Margaret Hasluck
Kjo faqe është e palidhur nga faqe të tjera. |
Ky artikull ose seksion duhet të përmirësohet sipas udhëzimeve të Wikipedia-s. |
Margaret Masson Hardie Hasluck (18 shtator, 1885 - Dublin, 18 tetor, 1948) ishte një etnologe, gjuhëtare, epigrafe, arkeologe dhe dijetare skoceze.
Jeta
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]U diplomua në Universitetin e Aberdenit në vitin 1907. Vijoi studimet në Cambridge duke i përfunduar me nderime në vitin 1911. Nuk u shpërblye me njė Shkallë të Kembrixhit, sepse nuk ka gradë për çmimin Gratë deri në 1948. Ajo pastaj mori pjesė nė në shkollën britanike Athine dhe ka punuar nė fushė në Pisidian botuar Antiokisë dhe, "tempullin e Meshkujt Askaenos në Pisidian Antiokisë" Dhe "Dionysos në Smyrna. Marteses Frederick William Hasluck Ata honeymooned në Konia, bazuar dhe në udhëtuar në Athine Cift të. Në 1916 gjithė Turqi Ballkan dhe Frederick kontraktuar tuberkulozit dhe vdiq katėr vite më vonë, Hasluck dhe-lëvizur Hardie në Angli për të redaktuar librat e burrit të saj dhe botoi tyre nën emrin e Margaret Hasluck.
Në Shqipëri
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Shkoi në Shqipëri në periudhën e mesluftërave, ku në Elbasan qëndroi në periudhën 1927 – 1939. Në këtë qytet u njoh me një njeri me të cilin do të bashkëndante një shoqëri jetëgjatë, Lef Nosin. U vendos në Elbasan në hotel “Adriatik” me pronar Abdullah Memën. Pas kësaj vizite, ajo ikën në Angli e kthehet përsëri në vitin 1929, duke u vendosur në hotel “Europa” me pronar Osman Arapin. Gjatë kësaj kohe, shkon në banjat e Llixhave, pronë e familjes Nosi. Së bashku me Lef Nosin udhëton në Polis, Sopot, malin e Bukanikut, në Shpat dhe në malin e Tomorricës. Gjatë kthimit në Elbasan, nuk qëndroi më në hotel. Fillimisht rregulloi një çadër në shtëpinë e Ismail Vrapit. Pas dy muajsh, ajo qëndron në shtëpinë e vëllezërve Nosi. Pasi largohet prej këndej qëndron me qira në shtëpinë e Thanas Floqit dhe njëkohësisht fillon të ndërtojë një shtëpi në Elbasan, të cilin e mbaroi në vitin 1936. Këtë shtëpi do ta gëzonte më pak se 3 vjet. Pas ikjes së saj, shtëpia u uzurpua nga regjimi. Aty u vendos organizata e gruas antifashiste dhe një oficer. Pasi këto u larguan, shtëpia shërbeu për fëmijët. Gjatë kohës që ka qëndruar në Elbasan, Hazllëk ka shkuar në shumë fshatra të qarkut, si në Zdrajsh 15 ditë, Martanesh 10 ditë, Polis, Bulqizë, Novë të Lumës, etj. Kudo u shkonte ajo vendoste çadrën për banim çadrën e saj. Vazhdimisht pyeste banorët për zakonet e tyre, për gjellët, për ekonominë, për gratë, punët e dorës (qëndisjet), lindjen e fëmijëve, vdekjet, etj[1].
Ajo pastaj udhëtoi për në ku Shqipëria ajo ndërmori kërkimore antropologjike në Maqedoni dhe bėri nė shtėpinė e saj për 13 vjet të Elbasanit bėhet njė legjendë në mes shqiptarėve dhe botuese artikuj të shumta duke përfshirë shqip parë e ciklit të lartë dhe lexuesit shqiptar. shkak Pėr tė punės sė saj tė zbulimit në Lufta e Parë Boterore, Ajo u detyrua të largohet nga Shqipëria për në Athinë, kur italianët aneksuar vend në 1939.
ATHINA Kur u bë e pasigurt ajo u shpërngul në Kostandinopojës si njė vëzhgues dhe këshilluar qeverinë e zbulimit britanik për situatën shqiptare. Më pas ajo shkoi në KaiRo mbante cështjes shqiptare gjithmonė me tė. Në 1945 ajo u diagnostikua si ka leukimi dhe shkoi në Qipro dhe pastaj e Dublinit ku ajo vdiq tetor 18, 1948.
Ndjekja nga Sigurimi
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Veprimtaria e Hasluck ka qenë nën vëmendjen e Sigurimit. “Ndjekja” e saj ka filluar 3 vjet pas vdekjes, por edhe më keq se kaq, është ngatërruar aktiviteti i saj me një zonjë tjetër. po ashtu është ngatërruar misioni i saj në vitet 1943-1944, me atë pas vitit 1949[2].