Jump to content

Benjamin

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Benjamin
בִּנְיָמִין
Lindi11 Cheshvan
Fëmijë[1]
  • Belahu (bir)
  • Bekeri (bir)
  • Ashbeli (bir)
  • Gerahu (bir)
  • Naamani (bir)
  • Ehi (bir)
  • Roshi (bir)
  • Mupimi (bir)
  • Hupimi (bir)
  • Ardi (bir)
Prindër
Të afërm
  • Reuben (gjysmë vëlla)
  • Simeon (gjysmë vëlla)
  • Levi (gjysmë vëlla)
  • Judah (gjysmë vëlla)
  • Issachar (gjysmë vëlla)
  • Zebulun (gjysmë vëlla)
  • Dan (gjysmë vëllar)
  • Naphtali (gjysmë vëlla)
  • Gad (gjysmë vëlla)
  • Asher (gjysmë vëlla)
  • Jozefi (vëlla)
  • Dinah (gjysmë motër)

Benjamin (hebraisht: בִּנְיָמִין, Bīnyāmīn, nga hebraishtja biblike "Biri i personit të duhur [më të fortë] ose krahut" për të nënvizuar se ishte më i riu) ishte i fundit i lindur nga trembëdhjetë fëmijët e Jakobit (12 djem dhe një vajzë) , dhe djali i dytë dhe i fundit i Rakelës në traditën hebraike, të krishterë dhe islame. Në Biblën hebraike, ndryshe nga djali i parë i Rakelës, Jozefi, Beniamini lindi në Kanaan.

Pentateukun Samaritan, emri i Benjaminit shfaqet si "Binyaamem" (hebraisht: בנימים, "Biri i ditëve të mia"). Në Kuran, Benjamini përmendet si një fëmijë i ri i drejtë, i cili mbeti me Jakobin (Jakubi) kur vëllezërit më të mëdhenj komplotuan kundër Jozefit (Jusufi). Traditat e mëvonshme rabinike e përmendin atë si një nga katër izraelitët e lashtë që vdiqën pa mëkat, tre të tjerët ishin Kileabi, Jeseu dhe Amrami.

Edhe pse nuk përmendet në Kuran,[2] Bunjamini (arabisht: بنيامين Benyamýn) përmendet si djali më i vogël i drejtë i Jakubit, në tregimin e Jusufit në traditën islame. Përveç kësaj, megjithatë, tradita islame nuk jep shumë detaje në lidhje me jetën e Benjaminit.