempulli ka faltore të shumta, ku kryesoret janë ato të Kapalisvararit dhe Karpagambalit. Kompleksi tempullor bujt gjithashtu shumë sallone. Sipas mendimit të përgjithshëm tempulli u ndërua në [[shekulli VII|shekullin e VII]] nga sunduesit pallava.<ref name="V.">{{cite book|title=Tourist Guide to Chennai|url=https://books.google.al/books?id=Wy9ZtMmsZmQC&pg=PA13|author=V.V.K. Subburaj|publisher=Sura Books|lang=en|year=2006|id=ISBN-10 8174780408, isbn-13 9788174780409|page=13}}</ref> Por megjithatë sipas mendimit të tyre fillimisht ai u ndërtua në bregun e detit por u shkatërrua nga portugezët (që ndërtuan kishën e tanishme Santhome),<ref name="about" /> ndërsa struktura e tanishme e mureve (që është 1-1.5&nbsp;km nga bregu i detit) u ndërtua nga gjatë Periudhës së Dinastisë Tuluva ([[1491]]–[[1570]]) nga mbretërit vixhajanagara gjatë [[shekulli XVI|shekullit të XVI]], duke përdorur disa mbetje të tempullit të vjetër.<ref name="kamath" />

[[File:Kapaleeswarar Temple (6708410751).jpg|thumb|left|327px|Kompleksi Tempullor Kapalishvarar]]
Brenda tempullit ka mbishkrime që datojnë nga [[shekulli XII|shekulli i XII]]. ''[[Gopurami]]''<ref name="frommers">{{cite book|title=Frommer's India|author1=Pippa de Bruyn|author2=Keith Bain|author3=David Allardice|author4=Shonar Joshi|url=https://books.google.al/books?id=StG5AQAACAAJ|publisher=John Wiley & Sons|lang=en|year=2010|id=ISBN-10 0470556102, isbn-13 9780470556108|page=320}}</ref> i tempullit 36.6 metra i lartë u ndërtua në vitin 1906 me figura stukoje që e zbukurojnë atë.<ref name="kamath" /><ref name="V." />

Tempulli Kapalishvarar është në stilin tipik të Arkitekturës Dravidiane, me ''gopuramin'' që lartësohet mbi rrugën që qëndron tempulli. Ai është gjithashtu një dëshmi për 'vishvakarma sthapathit'. Tempulli ka dy hyrje të shënuara nga ''gopuramë'' në të dy krahët. ''[[Gopurami]]'' lindor është rreth 40 m i lartë, ndërsa gopurami më i vogël perëndimor është i drejtuar nga [[ujëmbledhësit tempullorë indianë|depozita e shenjtë]].<ref name="about">{{cite web|title=About the Temple|url=http://www.mylaikapaleeswarar.tnhrce.in/history-kapaleeswarar.html|publisher=Arulmigu Kapaleeswarar Temple|location=Majilapore, Çenai|lang=en|accessdate=22 nëntor 2013|archive-date=17 nëntor 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131117212802/http://www.mylaikapaleeswarar.tnhrce.in/history-kapaleeswarar.html|url-status=dead}}</ref>

[[File:Bakthavtsala perumal gopuram.jpg|thumb|309px|Gopurami i [[Tempulli Bhaktavatsala Perumal në Thirunindravur|Tempullit Bhaktavatsala Perumal]]]]
;Tempulli Bhaktavatsala Perumal në Thirunindravur {{coord|13|6|45|N|80|1|34|E|display=inline}}
'''[[Tempulli Bhaktavatsala Perumal në Thirunindravur]]''' (i quajtur edhe Kovili Bakthavatsala Perumal), i vendosur në zonën Thirunindravur të [[Çenai]]t, i është kushtuar adhurimit të Vishnut. I ndërtuar në Arkitekturën Dravidiane, tempulli është lartësuar te ''[[Divja Prabandha]]'' mesjetare e shenjtëve azhvarë midis [[shekulli VI|shekujve të VI]] dhe [[shekulli IX|të IX]]. Gjithashtu ai është një nga 108 ''[[Divja Desamët]]'' kushtuar [[Vishnu]]t, që adhurohet si Bhaktavatsala Perumali dhe bashkëshortes së tij Lakshmi si Enai Petra Thajari.

Tempulli mendohet se është ndërtuar nga Dinastia Pallava në fundin e [[shekulli VIII|shekullit të VIII]] ose në [[shekulli IX|shekullin e IX]], me kontribute të mëvonshme nga [[Dinastia Çola]] dhe mbretërit vixhajanagarë. Tempullin e rrethon një mur [[graniti]], që përfshin të gjitha faltoret dhe dy pellgjet me ujë, ashtu dhe një ''[[gopurami|raxhagopuram]]'' me katër kate.
Mbishkrimet më të hershme të tempullit datojnë midis viteve [[820]] dhe [[890]] gjatë periudhës së Nripatungavarmanit. Në tempull ka edhe mbishkrime nga mbretërit e mëvonshëm çola si Raxhendra Çola II ([[1051]]–[[1063]]), Viraraxhendra Çola ([[1063]]–[[1070]]) dhe Raxharaxha Çola II ([[1146]]–[[1173]]). Mbishkrimet Pallava e përmendin këtë vend si Ninravur dhe disa prej tyre e përmendin atë si Virudhuraxhabhajankar-çaturvertimangalam, një nën-ndarje e Punarkotamit.<ref name=M36>{{cite book|title=Vishnu Temples of South India: Tamil Nadu|volume=1|author=Chithra Madhavan|lang=en|date=21 prill 2007|ASIN=B019YA4FMA|publisher=Alpha Publications|page=36}}</ref>

Tempulli ka një ''gopuram'' 5 katësh në hyrje dhe dy mjedise. Statuja e ''Mulavarit'' (hyjnia kryesuese) qëndron në këmbë i drejtuar nga lindja. Lartësia e saj është rreth 3.05 metra. ''Utsavari'' (hyjnia e procesionit) i quajtur Patharaavi është bërë prej pançaloka dhe është i shoqëruar nga dy bashkëshorte si në shumicën e tempujve ''vaishnavitë''.  Në kompleks ndodhet një faltore e veçantë për ''Enai Petra Thajarin'' të quajtur edhe Sudhavalli, bashkëshortja e Bakthavasalas. Tempulli ka gjithashtu faltore të veçanta për Andalin, Çakarathazhvarin, alvarët dhe Sri Ramanuxhan. Në brigjet e një liqeni pak metra mbrapa këtij tempulli është një tjetër tempull kushtuar [[Rama|Ramës]]. Në këtë tempull ndodhet një statujë e Hanumanit duke ngritur Ramën dhe Lakshmanan në shpinën e tij.

;Tempulli Hridajalisvarar
[[File:திருநின்றவூர் இருதயாலீஸ்வ ரர் கோவில் 1.jpg|thumb|left|327px|Hyrja e [[Tempulli Hridajalisvarar|Tempullit Hridajalisvarar]]]]
'''[[Tempulli Hridajalisvarar]]''' ose '''Tempulli Sri Hridajalisvarar Sivan''' (i quajtur edhe Kovili Hridajalisvarar) është i vendosur në zonën Thirunindravur të qytetit të [[Çenai]]t. Ai mendohet se është ndërtuar në [[shekulli VI|shekullin VI]] nga Raxhasimha Pallava, mbreti pallava i [[Kançipurami]]t në Stilin Arkitekturor Dravidian.
Thirunindravuri, vendi ku është vendosur [[Tempulli Hridajalisvarar]] gjendet në distriktin Thiruvallur pranë [[Çenai]]t. Në faltoren e Irudhajalisvararit gjendet statuja e Pusalaarit, shenjt shaivit najanar, me duarë të mbledhura. Çatia e brendshme e tempullit është e modeluar si ajo e një zemre të ndarë në katër ndarje me gjasa duke paraqitur konceptimin e Pusalaarit. [[Parvati]] këtu adhurohet si Maragathambigai.

[[File:Tiruvallur7.jpg|thumb|296px|[[Tiruevuli]]]]
;Tiruevuli {{coord|13|8|35|N|79|54|25|E|display=inline}}
'''[[Tiruevuli]]''' (i quajtur edhe Thiruevul, Tirvallur ose '''Tempulli Virarghavasvami''') është një tempull hindu kushtuar [[Vishnu]]t, i vendosur në Thiruvallur, një qytet dhe qendër e distriktit të Tiruvallurit në [[Tamil Nadu]]. I ndërtuar në Arkitekturën Dravidiane, tempulli është lartësuar te ''[[Divja Prabandha]]'' mesjetare e shenjtëve alvarë nga [[shekulli VI|shekujt e VI]]-[[shekulli IX|IX]]. Për rrjedhojë tempulli konsiderohet si një nga 108 [[Divja Desamët]] kushtuar Vishnut. [[Vishnu]] këtu adhurohet si Viraraghava Perumali (i quajtur edhe Sri Viraraghava Svami ose Vaidhja Vira Raghava Svami) dhe bashkëshortja e tij Lakshmi si Kamalavalli Thajari (e quajtur edhe Kanakavalli Thajaar ose Vasumathi).<ref name = "epic86">{{cite book|title=Indian Epic Values: Rāmāyaṇa and Its Impact: Proceedings of the 8th International Rāmāyaạ Conference|url=http://books.google.co.in/books?id=EVnK3q48dL0C&pg=PA86|year=1995|first1=K.V.|last1=Raman|first2=T.|last2=Padmaja|isbn=9789068317015|page=86|lang=en}}</ref>

[[File:Tiruvallur1.jpg|thumb|left|327px|Tempulli i Tiruvallurit]]
Tempulli është mjaft i vjetër dhe mendohet se u ndërtua fillimisht nga Dinastia Pallava në fundin e [[shekulli VIII|shekullit të VIII]], me kontribute të mëvonshme nga Mbretëria Thanxhavur Najake. Historia e tij shpjegohet edhe te ''Markandeja Purana''. Ai ka mbishkrime që datojnë nga gjysma e dytë e [[shekulli IX|shekullit të IX]] nga [[Dinastia Pallava]]. Ai ka edhe tre mbishkrime që datojnë nga Periudha Çola. Gjithashtu ai ka një ''[[Gopurami|raxhagopuram]]'' me shtatë kate të vendosur brenda një muri [[graniti]]. Kompleksi që përmban të gjitha faltoret ka edhe depozitën tempullore të vendosur në perëndim të tempullit.

Sipas historianit K.V. Soundararaxhan, tempujt Rangantha në Indinë e Jugut u ndërtuan gjatë [[shekulli IX|shekujve të IX]] dhe [[shekulli X|të X]], kanë një vendosje sistematike të hyjnive dytësore siç shihen në këtë tempull bashkë me [[Tempulli Apakudathaan Perumal|Tempullin Apakudathaan Perumal]] në Koviladi, [[Tempulli Sovmja Narajana Perumal|Tempullin Sovmja Narajana Perumal]] në Thirukoshtijur, [[Tempulli Raxhagopalasvami në Mannargudi|Tempullin Raxhagopalasvami]] në [[Manargudi]] dhe [[Tempulli Ranganathasvami në Srirangapatna|Tempullin Rangantha]] në [[Srirangapatna]].<ref>{{cite journal|title=The Typology of the Anantaśayī Icon|page=80|url=http://www.jstor.org/stable/3250291|last=K.V.|first=Soundara Rajan|journal=Artibus Asiae|volume=29|issue=1|year=1967|lang=en|accessdate=16 qershor 2016}}</ref>

{{Multiple image|caption_align=center|header_align=center
| align=right
| total_width = 532
| direction=horizontal
| image1=Tiruvallur5.jpg
| image2=Tiruvallur3.jpg
| footer=Faltore brenda kompleksit tempullor
}}
Shumica e studiuesve besojnë se strukturat kryesore të tempullit u ndërtuan gjatë vitit [[1409]]. Në murin lindor të tempullit ndodhet një mbishkrim nga viti [[1542]] që tregon dhurime për tempullin nga një person privat.<ref>{{cite book|lang=en|title=Lists of the Antiquarian Remains in the Presidency of Madras|volume=1|last=Sewell|first=Robert|page=174|year=1882|url=https://books.google.co.in/books?id=QswOAAAAQAAJ&pg=PA174}}</ref>
Në kompleks ndodhen faltore të veçanta për Kanakavallin, Ganeshën, alvarët dhe Gaxhalakshmi Thajaarin. Në kompleks gjenden gjithashtu edhe faltoret e Ganeshës, Gopalanit, Namazhvarit, Çakratazhvarit, Andalit, Vedanta Desikas, Ramanuxha çarjarit dhe Lakshmi Narasimharit.

[[Vimana]] (kullë mbi shenjtërore) quhet Vixhajakoti Vimana pasi është një simbol i fitores kundër asurave Madhukaidapa, që u vranë nga Vishnu. Thajari quhet Kanakavalli (i njohur edhe me emrin Vasumati) dhe faltorja e saj gjendet paralel me shenjtëroren. Në rrethimin e parë të kompleksit të vendosura përreth shenjtërores gjenden faltore për azhvarët, Ranganathan dhe Hanumanit. Depozita e shenjtë quhet Hrutatapanasini Pushkarani. Në rrethimin e këtij tempulli gjendet një faltore e vogël për Shivën.<ref>{{cite book|title=Spiritual India Handbook|last=Knapp|first=Stephen|url=https://books.google.co.in/books?id=djI5mL2qeocC&pg=PT300|lang=en|isbn=9788184950243|page=300|year=2000}}</ref>

;Tempulli Nithjakaljana Perumal {{coord|13.05|80.27|display = inline}}
[[File:Thiruvidanthai8.JPG|thumb|left|327px|Tempulli Nithja Kaljana Perumal]]
'''[[Tempulli Nithjakaljana Perumal]]''' ose '''Nithja Kaljana Perumal''' i është kushtuar Vishnut në Thiruvidandai, një fshat në distriktin e [[Kançipurami]]t. I ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturën Dravidiane]], tempulli është lartësuar nga ''Divja Prabandhan'' mesjetare e shenjtëve alvarë nga [[shekkulli VI|shekujt e VI]]-[[shekulli IX|IX]]. Për rrjedhojë është një nga 108 ''[[Divja Desamët]]'' kushtuar Vishnut, që adhurohet si Nithjakalajana Perumali dhe bashkëshortes së tij Lakshmi si Komalavalli Thajar.<ref>{{cite book|title=108 Vaishnavite Divya Desams: Divya desams in Pandya Nadu|first=M.S.|last=Ramesh|year=1993|lang=en}}</ref> Struktura zanafillore e tempullit u ndërtua nga Dinastia Pallava gjatë [[shekulli VII|shekullit të VII]], me shtesa të mëvonshme nga [[Dinastia Çola]] gjatë [[shekulli XI|shekullit të XI]].<ref name=hindu1>{{cite news|title=Rare Vishnu sculpture found at Thiruvidanthai|url=http://www.thehindu.com/2005/05/31/stories/2005053111450500.htm|lang=en|date=31 maj 2005|accessdate=29 nëntor 2015|newspaper=The Hindu|first=T.A.|last=Subramanian}}</ref>
Tempulli rrethohet nga një mur [[graniti]] që përfshin të gjitha faltoret e tij. Depozita e tempullit gjendet përkundrejt tij, jashtë hyrjes kryesore.

{{Multiple image|caption_align=center|header_align=center
| align=right
| total_width = 516
| direction=horizontal
| image1=Thiruvidanthai3.JPG
| image2=Thiruvidanthai5.JPG
| footer=Imazhe të faltoreve në kompleksin tempullor
| footer_align=center
}}
[[Kançipurami]] ishte kryeqyteti i mbretërisë Pallava që sundonte rajonin gjatë [[shekulli VI|shekujve të VI]] dhe [[shekulli IX|të IX]]. [[Mahabalipurami]] dhe Thiruvidanthai u shfaqën si qytete dhe porte të fuqishme të mbretërisë së tyre. Tempulli mendohet se u ndërtua bashkë me tempujt e tjerë monumentalë në rajon.<ref>{{Cite book|last=Rao|first=P.V.L. Narasimha|title=Kanchipuram – Land of Legends, Saints & Temples|year=2008|url=https://books.google.co.in/books?id=GTMTQLuCNSMC&pg=PA141|page=141|lang=en}}</ref> Tempulli ka mbishkrime që datojnë nga Periudha Pallava.<ref>{{cite book|title=PILC Journal of Dravidic Studies: PJDS.|volume=13|publisher=Pondicherry Institute of Linguistics and Culture|url=https://books.google.al/books?id=B5NkAAAAMAAJ|lang=en|year=2003|page=111}}</ref>

Mbretërit çola bënë shtesa të mëvonshme në tempull siç tregohet nga një mbishkrim i vitit të 35-të të mbretërimit të Raxhadhiraxha Çolas gjatë vitit [[1052]]. Gjithashtu gjenden edhe mbishkrime që tregojnë ndërhyrjet e Kulothunga Çolas I gjatë vitit [[1115]].<ref>{{cite book|title=Temples of Tamil Nadu: Kancheepuram District|author=C. Chandramouli|url=https://books.google.al/books?id=cDPejgEACAAJ|publisher=Directorate of Census Operations Tamilnadu|lang=en|year=2003}}</ref> Duke u bazuar te këto mbishkrime ai është shpallur monument i 'Archaeological Survey of India'<ref>{{cite web|url=http://asi.nic.in/asi_monu_alphalist_tamilnadu.asp|title=List of Ancient Monument and Archeological Sites and Remains of Chennai and Tiruchur Circle|lang=en|accessdate=28 shkurt 2016|publisher=Archaeological Survey of India}}</ref> dhe mirëmbahet nga ASI i nënqarkut të Mamallapuramit, qarkut i [[Çenai]]t,.<ref name="ASI1">{{cite web|url=http://asichennai.gov.in/mamallapuram_sub_circle.html|title=List of Monuments and Sites: Mamallapuram subcircle|accessdate=28 shkurt 2015|lang=en|publisher=Archaeological Survey of India, Chennai}}</ref> Tempulli ka një palakin të bërë prej fildishi, i vetmi në llojin e tij për një [[tempulli hindu|tempull hindu]].<ref name=449R451>{{cite book|author=Dr. R. Vijayalakshmy|title=An introduction to religion and Philosophy - Tevaram and Tivviyappirapantam|url=https://www.exoticindiaart.com/book/details/introduction-to-religion-and-philosophy-tevaram-and-tiviyappirapantam-old-and-rare-book-uan031/|publisher=Interanational Institute of Tamil Studies|location=[[Çenai]]|lang=en|year=2001|pages=449–51}}</ref>

[[File:Thiruvidanthai14.JPG|thumb|left|327px|Salla me kolona të pajisura me relieve përpara tempullit]]
Depozita tempullore (Tirthami ose pushkarani) gjendet përballë tempullit në skajin e rrugës dhe quhet Kaljana Tirtham, ndërsa [[vimana]] mbi shenjtërore quhet Kaljana Vimana. [[Garbhagriha|Shenjtërorja]] arrihet nëpërmjet një salle me gjashtëmbëdhjetë kolona të skalitura me relieve përballë tempullit. Tempulli ka dy rrethime që hyhen nëpërmjet dy [[Gopurami|gopurameve]] me çati të sheshta. Të tëra faltoret në tempull janë të përfshira brenda rrethimit të mureve prej [[graniti]]. Rrethimi i dytë ka dy shtylla, secila prej të cilave e vendosur në aksin e shenjtërores dhe hyrjes. Ai ka gjithashtu një sallë për të bujtur [[Karroja tempullore|karron tempullore]]. Para shenjtërores gjendet një sallë mbledhjeje dhe lutjesh. Statuja prej graniti e Nithjakaljana Perumalit në formën e Varahas që mban Bhudevin në prehrin e tij, e vendosur në shenjtërore, është rreth 2.14 m e lartë dhe është një nga imazhet më të rralla të hyjnisë.<ref name=hindu1/> Garuda, shqiponja ''vahana'' e Vishnut ka një faltore të vogël të drejtuar nga shenjtërorja. Faltorja e Ranganatharit gjendet në rrethimin e parë, paralele me shenjtëroren. Këndi veri-perëndimor i tempullit bujt faltoren e Komalavallit. Në muret përreth sallës së mbledhjes dhe lutjeve ka disa mbishkrime.<ref name=Anantharaman136>{{cite book|lang=en|title=Temples of South India|url=https://archive.org/details/templesofsouthin0000anan/page/136|first=Ambujam|last=Anantharaman|pages=136-7|year=2006|isbn=978-81-88661-42-8}}</ref>

[[File:Uthiramerur temple.jpg|thumb|264px|Tempulli i [[Uthirameruri]]t]]
;Uthirameruri {{coord|12.616|N|79.753|E|display = inline}}
'''[[Uthirameruri]]''' ({{lang-ta|உத்திரமேரூர்}}; emërtohet edhe Utaramerur dhe Utiramerur) është një qytezë pançajat në distritktin e [[Kançipurami]]t. Qyteza 62 metra mbi nivelin e detit është e shquar për mbishkrimet e saj që përshkruajnë një sistem vetëqeverisjeje që ekzistonte midis [[shekulli VII|shekujve të VII]] dhe [[shekulli IX|të IX-it]].
Uthirameruri fillimisht ekzistonte si një ngulim Brahmin. Mbreti pallava Nandivarmani II ([[720]]–[[796]]) formalisht e vendosi si një fshat brahamdeja rreth vitit [[750]].<ref name=TH_2008_constitution>{{cite news|url=http://www.thehindu.com/todays-paper/tp-features/tp-fridayreview/article1434867.ece|location=[[Çenai]]|newspaper=The Hindu|title=Constitution 1,000 years ago|date=11 korrik 2008|lang=en}}</ref> Mendohet se ai ia dhuroi fshatin brahminëve vedikë nga Bashkësia Vaishanvite. Një mbishkrim i shekullit të dhjetë e tregon emrin e fshatit si "Utaramerur Çaturvedi Mangalam".<ref>{{cite book|author=Romila Thapar|title=Early India: From the Origins to A.D. 1300|url=http://books.google.com/books?id=-5irrXX0apQC&pg=PA377|year=2004|lang=en|isbn=978-0-520-24225-8|pages=375-7}}</ref>

Në Uthiramerur janë zbuluar rreth 25 mbishkrime që përfshijnë rreth katër mbretër Pallava. Në pjesën e fundit të [[shekulli IX|shekullit të IX]] rajonin e pushtoi [[Dinastia Çola]]. Si pasojë në Uthiramerur ka mbishkrime nga periudha e Parantaka Çolas I ([[907]]–[[950|50]]), Raxharaxha Çolas I ([[985]]–[[1014]]), Raxhendra Çolas I ([[1012]]–[[1044|44]]) dhe Kulothunga Çolas I ([[1070]]–[[1120|120]]), që tregojnë dhurime të ndryshme tempullore.<ref name = "RNaga_2003">{{cite book|title=Uttaramerur|first=R.|last=Nagaswamy|publisher=Tamil Arts Academy|year=2003|pages=12-6|lang=en}}</ref>

[[File:Sundaravarada Perumal temple2.JPG|thumb|left|327px|Pamje e depozitës tempullore]]
Rajoni dhe fshati bashkë me të ra nën sundimin e Dinastisë Pandja gjatë [[shekulli XIII|shekullit të XIII]]. Më vonë, sunduesi telugu çola, Vixhaja Gandagopala mori nën kontroll territorin dhe e riemërtoi fshatin ''Gandagopala Çaturvedhi Managalam''. Gjatë periudhës së vonë, fshati qe pjesë e territoreve të Dinastisë Sambuvaraja dhe Kumara Kampana. Perandori vixhajanagara, Krishnadevaraja ([[1502]]–[[1529|29]]) bëri ndërhyrje në [[Tempulli Sundaravarada Perumal|Tempullin Sundaravarada Perumal]], Tempullin Subhramanja dhe Tempullin Kailasanatha.

Mbishkrimet tempullore të Uthiramerurit tregojnë se Uthirameruri kishte dy asamble fshatare: ''Sabha'' dhe ''Uri''. ''Sabha'' ishte një asamble ekskluzivisht brahmine (e klasës priftërore), ndërsa ''Uri'' përbëhej nga banorë që i përkisnin të gjitha klasave.<ref name="VKA_2010">{{cite book|title=Indian History|editor=V.K. Agnihotri|url=http://books.google.com/books?id=MazdaWXQFuQC&pg=SL2-PA62|publisher=Allied|lang=en|isbn=978-81-8424-568-4|year=2010|pages=62–5}}</ref> Mbishkrimet më të hershme të mbijetuara nga [[Uthirameruri]] datojnë nga mbreti pallava, Dantivarmani ([[795]]-[[846]]).
Qyteza ka mjaft tempuj të rëndësishëm hindu: [[Tempulli Sundaravarada Perumal]], [[Tempulli Vaikunda Perumal në Uthiramerur|Tempulli Vaikunda Perumal]], Tempulli Subramanja dhe Tempulli Kailasanatha.

[[File:Sundaravarada Perumal temple1.JPG|thumb|264px|Tempulli Sundaravarada Perumal]]
'''[[Tempulli Sundaravarada Perumal]]''', i cili është rreth 1200 vjeçar, në [[Uthirameruri|Uthiramerur]] {{coord|12|36|53|N|79|45|18|E|display=inline}} është ndërtuar nën sundimin e Nandivarmanit II kushtuar Vishnut. Thuhet se u ndërtua nga muratori Paramesa Vathan, që ishte jashtëzakonisht i aftë në [[Vastu shastra]]. Hyjnia kryesore në tempull është Sundara Varada Perumal. Ky tempull ka mbishkrime të shumta — ato të Raxha Raxha Çolas ([[985]]-[[1015]]), djalit të tij, Raxhendra Çolas dhe perandorit vixhajanagara, Krishnadevaraja. Si Raxhendra Çola ashtu dhe Krishnadeva Raja e vizituan [[Uthirameruri]]n. Tempulli i përket [[Arkitektura dravidiane|Stilit Dravidian]]. Vishnu adhurohet si Sundaravarada Perumali ndërsa bashkëshortja e tij Lakshmi si Anandavalli. Tempulli u ndërtua fillimisht nga [[Dinastia Pallava]], me ndërhyrje të mëvonshme nga dinastitë Çola, Pandja, Sambuvaraja, Vixhajanagara dhe Najak.

[[Gopurami]] i këtij tempulli, që paraqet skulptura të shumta të hyjnive hindu (kryesisht rimishërime të Vishnut), u rindërtua në vitin [[1998]]. Ai paraqet edhe [[Kshira Saagara Madhanamin]] (Oqeanin e qumështit), Sri Vikhanasa Açarjan me katër dishepujt e tij (Brigu, Mariçi, Atri, Kasjapa), Goda devi, Sudarshana, Sri Rama Parivari dhe shumë skulptura të tjera nga '''Vikhanasa Sutra'''. Një gjë e veçantë rreth këtij tempulli është se janë 9 Mula Virat (hyjni kryesuese) në të njëjtën [[vimana]]. Katër Perumal vigraha të drejtuara në katër drejtime të ndryshme përreth mula virat bashkë me katër statuja të tjera të Perumalit janë të vendosura në shkallë. Shumë pak tempuj në Indinë e jugut kanë një arkitekturë të tillë.

{{Multiple image| total_width = 538
 | align = left
 | direction = horizontal
 | image1 = Sundaravarada Perumal temple9.JPG
 | image2 = Sundaravarada Perumal temple10.JPG
 | footer = Pamje të kompleksit [[Tempulli Sundaravarada Perumal|Sundaravarada Perumal]]
}}
Tempulli rrethohet nga një mur [[graniti]], që përfshin të gjitha faltoret. Ai ka një [[Gopurami|raxhagopuram]], me pesë kate. Depozita tempullore gjendet pranë tij, jashtë hyrjes kryesore. Ndryshe nga tempujt e tjerë të Indisë së Jugut, ku ka vetëm një shenjtërore që bujt hyjninë kryesuese, Tempulli Sundaravarada ka shenjtërore dykatëshe dhe tre faltore në drejtimet kardinale në katin e poshtëm përreth shenjtërores.<ref name=M/>

Tempulli u ndërtua nga Nandivarmani II i modeluar sipas [[Tiru Paramesvara Vinagarami|Tempullit Vaikuntantha Perumal]] të [[Kançipurami]]t. Nga mbishkrimet, mësohet se tempulli u ndërtua sipas parimeve agamike nga arkitekti Takshaka i Patakas dhe me këshillimin ekspertëve agamikë të fshatit.<ref name=M/>
Bazuar te mbishkrimet, tempulli është quajtur me shumë emra, si Vellai Vishnugraham, Vellai Murthi Emperan, Vellaimurthi Azhvar, Raxhendra Çola Vinagar Azhvar dhe Soka Perumal.<ref name=M/>

{{Multiple image|caption_align=center|header_align=center
| align=right
| total_width = 532
| direction=horizontal
| image1 = Sundaravarada Perumal temple16.JPG
| image2 = Sundaravarada Perumal temple8.JPG
| footer = Pamje të kompleksit Sundaravarada Perumal
}}
[[Tempulli Sundaravarada Perumal]] shtrihet në një sipërfaqe prej rreth 0.81 hektarësh (ose 2 akrash) dhe ka një ''[[Gopurami|gopuram]]'' me pesë kate. Ai ka një rrethim drejtkëndor me mure të stërmëdhenj prej [[graniti]]. 
Shenjtërorja në katin e poshtëm bujt imazhin e Çaturbhuxhanga Vishnut të paraqitur me katër krahë. Kati i parë arrihet nga një palë shkallë në të dy krahët, ku zakonisht njëra përdoret për tu ngjitur dhe tjetra për të zbritur. Shenjtërorja e katit të parë bujt imazhet e Vaikuntavaradas në posturë të ulur me Sridevin dhe Bhudevin në të dy krahët e tij. Shenjtërorja është bërë prej druri dhe ka një rrethim të ngushtë përreth saj. Përreth saj ndodhen faltore për Arxhunën, [[Krishna|Krishnën]] dhe Joga Narasimhan. Një palë të tjetra shkallësh të çojnë në katin e kreut që përmban shenjtëroren e Ananda Padmanabhas në posturë të shtrirë mbi gjarpërin e tij Adisesha. Në shenjtëore shihen po ashtu imazhet e Bhudevit dhe të urtit Markendeja. [[Vimana]], kulla mbi çatinë e shenjtërores, e quajtur Padma Kosthta Ashtanga Vimana, paraqet relieve skulpturore të nëntë formave të Vishnut.<ref name=M/><ref name=A>{{cite book|title=Temples of South India|url=https://archive.org/details/templesofsouthin0000anan/page/175|first=Ambujam|last=Anantharaman|page=175|year=2006|lang=en|isbn=978-81-88661-42-8}}</ref>

[[File:Vaikunta Perumal, Uthiramerur5.JPG|thumb|left|327px|Tempulli Vaikunta Perumal në Uthiramerur]]
Faltorja e bashkëshortes së Sundaravarada Perumalit, Anandavalli, gjendet në jug të faltores kryesore në katin poshtëm. Përreth rrethimit të parë gjenden faltore të veçanta për Lakshmi Narasimhan, [[Rama|Ramën]], Andalin, Narasimhan dhe Manavala Mamunigalin. Depozita tempullore, e quajtur Vairamegha tataka, e vendosur në perëndim të tempullit, është përmendur në mjaft mbishkrime.<ref name=M/>

'''[[Tempulli Vaikunda Perumal në Uthiramerur]]''' ({{coord|12|52|49|N|79|42|45|E|display=inline}}) i ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Stilin Dravidian]] i është kushtuar Vishnut. [[Vishnu]] në këtë tempull adhurohet si Vaikunta Perumali, ndërsa bashkëshortja e tij Lakshmi si Anandavalli. Tempulli u ndërtua fillimisht nga [[Dinastia Pallava]], me ndërhyrje të mëvonshme nga [[Dinastia Çola]]. Ndërtesa është shpallur një monument i trashëgimisë dhe administrohet nga 'Archeological Survey of India'.

[[File:Vaikunta Perumal, Uthiramerur7.JPG|327px|thumb|Faltorja kryesore e tempullit Vaikunda Perumal]]
[[Tempulli Vaikunda Perumal]] shtrihet në një sipërfaqe prej rreth 0.2 hektarësh (0.5 akrash). [[Garbhagriha|Shenjtërorja]] bujt imazhet e Vaikuntanathas në posturë të ulur me Sridevin dhe Bhudevin përkrahë tij.<ref name=M>{{cite book|title=Vishnu Temples of South India|volume=1|first=Chithra|last=Madhavan|isbn=978-81-908445-0-5|page=71|year=2007|lang=en}}</ref> Tempulli ka një sallë mbledhjeje prej 230 m<sup>2</sup>. Çatia e tempullit qëndron mbi mure dhe nuk ka kolona. Në muret e sallës së mbledhjes gjenden mbishkrimet nga periudha Çola.<ref name=business>{{cite news|title=Temple of democracy|url=http://www.business-standard.com/article/beyond-business/temple-of-democracy-112070700027_1.html|publisher=Business Standard|first=T. E.|last=Narasimhan|lang=en|date=7 korrik 2012|accessdate=7 nëntor 2015}}</ref> Çatia e sallës së mbledhjes mendohet se është ndërtuar nga Kulothunga Çola.<ref name=business/> Sipas një pikëpamjeje tjetër, e gjithë struktura fillimisht ishte një sallë mbledhjeje dhe u rrënua gjatë sundimit të Kulothunga Çolas. Ai e rindërtoi sallën e mbledhjes bashkë me tempullin që bart imazhin e Vaikunta Perumalit. Disa nga mbishkrimet tregojnë gjithashtu se fshati ishte planifikuar sipas teksteve agamike me sallën e mbledhjeve në qendrën e tij dhe tempujt të ndërtuar përreth saj.<ref>{{cite news|title=Constitution 1,000 years ago|url=http://www.thehindu.com/todays-paper/tp-features/tp-fridayreview/constitution-1000-years-ago/article1434867.ece|date=11 korrik 2008|lang=en|accessdate=7 nëntor 2015}}</ref>

;Tempulli Atulja Nadhesvarar {{coord|11|58|28|N|79|13|13|E|display=inline}}
[[File:Arkandanallur11.JPG|thumb|left|264px|[[Gopurami]] i Tempullit Atulja Nadhesvarar]]
'''[[Tempulli Atulja Nadhesvarar]]''', i vendosur në [[Arakandanalluri]], një qytezë pançajat në distriktin Vilupuram në [[Tamil Nadu]], i është kushtuar Shivës. [[Shiva]] në këtë tempull adhurohet si Atulja Nadhesvarari dhe është i përfaqësuar nga ''lingami''. Bashkëshortja e tij [[Parvati]] është paraqitur si Azhagija Ponazhagi. Hyjnia kryesuese është lartësuar në veprën kanonike tamile të [[shekulli VII|shekullit të VII]], ''Tevaram'', e shkruar nga poetët-shenjtë tamilë të njohur si najanarë dhe për rrjedhojë klasifikohet si ''[[Paadal Petra Sthalamët|Paadal Petra Sthalam]]''. 

Kompleksi tempullor është ndërtuar mbi një kodër graniti dhe bujt një ''[[Gopurami|gopuram]]'' me shtatë kate. Tempulli ka një numër faltoresh, ku ato të Atulja Nadhesvararit dhe bashkëshortes së tij Azhagija Ponazhagi janë më të shquarat. Mendohet se u ndërtua fillimisht nga [[Dinastia Pallava]], me zgjerime të mëvonshme nga [[Dinastia Çola]], ndërsa struktura e tanishme e mureve u ndërtua gjatë Perandorisë Vixhajanagara gjatë [[shekulli XVI|shekullit të XVI]]. Në sit ndodhen tre shpella të skalitura në shkëmb nga periudha e mbretërisë Pallava.

[[File:Arkandanallur3.JPG|thumb|264px|Pamje të faltores së Anamalajarit dhe Amanit të kompleksit tempullor]]
Tempulli besohet se më parë ishte një [[Tempulli xhainist|tempull xhainist]] i mbyllur nga murgjit xhainistë dhe i përshtatur për praktikat adhuruese të Sambandarit. Faltorja e tanishme e Draupadi Amanit mendohet se ka qenë një tempull i Muruganit.<ref name=R>{{cite book|title=An introduction to religion and Philosophy - Tévarám and Tivviyappirapantam|first=Dr. R.|last=Vijayalakshmy|year=2001|pages=155-6|lang=en}}</ref> Në kompleks ka mjaft mbishkrime nga mbretërit e hershëm dhe të vonë çola, nga mbretërit pandjanë si dhe mbishkrime që tregojnë kontributet e mbretërve vixhajanagara ashtu si dhe nga Periudha Sambuvaraja.

[[File:Arkandanallur6.JPG|left|thumb|Faltorja e vimanas në tempull]]
Tempulli i Shivës në Arkandanallur shtrihet në një sipërfaqe prej 8100 m<sup>2</sup> (2 akra). [[Gopurami|Raxhagopurami]] kryesor është në krahun perëndimor me shtatë kate dhe i vendosur në mure të mëdhenj drejtkëndorë prej graniti. Depozita tempullore (Pushkarani), Indra Tirtha, gjendet 1&nbsp;km nga tempulli. Tempulli është ndërtuar mbi një kodër [[graniti]] dhe brenda tij ndodhen dy korridore. Në të djathtë të faltores së Atulja Nadhesvararit në rrethimin e dytë ndodhet një faltore e veçantë për Azhagija Ponazhagin. Muret e rrethimit të parë në katër krahët e [[Garbhagriha|shenjtërores]] janë të dekoruar me imazhe të najanarëve, navagrahave, Bhairavas, Murugan Sanadhit në veri-perëndim dhe Durga Sanadhit në veri-lindje.<ref name=R/> Dy Nandit në tempull quhen Pradosha Nandi dhe Adigara Nandi – ndodhen të vendosur pak jashtë aksit të shenjtërores. Faltorja e Anamalajarit është e vendosur në jug-lindje të faltores qendrore në rrethimin e dytë.<ref name="dinamalar Atulya Nadeswarar">{{cite web|title=Sri Atulja Nadesvarar temple|url=http://temple.dinamalar.com/en/new_en.php?id=158|publisher=Dinamalar|year=2014|lang=en|accessdate=24 nëntor 2015}}</ref> [[Arkitektura shkëmbore e Indisë|Tempujt e skalitur në shkëmb]] nga Periudha Pallava janë të përqendruar përreth lumit Penar, duke formuar skajin jugor të serive.<ref>{{cite book|title=Temple Imagery from Early Mediaeval Peninsular India|url=https://books.google.co.in/books?id=HOc9RG6MSzgC&pg=PA32|page=32|last=Verma|first=Archana|year=2012|lang=en|isbn=9781409430292}}</ref>

;Tempulli Thiruthalishvarar
'''[[Tempulli Thiruthalishvarar]]''' është i vendosur 1.5 kilometra në jug-lindje të Aranvojalit në distriktin e Thiruvallurit në [[Tamil Nadu]]. Me këtë fshat të vogël lidhen shumë legjenda por asnjëra nuk shpjegon praninë e imazhit të [[Vishnu]]t në fushat e hapura. Një imazh i bashkëshortes së Vishnut ishte gjithashtu i pranishëm në afërsi. Ky tempull u ndërtua nga sunduesi pallava, Nandhivarmani II rreth vitit [[810]]. Tani ai është vetëm një grumbull rrënojash. Hyjnitë e pranishme përfshijnë Thiruthalishvararin (mishërim i Shivës), hyjneshën Marakathaambika, Shri Dakshinamurthin (Guru Bhagvani), Prahara Ganeshin, Muruganin, Surja Bhagvanin, Shri Kailashanatharin, Shri Çandrasekarin, Shri Kasi Visvanatharin, Shri Bhairavarin, Somasakandharin, Maanikavaasagarin dhe të urtin [[Patanxhali]].

Tempulli është i drejtuar nga jugu, ndërtuar pa [[Gopurami|gopuram]] kryesor. Në vitin [[2012]] u përfundua procesi i ndërtimit të një raxhagopurami (gopurami kryesor i hyrjes) 9,1 metra. Pas kalimit të oborrit është shenjtërorja e idhullit të Thiruthalishvararit e drejtuar nga lindja. Hyjnesha Marakathaambika është e drejtuar nga jugu. Në [[garbhagriha|shenjtëroren]] e Thiruthalishvararit, [[vimana]] (kullë mbi shenjtërore që simbolizon një makinë fluturuese të perëndive hindu) është paraqitur 'Gaja Bristha'. 
Ky tempull ka shenja në muret e tij, shenjtëroren e brendshme, statujën e Nandit dhe [[vimana]]n që mund të hedhin më tepër dritë mbi kulturën e lashtë tamile dhe sjelljen e banorëve. Ato gjithashtu mund të tregojnë detaje të hollësishme rreth historisë së këtij tempulli. Në muret e tempullit shihen edhe mjaft mbishkrime. Kompleksi është shpërndarë në një sipërfaqe prej 14 akrash, nga të cilat, afërsisht 7 akra janë të zëna nga depozita e shenjtë tempullore. Tempulli ka një sipërfaqe ndërtimi prej rreth 1524 m<sup>2</sup>.

[[File:Thyagaraswamy2.jpg|thumb|264px|''[[Gopurami]]'' i Tempullit Thiagarasvarami]]
;Tempulli Thjagaraxha në Tiruvotijur {{coord|13|9| N|80|18|E|display=inline}}
'''[[Tempulli Thjagaraxha në Tiruvotijur]]''' (i quajtur edhe Tempulli Thiruvotrijur Thijagaraxha Svami, Tempulli Thijagaraxha Svami si dhe Tempulli Vadivudai Aman) i është kushtuar hyjnisë [[Shiva]]. Është i vendosur në Tiruvotijur në pjesën veriore të [[Çenai]]t. Tempulli lartësohet nga hymnet e ''Tevaramit'' të najanarëve shaivitë dhe për rredhojë i klasifikuar si [[Paadal Petra Sthalamët|Paadal Petra Sthalam]]. Tempulli ka qenë ndërtuar nga [[Dinastia Pallava]] në [[shekulli VII|shekullin e VII]] dhe është zgjeruar nga mbretërit çola gjatë [[shekulli XI|shekullit të XI]]. Ai ka një [[gopurami|gopuram]] me shtatë kate, një depozitë tempullore, me sipërfaqe të përgjithshme që e kalon në 1 akër. Tempulli ngjason me [[Tempulli Thjagaraxha në Tiruvarur|Tempullin Thjgaraxha në Tiruvarur]] pasi të dy tempujt u zgjeruan nga Raxhendra Çola I dhe të dy paraqesin të njëtat poza kërcimi të Shivës.

[[File:Thyagaraswamy5.jpg|thumb|left|345px|Tempulli Thjagarasvami]]
Tempulli ishte qendër mësimi, me sallat brenda tij që funksiononin si vende për diskutime fetare në lëndë si ''vjakarna'' (përkthimi), ''somasidantha'' (filozofia) dhe gramatika e [[Panini]]t.<ref name=Ayyar18>{{Cite book|last=Ayyar|first=P.V. Jagadisa|title=South Indian shrines: illustrated|year=1991|isbn=81-206-0151-3|url=http://books.google.co.in/books?id=NLSGFW1uZboC&pg=PA42|lang=en|page=42}}</ref><ref name="Madras Tercentenary Celebration Committee357">{{Cite book|publisher=Madras Tercentenary Celebration Committee|title=The Madras Tercentenary Commemoration Volume|year=1994|isbn=81-206-0537-3|url=http://books.google.com/books?id=pwMk4FIcpuUC&pg=PA333|page=357|lang=en}}</ref> Bashkangjitur me tempullin ndodhej një strehim vetmitar oshënari gjatë [[shekulli IX|shekullit të IX]], e kryesuar nga Çaturananas Pandithari.<ref name="Madras Tercentenary Celebration Committee357"/> Tempulli zhvillonte gjithashtu diskutime filozofike dhe mbi gramatikën.<ref name=Kamath275>{{Cite book|last=Kamath|first=Rina|title=Chennai|year=2000|publisher=Orient Longman Limited|isbn=9788125013785|url=http://books.google.co.in/books?id=bw2vDg2fTrMC&pg=PA19|page=275|lang=en}}</ref>

Brenda tij gjendet një numër mbishkrimesh që datojnë nga Periudha Pallava.<ref name="Madras Tercentenary Celebration Committee357"/> Mbishkrimi që daton nga viti [[1046]] tregon se 64 statuja bronzi ''najamnar'' u vendosën në tempull.<ref name=Dehejia123-4>{{Cite book|author=Vidya Dehejia|title=Art of the Imperial Cholas|url=https://books.google.al/books?id=86xKnwEACAAJ|publisher=Columbia University Press|year=1990|isbn=0231071884|pages=123-4|lang=en}}</ref> Tempulli kishte 64 vajza kërcimtare të quajtura ''Devadasi'', që ndaheshin në dy grupe - ''valankai dasis'' kërcente për Thjagaraxhan dhe ''idangai dasis'' kërcente për Vadivudai Amanin.<ref name = Ghose33>{{Cite book|last=Ghose|first=Rajeshwari|title=The Tyāgarāja cult in Tamilnāḍu: a study in conflict and accommodation|year=1996|isbn=81-208-1391-X|url=http://books.google.co.in/books?id=ORwNmkDswqwC|page=33|lang=en}}</ref> Gjatë mbretërimit të Malik Kafurit, një pjesë e tempullit u shkatërrua dhe idhujt prej bronzi të pranishëm në tempull u vendosën gjatë Periudhës Vixhajanagara në [[shekulli XV|shekullin e XV]].<ref name=Dehejia123-4/>

[[Image:Thiuvotriyur3.jpg|thumb|358px|Faltorja e Vadivudai Amanit]]
Hyjnia kryesuese është Aadhipurisvarari, që paraqitet në formën e një pirgu balte<ref name="Hastings92">{{cite book|last=Hastings|first=James|editor=John A. Selbie|title=Encyclopedia of Religion and Ethics, Part 21|url=http://books.google.co.in/books?id=PciGnGPiOo8C&pg=PA92|year=2003|isbn=0-7661-3700-7|page=92|lang=en}}</ref> i mbuluar nga një armaturë. Gjatë ditës së hënës së plotë të muajit tamil të ''karthigait'', armatura hiqet dhe paraqitja e perëndisë bëhet e dukshme për besimtarët. Në krahun verior të tempullit ndodhet një faltore kushtuar [[Durga|Durgës]]. Brenda kompleksit të tempullit kryesor – pikërisht përkundrejt faltores kryesore gjendet faltorja e Nataraxhës dhe në koshta është faltorja e Ganapatit. Ganapati është i njohur si Gunalaja Ganapati (banesa e lumturisë) dhe pasi ecën në mënyrë rituale përreth faltores gjendet statuja e [[Adi Shankara|Adi Shankarës]] – pak mbrapa faltores kryesore brenda kompleksit. Të vendosura aty gjenden edhe hyjni si Subrahmanja. Statuja e Dakshinamurthit është në koshtan veriore e drejtuar nga jugu dhe duke shkuar te nënkompleksi i faltores së [[Kali (hyjni)|Kalit]].
Emri i hyjneshës në këtë tempull është Vadivudai Aman e mbiquajtur Tripurasundari. Hyjnesha bujtet në një faltore të veçantë brenda kompleksit tempullor. Hyjni të tjera të pranishme në tempull janë Thirupthisvarari, Kuzhandhai Isari, Xhaganadhari, Anamalajari, Xhambukesvarari, Nagalingari, Minakshi, Sundaresvarari, Sagasralingami, Amirthakandisari, Govriisvarari dhe Ekapaadhari. Në këtë tempull besohet se janë adhuruar njëzet e shtatë yjet e kalendarit tamil.

;Tempulli Dandisvarar {{coord|12|50|46|N|80|03|53|E|display= inline}}
'''[[Tempulli Dandisvarar]]''' i është kushtuar [[Shiva|Shivës]] i vendosur në Velaçeri, një lagje e [[Çenai]]t. Ai u ndërtua gjatë sundimit Pallava dhe u riparua dhe rikonstruktua gjatë sundimit Çola. Kompleksi tempullor përbëhet nga një kompleks tempullor kryesor dhe një depozitë tempullore dhe gjendet 2 kilometra në lindje nga ''Guru Nanak College'' gjatë rrugës kryesore të Velaçerit. Ai administrohet nga Departamendi i Besimit Hindu dhe Përkrahjes së Bamirësisë së Qeverisë së Tamil Nadusë.

Mitet e tempullit janë të lidhur me [[mitologjia hindu|mitologjinë e Jamës]] (perëndia e vdekjes). Tempulli është ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturën Dravidiane]] dhe ka një [[Vimana]] me pesë kate si dhe faltore të veçanta për Ganapatin, Subrahmanjan dhe Shastan. Në këtë kompleks gjenden idhujt e [[Surja]]s dhe hyjnive të tjera duke përfshirë edhe 63 shenjtët najanmarë.
Thuhet se rrezet e diellit bien mbi lingam saktësisht në ditën e vitit të ri tamil, por kjo tani nuk mund të ndodh për shkak të ndërtesave të larta që janë ndërtuar përreth tempullit.

;Tempulli Parthasarathi në Triplikane {{coord|13.05395|N|80.27675|E|display=inline}}
[[File:Parthasarathy-Temple-Triplicane-Chennai-3.JPG|thumb|left|264px|Gopuram i Tempullit Parthasarathi]]
'''[[Tempulli Parthasarathi në Triplikane]]''' (I quajtur edhe ''Tempulli Venkatakrishna Parthasarathi Perumal'', ''Tempulli Sri Parthasarathi Perumal'', ose ''Thiruvallikēñi Venkatakrishna Parathasarathi Perumal Thirukoil''; {{lang-ta|திருவல்லிக்கேணி அருள்மிகு வெங்கதக்ரிஷ்ணா பார்தசாரதி பெருமாள் திருக்கோவில் ose thjesht பார்த்தசாரதி திருக்கோயில்}}) është një [[tempulli hindu|tempull vaishnavit]] i [[shekulli VIII|shekullit të VIII]], kushtuar [[Krishna|Krishnës]], vendosur në [[Triplikane]] të [[Çenai]]t.<ref name="Silas"/><ref>{{cite book|title=The Development of Hinduism|author=Madathil Mammen Ninan|year=2008|isbn=978-1-4382-2820-4|url=http://books.google.com/books?id=-8RTZcjg9awC&pg=PA133|page=133|lang=en}}</ref> Tempulli është lartësuar nga ''Divja Prabandha'' mesjetare e shenjtëve alvarë nga [[shekulli VI|shekujt e VI]]-[[shekulli IX|IX]] dhe për rrjedhojë është konsideruar një nga 108 ''[[Divja Desamët]]'' kushtuar Vishnut.<ref name="kamath31"/> Emri 'Parthasarathi', në [[sanskritishtja|sanskritisht]] do të thotë 'karrocieri i Arxhunas', duke iu referuar rolit të Krishnës si një karrocier i Arxhunas në eposin ''[[Mahabarata]]''.

[[Tempulli Parthasarathi në Triplikane|Tempulli]] u ndërtua fillimisht nga mbreti Narasimhavarmani I i [[Dinastia Pallava|Dinastisë Pallava]] në [[shekulli VIII|shekullin e VIII]].<ref name="Silas">{{cite book|last=Silas|first=Sandeep|lang=en|title=Discover India by Rail|year=2007|url=http://books.google.com/books?id=gL7pGaL3vooC&pg=PA114|isbn=81-207-2939-0|page=114}}</ref><ref>{{cite book|last=Sullivan|first=S.|title=Historical Dictionary of Hinduism|year=1997|isbn=81-250-2800-5|url=http://books.google.com/books?id=cvhGP8NRx4QC&pg=PA126|lang=en|page=126}}</ref> Ai është një nga strukturat më të vjetra në [[Çenai]].<ref>{{cite book|title=Frommer's India|first1=Pippa|last1=de Bruyn|first2=Keith|last2=Bain|first3=David|last3=Allardice|isbn=978-0-470-55610-8|id=ISBN 0-470-55610-2|year=2010|url=http://books.google.com/books?id=HlqM2CR4vfUC&pg=PA320|lang=en|page=320}}</ref><ref name="chennai, rina kamath">{{cite book|last=Kamath|first=Rina|title=Chennai|year=2000|isbn=978-81-250-1378-5|url=http://books.google.com/books?id=bw2vDg2fTrMC&pg=PA31|lang=en|page=275}}</ref><ref>{{cite news|author=K.V. Raman|lang=en|title=Unique Temple|url=http://www.hindu.com/thehindu/mp/2002/05/07/stories/2002050700080200.htm|accessdate=8 prill 2012|newspaper=The Hindu|location=[[Çenai]]|date=7 maj 2002|archive-date=1 korrik 2003|archive-url=https://web.archive.org/web/20030701043138/http://www.hindu.com/thehindu/mp/2002/05/07/stories/2002050700080200.htm|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite news|last=Lalithasai|lang=en|title=Religious facets of Thirumayilai, Thiruvallikeni|url=http://www.thehindu.com/todays-paper/tp-features/tp-downtown/article2725003.ece|accessdate=8 prill 2012|newspaper=The Hindu|date=18 dhjetor 2011}}</ref><ref name="official website">{{cite web|url=http://www.sriparthasarathyswamytemple.org/|title=Parthasarathy Temple|publisher=Parthasarathy Temple Official Website|lang=en|accessdate=8 prill 2012|archive-date=12 tetor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20161012095416/http://www.sriparthasarathyswamytemple.org/|url-status=dead}}</ref> Në kompleks ndodhen edhe faltore për Vedavalli Thajarin, Ranganathan, [[Rama|Ramën]], Gaxhendra Varadaraxhan, Narasimhan, Andalin, [[Hanumani]]n, shenjtët alvarë, Ramanuxhan, Svami Manavala Mamunigalin dhe Vedanthaçariarin. Tempulli është pjesë e Vaikhanasa Agamas dhe ndjek traditën e sektit Thenkalai. Faltoret e Krishnës dhe Narasimhës kanë hyrje të veçanta në kompleks. [[Gopurami|Gopuramët]] dhe [[mandapa]]t janë dekoruar me skalitje të rafinuara,<ref name="official website" /> një veçori standard e [[Arkitektura e tempujve hindu|Arkitekturës Tempullore Indiano-Jugore]].

[[File:Tiruvallikeni1.jpg|thumb|345px|[[Tempulli Parthasarathi në Triplikane]]]]
Zgjerimi i parë arkitekturor i tempullit mori udhë gjatë mbretërimit të Dinastisë Pallava (Tondaijar Kon) siç përshkruahet gjallërisht nga Tirumangai Azhvari. Përkujtues i këtij zgjerimi ëshë mbishkrimi i mbretit pallava, Dantivarman ([[796]]-[[847]]), të ruajtur në tempull.
Tempulli ka mjaft mbishkrime që datojnë nga [[shekulli VIII|shekulli i VIII]] në gjuhën tamile dhe telugu<ref name="kamath31"/> me gjasa nga periudha e mbretit Dantivarman, që ishte një ndjekës i përkushtuar i Vishnut.<ref name="madras">{{cite book|publisher=Madras Tercentenary Celebration Committee|lang=en|title=The Madras Tercentenary Commemoration Volume|year=1994|isbn=81-206-0537-3|url=http://books.google.com/books?id=pwMk4FIcpuUC&pg=PA333|pages=356-7}}</ref> Thirumangai Alvari, shenjti i [[shekulli IX|shekullit të IX]] ia atribuon gjithashtu tempullin këtij mbreti pallava.<ref name="madras"/> [[Gopurami]] i tij u ndërtua gjithashtu nga një mbret pallava - Tondaiman Çakravarthi. Për njëfarë kohe ai u administrua nga ''East India Company''.

Tempulli u zgjerua mjaft gjatë periudhës Çola dhe mjaft mbishkrime datojnë nga kjo periudhë. Ai u zgjerua më pas edhe nga mbretërit vixhajanagara në [[shekulli XV|shekullin e XV]].<ref name="kamath31">{{cite book|last=Kamath|first=Rina|title=Chennai|year=2000|lang=en|isbn=978-81-250-1378-5|url=http://books.google.com/books?id=bw2vDg2fTrMC|pages=31-3}}</ref><ref name="Sajnani306">{{cite book|last=Sajnani|first=Dr. Manohar|title=Encyclopedia of tourism resources in India|volume=2|year=2001|isbn=81-7835-014-9|page=306|lang=en}}</ref> Në tempull shihen mbishkrime nga Dantivarman Pallava i [[shekulli VIII|shekullit të VIII]], nga mbretërit çola dhe vixhajanagara. Ato regjistrojnë kontributet e mbretërve çola, Raxha Raxha dhe Kulotunga III, mbreti pandja, Maravarman dhe shumë sundues të tjerë të Dinastisë Vixhajanagara, duke përfshirë Ramaraxha Venkatapathiraxhan dhe Vira Venkatapathin. Nga referencat e brendshme të tempullit, duket se ai u restaurua gjatë vitit [[1564]] kur u ndërtuan faltore të reja.<ref name="19ayyar20">{{cite book|last=Ayyar|first=P. V. Jagadisa|title=South Indian shrines: illustrated|year=1991|isbn=81-206-0151-3|url=http://books.google.co.in/books?id=NLSGFW1uZboC&pg=PA19|lang=en|pages=19-20}}</ref>

[[File:Parthasarathy-Temple-Triplicane-Chennai-1.JPG|thumb|left|339px|Statuja hyjnish në Tempullin Parthasarathi në Triplikane]]
[[Tempulli Parthasarathi në Triplikane|Tempulli]] pa një zgjerim të rëndësishëm gjatë sundimit të mbretërve vixhajanagara si Sadasiva Raja, Sriranga Raja dhe Venkatapati Raja II ([[shekulli XVI|shekulli i XVI]]). Gjatë kësaj kohe u shtuan shumë faltore të vogla dhe pavjone ([[mandapa]]) si Tiruvaimozhi Mandapa.  [[Mandapa]] e jashtme është e mbushur me skulptura të formave të ndryshme të Vishnut, veçanërisht avatarët e tij.

Pushkarani (depozita tempullore) quhet Kairavani dhe rrethohet nga pesë teerthamë të shenjtë (depozita të shenjta) - [[Indra]], Soma, [[Agni]], Mina dhe [[Vishnu]]. Shtatë rishi - Bhrigu, Atri, Mariçi, Markandeja, Sumati, Saptaroma dhe Xhabali – këtu kryen pendesa. Të pesë hyjnitë në tempull janë lartësuar nga Tirumangai Azhvari.<ref name="culture not changed">{{cite news|title=The benign radiance of Gitacharyan|url=http://www.hindu.com/fr/2004/05/21/stories/2004052102020600.htm|lang=en|access-date=4 prill 2012|newspaper=The Hindu|location=[[Çenai]]|date=21 maj 2004|archive-date=12 shtator 2004|archive-url=https://web.archive.org/web/20040912105125/http://www.hindu.com/fr/2004/05/21/stories/2004052102020600.htm|url-status=dead}}</ref><ref name="google books south indian shrines">{{cite book|author=P.V. Jagadisa Ayyar|title=South Indian Shrines|year=1982|publisher=Asian Educational Services|lang=en|id=ISBN-10 8120601513, ISBN-13 9788120601512|url=https://books.google.al/books?id=NLSGFW1uZboC}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.hindubooks.org/temples/tamilnadu/triplicane/index.htm|lang=en|title=Triplicane|url-status=dead|accessdate=7 tetor 2016|archive-date=21 qershor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20160621213544/http://hindubooks.org/temples/tamilnadu/triplicane/index.htm}}</ref>

[[File:Tiruvallikeni.jpg|thumb|339px|Hyrja perëndimore e tempullit të Tiruvallikenit]]
[[Tempulli Parthasarathi në Triplikane|Tempulli]] ka dy [[Gopurami|gopuramë]], njëri në hyrjen lindore dhe tjetri në atë perëndimore.<ref name="official website"/> Ai ka pesë [[vimana]], përkatësisht Anatha Nilaja Vimana mbi faltoren e Parthasarathit, Ranganathar Sanidhi Vimana, Ramar Sanathi Vimana, Narasimha Sanidhi Vimana dhe Andal Sanidhi Vimana.<ref name="official website"/> Depozita tempullore e quajtur "Thiruallikeni", ka rrjedhur nga vendi ku bashkëshortja e [[Vishnu]]t, [[Lakshmi]] i lindi vetë si Vedavalli të urtit Bhrigu. Depozita përmban pesë puse dhe qëndron përballë hyrjes lindore të tempullit.<ref name="official website"/>

Tempulli ka dy faltore kryesore të ndërtuara në shpinën e njëra-tjetrës. Ky është një nga tempujt e Krishnës ku ai është i pranishëm bashkë me tre brezat e tij. Faltorja e Narasimhas (Thellia Singhari) është drejtuar nga perëndimi dhe si shenjtërorja kryesore, ka një hyrje të veçantë dhe shtyllë flamuri (''Dvaxhasthambam'') për Narasimhan.<ref name="official website"/>

[[File:Parthasarathy-Temple-Triplicane-Chennai-5.JPG|thumb|left|327px|[[Gopurami|Gopuram]] i veshur me statuja hyjnish në Tempullin Parthasarathi]]
Dy [[Garbhagriha|shenjtëroret]] gjenden shpinë më shpinë me një kalim shumë të ngushtë në mes. Në kalimin për te shentërorja kryesore ndodhet një faltore për Ranganathan (Sri Mannanathari) dhe Ramën (një [[avatari|avatar]] i Vishnut).<ref name="19ayyar20"/> Faltorja e bashkëshortes së tij, Vedavalli Thajaar, gjendet paralel me shenjtëroren kryesore, e drejtuar nga lindja. Në kompleks ndodhen edhe faltore për Gaxhendra Varadaraxhan,<ref name="19ayyar20"/> për Ramën, këtu të njohur si Çakravarthi Thirumagani.<ref name="19ayyar20"/> Në tempull ndodhet gjithashtu edhe një faltore e veçantë për Andalin, që konsiderohet gjithashtu si një bashkëshorte e hyjnisë kryesore.

Është një nga shumë pak faltoret në vend kushtuar Krishnës si Parthasarathi, karrocieri i Arxhunas dhe që përmban idhujt e tre avatarëve të Vishnut: Narasimhas, Ramës dhe Krishnës.<ref name="Let's Go India & Nepal">{{cite book|editor=Jane Yang|title=Let's Go India & Nepal 8th edition|lang=en|publisher=Let's Go, Inc.}}</ref> Për shkak të lidhjes së tempullit me Krishnën, Tiruvallikeni u konsiderua si Vrindavana Jugore.<ref name="Hindu - Religious facets">{{cite news|title=Religious facets of Thirumayilai, Thiruvallikeni|url=http://www.thehindu.com/todays-paper/tp-features/tp-downtown/article2725003.ece|lang=en|accessdate=3 prill 2012|author=Lalithasai|newspaper=The Hindu|date=18 dhjetor 2011}}</ref><ref name="dinamalar temples">{{cite web|title=Parthasarathy Temple - Article From Dinamalar Temples|url=http://temple.dinamalar.com/en/new_en.php?id=498|work=Dinamalar Temples|lang=en|accessdate=8 prill 2012}}</ref><ref name="book temples of krishna">{{cite book|author=T. Padmaja|title=Temples of Kr̥ṣṇa in South India|year=2002|lang=en|isbn=81-7017-398-1|url=https://books.google.al/books?id=pzgaS1wRnl8C}}</ref>

[[File:Madhuranthakan3.jpg|thumb|280px|Vendi ku Ramanuxha u iniciua në ''Pança Samskaram'' (rrokjen hyjnore) në Tempullin Eri-Katha Ramar]]
;Tempulli Eri-Katha Ramar {{coord|12|29|11|N|79|53|28|E|display=inline}}
'''[[Tempulli Eri-Katha Ramar]]''' apo '''Tempulli Jeri Katha Raamar''' {{lang-ta|ஏரி காத்த ராமர்}} i është kushtuar [[Rama|Ramës]] i vendosur në qytetin e Maduranthakamit në [[Tamil Nadu]].<ref name="Dubey">{{cite book|title=Rays and ways of Indian culture|last=Dubey|first=S.P.|isbn=81-85880-98-0|year=1996|url=http://books.google.com/books?id=pSMLz85WO1QC&pg=PA52|lang=en|page=52}}</ref> Tempulli është gjithashtu i njohur me emra të tjerë si Mathuranthaka Çaturvedi Mangalam, Vaikunda Varthanam, Thirumathurai, Thirumanthira Tirupathi dhe Karunagara Vilagam.

Hyjnia kryesore e tempullit është [[Rama]] me bashkëshorten e tij Sita dhe vëllain e tij Lakshmana. Statujat e hyjnive janë bërë me stuko si në rastin e disa tempujve të tjerë si [[Tempulli Ulagalantha Perumal në Kançipuram]]. Përreth shenjtërores ndodhen faltore të ndryshme dhe njëra prej tyre është ajo e Sitas që adhurohet si Janakavalli.<ref name=85Madhavan89>{{cite book|title=Vishnu temples of South India|volume=2|last=Madhavan|first=Chitra|year=2008|isbn=978-81-908445-1-2|pages=85-9|lang=en}}</ref>

[[File:Madhuranthakan2.jpg|thumb|left|264px|[[Gopurami]] i [[Tempulli Eri-Katha Ramar|Tempullit Eri-Katha Ramar]]]]
Ky tempull është i vendosur pranë bregut të liqenit të Madhuranthakamit. Maduranthakami është në autostradën Triçi-Çenai (Autostrada Kombëtare 45) në një largësi prej 89&nbsp;km nga [[Çenai]] dhe 25&nbsp;km nga Çengalpatu. Ky është ''sthalami'' (vendi) ku Udajavari (hyjnia kryesore e tempullit) u emërtua Ramanuxha. Thirumalisai Alvari në këtë ''sthalam'' arriti sidhin (ndriçimin). Gjithashtu, Sri Ramanuxha në këtë vend arriti ''Pança Samskara Mantramin''.

Ai u ndërtua gjatë sundimit Pallava dhe vlerësohet se është rreth 1600 vjeçar. Vendi ishte dikur i famshëm gjatë sundimit të Dinastisë Çola që sundonin këtë vend si Maduranthaga Çaturvedi Mangalam pas sunduesit çola, Madurantaga Utama Çola ([[973]]-[[985|85]]). Besohet se Gandaraditja ia dhuroi fshatin vedikëve të vendit dhe kështu u bë i njohur si Çaturvedi Mangalam (Çaturvedi do të thotë ai që njeh të katërta vedat).
Tempulli ka mbishkrime që tregojnë dhurime bujare nga mbreti çola, Parantaka I.<ref name="epic85">{{cite book|title=Indian Epic Values: Rāmāyaṇa and Its Impact: Proceedings of the 8th International Rāmāyaạ Conference, Leuven, 6-8 July 1991|page=85|url=http://books.google.co.in/books?id=EVnK3q48dL0C&pg=PA86|lang=en|author=Gilbert Pollet|isbn=9789068317015|date=1 janar 1995}}</ref>

[[File:Thirupadhiripuliyur temple,Cuddalore(2).jpg|thumb|309px|[[Tempulli Patalisvarar në Kudalore|Tempulli Patalisvarar]]]]
;Tempulli Patalisvarar në Kudalore
'''[[Tempulli Patalisvarar në Kudalore|Tempulli Patalisvarar]]''' është një tempull kushtuar Shivës në qytetin e Kudalores. Ai është ndërtuar gjatë Periudhës Pallava dhe zgjeruar gjatë sundimit të Dinastisë Çola. Shenjti shaivit Apar besohet se në këtë tempull ka adoptuar [[Shaivizmi]]n.
Tempulli është 0.5&nbsp;km nga stacioni hekurudhor i Thirupathiripulijurit. [[Tempulli Patalisvarar në Kudalore|Tempulli Patalisvarar]] është një nga tempujt e lashtë në [[Tamil Nadu]]. Ai është një nga tempujt më të rëndësishëm të [[Shiva|Shivës]] që ka luajtur rol në historinë e [[Hinduizmi|Besimit]], Artit dhe [[Arkitektura e Hindu|Arkitekturës Hindu]].

[[Tempulli Patalisvarar në Kudalore|Tempulli Patalisvarar]] është një [[tempulli hindu|faltore hindu]] ndërtuar në [[Arkitektura dravidiane|Stilin Dravidian]]. Sipas një [[mitologjia hindu|miti hindu]] duke adhuruar një herë të vetme këtë hyjni është e barabartë me adhurimin 16 herë të Shivës në Kasi, 8 herë në Thiruvanamalai dhe 3 herë në Çidambaram.
Thirupathiripulijuri në Kudalore është një tempujt më të lashtë në [[Tamil Nadu]]. Ai është emërtuar sipas pemëve Pathiri dhe Pulijur, një shenjt me këmbë tigri që në këtë zonë arriti shpëtimin hyjnor.

===Arkitektura Pallava në Sri Lanka===
;Tempulli i Tenavaramit
[[File:TenavaraiTemple.jpeg|thumb|left|264px|Skicim i Tempullit të Tenavaramit]]
'''[[Tempulli i Tenavaramit]]''' ({{lang-ta|தென்னாவரம் கோயில்}} historikisht i njohur si '''Kovili Tenavaram''', '''Kovili Tevanthurai''' ose '''Kovili Naga-Risa Nila''') ishte një kompleks historik [[Tempulli hindu|tempullor]] i vendosur në qytetin port të Tenavaramit, Tevanthurai pranë Galles, në provincën jugore të [[Sri Lanka|Sri Lankës]].<ref>{{Cite web|url=http://www.panoramio.com/photo/14342785|lang=en|title=Pictures|url-status=dead|access-date=7 tetor 2016|archive-date=5 nëntor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20121105094025/http://www.panoramio.com/photo/14342785}}</ref> Hyjnia i tij kryesor ishte ''Tenavarai Najanari'' dhe në zenitin e tij tempulli ishte një nga komplekset më të shquara hindu në ishull, që përmbante tetë ''[[koili|kovile]]'' të rëndësishme faltoresh deri në një mijë statuja hyjnish dhe dy faltore të rëndësishme për Vishnun dhe Shivën.

Kompleksi, i kufizuar nga një grup i madh katërkëndësh, ishte një grumbull i mjaft faltoreve historike hindu, me faltoren kryesore të projektuar në [[Arkitektura e Keralas|Stilin Kerala]] dhe Pallava të [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturës Dravidiane]]. Tempulli qendror kushtuar Vishnut (Tenavarai Najanari) ishte më i shquari e më i madhi. Ai ishte popullor midis popullsisë së tij të madhe tamile, pelegrinëve dhe mirëbërësve të besimeve të tjera si [[Budizmi]]t ashtu si dhe për mbretërit dhe artizanët. Faltoret e tjera që përbënin Kovil Vatan, kushtuar Ganeshës, Muruganit, Kanagit dhe Shivës, ishin shembuj gjerësisht të lartësuar të ndërtimeve prej guri të [[Arkitektura dravidiane|stilit dravidian]]. Faltorja e Shivës është lavduar si Pança Ishvarami i lashtë më jugor i Shivës (i quajtur Tondesvaram), i ndërtuar në zonën bregdetare përreth ishullit në periudhën klasike. Për shkak të patronazhit nga mbretërit e dinastive të ndryshme dhe pelegrinët nga [[Azia]], ai u bë një nga ndërtesat më të rëndësishme të mbijetuara të [[Arkitektura dravidiane|Periudhës së Arkitekturës Klasike Dravidiane]] nga fundi i [[shekulli XVI|shekullit të XVI]]. Kompleksi i tempullit u shkatërrua nga portugezi Souza d'Arronches, që shkatërroi gjithë bregun jugor, prona pastaj ju dha katolikëve. Shkëlqimi dhe fama e Tenavaramit e rendisnin atë përkrahë komplekseve të tjera të famshme hindu të zhvilluara nga [[Dinastia Pallava]] në rajon si [[Tempulli i Konesvaramit|Konesvarami]] në [[Trinkomali]]. Duke pasqyruar kulminimin e ndikimit të Artit Pallava dhe kontributet në jug të ishullit janë statujat tempullore të [[shekulli V|shekullit V]]-[[shekulli VII|VII]] të Ganeshës, Lingami, skulptura e Nandit dhe Makara Thoranamit (portiku prej guri) i faltores së Vishnut nga [[shekulli X|shekulli i X]], korniza dhe trari i të cilës përfshin gardianë të vegjël, një Lakshmi të lustruar, kërcimtarë, muzikantë, ganat dhe kalorësit jali.

Tempulli i Tenavaramit u ndërtua me harqe kupole mbi bregun që shikon [[Oqeani Indian|Oqeanin Indian]]. Kulla qëndrore e [[gopurami]]t të [[Vimana|vimanës]] dhe kullat e tjera gopuramë që mbizotëronin qytetin i kishin çatitë e tyre të veshura me tunxh, ar dhe bakër. Pjesa e jashtme e tyre përmbante kube të skalitura në mënyrë të stërholluara, me harqe të rafinuar dhe porta që hapeshin në veranda të të ndryshme dhe faltore të kompleksit, duke i dhënë Tenavaramit pamjen e një qyteti të artë lundruesish që vizitonin portin për të tregtuar dhe që i besonin dritës së tij që pasqyrohej nga çatitë e gopuramëve për synime lundrimi.

Tenavara Naga Risa Nila Kovil – faltorja e Shivës – është ndërtuar para erës sonë, megjithëse data e saktë është e panjohur. Kovili Tenavara Ganeshvara – faltorja e Ganeshës – u ndërtua në vitin [[790]] nga Rama Çandra, ndërsa Kovili Tenavara Vishnu – faltorja e Vishnut – u ndërtua në vitin [[790]] nga Dapula Seni dhe Rama Çandra.
Ptolemeu në vitin [[98]] të e.s. e shënon qytetin si "Dagana" ose "Dana" (Hëna e shenjtë), një vend "i shenjtë për hënën", që gjeografët thonë se përputhet me Tenavaramin.<ref name="autogenerated54">{{cite book|title=A Geographical Illustration of the Map of India: with Some Explanatory Notes and Remarks|url=https://books.google.al/books?id=A1hKAAAAYAAJ&pg=PA54|author=Jean Baptiste Bourguignon d' Anville|translator=William Herbert|lang=en|year=1759|page=54}}</ref> Në këtë tempull hyjnia kryesuese ishte e njohur si "Çandra Maul Eshvaran".

Gildat tregtare nga [[Tamilakami]] shpesh ndërtoheshin pranë faltoreve të Shivës dhe Vishnut përgjatë [[Azia Jugore|Azisë Jugore]] dhe [[Azia Juglindore|Azisë Juglindore]] gjatë sundimit të mbretërve pallava, çola dhe pandjanë. Gjatë pushtimit të Cejlonit nga mbreti pallava, Narasimhavarmani I ([[630]]-[[668]]) dhe sundimi i këtij ishulli nga gjyshi i tij, besimtar i Vishnut, mbreti Simhavishnu ([[537]]-[[590]]), u ndërtuan shumë tempuj shkëmborë Pallava në rajon për hyjni të ndryshme dhe ky stil arkitekturor mbeti popullor dhe shumë ndikues për disa shekuj.<ref name="autogenerated36">{{cite book|author=Hamphrey William Codrington|title=Short History of Ceylon|url=https://books.google.al/books?id=tqpdlaPiOyEC&pg=PA36|publisher=Asian Educational Services|lang=en|year=1994|orig-year=1929|id=ISBN-10 81-206-0946-8, isbn-13 9788120609464|page=36}}</ref><ref name="ReferenceA">{{cite book|title=Masterpieces of Pallava Art|url=https://books.google.al/books?id=QgrqAAAAMAAJ|author=Sachindra Kumar Maity|publisher=Taraporevala|lang=en|year=1982|page=4}}</ref> Kompleksi tempullor u zhvillua me një Stil Arkitekturor Pallava midis [[shekulli VI|shekujve të VI]] dhe të [[shekulli VIII|VIII]].
Sipas traditës një faltore e tempullin të Tenavaramit u ndërtua nga mbreti Agabodhi IV në mes të [[shekulli VII|shekullit të VII]], duke shkrirë [[Arkitektura dravidiane|ndërtimin dravidian prej guri]] me një interpretim vendor.<ref name="autogenerated36"/> Kovili Naga Risa Nila i Shivës ishte në afërsi të kësaj zone të Tenavaramit.

[[File:TenavaraiThevanthuraiKovillocation.jpeg|thumb|264px|Vendndodhja e faltores kryesore të Kovilit Tenavaram në Thevan Thurai, Matura pranë bregut, përpara shkatërrimit të kompleksit. Skicim portugez, i publikuar rreth vitit [[1650]]]]
Çatitë e realizuara me ar dhe bakër të Tenavaramit fituan famë mes pelegrinëve dhe lundruesve, për shkak të qëllimeve lundruese dhe kontributit të tij në pamjen e qytetit si një "qytet i artë". I përfshirë nga një kompleks katërkëndor që hapej nën verandat dhe tarracat në faltoret e hyjnive të ndryshme, kompleksi përmbante kopshte shkurresh dhe pemësh që priftërinjtë i përdorinin për të nxitur ofertat për hyjnitë.<ref name="jetceylon">{{cite book|first=James Emerson|last=Tennent|title=Ceylon; an account of the island physical, historical and topographical, with notices of its natural history, antiquities, and productions|chapter=The Northern Forests|year=1859|oclc=2975965|lang=en}}</ref><ref name=autogenerated1>{{cite book|title=Golden Tips: A Description of Ceylon and Its Great Tea Industry|url=https://books.google.al/books?id=wdDjnQEACAAJ|author=Henry William Cave|publisher=Ulan Press|lang=en|year=2012|orig-year=1900|id=ISBN-10 9781290855143, isbn-13 1290855145|page=466}}</ref>

Rrënojat e mjaft kolonave prej granit nga një nga faltoret e Tenavaramit dhe një portë e skalitur në mënyrë të stërholluar përmbajnë ndikime të Arkitekturës Pallava, njëlloj si kolonat e rizbuluara të [[Tempulli i Konesvaramit|Tempullit të lashtë të Konesvaramit]] që u shkatërrua pothuajse dyzet vjet më vonë.<ref name="jetceylon"/> James Emerson Tennent e përshkruan Tenavaramin si kompleksi më madhështor hindu i ishullit përpara shkatërrimit të tij.<ref name="jetceylon"/>
Pllakatat prej [[graniti]], punimet në gurë dhe kolonat e rrënojave përfshinin mjaft koka elefantësh dhe skalitje të njerëzve të zhveshur dhe që tregonin adhurimin e lingamit për vizitorët.<ref name="autogenerated153">{{cite book|title=An Account of the Island of Ceylon: Containing Its History, Geography, Natural History, with the Manners and Customs of Its Various Inhabitants|url=https://books.google.al/books?id=Ae42Q1Gfm20Cpg=PA153|author=Robert Percival|edition=2|publisher=C. and R. Baldwin|lang=en|year=1805|page=153}}</ref><ref>{{cite book|title=Ceylon and Its Capabilites: An Account of Its Natural Resources, Indigenous Productions, and Commercial Facilities|url=https://books.google.al/books?id=QOjOmAEACAAJ&pg=PA325|author=John Whitchurch Bennett|publisher=W. H. Allen and Co.|lang=en|year=1843|page=325}}</ref>
Një ndërtesë e vogël prej guri aktualisht e quajtur ''Galge'' or ''Galgane''<ref>{{Cite web|lang=en|url=http://www.panoramio.com/photo/14342785|title=Galge or Galgane|url-status=dead|access-date=7 tetor 2016|archive-date=5 nëntor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20121105094025/http://www.panoramio.com/photo/14342785}}</ref> në Tenavaram që dikur konsiderohet se ka mbajtur një kube tulle ose kate të sipërme ([[Vimana|Kullë Vimana]]) në majë të çatisë së saj paraqet një stil ndërtimi dhe [[Arkitektura dravidiane|arkitekturë provinciale dravidiane]] të atribuar fundit të Periudhës Pallava me ngjashmëri të madhe me [[Tempulli Kançi Kailasanathar|Tempullin Kailasanathar]] në [[Kançipurami|Kançipuram]]. Sikur të kishte qenë [[Vimana]]-[[Garbhagriha]] ose [[koili|Srikovili]] i një prej faltoreve, kjo ndërtesë u rikonstruktua/riparua në vitin [[1947]]. Është një strukturë e thjeshtë kuboide guri me një çati të sheshtë mbi shenjtëroren e saj.

;Tempulli i Konesvaramit
[[File:Sri Lanka-Trincomalee-Tempel.JPG|thumb|left|264px|Porta ballore me kullën e kambanës në [[Tempulli i Konesvaramit|Tempullin e Shivës]]]]
'''[[Tempulli i Konesvaramit]]''' në Trincomalee {{lang-ta|திருக் கோணேச்சரம் கோயில்}} ose '''Tempulli Thirukonamalai Konesar – Tempulli i Njëmijë Kolonave''' dhe '''Dakshina-Then Kailasam''' (i njohur edhe si Kovili Thirukonamamalai Konesvaram apo Kovili Konesvaram) është një [[koili|kompleks tempullor]] klasik mesjetar në [[Trinkomali]], një qendër pelegrinazhi hindu në Provincën Lindore të [[Sri Lanka|Sri Lankës]]. Është një nga Pança Ishvaramët kushtuar Shivës. Ndërtuar në mënyrë domethënëse gjatë sundimit të Dinastisë së hershme Çola dhe Periudha e Pesë Dravidianëve të Mbretërisë së hershme Pandjane në majë të Konesar Malait, një breg i lartë në distriktin e Trinkomalit në Gjirin e Gokarnës së [[Oqeani Indian|Oqeanit Indian]], dizajni i tij Pallava, [[Arkitektura Çola|Çola]], Pandjan dhe Xhafna pasqyron ndikimin shaivit tamil në rajonin Vanimai që nga periudha klasike. Monumentet përmbajnë faltoren kryesore të Shivës në formën e ''Kona-Eisvaras'', të shkurtuar në ''Konesar'' dhe që është një vend i rëndësishëm i pelegrinazhit hindu, i etiketuar si "Roma e të pafeve të Lindjes". I lidhur me grykëderdhjen e lumit Mahavilli Ganga me gjurmën e Shivës në Sivan Oli Padam Malai në burimin e lumit, tempulli kurorëzon simbolikisht rrjedhjen e lumit Gang nga koka e Shivës në [[Mali Kailash|Malin Kailash]] deri te këmbët e tij.

{|class = "wikitable" width="327" cellpadding="4" cellspacing="1" style="float: right; margin: 0 0 1em 1em; font-family: arial; font-size: 100%; background-color: ##F0F8FF; border: 1px solid #cccccc;"
|-
|colspan="2" style="text-align:center;background-color:#99CCCC"|<big>'''Kronologjia e [[Tempulli i Konesvaramit|Tempullit të Konesvaramit]]'''</big> <br>(para [[400 p.e.s.]] - ...)<br />
|-
|Themelohet si një kompleks tempullor hindu kushtuar Shivës
|(para vitit [[400 p.e.s.]]) 
|-
|Përshkruhet te ''[[Mahabharata]]'' dhe ''[[Ramajana]]''
|([[400 p.e.s.|400]]-[[100 p.e.s.]])
|-
|Zhvillohet nga Elara Manu Nidhi Çola
|([[235 p.e.s.]])
|-
|Vendlindja e Patanxhalit, hartuesit të ''Joga Sutrave''
|([[200 p.e.s.|200]]-[[150 p.e.s.]])
|-
|Tempulli restaurohet nga mbreti Çola, Kankani ("Kullakotani")
|([[103 p.e.s.|103]]-[[88 p.e.s.]])
|-
|Përmendet nga Dionysios Periegetes te ''Orbis Descriptio''
|([[117]]-[[138]] i e.s.)
|-
|Përmendet te ''Vaju Purana''
|([[300]] i e.s.)
|-
|Përshkruhet nga Rufius Festus Avienus te ''Geographia Avienus''
|([[350]] i e.s.)
|-
|Përmendet nga Sambandhari dhe Sundarari te ''Tevaramët''
|([[600]] – [[630]] të e.s.)
|-
|Përmendet te ''Skanda Purana'' - ''Dakshina Kailasa Manmiami''
|(rreth v. [[650]] të e.s.)
|-
|Përmendet nga Kaçijaperi te ''Kanda Purana''
|(viti [[780]])
|-
|Përmendet në mjaft mbishkrime në gurë
|(vitet [[1000]]-[[1200]])
|-
|Përshkruhet nga Eustathiusi i Selanikut
|([[1115]]-[[1196]])
|-
||Përmendet te ''Dakshina Kailasa Purana'' e hartuar nga Xhejavira Çinkaiarijani
|(v. [[1380]]-[[1410]])
|-
||Vizitohet nga Arunagirinathari, i cilësuar te ''Thirupugazhi''
|(v. [[1468]])
|-
||Shkatërrohet nga portugezët
|(v. [[1622]])
|-
|Ndërtohet tempulli pasues në Tampalakamam
|([[1650]]-[[1690]])
|-
|Përmendet te Konesar Kalvetu
|([[1750]]) 
|-
|Restaurohet nga Shoqëria për Restaurimin e Konesvaramit, Trinkomali
|([[1952]])
|-
|Rekonstruktohet nga tamilët e lidhur me të
|([[1982]])  
|-
|}

Përmendja më e hershme e tempullit i përket shekullit të VI p.e.s.,<ref name="paulEPeiris">Dr. Paul E. Pieris në një takim të Royal Asiatic Society (Ceylon Branch) në vitin [[1917]], deklaroi se në Lanka ndodheshin pesë 'Isvaramë' të njohur të Shivës, që shquheshin dhe adhuroheshin në të gjithë Indinë. Këta ishin Tirukethisvarami pranë Mahathithas, [[Tempulli Munesvaram|Munesvarami]], Tondesvarami, Tirukonesvarami dhe Nagulesvarami. - {{cite journal|author1=Paul E. Pieris|author2=C. Rasanayagam|title=Nagadipa and Buddhist Remains in Jaffna|url=http://www.jstor.org/stable/43483657|journal=Journal of the Royal Asiatic Society Ceylon Branch|publisher=Royal Asiatic Society of Great Britain & Ireland|year=1917|volume=26|issue=70|lang=en|pages=16-9}}</ref> ndërsa rikonstruksioni më i fundit i përket vitit [[1952]].

I zhvilluar nga viti [[205 p.e.s.]], ''[[koili|kovili]]'' zanafillor kombinonte veçori kyçe për të formuar [[Arkitektura e tempujve hindu|planin e tij bazë tempullor]], siç është salla e tij me njëmijë kolona – "Aajiram Kaal Mandapa" – dhe Xhagati i zgjeruar nga mbreti Elara, Manu Nidhi Çolani. I konsideruar si ndërtesa më e madhe e kohës së tij për arkitekturën, zbukurimet e rafinuara skulpturore në granit të zi, ndërsa kullat e tij të shumëfishta ''[[gopurami|gopuramë]]'' të veshura me ar u zgjeruan në periudhën mesjetare. Një nga tre faltoret kryesore hindu në breg me një kullë kolosale [[gopurami]], ajo qëndronte në mënyrë të dallueshme në pikën më të shquar të kepit. Udhëtimi për pelegrinët në qytet fillonte në nisjen e rrugës Konesar dhe vazhdonte një rrugicë përmes oborrit të kompleksit të faltoreve të Bhadrakalit, Ganeshit, Vishnu Thirumalit, Surjas, Raavanas, Ambal-Shaktit, Murukanit dhe Shivës që kryesonte në lartësinë e bregut. Festa e përvitshme e [[Tempulli i Konesvaramit|Tempullit të Konesvaramit]], Ther Thiruvilah përfshinte Tempullin e Bhadrakalit në Trinkomali, Pavanasam Thirthamin në pusin e shenjtë Papanasuçunai dhe në gjirin e afërt të mbrapëm të detit (Thirtham Karatkarai) që rrethonte Konesar Malain.

Kompleksi u shkatërrua nga sulmet koloniale portugeze midis viteve [[1622]] dhe [[1624]] si dhe në vendin e tij u ndërtua një fortese duke përdorur mbetjet e tij. [[Tempulli Ati Konanajakar]] i ndërtuar në vitin [[1632]] i vendosur larg qytetit bujt disa nga idhujt e tij fillestarë.
Koha e ndërtimit të Konesvaramit është vlerësuar nga krahasimi midis relieveve të skalitura të rrënojave të tempullit, literaturës mbi faltoren dhe mbishkrimeve të përdorura zakonisht në pllakatat mbretërore nga [[shekulli V|shekulli i V]] deri në [[shekulli XV|të XV-in]]. Konesvarami me gjasa u themelua përpara vitit [[400 p.e.s.]], megjithëse data e saktë e ndërtimit të tij mbetet e paqartë. Dëshmitë ekzistuese tregojnë për lashtësinë klasike të faltores. Ndërtimi i tempujve hindu u bë i mundur për shkak të besimit mbizotërues mes banorëve vendas dhe bashkësive tregtare në rajon gjatë Periudhës Sangam.<ref name="paulEPeiris"/> Sipas arkeologëve faza e tij fillestare e ndërtimit konsistonte në një shpellë shkëmbore, faltorja shumë-shtresëshe prej tullash e ndërtuar në mënyrë popullore për hyjnitë tamile të një game besimesh gjatë Periudhës Sangam.

{{multiple image
| align     = left
| direction = vertical
| image1    = Lovers' Leap at Koneswaram.JPG
| width    = 264
| alt1      = E çara e të dashuruarve
| caption1  = {{center|''E Çara e të dashuruave'' ose ''E Çara e Ravanas'' në Shkëmbin Svami (Konamalai).}}
| image2    = Spiritual 15.jpg
| alt2      = Portik i dekoruar në Konesvaram
| caption2  = {{center|Portik i dekoruar në Konesvaram}}
}}
Në shekullin e VI, një rrugë e veçantë lundruese bregdetare shkonte nga gadishulli i Xhafnas drejt jugut te Tempulli i Konesvaramit dhe më tej në jug të Batikaloas te tempulli i Thirukovilit.<ref>{{cite book|last=Ismail|first=Marina|year=1995|lang=en|title=Early Settlements in Northern Sri Lanka|url=https://books.google.com/books?id=R1VuAAAAMAAJ|isbn=978-81-7013-137-3|oclc=243878815|quote=Në shekullin e VI ishte një rrugë bregdetare me varka nga gadishulli i Xhafnas në veri, për në jug te Trinkomali, veçanërisht te qendra fetare e Konesvaramit dhe më tej drejt Batikaloas dhe qendrës fetare të Tirukovilit, përgjatë bregut lindor. Përgjatë kësaj rruge ndodheshin pak ngulime të vogla tregtare si Mullativu në bregun verior.}}</ref> Tempulli i Konesvaramit të Kona-ma-malait është përmendur në veprën Shaivite ''Tevaram'' në fundin e [[shekulli VI|shekullit të VI]] nga Thirugnana Sambandari.<ref>{{cite book|last=Indrapala|first=Karthigesu|title=The Evolution of An Ethnic Identity: The Tamils in Sri Lanka C. 300 BCE to C. [[1200]] CE|year=2007|isbn=978-955-1266-72-1|page=230|lang=en}}</ref> Bashkë me [[Tempulli Kethisvaram|Tempullin Kethisvaram]] në Manar, [[Tempulli i Konesvaramit]] lëvdohet në të njëjtin vepër kanonike nga shenjti najanar i [[shekulli VIII|shekullit të VIII]], Sundaramurthi Najanari në [[Tamilakami|Tamilakam]].<ref>{{cite book|last=Raghavan|first=M. D.|title=Tamil Culture in Ceylon: A General Introduction|year=1971|oclc=453189836|page=233|lang=en|quote=Përmendja më e hershme e faltores është një hymnet e Thirugnana Sambandarit}}</ref>  Konesvarami për rrjedhojë është lavdizuar si një nga 275 ''Shiva Sthalamët'' (banesat e shenjta të Shivës të lavdëruar në hymnet ''Tevaramë'') e kontinentit, pjesë të grupit "[[Paadal Petra Sthalamët|Paadal Petra Sthalam]]". Tempulli tjetër i vetëm i shenjtë nga Ila Naduxha (vendi i tempullit siç emërtohet në literaturën tamile) është Kethisvarami.<ref>{{cite book|last=Arumugam|first=S.|year=1980|title=The Lord of Thiruketheeswaram, An Ancient Hindu Sthalam of Hoary Antiquity in Sri Lanka|lang=en|publisher=Colombo|page=106|oclc=10020492}}</ref><ref>{{cite journal|last=Varadachari|first=K.C.|title=Sri Venkatesvara Oriental Institute Journal|journal=Oriental Journal|url=https://books.google.al/books/about/Journal_of_the_Sri_Venkatesvara_Oriental.html?id=I3weAQAAIAAJ|year=1942|publisher=Sri Venkateswara University, University of California|volume=3|page=64|lang=en}}</ref>

[[File:Trincomalee 0482a.jpg|thumb|right|327px|Hyrja anësore për në tempull]]
Gjatë kësaj periudhe, tempulli pësoi zhvillime strukturoe në [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturën shkëmbore Dravidiane]] të stilit të Dinastisë Pallava.<ref name="shoh">{{cite book|last=Navaratnam|first=C. S.|title=A Short History of Hinduism in Ceylon|year=1964|pages=43-7|lang=en}}</ref><ref>{{cite journal|last=Singhal|first=Damodhar P.|year=1969|title=Artikull i '''India and World Civilization'''|volume=2|journal=Journal of India and World Civilization|publisher=University of Michigan Press|oclc=54202|lang=en}}</ref> Kjo ndodhi kur ushtritë e mbretit pallava, Narasimhavarmani I ([[630]]–[[668]]) pushtuan ishullin dhe kur ishulli ishte nën sovranitetin e gjyshit të tij mbretit Simhavishnu ([[537]]–[[590]]), kur u ndërtuan shumë tempuj shkëmborë pallava në rajon, ku ky stil arkitekturor mbeti popullor edhe për disa shekuj.<ref name="autogenerated36"/><ref name="ReferenceA"/>

''Kanda Purana'' e [[shekulli VIII|shekujve të VIII]]-[[shekulli X|X]] (një literaturë epike puranike në gjuhën tamile që ishte përkthim i ''Skanda Puranas'') të shkruar nga Kaçijapa Sivaçariari i [[Kançipurami]]t përshkruan faltoren e Konesvaramit si një nga tre banesat më të shquara të Shivës në botë, bashkë me [[Tempulli Thillai Nataraxha në Çidambaram|Tempullin e Çidambaramit]] në [[Tamil Nadu]] dhe Malin Kailash të [[Tibeti]]t.<ref name="CSHindu">{{cite book|last=Sivaratnam|first=C.|year=1964|title=An Outline of the Cultural History and Principles of Hinduism|oclc=12240260|lang=en|quote=Tempulli i Konesvaramit. Tiru-Kona-malai, mali i shenjtë i Konas ose Koneserit, Isvarës ose Shivës. Data e ndërtimit të tempullit zanafillor është dhënë rreth vitit 1580 p.e.s. sipas një poeme tamile të Kavi Raxha Virothajanit të përkthyer në anglisht në vitin [[1831]] nga Simon Cassie Chitty... }}</ref> Mjaft mbishkrime të shkruara në shkrimet tamile dhe Vatelutu të përziera me gërma të shkrimit 'grantha' informojnë për tempullin gjatë kësaj periudhe. [[Tempulli i Konesvaramit]] është përmendur në mbishkrimet tamile të shekullit të X Nilaveli si marrës i një dhurimi toke në vendin tamil prej një mijë e shtatëqind e dhjetë akra (dy qind e pesëdhjetë e katër ''vèli'') toke të thatë dhe nën ujë për të plotësuar shpenzimet e tij të përditshme – duke treguar rolin e tempullit në ofrimin e shërbimeve të ndryshme për bashkësinë vendore midis viteve [[900]]-[[1000]].<ref name="jots">{{cite journal|journal=Journal of Tamil Studies|title=Tamil Studies|publisher=International Association of Tamil Research, International Institute of Tamil Studies|year=1980|issue=17-18|issn=0022-4855|page=33|oclc=1773647|lang=en|url=https://books.google.al/books?id=UGg5AAAAIAAJ}}</ref><ref>{{cite book|last=Pathmanathan|first=S.|year=1978|title=The Kingdom of Jaffna|publisher=University of London/Colombo: Arul M. Rajendran|volume=1|page=56|oclc=6530926|lang=en|quote=Mbishkrimet Nilaveli përshkruajnë dhurimin e tokës perj 250 velish ''në bregdet'' për tempullin e Makakesvaramin (një tjetër emër për Konesvaramin) të Konaparvatamin, Konamamalai nga lokalitetet e Urakirikamamit, Kirikantas dhe Kirikamamit për faltoren e Nilakanta Mahadevas}}</ref>

Zona pjellore e Kodijapuramit të distriktit Trinkomali paguante një qind avanamë oriz për faltoren dhe ishte e ngarkuar me rritjen e farave të vajit për Konesvaramin në mënyrë të përvitshme.<ref name="perspectives">{{cite book|first1=Leelananda|last1=Prematilleka|first2=Sudharshan|last2=Seneviratne|lang=en|year=1990|title=Perspectives in archaeology: Leelananda Prematilleke|page=96|quote=Queyroz e krahason Konesvaramin me tempujt e famshëm hindu në Ramesvaram, [[Tempulli Ekambaresvarar|Kançipuram]], [[Tempulli Venkatesvara në Tirumala|Tirupati]], Tirumalai, Xhaganatha dhe Vaixhajanthi si dhe përfundon se ndërsa tempujt e fundit ishin mjaft të vizituar nga hindutë, i pari i tejkalonte të gjithë këta të fundit.}}</ref>

[[File:Ravanan - King of Lanka.jpg|thumb|left|264px|Ikonografia e Ravanës, mbretit mitik të Lankas i paraqitur mbi muret e tempullit]]
Në vitin [[1950]], statujat zanafillore prej ari dhe aliazhi bakri dhe bronxi të faltores nga [[shekulli X|shekulli i X]] i një figure të ulur të Shivës (në formën e Somaskandas), [[Shiva]] si Çandrasekhari, bashkëshortja e tij [[Parvati]], një statujë e hyjneshës Mathumai Ambal dhe statuja e mëvonshme e Ganeshës u gjetën nga Këshilli Urban i [[Trinkomali]]t të varrosura rreth 460 metra larg nga siti i Konesvaramit ndërsa po gërmohej për një pus uji.<ref name="HLtoSL">{{cite book|last=Ramachandran|first=Nirmala|year=2004|title=The Hindu legacy to Sri Lanka|isbn=978-955-8733-97-4|lang=en}}</ref><ref name="reef">{{cite book|last=Clarke|first=Arthur C.|title=The Reefs of Taprobane; Underwater Adventures around Ceylon|year=1957|isbn=0-7434-4502-3|lang=en}}</ref><ref>{{cite book|last=Indrapala|first=Karthigesu|title=The Evolution of An Ethnic Identity: The Tamils in Sri Lanka C. 300 BCE to C. 1200 CE|year=2007|isbn=978-955-1266-72-1|page=308|lang=en}}</ref> Ato u çuan në procesion përreth rajonit përpara se të rivendoseshin në Konesvaram. Statujat e tjera të Konesvaramit që mbijetuan mbetën te [[Tempulli Ati Konanajakar]].<ref name=p102>{{Cite book|last=Pathmanathan|first=Sivasubramaniam|title=Hindu Temples of Sri Lanka|year=2006|isbn=955-9429-91-4|page=102|lang=en}}</ref><ref name=r86-88>{{cite book|last=Ramachandran|first=Nirmala|year=2004|title=The Hindu legacy to Sri Lanka|pages=86-8|lang=en}}</ref>

Një kolonë nga tempulli zanafillor qëndron nën një pemë të dekoruar Vilvami (''Aegle marmelos'') mbi Shkëmbin Svami. Në vitin [[1956]], ndërsa ishin duke u zhytur, fotografi Mike Wilson dhe studiuesi Arthur C. Clarke zbuluan muret e rrënuara, arkitekturën dhe statujat e idhujve të fundosura të tempullit zanafillor — duke përfshirë kolona të skalitura me emblema lulesh dhe gurë në formën e kokave të elefantëve — të përhapura në shtratin e cekët të detit.<ref name="reluctant">{{cite book|last=E. Greig|first=Doreen|year=1987|title=The Reluctant Colonists: Netherlanders Abroad in the 17th and 18th Centuries|location=Assen, The Netherlands; Wolfeboro, USA|oclc=14069213|page=227|lang=en}}</ref><ref>{{cite journal|year=1965|title=Expedition in the waters of Ceylon|journal=Science Digest|location=Chicago|issn=0036-8296|oclc=1624458|volume=57|page=142|url=https://books.google.com/books?id=i9QCAAAAIAAJ|lang=en|quote=Një nga arritjet madhore në Cejlon ishte zbulimi i rrënojave të Tempullit të fundosur të Konesarit, që u zbulua me anije thesarësh të mbytur...}}</ref> Kolona dhe rrënojat paraqesin ndikime të [[Arkitektura tamile|Arkitekturës Tamile]], Pallava dhe [[Arkitektura Çola|Çola]] të periudhës midis [[shekulli II|shekujve të  II]]-[[shekulli IX|IX]], të konfirmuara nga zbulimi i mbishkrimeve në shkrimin ''Grantha'' Pallava dhe Çola si dhe imazhet hindu të gjetura në vendin e kompleksit që sugjerojnë se dinastitë kishin një interes të fortë për tempullin.<ref name="shoh"/> 350 vjet pas shkatërrimit të tij, popullsia hindu tamile e Trinkomalit në [[Sri Lanka]] organizoi komitetin për restaurimin e tempullit; statujat e vjetra u rivendosën mes ceremonive hapëse në faltoren e sapo restauruar më 3 mars [[1963]].<ref name="CSHindu"/>

Faltoja ishte e njohur për evropianët si ''Pagoda e Trinkomalit – Tempulli i Njëmijë Kolonave''. Faltorja kryesore u ndërtua mbi jagati, ndërsa salla e saj me njëmijë kolona ishte ''Aajiram Kaal [[Mandapa]]'' – një platformë e veçantë me njëmijë kolona pranë [[vimana]]s së [[koili]]t që formon një pjesë të veçantë të planit të sitit të [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturës tempullore Dravidiane]]. Rrënojat e kësaj veçorie në Konesvaram tregojnë se salloni ishte një shtesë strukturore e ndërtuar nga artizanët Pallava, midis viteve [[537]]–[[668]]. Ajo formonte një nga nëntë ''prakarat'' ose oborret e rëndësishme të kompleksit të Konesvaramit. Dy tempuj të tjerë ishin monumente të shquara të kompleksit në breg, që përmbanin struktura të shumta gopuramësh mbi faltoret e ndërtuara për Vishnu-Thirumalin dhe hyjneshën Ambal-Shakti. Së bashku, ato u bënë të njohura si Tre Pagodat e Thirukonamalait. Kompleksi shtrihej përgjatë rrugës së Konesarit në breg dhe përfshin faltoret e Ganeshit, Muruganit dhe Bhadrakalit.

[[File:Nalanda Gedige - left side view.jpg|thumb|264px|Pamja e krahut të majtë të Nalanda Gediges]]
;Nalanda Gedige
'''[[Nalanda Gedige]]''' (në gjuhën sinhaleze: නාලන්දා ගෙඩිගේ; {{lang-ta|நாலந்த கெடிகே}}'''Nālanda Gedige''') është një kompleks i lashtë ndërtimor prej guri pranë Matales në [[Sri Lanka]]. Kjo ndërtesë ishte një [[Tempulli hindu|tempull i lashtë hindu]] i ndërtuar midis [[shekulli VIII|shekujve të VIII]] dhe [[shekulli X|të X]] në [[Arkitektura dravidiane|Arkitekturën Dravidiane]] (Stili Pallava) dhe më pas mendohet se është përdorur nga budistët.<ref name="TempleConsecrationRitualsInAncientIndia">{{cite book|title=Temple Consecration Rituals in Ancient India: Text and Archaeology|url=https://books.google.al/books?id=AOqvCQAAQBAJ|author=Anna Aleksandra Ślączka|publisher=BRILL|lang=en|year=2007|id=ISBN1 900415843X, isbn2 9789004158436|page=343}}</ref><ref name="HistoryOfHumanity">{{cite book|editor1=E. Condurachi|editor2=J. Herrmann|editor3=E. Zürcher|editor4=J. Harmatta|editor5=J. Litvak King|editor6=R. Lonis|editor7=T. Obenga|editor8=R. Thapar|editor9=Zhou Yiliang|title=History of Humanity: From the Seventh Century B.C. to the Seventh Century A.D.|url=https://books.google.al/books?id=WGUz01yBumEC|author=UNESCO|publisher=UNESCO Publishing|lang=en|year=1996|id=ISBN-10 923102812X, isbn-13 9789231028120|page=100}}</ref> Disa studiues e përshkruajnë këtë ndërtesë gjithashtu si një [[Arkitektura dravidiane|ndërtim dravidian]] kushtuar një kulti Mahajana me mësime të theksuara tantrike dhe të njohur për një monument të mundshëm të afërt me [[Budizmi]]n Vaxhrajana (Tantrik).<ref>{{cite book|title=Mahayana Monuments in Ceylon|url=https://books.google.al/books?id=j4wYAAAAYAAJ|author=Nandasēna Mudiyansē|publisher=M. D. Gunasena|lang=en|year=1967|page=28}}</ref>

[[Nalanda Gedige]] u projektua si një [[tempulli hindu|tempull hindu]] me një sallon hyrjeje [[mandapa]], (fillimisht me çati), një kalim të shkurtër në një qeli të zhveshur dhe një ambulator përreth [[garbhagriha|qendrës së shenjtë]]. Tashmë nuk ka mbetur ndonjë shenjë e zotave hindu, pasi siç thuhet, tempulli ka qenë përdorur nga budistët.
Seksionet e dekoruara pasurisht të façatës, të rikonstruktuara me vështirësi në vitin [[1975]], janë në mënyrë mbizotëruese në Stilin Jugor Indian dhe mund të jenë ndërtuar në shekujt VIII-XI, por data e saktë nuk mund të përcaktohet. Megjithatë, zoti Kubera shfaqet në krahun jugor të timpanit mbi shenjtërore dhe kjo është një veçori që gjendet vetëm në [[Sri Lanka]].

[[File:Nalanda Gedige temple.jpg|thumb|left|327px|Pamje ballore e Nalanda Gediges]]
Periudha e ndërtimit ishte kohë trazirash të mëdha në ishull, kur mbretërit e Indisë Jugore kërkonin të vendoseshin në vend me fillimin e rënies së monarkisë sinahaleze. Ka të ngjarë që [[Nalanda Gedige]] të ketë qenë një përpjekje e fortë për një shkrirje të kulturave tamile dhe sinhaleze.
Këtij tempulli unik i vishet një rëndësi e vaçantë duke qenë shembulli i vetëm i zbuluar deri tani në Cejlon i stileve të përzjera arkitekturore të përzierë në mënyrë të mirëmenduar për të formuar një ndërtesë të mrekullueshme homogjene.<ref name="tourismSl">{{cite web|author=Richard Boyle|url=http://www.angelfire.com/planet/heritagesl2/nalanda/nalanda.htm|title=Heritages-History of Nalanda Gedige|lang=en|work=angelfire.com}}</ref>

[[Nalanda Gedige]] është një përzierje kurioz i [[Arkitektura Budiste|Arkitekturës Budiste]] dhe [[Arkitektura Hindu|Arkitekturës Hindu]]. Disa elemente dizajni janë qartësisht hindu, siç është [[mandapa]] ose salla e pritjes. Nuk ka shenja të zotave hindu. Në të ndodhen skalitje erotike por të gërryera të Budizmit Tantrik, shumë të ngjashme me ato të famshme në [[Grupi i monumenteve në Khaxhuraho|Khaxhuraho]] në [[India|Indi]]. Seksionet e façatës të dekoruara në mënyrë të pasur janë në stilin e shekullit të VII që lulëzoi në Madras të Indisë së Jugut. Megjithatë, seksioni jugor ka një nike gjysmë-rrethore që përmban një reliev të figurës së Kuverës, zotit të pasurisë, të ulur galiç mbi një blindë zambaku – një imazh që gjendet vetëm në [[Sri Lanka]].<ref name="tourismSl" />

==Shiko edhe==
{{Commons category|Architecture of the Pallava dynasty|Arkitektura Pallava}}
* [[Arkitektura shkëmbore e Indisë]]
* [[Arkitektura Hindu]]
* [[Arkitektura e tempujve hindu]]
* [[Arkitektura Indiane]]
* [[Arkitektura Tamile]]
* [[Arkitektura Budiste]]
* [[Arkitektura e Tamil Nadusë]]
* [[Arkitektura dravidiane]]

== Referime ==
{{reflist|2}}

==Bibliografia==
{{refbegin|2}}
* {{cite book|title=Indian History|editor=V. K. Agnihotri|url=http://books.google.com/books?id=MazdaWXQFuQC|publisher=Allied|isbn=978-81-8424-568-4|year=2010|edition=26th|lang=en}}
* {{Cite book|last=Aiyangar|first=Sakkottai Krishnaswami|title=Ancient India: Collected Essays on the Literary and Political History of|year=2004|publisher=Asian Educational Services|location=[[Nju Delhi]]|isbn=81-206-1850-5|url=https://books.google.com/books?id=htArUg0OMpcC|lang=en}}
* {{Cite book|last=Alexander|first=Jane|title=The Body, Mind, Spirit Miscellany: The Ultimate Collection of Fascinations|year=2009|publisher=Duncain Baird Publishers|location=New York|isbn=978-1-84483-837-0|url=http://books.google.com/books?id=PIrgsI46CNsC|lang=en}}
* {{cite book|title=Temples of South India|url=https://archive.org/details/templesofsouthin0000anan|first=Ambujam|last=Anantharaman|publisher=East West Books (Madras)|year=2006|isbn=978-81-88661-42-8|lang=en}}
* {{cite book|last=Arumugam|first=S.|year=1980|title=The Lord of Thiruketheeswaram, an ancient Hindu sthalam of hoary antiquity in Sri Lanka|lang=en|publisher=Colombo|url=https://books.google.com/books?id=7g4YAAAAIAAJ|oclc=10020492}}
* {{cite book|title=South Indian Shrines: Illustrated|url=https://books.google.al/books?id=NLSGFW1uZboC|author=P. V. Jagadisa Ayyar|publisher=Asian Educational Services|lang=en|year=1993|orig-year=1982|id=ISBN-10 81-206-0151-3, isbn-13 9788120601512|location=[[Nju Delhi]]|accessdate=7 shkurt 2013}}
* {{cite book|title=Ceylon and Its Capabilites: An Account of Its Natural Resources, Indigenous Productions, and Commercial Facilities|url=https://books.google.al/books?id=QOjOmAEACAAJ|author=John Whitchurch Bennett|publisher=W. H. Allen and Co.|lang=en|year=1843}}
* {{Cite book|last1=Bhargava|first1=Gopal K.|first2=Shankarlal C.|last2=Bhatt|title=Land and People of Indian States and Union Territories|chapter=25|year=2007|publisher=Kalpaz Publications|location=[[Delhi]]|isbn=81-7835-381-4|url=http://books.google.com/books?id=wyCoMKZmRBoC|lang=en}}
* {{cite book|author1=Asoke Kumar Bhattacharyya|author2=Pradip Kumar Sengupta|title=Foundations of Indian Musicology: Perspectives in the Philosophy of Art and Culture|url=http://books.google.com/books?id=JMjpz-lAm0sC|date=1 janar 1991|publisher=Abhinav Publications|isbn=978-81-7017-273-4|lang=en}}
* {{cite book|title=India Handbook|url=https://archive.org/details/footprintsouthin00foot|year=2000|publisher=Trade & Travel Publications|first1=Robert|last1=Bradnock|first2=Roma|last2=Bradnock|isbn=978-1-900949-81-1|lang=en}}
*{{cite book|title=Golden Tips: A Description of Ceylon and Its Great Tea Industry|url=https://books.google.al/books?id=wdDjnQEACAAJ|author=Henry William Cave|publisher=Ulan Press|lang=en|year=2012|orig-year=1900|id=ISBN-10 1290855145, isbn-13 9781290855143}}
*{{cite book|title=Temples of Tamil Nadu: Kancheepuram District|author=C. Chandramouli|url=https://books.google.al/books?id=cDPejgEACAAJ|publisher=Directorate of Census Operations Tamilnadu|lang=en|year=2003|location=[[Çenai]]}}
*{{cite book|author=Thirumalai Vijayaraghava R. Chari|title=The Glorious Temples of Kanchi|publisher=Sri Kanchi Kamakshi Ambal Devasthanam & Sarada Navarathri Kalai Nigazhchi Trust|lang=en|year=1982|location=Big Kancheepuram}}
* {{cite book|title=Indian Civilization and Culture|lang=en|url=https://books.google.co.in/books?id=KItocaxbibUC|last=Chatterjee|first=Suhas|publisher=M. D. Publications Pvt. Ltd.|year=1998|isbn=9788175330832}}
*{{cite book|author=Hamphrey William Codrington|title=Short History of Ceylon|url=https://books.google.al/books?id=tqpdlaPiOyEC|publisher=Asian Educational Services|lang=en|year=1994|orig-year=1929|id=ISBN-10 81-206-0946-8, isbn-13 9788120609464}}
*{{cite book|editor1=E. Condurachi|editor2=J. Herrmann|editor3=E. Zürcher|editor4=J. Harmatta|editor5=J. Litvak King|editor6=R. Lonis|editor7=T. Obenga|editor8=R. Thapar|editor9=Zhou Yiliang|title=History of Humanity: From the Seventh Century B.C. to the Seventh Century A.D.|chapter=Sri Lanka and South-East Asia|publisher=UNESCO publishing|location=New York|volume=III|author=UNESCO|lang=en|year=1996|url=http://books.google.com.sg/books?id=WGUz01yBumEC|id=ISBN-10 92-3-102812-X, isbn-13 9789231028120}}
* {{cite book|author1=Ca. Vē Cuppiramaṇiyan̲|author2=G. Rajendran|title=Heritage of the Tamils: Temple Arts|year=1985|lang=en|publisher=International Institute of Tamil Studies, University of Michigan|url=http://books.google.co.in/books?id=VtojAAAAMAAJ}}
*{{cite book|title=The Religions of India: A Concise Guide to Nine Major Faiths|author=Roshen Dalal|url=https://books.google.al/books?id=pNmfdAKFpkQC|publisher=Penguin Books India|lang=en|year=2010|id=ISBN-10 0143415174, isbn-13 978-0-14-341517-6}}
* {{cite book|title=Fluid Signs: Being a Person the Tamil Way|last=Daniel|first=Val|lang=en|publisher=University of California Press|url=http://books.google.com/books?id=KwZatzse3CsC|year=1984|isbn=9780520061675}}
* {{cite book|title=Frommer's India|author1=Pippa de Bruyn|author2=Keith Bain|author3=David Allardice|author4=Shonar Joshi|id=ISBN1 0-470-55610-2, ISBN2 978-0-470-55610-8|publisher=John Wiley & Sons|year=2010|url=http://books.google.com/books?id=HlqM2CR4vfUC|lang=en|accessdate=7 shkurt 2013}}
*{{cite book|title=A Geographical Illustration of the Map of India: with Some Explanatory Notes and Remarks|url=https://books.google.al/books?id=A1hKAAAAYAAJ|author=Jean Baptiste Bourguignon d' Anville|translator=William Herbert|lang=en|year=1759}}
* {{Cite book|author=Vidya Dehejia|title=Art of the Imperial Cholas|url=https://books.google.al/books?id=86xKnwEACAAJ|publisher=Columbia University Press|year=1990|isbn=0231071884|lang=en}}
*{{cite book|author=Aline Dobbie|title=India: The Elephant's Blessing|url=https://books.google.al/books?id=ckpEd4emnCkC|publisher=Melrose Press|lang=en|year=2006|id=ISBN-10 1905226853, isbn-13 978-1-905226-85-6}}
* {{cite book|title=Rays and Ways of Indian Culture|last=Dubey|first=S.P.|publisher=M. D. Publications Pvt. Ltd|isbn=81-85880-98-0|year=1996|url=http://books.google.com/books?id=pSMLz85WO1QC|lang=en}}
* {{cite book|author1=Robert Fellowes|author2=Robert Knox|lang=en|title=The History of Ceylon: From the Earliest Period to the Year MDCCCXV (1815): With Characteristic Details of the Religion, Laws, & Manners of the People and a Collection of Their Moral Maxims & Ancient Proverbs|year=1817|url=https://archive.org/details/b22013234}}
* {{Cite book|last=Ghose|first=Rajeshwari|lang=en|title=The Tyāgarāja Cult in Tamilnāḍu: A Study in Conflict and Accommodation|year=1996|publisher=Motilal Banarsidass Publishers Private Limited|location=[[Delhi]]|isbn=81-208-1391-X|url=http://books.google.co.in/books?id=ORwNmkDswqwC}}
* {{cite book|lang=en|title=India Through the Ages|url=https://archive.org/details/indiathroughages00mada|last=Gopal|first=Madan|year=1990|editor=K.S. Gautam|publisher=Publication Division, Ministry of Information and Broadcasting, Government of India}}
* {{cite book|last=E. Greig|first=Doreen|year=1987|title=The Reluctant Colonists: Netherlanders Abroad in the 17th and 18th Centuries|lang=en|location=Assen, The Netherlands; Wolfeboro, U.S.A.|oclc=14069213}}
* {{cite book|last=Hardy|first=Adam|title=Indian Temple Architecture: Form and Transformation: The Karṇāṭa Drāviḍa Tradition 7th to 13th Centuries|year=1995|publisher=Abhinav Publishing|lang=en|location=[[Nju Delhi]]|isbn=8170173124|url=http://books.google.co.in/books?id=aU0hCAS2-08C|edition=1}}
* {{cite book|last=Hastings|first=James|editor=John A. Selbie|title=Encyclopedia of Religion and Ethics, Part 21|publisher=Kessinger Publishing, LLC|url=http://books.google.co.in/books?id=PciGnGPiOo8C|year=2003|isbn=0-7661-3700-7|lang=en}}
*{{Cite book|last=Harvey|first=G.E.|title=History of Burma|year=2000|publisher=Asian Educational Services|url=http://books.google.ca/books?id=vmIVhKXwrFcC|lang=en}}
*{{cite book|author1=Jean Holm|author2=John Bowker|title=Sacred Place|url=http://books.google.com/books?id=5xlfCgAAQBAJ|year=2001|publisher=Bloomsbury Publishing|isbn=978-1-62356-623-4|lang=en}}
* {{cite book|title=Student's Britannica: India (Set of 7 Vols.) 39|lang=en|first=Indu Ramchandani|last=Hoiberg|year=2000|publisher=Encyclopædia Britannica (India) Private Limited|place=[[Nju Delhi]]|isbn=0-85229-760-2|url=http://books.google.co.in/books?id=kEj-2a7pmVMC}}
* {{cite book|title=South-Indian inscriptions, Volumes 9–10|last=Hultzsch|first=Eugen|url=http://books.google.com/books?id=MlpBAQAAIAAJ|publisher=Superintendent, Gov't press|year=1890|lang=en}}
* {{cite book|last=Ismail|first=Marina|year=1995|lang=en|title=Early settlements in northern Sri lanka|publisher=Navrang|location=[[Nju Delhi]]|url=https://books.google.com/books?id=R1VuAAAAMAAJ|isbn=978-81-7013-137-3|oclc=243878815}}
* {{cite book|title=History of the Tamils from the Earliest Times to the Present Day|last=Iyengar|first=P.T. Srinivasa|year=1929|publisher=University of Madras|location=Madras ([[Çenai]]|url=http://books.google.co.in/books?id=ERq-OCn2cloC|lang=en}}
*{{cite book|title=Economic History of India|url=https://books.google.al/books?id=TCKserudM2AC|author=N. Jayapalan|publisher=Atlantic Publishers & Dist|lang=en|year=2008|id=ISBN-10 8126906979, isbn-13 9788126906970}}
* {{cite book|title=The Pallavas|url=https://books.google.co.in/books?id=6o9XCT3XiaMC|last1=Jouveau-Dubreuil|first1=Gabriel|last2=Dikshitar|first2=V. S. Swaminadha|lang=en|publisher=Asian Educational Services|year=1995|id=isbn1 81-206-0574-8, isbn2 978-81-206-0574-9}}
*{{cite book|title=Chennai, Kanchipuram and Mamallapuram|author=Rina Kamath|url=https://books.google.al/books?id=bw2vDg2fTrMC|publisher=Orient Longman Limited|lang=en|year=2000|id=ISBN-10 81-250-1378-4, isbn-13 9788125013785}}
* {{cite book|last=Indrapala|first=Karthigesu|title=The evolution of an ethnic identity: The Tamils in Sri Lanka C. 300 BCE to C. 1200 CE|publisher=Vijitha Yapa|year=2007|location=Colombo|isbn=978-955-1266-72-1|lang=en}}
* {{cite book|last=Knapp|first=Stephen|title=Spiritual India Handbook|url=http://books.google.com/books?id=djI5mL2qeocC|date=1 janar 2009|publisher=Jaico Publishing House|id=ISBN-10 8184950241, isbn-13 978-81-8495-024-3|lang=en}}
* {{cite book|last=Kuttan|first=Mahadevan|author2=P.V. Arunachalam|lang=en|title=The Great Philosophers of India|publisher=Author House|year=2009|url=http://books.google.co.in/books?id=nERVRxj22W0C|isbn=978-1-4343-7780-7}}
* {{cite book|last=Leela|first=S.V.|lang=en|title=Veena Self-Taught: An Introduction to Carnatic Music|url=http://books.google.com/books?id=uGxXAAAAMAAJ|year=1976|publisher=S.l.: s.n.}}
*{{cite book|title=Let's Go India & Nepal 8th Ed|url=https://books.google.al/books?id=oM2ZqMfg7hYC|author=Let's Go Inc.|publisher=St. Martin's Press|lang=en|edition=botimi i 8-të|date=1 dhjetor 2003|id=ISBN-10 0-312-32006-X, ISBN-13 9780312320065|location=New York}}
*{{cite book|title=Masterpieces of Pallava Art|url=https://books.google.al/books?id=QgrqAAAAMAAJ|author=Sachindra Kumar Maity|publisher=Taraporevala|lang=en|year=1982}}
*{{cite book|title=Vishnu Temples of South India: Tamil Nadu|volume=1|author=Chithra Madhavan|lang=en|date=21 prill 2007|isbn=978-81-908445-0-5|publisher=Alpha Publications}}
* {{cite book|title=Vishnu temples of South India|volume=2|last=Madhavan|first=Chitra|year=2008|isbn=978-81-908445-1-2|lang=en}}
* {{Cite book|author=Madras Tercentenary Celebration Committee|title=The Madras Tercentenary Commemoration Volume|year=1994|publisher=Asian Educational Services|location=[[Nju Delhi]]|isbn=81-206-0537-3|url=http://books.google.com/books?id=pwMk4FIcpuUC|lang=en}}
* {{Cite book|last=McRae|first=John R.|year=2000|contribution=The Antecedents of Encounter Dialogue in Chinese Ch'an Buddhism|url=http://kr.buddhism.org/zen/koan/John_McRae.htm|editor1-last=Heine|editor1-first=Steven|editor2-last=Wright|editor2-first=Dale S.|title=The Kōan: Texts and Contexts in Zen Buddhism|publisher=Oxford University Press|lang=en|access-date=7 tetor 2016|archive-date=25 korrik 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20120725041529/http://kr.buddhism.org/zen/koan/John_McRae.htm|url-status=dead}}
* {{cite book|author=George Michell|url=http://books.google.com/books?id=ajgImLs62gwC|title=The Hindu Temple: An Introduction to Its Meaning and Forms|year=1977|publisher=University of Chicago Press|accessdate=7 shkurt 2013|isbn=978-0-226-53230-1|lang=en}}
*{{cite book|last=Michell|first=George|title=Temple Towns Of Tamil Nadu|url=http://books.google.com/books?id=D3XXAAAAMAAJ|date=1 mars 1993|publisher=Marg Publications|isbn=978-81-85026-21-3|lang=en}}
* {{cite book|first=Nandasena|last=Mudiyanse|year=1967|title=Mahayana monuments in Ceylon|lang=en|publisher=M.D. Gunasena|location=Colombo, [[Sri Lanka]]|lccn=sa68008358|url=http://books.google.com.sg/books?id=JeneXe6xyAwC}}
* {{cite book|title=Essays on Indian History and Culture|lang=en|url=http://books.google.com/books?id=2jMg8K5dPZUC|publisher=Mittal Publications|first=H. V.|last=Sreenivasa Murthy|year=1990|isbn=9788170992110}}
* {{cite book|author=R. Nagaswamy|lang=en|url=http://books.google.com/books?id=oHY5YgEACAAJ|title=Mahabalipuram (Mamallapuram)|year=2010|publisher=Oxford University Press India|accessdate=7 shkurt 2013|isbn=978-0-19-807127-3}}
* {{cite book|title=Uttaramerur|first=R.|last=Nagaswamy|publisher=Tamil Arts Academy|lang=en|location=[[Çenai]]|year=2003}}
* {{cite book|last=Navaratnam|first=C.S.|lang=en|title=A Short History of Hinduism in Ceylon|year=1964|location=Xhafna|oclc=6832704}}
*{{cite book|title=The Development of Hinduism|url=https://books.google.al/books?id=-8RTZcjg9awC|author=Madathil Mammen Ninan|lang=en|date=23 qershor 2008|id=ISBN-10 1438228201, isbn-13 978-1-4382-2820-4}}
* {{cite book|first=T.|last=Padmaja|title=Temples of Kr̥ṣṇa in South India: history, art, and traditions in Tamilnāḍu|year=2002|publisher=Shakti Malik|location=[[Nju Delhi]]|lang=en|isbn=81-7017-398-1|url=http://books.google.com/books?id=pzgaS1wRnl8C}}
* {{cite book|last=Pathmanathan|first=Sivasubramaniam|title=Hindu Temples of Sri Lanka|publisher=Kumaran Book House|year=2006|isbn=955-9429-91-4|lang=en}}
* {{cite book|last=Pathmanathan|first=S.|year=1978|lang=en|title=The Kingdom of Jaffna|volume=1|url=https://books.google.com/books?id=IMcLAAAAIAAJ|publisher=University of London/Colombo: Arul M. Rajendran|oclc=6530926}}
*{{cite book|title=An Account of the Island of Ceylon: Containing Its History, Geography, Natural History, with the Manners and Customs of Its Various Inhabitants|url=https://books.google.al/books?id=Ae42Q1Gfm20C|author=Robert Percival|edition=2|publisher=C. and R. Baldwin|lang=en|year=1805}}
* {{cite book|last=Pieris|first=Paulus Edward|year=1983|title=Ceylon, the Portuguese era: being a history of the island for the period, 1505–1658|publisher=Tisara Prakasakayo|location=[[Sri Lanka]]|volume=1|oclc=12552979|lang=en}}
*{{cite journal|author1=Paul Edward Pieris|author2=C. Rasanayagam|title=Nagadipa and Buddhist Remains in Jaffna|url=http://www.jstor.org/stable/43483657|journal=Journal of the Royal Asiatic Society Ceylon Branch|lang=en|publisher=Royal Asiatic Society of Great Britain & Ireland|volume=XXVI|issue=70|pages=11-30}}
*{{Cite book|last=Pochhammer|first=Wilhelm von|title=India's Road to Nationhood: A Political History of the Subcontinent|year=2005|publisher=Allied Publishers (P) Ltd.|lang=en|location=[[Mumbai]]|isbn=81-7764-715-6|url=http://books.google.com/books?id=mHLB4m75pisC}}
* {{cite book|title=Indian epic values: Rāmāyaṇa and its impact: proceedings of the 8th  International Rāmāyaạ Conference, Leuven, 6-8 July 1991|last=Pollet|first=Gilbert|publisher=Peeters Press & Department of Oriental Studies|isbn=90-6831-701-6|year=1995|url=http://books.google.com/books?id=EVnK3q48dL0C|lang=en}}
* {{cite book|first1=Leelananda|last1=Prematilleka|first2=Sudharshan|last2=Seneviratne|year=1990|title=Perspectives in archaeology: Leelananda Prematilleke festschrift|lang=en}}
*{{cite book|title=Great Monuments of India|url=https://books.google.al/books?id=PE9gPgAACAAJ|author=D.K. Publishing|publisher=Dorling Kindersley|lang=en|year=2009|id=ISBN-10 0756659078, isbn-13 9780756659073}}
* {{cite book|last=Raghavan|first=M. D.|title=Tamil culture in Ceylon: a general introduction|publisher=Colombo: Kalai Nilayam|year=1971|location=Colombo|oclc=453189836|lang=en}}
*{{cite book|title=How the Banana Goes to Heaven and Other Secrets of Health from the Indian Kitchen|url=https://books.google.al/books?id=x1eztAEACAAJ|lang=en|author=Ratna Rajaiah|publisher=Westland|year=2010|id=ISBN-10 9380658605, isbn-13 9789380658605}}
* {{cite book|title=Rock-cut temple styles: early Pandyan art and the Ellora shrines|last=Soundara Rajan|first=Kodayanallur Vanamamalai|year=1998|isbn=9788170392187|lang=en}}
*{{Cite book|last=Soundara Rajan|first=Kodayanallur Vanamamalai|title=Concise classified dictionary of Hinduism|year=2001|lang=en|publisher=Concept Publishing Company|location=[[Nju Delhi]]|isbn=81-7022-857-3|url=http://books.google.co.in/books?id=lAWS49f8HKoC}}
* {{cite book|last=Ramachandran|first=Nirmala|year=2004|title=The Hindu legacy to Sri Lanka|publisher=Stamford Lake (Pvt.) Ltd. 2004|location=Pannapitiya|oclc=230674424|isbn=978-955-8733-97-4|lang=en}}
* {{Cite book|first=K. V.|last=Raman|title=Sri Varadarajaswami Temple, Kanchi: A Study of Its History, Art and Architecture|year=1975|publisher=Abhinav Publications|lang=en|location=[[Nju Delhi]]|isbn=8170170265|url=http://books.google.co.in/books?id=myK8ZYEIu4YC}} 
*{{cite book|title=History of Vaishnavism in South India Up to Ramanuja|author=B.V. Ramanujam|publisher=Annamalai University, Annamalinagar|lang=en|year=1973}}
*{{Cite book|last=Ramaswamy|first=Vijaya|title=Historical dictionary of the Tamils|year=2007|publisher=Scarecrow Press, INC.|location=Sh.B.A.|isbn=978-0-470-82958-5|lang=en}}
* {{cite book|author=N. S. Ramaswami|title=2000 Years of Mamallapuram|url=http://books.google.com/books?id=DiJuAAAAMAAJ|year=1989|publisher=Navrang|lang=en}}
* {{cite book|title=108 Vaishnavite Divya Desams|volume=1|publisher=Tirumala Tirupati Devasthanams|location=[[Tirupati]]|year=1993|first=M.S.|last=Ramesh|lang=en}}
*{{cite book|title=108 Vaishnavite Divya Desams|volume=2|author=Dr. M.S. Ramesh|publisher=Tirumala Tirupati Devasthanams Press|lang=en|year=1994}}
*{{cite book|title=Kanchipuram: Land of Legends, Saints and Temples|url=https://books.google.al/books?id=GF0QEAAAQBAJ|author=P.V.L. Narasimha Rao|publisher=Readworthy|year=2008|lang=en|id=ISBN-10 9350181045, isbn-13 9789350181041}}
*{{cite book|title=Temples of Tamilnadu|url=https://books.google.al/books?id=1IgRAQAAIAAJ|volume=3|series=Heritage series|author=A.V. Shankaranarayana Rao|publisher=Vasan Publications|lang=en|year=2001|id=ISBN-10 8184681127, isbn-13 9788184681123}}
*{{cite book|title=International Dictionary of Historic Places: Asia and Oceania|url=https://books.google.al/books?id=JqHPpNaZfNwC|editor1=Trudy Ring|editor2=Robert M. Salkin|editor3=Sharon La Boda|publisher=Taylor & Francis|lang=en|year=1996|id=ISBN-10 1884964044, isbn-13 978188496404}}
* {{Cite book|last=Sajnani|first=Dr. Manohar|title=Encyclopedia of tourism resources in India|lang=en|volume=2|year=2001|publisher=Kalpaz Publications|location=[[Delhi]]|isbn=81-7835-014-9|url=http://books.google.com/books?id=nxtnsT8CdZ4C}}.
* {{cite book|first=Prakashanand|last=Saraswati|year=2001|title=The True History and the Religion of India: A Concise Encyclopedia of|edition=1st|publisher=Motilal Banarsidass|location=[[Nju Delhi]]|isbn=81-208-1789-3|url=http://books.google.co.in/books?id=IhLN2I9yTTkC|lang=en}}
*{{cite book|author=K.A. Nilakanta Sastri|title=A History of South India: From Prehistoric Times to the Fall of Vijayanagara|publisher=Oxford University Press|lang=en|url=https://indianculture.gov.in/ebooks/history-south-india-prehistoric-times-fall-vijayanagar|orig-year=1955|year=1958}}
* {{cite book|first=K. A. Nilakanta|last=Sastri|origyear=1935|year=1935|lang=en|title=The Chōlas|url=https://archive.org/details/dli.csl.7720|publisher=University of Madras|location=Madras}}
* {{Cite book|last=Schreitmüller|first=Karen|title=India|year=2009|publisher=Karl Baedeker Verlag|location=Gjermani|url=http://books.google.com/books?id=bGgf_LkeG2kC|lang=en}}
* {{cite book|title=Lists of the Antiquarian Remains in the Presidency of Madras|volume=1|lang=en|last=Sewell|first=Robert|year=1882|url=https://books.google.co.in/books?id=QswOAAAAQAAJ}}
* {{cite book|last=Sharma|first=Varanasi Raj Gopal|title=Kanchi Kamakoti Math, a myth|publisher=Ganga-Tunga Prakashan|year=1987|url=http://books.google.co.in/books?id=T5DXAAAAMAAJ|lang=en}}
*{{cite book|last=Silas|first=Sandeep|title=Discover India by Rail|year=2007|lang=en|publisher=Sterling Publishers Pvt. Ltd|location=[[Nju Delhi]]|url=http://books.google.com/books?id=gL7pGaL3vooC|isbn=81-207-2939-0}}
* {{cite book|last=Singh|first=Sarina|title=South India|year=2007|edition=4th|publisher=Lonely Planet|isbn=9781740594219|lang=en}}
*{{cite book|author1=Sarina Singh|author2=Joe Bindloss|author3=Paul Clammer|author4=Janine Eberle|author5=Paul Harding|author6=Abigail Hole|author7=Patrick Horton|author8=Amy Karafin|author9=Matt Phillips|author10=Simon Richmond|author11=Martin Robinson|title= Lonely Planet Guide of India|publisher=Lonely Planet Publications Lmt.|edition=11|date=23 shtator 2005|lang=en|id=ISBN-10 1740596943, ISBN-13 9781740596947}}
* {{cite book|last=Sivaratnam|first=C.|year=1968|lang=en|title=Tamils in early Ceylon|oclc=248358279|url=https://books.google.com/books?id=hlocAAAAMAAJ}}
* {{cite book|first=Anna Aleksandra|last=Ślączka|year=2007|lang=en|title=Temple Consecration Rituals in Ancient India: Text and Archaeology|publisher=BRILL|id=ISBN1 900415843X, isbn2 9789004158436|url=http://books.google.com.sg/books?id=9LznwzyNE18C}}
* {{cite book|last=Smith|first=Vincent Aruthur|title=The Early History of India from 600 B.C. to the Muhammadan Conquest including the Invastion of Alexander the Great|lang=en|publisher=Clarendon Press|year=1914|edition=3rd|url=http://books.google.com/books?id=b9a1AAAAIAAJ}}
* {{cite book|author=K.R. Srinivasan|title=Cave-temples of the Pallavas|url=http://books.google.com/books?id=ZNdOAAAAYAAJ|year=1964|publisher=Archaeological Survey of India|lang=en}}
* {{cite book|last=Srinivasan|first=P.R.|lang=en|title=The Indian temple, art and architecture|year=1982|publisher=Prasaranga, University of Mysore|url=http://books.google.co.in/books?id=JBZsVlhcCZwC}}
*{{cite book|editor-last=Subburaj|editor-first=V.V.K.|lang=en|title=Tourist Guide to South India|url=http://books.google.com/books?id=ta6AD7MNFioC|orig-year=2003|accessdate=30 korrik 2013|year=2006|publisher=Sura Books|id=ISBN-10 8174781757, isbn-13 978-81-7478-175-8}}
*{{cite book|title=Tourist Guide to Chennai|url=https://books.google.al/books?id=Wy9ZtMmsZmQC|editor=V. V. K. Subburaj|location=[[Çenai]]|publisher=Sura Books|lang=en|year=2006|id=ISBN-10 81-7478-040-8, isbn-13 9788174780409}}
* {{cite book|last=Sullivan|first=S.|title=Historical Dictionary of Hinduism|year=1997|publisher=Scarecro Press INC.|location=Angli|isbn=81-250-2800-5|url=http://books.google.com/books?id=cvhGP8NRx4QC|lang=en}}
* {{cite book|first=James Emerson|last=Tennent|lang=en|title=Ceylon: An Account of the Island Physical, Historical and Topographical, With Notices of Its Natural History, Antiquities, and Productions|url=https://archive.org/details/b29352770_0001|chapter=The Northern Forests|publisher=Longman, Green; Longman, Roberts|year=1859|location=Londër|oclc=2975965}}
* {{cite book|last=Thapar|first=Romila|title=Early India: From the Origins to AD 1300|isbn=0-520-24225-4|location=[[Kalifornia|Kaliforni]]|publisher=University of California Press|year=2001|url=http://books.google.co.in/books?id=-5irrXX0apQC|lang=en|accessdate=15 qershor 2012}}
* {{cite book|title=Collected Papers: Studies in South Indian Epigraphy and History of Land Organisation, Development and Accounts and Select Chola, and Pandyan Townships|publisher=Department of Archaeology, Government of Tamilnadu|year=1994|first=R.|last=Tirumalai|lang=en}}
*{{Cite book|last=Trainor|first=Kevin|lang=en|title=Buddhism The Illustrated Guide|url=https://archive.org/details/buddhism00kevi|year=2001|publisher=Oxford University Press|location=New York|isbn=0-19-517398-8}}
*{{cite book|author=Oppi Untracht|title=Traditional Jewelry of India|id=ISBN-10 0810938863, ISBN-13 978-0-8109-3886-1|publisher=Harry N. Abrams, Inc.|lang=en|year=1997|page=389}}
* {{cite book|title=Temple imagery from early mediaeval peninsular India|url=http://books.google.com/books?id=HOc9RG6MSzgC|last=Verma|first=Archana|isbn=9781409430292|publisher=Ashgate Publishing|year=2012|lang=en}}
* {{cite book|title=An introduction to religion and Philosophy - Tévarám and Tivviyappirapantam|lang=en|first=Dr. R.|last=Vijayalakshmy|url=https://www.exoticindiaart.com/book/details/introduction-to-religion-and-philosophy-tevaram-and-tiviyappirapantam-old-and-rare-book-uan031/|publisher=International Institute of Tamil Studies|location=[[Çenai]]|year=2001|edition=1st}}
*{{cite book|editor1-last=Virupa|editor1-first=Kumaresan|title=Proceedings of The International Conference on Murugabhakthi|year=2014|lang=en, ta|pages=1048–9}}
* {{cite book|title=Epigraphy|publisher=Archaeological Survey of India. Southern Circle|url=http://books.google.com/books?id=HkflYvqYadQC|year=1903|lang=en}}
*{{cite book|title=PILC Journal of Dravidic Studies: PJDS.|volume=13|publisher=Pondicherry Institute of Linguistics and Culture|url=https://books.google.al/books?id=B5NkAAAAMAAJ|lang=en|year=2003|page=111}}
*{{Cite book|title=Tourist Guide to Tamil Nadu|url=https://books.google.al/books?id=nGxbJqdEQrwC|publisher=Sura Books|lang=en|year=2010|id=ISBN-10 81-7478-177-3, isbn-13 9788174781772}}
{{refend}}

[[Kategoria:Historia Indiane]]
[[Kategoria:Monumente në Indi]]
[[Kategoria:Arkitektura Indiane]]