Lavdia

Kurorëzimi i Heroit të Virtytit nga Peter Paul Rubens, rr.1612–1614.

Lavdia është famë e lartë, lavdërim dhe nder i fituar nga arritje të dukshme dhe i bazuar në pëlqimin e gjerë të përbashkët. Në kulturën greke, fama dhe lavdia konsideroheshin shumë, siç shpjegohet në Simpoziumin, një nga dialogët e Platonit.

Në kulturën greke (Kleos)

Kleos (greqisht: κλέος) është fjala greke e përkthyer shpesh në "famë", ose "lavdi". Ajo lidhet me fjalën "të dëgjosh" dhe mbart kuptimin e nënkuptuar të "çfarë dëgjojnë të tjerët për ty". Një hero grek fiton kleos përmes kryerjes së veprave të mëdha, shpesh përmes vdekjes së tij. Kleos transferohet pa ndryshim nga babai te djali; djali është përgjegjës për të vazhduar dhe ndërtuar mbi "lavdinë" e babait.

Akili duke vajtuar vdekjen e Patrokliut. Chytra korintike.

Kleos është një temë e zakonshme në epikat e Homerit, Iliada dhe Odiseja, shembulli kryesor në këtë të fundit është ai i Odiseut dhe djalit të tij Telemakut, i cili është i shqetësuar se babai i tij mund të

ketë vdekur një vdekje patetike dhe të dhimbshme në det dhe jo një reputacion. dhe i hirshëm në betejë.

Shiko edhe

• Nderi