Monokuluralizmi
Monokulturalizmi është politika ose procesi i mbështetjes, avokimit ose lejimit të shprehjes së kulturës së një grupi të vetëm shoqëror ose etnik.[1] Në përgjithësi rrjedh nga besimet brenda grupit dominues se praktikat e tyre kulturore janë superiore ndaj atyre të grupeve minoritare[2] dhe shpesh lidhet me konceptin e etnocentrizmit, i cili përfshin gjykimin e një kulture tjetër bazuar në vlerat dhe standardet e kulturës së dikujt, megjithëse kjo zakonisht është e pavërtetë nëse nacionalizmi kulturor është mbizotërues, në krahasim me etno-nacionalizmin.[3] Ai gjithashtu mund të përfshijë procesin e asimilimit ku grupet e tjera etnike pritet të përvetësojnë kulturën dhe praktikat e grupit etnik dominues. Monokulturalizmi, në kontekstin e diversitetit kulturor, është e kundërta e multikulturalizmit.
Në vend të shtypjes së grupeve të ndryshme etnike brenda një shoqërie të caktuar, ndonjëherë monokulturalizmi manifestohet si ruajtja aktive e kulturës kombëtare të një vendi nëpërmjet përjashtimit të ndikimeve të jashtme. Japonia, Koreja e Jugut dhe Koreja e Veriut janë shembuj të kësaj forme të monokulturalizmit. Megjithatë, mund të jetë gjithashtu rezultat i faktorëve më pak të qëllimshëm si izolimi gjeografik, homogjeniteti racor historik ose izolimi politik.[4]
Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- ^ Monoculturalism, online Oxford dictionary
- ^ Jackson, Y. Encyclopedia of Multicultural Psychology, p. 203
- ^ Ethnocentrism Arkivuar 11 shtator 2019 tek Wayback Machine, Ken Barger
- ^ A revealing map of the world’s most and least ethnically diverse countries, Fisher