Jump to content

Shaktizmi

Checked
Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Shaktizmi është një traditë e hinduizmit me qendër një ose disa perëndesha. Statujat e relievit të Matrikave : nga e majta në të djathtë Vaishnavi, Varahi, Indrani dhe Chamunda

 

Shaktizëm ( sanskritisht: शाक्त , IAST: Śākta , lit. 'doktrina e energjisë, fuqisë, perëndesha e përjetshme") është një nga emërtimet kryesore hindu ku realiteti metafizik, ose hyjnia, konsiderohet metaforikisht të jetë një grua.

Shaktizmi përfshin një galaktikë perëndeshash, të gjitha duke u konsideruar si aspekte, manifestime ose personifikime të ndryshme të së njëjtës perëndeshë supreme Shakti . Ai përfshin mënyra të ndryshme adhurimi, duke filluar nga ato të përqendruara tek Durga më e adhuruara, te Parvati e hirshme dhe Kali e egër. Pas rënies së budizmit në Indi, perëndesha të ndryshme hindu dhe budiste u kombinuan për të formuar Mahavidjën, një panteon me dhjetë perëndesha. Format më të zakonshme të Mahadevive të adhuruara në Shaktizëm përfshijnë: Durgën, Kalin, Sarasvatin, Lakshmin, Parvatin dhe Tripurasundarin. Gjithashtu adhurohen Gramadevatat e ndryshme nëpër fshatrat indiane.

Unë jam Mbretëresha, mbledhësja e thesareve, most thoughtful, e para mes atyre që meritojnë adhurim.

Kështu Zotat më kanë ngulitur në shumë vende me shumë shtëpi ku mund të hyj dhe të imponohem. Vetëm nëpërmjet meje të gjithë hanë ushqimin që i ushqen, - çdo njeri që shikon, frymon, dëgjon fjalën e çiltër. Ata nuk e dinë, por unë banoj në esencën e Gjithësisë. Dëgjoni,,të vërtetën teksa unë e shpall. Unë,vërtetësisht, e shpall dhe e shqiptoj fjalën se Zotat dhe njerëzit njëlloj do ta mirëpresin. Unë e bëj njeriun që dua të kalojë forcën, e bëj të ushqyer, një të urtë dhe një që njeh Brahmanin Unë e përul bërry Unë përkul harkun për Rudrën [Shivën], qëlloftë shigeta e tij, dhe vraftë urryesin e adhurimit. Unë ngrihem dhe urdhëroj betejë për njerëzit, Unë krijova Tokën dhe Parajsën dhe banoj si Kontrolluesja e Brendshme. Në majën e botës unë sjell përpara Atin qiell: shtëpia ime është në ujëra, në oqea si Nënë. Pastaj unë përshkoj të gjitha krijesat ekzistuese, si Vetja e Brendshme Supreme, dhe i manifestoj ata me trupin tim. Unë i krijova të gjitha botët sipas vullnetit tim, pa asnjë qënie më të lartë dhe përshkoj dhe banoj brenda tyre.

Ndërgjegja e përherëshme dhe e pafundme jam Unë, është madhështia ime banuese në çdo gjë.

— Devi Sukta, Rigveda 10.125.3 – 10.125.8,[1][2][3]

Shaktizmi gjithashtu përfshin nën-tradita të ndryshme tantrike, duke përfshirë ato Vidyapitha dhe Kulamārga. Shaktizmi thekson se dashuria intensive për hyjninë është më e rëndësishme se thjesht bindja, duke treguar kështu një ndikim të idesë vaishnavaite të marrëdhënies pasionante midis Radës dhe Krishnës si një bhava ideale. Në mënyrë të ngjashme, Shaktizmi ndikoi Vaishnavizmin dhe Shaivizmin . Perëndesha konsiderohet bashkëshortja dhe energjia ( shakti ) e perëndive Vishnu dhe Shiva ; ata kanë shaktit e tyre vetjake, Vaishnavi për Vishnun dhe Maheshvari për Shivën, dhe bashkëshortet Lakshmi dhe Sati / Parvati . Një ithtar i Shaktizmit quhet Shakta. Sipas një vlerësimi të vitit 2010 nga Johnson dhe Grim, Shaktizmi është sekti i tretë më i madh hindu që përbën rreth 3.2% të hinduve.

Tekstet Sruti dhe Smriti të hinduizmit formojnë një kornizë të rëndësishme shkrimore në Shaktizëm. Shkrime të tilla si Devi Mahatmya, Devi-Bhagavata Purana, Kalika Purana dhe Shakta Upanishad si Devi Upanishad janë të nderuara. Devi Mahatmya në veçanti, konsiderohet në Shaktizëm të jetë po aq i rëndësishëm sa Bhagavad Gita . Devi nderohet në shumë tempuj hindu dhe adhurohet gjatë festivaleve të ndryshme hindu . Tradita e përqendruar te perëndesha dhe festat si puxha Durga janë shumë të njohura në Indinë lindore.

Origjina dhe historia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Dëshmitë më të hershme arkeologjike të asaj që duket të jetë një faltore e Paleolitit të Sipërm për adhurimin e Shaktit u zbuluan në vendin përfundimtar të paleolitit të sipërm të Baghor I ( guri Baghor ) në rrethin Sidhi të Madja Pradeshit, Indi. Gërmimet, të kryera nën drejtimin e arkeologëve të shquar GR Sharma të Universitetit të Allahabadit dhe J. Desmond Clark të Universitetit të Kalifornisë dhe të ndihmuar nga Jonathan Mark Kenoyer dhe JN Pal, datuan formimin e Baghor midis 9000 pes dhe 8000 pes [4] Origjina e adhurimit të Shaktit mund të gjurmohet gjithashtu në qytetërimin e Luginës së Indit . [5]

Ndër dëshmitë më të hershme të nderimit për aspektin femëror të Zotit në hinduizëm është ky pasazh në kapitullin 10.125 të Rig Vedës, i quajtur gjithashtu himni i Devi Suktam : [6] [7]

Literatura Vedike nderon perëndesha të ndryshme, por shumë më rrallë se perënditë Indra, Agni dhe Soma . Megjithatë, ato deklarohen si aspekte të njëvlerëshme të Brahmanit asnjëanës, të Praxhapatit dhe Purushës . [ citim i nevojshëm ] Perëndeshat e përmendura shpesh në shtresat Vedike të tekstit përfshijnë Ushat (agim), Vācin (ligëratë, mençuri), Sarasvatin (si lumë), Prithivin (tokë), Nirritin (asgjësues), Shraddhën (besimi, besimi) . [8] Perëndesha të tilla si Uma shfaqen në Upanishade si një aspekt tjetër i hyjnores dhe njohëse e dijes përfundimtare (Brahman), si në seksionin 3 dhe 4 të Upanishadit Kena të lashtë. [9] [10]

Himnet për perëndesha janë në epikën e lashtë hindu Mahabharata, veçanërisht në seksionin Harivamsa, i cili ishte një shtesë e vonë (100 deri në 300 të es) në vepër. [11] Dëshmitë arkeologjike dhe tekstuale nënkuptojnë, thotë Thomas Coburn, se perëndesha ishte bërë po aq e shquar sa Zoti në traditën hindu rreth shekullit të tretë ose të katërt. [12] Literatura mbi teologjinë Shakti u rrit në Indinë e lashtë, duke arritur kulmin në një nga tekstet më të rëndësishme të Shaktizmit të quajtur Devi Mahatmya . Ky tekst, thotë C. Mackenzie Brown - një profesor i fesë, është njëkohësisht një kulm i ideve shekullore indiane për gruan hyjnore, si dhe një themel për letërsinë dhe spiritualitetin e fokusuar në transhendencën femërore në shekujt që pasuan. [11] Devi Mahatmya konsiderohet në Shaktizëm të jetë po aq i rëndësishëm sa Bhagavad Gita . [13] Devi-Mahatmya nuk është fragmenti më i hershëm letrar që dëshmon ekzistencën e përkushtimit ndaj një figure hyjneshe, thotë Thomas B. Coburn – profesor i Studimeve Fetare, por “është sigurisht më i hershmi në të cilin objekti i adhurimit konceptohet si perëndeshë., me një G të madhe". [14]

Teologjia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

 

Konceptimi qëndror i filozofisë hindu është Absolutja; ajo është sfondi i Gjithësisë. Kjo Qënie Absolute, së cilës ne nuk mund ti parashikojmë asgjë, i ka fuqitë e tij/saj të thëna si Ajo — që do të thotë, Zoti i vërtetë vetjak në Indi është Ajo.

Stampa:Emdash Swami Vivekananda[15]

Shaktat e konceptojnë perëndeshën si realitetin suprem, përfundimtar, të përjetshëm të gjithë qënies, ose njësoj si koncepti brahman i hinduizmit. Ajo konsiderohet njëkohësisht si burimi i gjithë krijimit, mishërimi i tij dhe energjia që e gjallëron dhe e drejton atë, dhe ajo në të cilën gjithçka do të shpërbëhet përfundimisht. [16] [8] Mahadevi tha në Upanishadin Devi, vargu 2, "Unë jam në thelb Brahmani". [17] [18] [19] [20] Sipas V. R. Ramachandra Dikshitarit - një profesor i historisë indiane, në teologjinë e Shaktizmit "Brahmani është Shakti statik dhe Shakti është Brahmani dinamik". [21]

Shaktizmi e sheh Devin si burimin, thelbin dhe substancën e gjithçkaje në krijim. [8]

Përqendrimi i Shaktizmit te Femra Hyjnore nuk nënkupton një refuzim të mashkullit. Refuzon dualizmin mashkullor-femëror, mashkull-femër, shpirt-trup, transhendent-immanent, duke e konsideruar natyrën si hyjnore. Devi konsiderohet të jetë vetë kozmosi - ajo është mishërimi i energjisë, materies dhe shpirtit, forca motivuese pas çdo veprimi dhe ekzistence në universin material. [11] Megjithatë, në Shaktizëm, thotë C. MacKenzie Brown, konceptet kulturore të mashkullores dhe femërores siç ekzistojnë midis praktikuesve të Shaktizmit janë aspekte të realitetit hyjnor, transhendent. [22] Në ikonografinë hindu, dinamika kozmike e ndërvarësisë dhe njëvlershmërisë mashkull-femër ose mashkullore-femërore, shprehet në hyjninë gjysmë Shakti, gjysmë Shiva të njohur si Ardhanari . [23]

 

Në teologjinë Shakta, femër dhe mashkull janë realitete të ndërvarura, të përfaqësuara me ikonën Ardhanarishvara. Majtas: Një vepër arti e shekullit të 5-të që përfaqëson këtë ide tek Shpellat Elefanta; Djathtas: një pikturë e Ardhanarishvarës.

Premisa filozofike në shumë tekste Shakta, thotë profesori i Studimeve Fetare June McDaniel, është sinkretizmi i shkollave Samkhya dhe Advaita Vedanta të filozofisë hindu, të quajtur Shaktadavaitavada (fjalë për fjalë, rruga e Shaktit jo-dualist). [6]

Hyjnitë kryesore

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Shaktizmi është një traditë e hinduizmit e përqendruar te perëndeshat, [24] që përfshin shumë perëndesha, të gjitha duke u konsideruar si aspekte, manifestime ose personifikime të ndryshme të së njëjtës perëndeshë supreme Shakti . [25] [8] Shaktat i afrohen Devive në shumë forma; megjithatë, të gjitha ato konsiderohen të jenë veçse aspekte të ndryshme të perëndeshës supreme. [26] [27] Forma kryesore e Devive e adhuruar nga një besimtar i Shaktës është ishta-devi i tij ose i saj, që është një Devi i zgjedhur personalisht. [28] Përzgjedhja e kësaj hyjnie mund të varet nga shumë faktorë si tradita familjare, praktika rajonale, prejardhja guru dhe rezonanca personale. [26]

Një idhull Durga Shakti i shekullit të 9-të, fitimtar mbi demonin Mahishasura, në tempullin Shiva, Prambanan, Indonezi. [29]

Disa forma të perëndeshës janë të njohura gjerësisht në botën hindu. [30] Perëndeshat e zakonshme të Shaktizmit, të njohura në mendimin hindu të paktën nga mesi i mijëvjeçarit të parë të es, përfshijnë Parvati, Durga, Kali, Yogamaya, Lakshmi, Saraswati, Gayatri, Radha dhe Sita . [26] [8] Në pjesën lindore të Indisë, pas rënies së budizmit në Indi, perëndesha të ndryshme hindu dhe budiste u kombinuan për të formuar Mahavidya, një panteon prej dhjetë perëndeshash. [31]

Kali si hyjnia supreme e adhuruar nga Indra, Brahma, Vishnu dhe Shiva
Kali në formën e saj Dakshina Kali

 

  1. ^ Stampa:Multiref2
  2. ^ McDaniel 2004, f. 90.
  3. ^ Brown 1998, f. 26.
  4. ^ Kenoyer etj. 1983.
  5. ^ Singh 2018.
  6. ^ a b McDaniel 2004.
  7. ^ Brown 1998.
  8. ^ a b c d e Melton & Baumann 2010.
  9. ^ Deussen 1980.
  10. ^ Johnston 2014.
  11. ^ a b c Saxena 2012.
  12. ^ Coburn 2002.
  13. ^ Rocher 1986.
  14. ^ Coburn 1991.
  15. ^ Viv 2021.
  16. ^ Bhattacharyya 1996.
  17. ^ Dura 2016.
  18. ^ Duvm 2023.
  19. ^ Duaj 2022.
  20. ^ 108u 2022.
  21. ^ Dikshitar 1999.
  22. ^ Brown 1991.
  23. ^ Yadav 2001.
  24. ^ Flood 1996.
  25. ^ Klostermaier 2010.
  26. ^ a b c Kinsley 1987.
  27. ^ Kali 2003.
  28. ^ Monaghan 2011.
  29. ^ Ooi 2004.
  30. ^ Greenberg 2008.
  31. ^ Sanderson 2012–2013.
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Shaktizmi&oldid=2666421"