Rrahim Beqiri
Rrahim Beqiri (1 Janar 1957 – 2 Gusht 2001) i njohur si Komandant Roki ishte një komandant i shquar i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK) dhe më vonë i Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare, i cili mori pjesë në Luftën e Kosovës, në Luftën e Luginës së Preshevës dhe në Luftën e vitit 2001 në Maqedoni. Lindi më 1 janar 1957 në fshatin Kopernicë të Komunës së Dardanës (ish–Kamenicës) në Kosovë dhe ndërroi jetë më 2 gusht 2001 në Spitalin e Prishtinës si pasojë e plagëve të marra në trup gjatë Betejës së Tetovës, e cila u zhvillua gjatë Luftës së vitit 2001 në Maqedoni. Pas vdekjes ai u shpall Hero i Kosovës.
"Sytë hapur më mbesin, kur shoh Shqipërinë e ndarë, Amanet ua lë unë Roki, kurrë të mos ndalet lufta drejt Bashkimit Kombëtar" (Rrahim Beqiri–Roki).
Rrahim Beqiri | |
|---|---|
| Pseudonimi/et | "Komandant Roki" |
| Lindur më | 1 Janar 1957 Kopernicë, Komuna e Dardanës, ish–Jugosllavia, (tani Kosovë) |
| Vdekur më | 2 Gusht 2001 Spitali i Prishtinës, Prishtinë, Kosovë |
| Në aleancë me | |
| Vite shërbimi | 1998 – 2001 |
| Grada | Komandant |
| Njësia | Brigada 112 "Mujdin Aliu" (Tetovë, Maqedoni) |
| Në komandë |
|
| Betejat/luftrat | |
| Çmimet | Urdhëri Hero i Kosovës (pas vdekjes) |
Me fillimin e Luftës në Kosovë, Rrahim Beqiri iu bashkua Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK) në rolin e komandantit të Zonës Operative të Marecit. Më vonë, pas përfundimit të luftës në Kosovë, ai iu bashkua UÇPMB-së në Luftën e Luginës së Preshevës dhe pas fillimit të Luftës së vitit 2001 në Maqedoni ai iu bashkua Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare dhe depërtoi në kufirin Kosovë–Maqedoni. Ai ishte një nga komandantët e Brigadës 112 të UÇK-së, e cila vepronte në rajonin e Tetovës. Ai u plagos rëndë nga forcat sllavo-maqedonase në një përleshje në periferi të Tetovës, në lagjen Drenovec, gjatë betejës për Tetovën, ku mori plagë vdekjeprurëse. Ai u transferua menjëherë në spitalin e Prishtinës, ku edhe ndërroi jetë më 2 gusht të vitit 2001. Edhe pse në kushte lufte, bashkëluftëtarët e kishin transferuar me shpejtësi në Spitalin e Prishtinës ku mjekët bënë të pamundurën, por nuk arritën ta shpëtojnë nga vdekja. Rrahim Beqiri është varrosur pranë trupave të dëshmorëve të tjerë të lirisë, në Varrezat e Dëshmorëve në qytetin e Dardanës, (ish–Kamenicës) në Kosovë.
Jeta e hershme
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Rrahim Beqiri lindi më 1 janar të vitit 1957, në fshatin Kopërnicë të Komunës së Kamenicës, në Kosovë. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, ndërsa shkollën e mesme e kreu në Dardanë, (Ish-Kamenicë). Ka kryer studimet në Degën-Gjuhë dhe Letërsi Shqipe në Universitetin e Prishtinës, në vitin 1980. Ka qenë pjesëmarrës aktiv në demonstratat dhe protestat e vitit 1981, ku ishte afishuar kërkesa për krijimin e Republikës së Kosovës. Duke qenë me prejardhje nga familjet atdhetare, ishte i ndjekur, i burgosur dhe i persekutuar nga regjimi jugosllav i asaj kohe.
Në vitin 1990, për shkak të intensifikimit të terrorit shtetëror serb kundër shqiptarëve, ashtu sikur edhe shumë të rinj të tjerë liridashës nga Kosova e më gjerë, ishte detyruar të largohej nga vendi dhe ishte vendosur në Gjermani. Aktivitetin e tij politik e kishte vazhduar në radhët e Lëvizjes Popullore të Kosovës, organizatë e cila vepronte në përgatitjen e luftës së armatosur kundër pushtimit serb të Kosovës.
Lufta në Kosovë
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Me të filluar lufta në Kosovë, në Zonën e Karadakut e Gjilanit, Rrahim Beqiri i bashkohet radhëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK) tek komandanti i Zonës, Ahmet Isufi. Fillimisht ishte sistemuar në Zonën Operative të Marecit. Ka marrë pjesë në luftimet e shumta që ishin intensifikuar në atë zonë sidomos në muajt e fundit të luftës, ndërsa ishte me luftëtarët e parë që hyri fitimtar në qytetin e Gjilanit, në qershor të vitit 1999.
Pas çlirimit të Kosovës, Rrahim Beqiri kishte rënë në konflikt me forcat ruse, që ishin nisur nga Republika Serbe e Bosnjës dhe kishin hyrë në Kosovë në kuadër të forcave të KFOR-it. Ishte burgosur dhe ishte maltretuar fizikisht nga forcat ruse, të cilat vepronin në territore të ndryshme, gjoja për ta ruajtur pakicën serbe, edhe pse shumica e tyre, sëbashku me forcat serbe ishin larguar nga Kosova, nga frika e hakmarrjes së shqiptarëve, meqë kishin kryer krime barbare kundër popullatës civile shqiptare, sidomos gjatë kohës së luftës.
Lufta në Luginë të Preshevës
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Pas dëbimit përfundimtar dhe të turpshëm të forcave ushtarake dhe policore serbe nga Kosova ashtu sikur ishte paraparë me Marrëveshjen e Kumanovës të 10 qershorit të vitit 1999, kur Serbia kishte nënshkruar kapitullimin, forcat serbe në shenjë hakmarrjeje, për dëmin e tyre nga Kosova fillojnë represionin në fshatrat dhe qytetet e Kosovës Lindore. Ata kishin vrarë 15 civilë shqiptarë liridashës në Bujanoc dhe kishin vendosur punktet që kishin për qëllim dëbimin e popullatës shqiptare nga trojet e tyre etnike, të mbetura në Serbi.
Asokohe, Rrahim Beqiri ashtu sikur edhe qindra liridashës nga Kosova e trojet shqiptare, kryesisht luftëtarë të radhët të UÇK-së, organizuan Ushtrinë për Çlirimin e Preshevës, Medvegjës e Bujanocit. Ai iu bashkua radhëve të çlirimtarëve dhe betejë pas beteje u arrit që forcat policore dhe ushtarake serbe të dëbohen nga lokalitetet etnike shqiptare të tre komunave të Kosovës Lindore, Preshevës, Bujanocit dhe Medvegjës. Fillimisht aktivitetin e tij luftarak e ka zhvilluar në Zonën e Qarrit.
Lufta e vitit 2001 në Maqedoni
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Pas arritjes së Marrëveshjes së Konçulit, në pranverë të vitit 2001 e cila parashihte demobilizimin e UÇPMB-së, pa ndonjë garanci ndërkombëtare që të mos ktheheshin në atë zonë forcat dhe administrata serbe, Rrahim Beqiri ashtu sikur edhe qindra luftëtarë të tjerë, nuk i dorëzuan armët por depërtuan në trojet shqiptare në Maqedoni ku edhe ishte formuar Ushtria Çlirimtare Kombëtare, e cila kishte për qëllim që shqiptarëve t’iu siguronte liri, barazi e drejtësi, ose të luftohej për ndarjen e trojeve shqiptare nga ish-Republika Jugosllave e Maqedonisë e cila për herë të parë ishte krijuar si Republikë, në nëntor të vitit 1945 nga Jugosllavia. Rrahimi ashtu sikur edhe shumë luftëtarë liridashës nuk ishte pajtuar me nënshkrimin e Marrëveshjes së Konçulit.
Rrahimi, i armatosur me përvojë të jashtëzakonshme, strategji luftarake e zemër fisnike, ai kyçet në radhët e Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare, fillimisht në Tanushë ku edhe ishte thyer kufiri i Kosovës me Maqedoninë dhe pas një kohe depërton në zonën e Tetovës.
Nga Shtabi i Përgjithshëm i UÇK-së merr detyrën e Komandantit të batalionit, në zonën e luftës në rrethin e Tetovës, në lokalitetin e Drenovecit, asokohe i quajtur Drenas.
Gjatë luftimeve të ashpra, të cilat ishin intensifikuar me rritjen e UÇK- dhe përgatitjen e mijëra ushtarëve për të depërtuar në Shkup, forcat sllavo-maqedonase të ndihmuara nga ato serbe e ruse kishin intensifikuar sulmet me qëllim për të pamundësuar depërtimin e luftëtarëve shqiptarë, për të depërtuar në qytete.
Më 1 gusht të vitit 2001, Rrahim Beqiri i njohur si Komandant Roki, merr plagë vdekjeprurëse në zonën e tij të luftimeve në Drenovec të Tetovës. Bashkëluftëtarët e tij duke parë se plagët ishin të rënda, me shpejtësi organizohen dhe trupin e Rrahim Beqirit e nisin në drejtim të Spitalit të Prishtinës, ku edhe i jepen të gjitha ndihmat e nevojshme mjekësore, por nuk kishte arritur të mbahej në jetë.
Natën e 1 gushtit të vitit 2001, në moshën 44 vjeçare, për herë të fundit e thithi ajrin e Kosovës së lirë dhe ndërroi jetë, luftëtari i tri luftërave çlirimtare, Rrahim Beqiri. Varrimi, me nderime ushtarake, u bë në Varrezat e Dëshmorëve në qytetin e Dardanës (ish-Kamenicë), më 2 gusht ku morën pjesë mijëra liridashës shqiptarë nga Kosova, Kosova Lindore e Maqedonia.
Trashëgimia
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Rrahim Beqiri ka qenë i martuar dhe ka lënë pas bashkëshorten me katër fëmijët e tij, tre djemë dhe një vajzë.
Familja e tij ka marrë mirënjohje e dekorata nga Shtabi i Përgjithshëm i UÇK-së, UÇPMB-së dhe Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare.