Benjamin
Benjamin | |
---|---|
בִּנְיָמִין | |
Lindi | 11 Cheshvan |
Fëmijë | [1]
|
Prindër | |
Të afërm |
|
Benjamin (hebraisht: בִּנְיָמִין, Bīnyāmīn, nga hebraishtja biblike "Biri i personit të duhur [më të fortë] ose krahut" për të nënvizuar se ishte më i riu) ishte i fundit i lindur nga trembëdhjetë fëmijët e Jakobit (12 djem dhe një vajzë) , dhe djali i dytë dhe i fundit i Rakelës në traditën hebraike, të krishterë dhe islame. Në Biblën hebraike, ndryshe nga djali i parë i Rakelës, Jozefi, Beniamini lindi në Kanaan.
Në Pentateukun Samaritan, emri i Benjaminit shfaqet si "Binyaamem" (hebraisht: בנימים, "Biri i ditëve të mia"). Në Kuran, Benjamini përmendet si një fëmijë i ri i drejtë, i cili mbeti me Jakobin (Jakubi) kur vëllezërit më të mëdhenj komplotuan kundër Jozefit (Jusufi). Traditat e mëvonshme rabinike e përmendin atë si një nga katër izraelitët e lashtë që vdiqën pa mëkat, tre të tjerët ishin Kileabi, Jeseu dhe Amrami.
Në Islam
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Edhe pse nuk përmendet në Kuran,[2] Bunjamini (arabisht: بنيامين Benyamýn) përmendet si djali më i vogël i drejtë i Jakubit, në tregimin e Jusufit në traditën islame. Përveç kësaj, megjithatë, tradita islame nuk jep shumë detaje në lidhje me jetën e Benjaminit.