Pedagogjia individuale
Pedagogjia individuale është një koncept arsimor iluminist që u paraqit në shekullin XIX, i cili fokusohet në individin, zhvillimin e autonomisë dhe vetëvendosjes së tij. Pedagogu dhe edukatori Karl Mager, i cili prezantoi termin pedagogji sociale në vitin 1842, vuri në dukje se kjo formë arsimi dhe edukimi duhet të plotësohet nga pedagogjia kolektive dhe shtetërore. [1]
Përmbledhje
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Sot termi pedagogji individuale përdoret për të përshkruar një model veprimi ose koncept arsimor dhe edukativ i përdorur kryesisht për masa të tilla pedagogjike në kuadër të ndihmës shtetërore për arsimin, ku një fëmijë, adoleshent apo i ri me nevoja të veçanta, i cili është qartësisht nën stres, por edhe që rëndon shoqërinë me sjelljen e tij, ka një mbikëqyrës të vetëm për zhvillimin e tij personal të mëtejshëm përmes një marrëdhënieje besimi në zhvillim dhe për të cilin është në disponim edhe lloj strehimi ose kujdesi. Sot, pedagogjia individuale herë pas here kuptohet si sinonim i pedagogjisë intensive [2], por që në fakt shkon shumë përtej kësaj. Përveç raportit të personelit dhe disponueshmërisë gjatë gjithë orarit të mbikëqyrësit, cilësia e lidhjes personale dhe puna e marrëdhënieve pjesëmarrëse në një mjedis të sigurt pedagogjik janë veçanërisht vendimtare. [3]
Në vitin 1992, Rudi Krawitz u përpoq të zëvendësonte termin "pedagogji speciale", i cili kishte qenë gjithnjë e më i diskutueshëm që nga kërkesa për integrim dhe përfshirje, me termin pedagogji individuale, duke bërë të qartë se në një shkollë gjithëpërfshirëse edukimi, arsimi dhe kërkesat e mësimdhënies janë të përshtatura me nevojat individuale të fëmijës, duhet të koordinohen individualisht më fëmijët ose të rinjtë.
Shih edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Bibliografia
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- Individualpädagogik in den Hilfen zur Erziehung – Rechtliche Grundlagen, Adressaten, Settings, Methoden (në gjermanisht), Hohengehren/Baltmannsweiler: Schneider-Verlag (Eva Felka, Volker Harre), 2011, ISBN 978-3-8340-0818-3
- Individualpädagogische Intensivbetreuungen im In- und Ausland durch das Projekt HUSKY – Evaluation der pädagogischen Arbeit von 1990 bis 2005 (në gjermanisht), Köln: Eva Felka, Volker Harre, 2006
- Willy Klawe (2007), "Durchgeführt vom Institut des Rauhen Hauses für Soziale Praxis (isp) im Auftrag des AIM e.V.", Evaluationsstudie – Jugendliche in individualpädagogischen Maßnahmen (në gjermanisht), Köln
{{citation}}: Mirëmbajtja CS1: Mungon shtëpia botuese te vendodhja (lidhja) - Willy Klawe (2010), "Im Auftrag der AIM Bundesarbeitsgemeinschaft Individualpädagogik e.V., durchgeführt vom Institut des Rauhen Hauses für Soziale Praxis gGmbH (isp)", Verläufe und Wirkfaktoren Individualpädagogischer Maßnahmen – Eine explorativ-rekonstruktive Studie (në gjermanisht), Köln, ISBN 978-3-00-029956-8
{{citation}}: Mirëmbajtja CS1: Mungon shtëpia botuese te vendodhja (lidhja) - Rudi Krawitz: Pädagogik statt Therapie. Vom Sinn individualpädagogischen Sehens, Denkens und Handelns, Bad Heilbrunn 1992 (3. Aufl. 1997) Klinkhardt-Verlag, ISBN 3-7815-0865-X.
Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Joachim Henseler: Wie das Soziale in die Pädagogik kam: zur Theoriegeschichte universitärer Sozialpädagogik am Beispiel Paul Natorps und Herman Nohls. Weinheim/München: Juventa 2000, 38 f.
- ^ Stefan Fleuth: Supervision und Coaching in der individualpädagogischen Jugendhilfe, Aussagen zur Wirksamkeit dieser Beratungsmethode in der Jugendhilfe. Hamburg: Diplomica Verlag 2008, 5
- ^ Friedhelm Güntert: Methodisches Handeln, in: Eva Felka/Volker Harre (Hrsg.) Individualpädagogik in den Hilfen zur Erziehung, S. 46 ff., Schneider Verlag, Baltmannsweiler 2011