Siguria e komunikimeve
Siguria e komunikimit është disiplina e parandalimit të përgjuesve të paautorizuar nga aksesi në telekomunikacion[1] në një formë të kuptueshme, ndërkohë që ende u jepet përmbajtje marrësve të synuar.
Në kulturën e Organizatës së Traktatit të Atlantikut të Veriut, duke përfshirë kulturën e Departamentit të Mbrojtjes së Shteteve të Bashkuara, shpesh përmendet me shkurtesën COMSEC. Fusha përfshin sigurinë kriptografike, sigurinë e transmetimit, sigurinë e emetimeve dhe sigurinë fizike të pajisjeve COMSEC dhe materialeve të lidhura me çelësat.
COMSEC përdoret për të mbrojtur trafikun e klasifikuar dhe të paklasifikuar në rrjetet e komunikimit ushtarak, duke përfshirë zërin, videon dhe të dhënat. Përdoret si për aplikacione analoge ashtu edhe për ato dixhitale, si dhe për lidhje me tela dhe pa tela.
Protokolli i internetit me zë mbi të sigurtë VOSIP është bërë standardi de fakto për sigurimin e komunikimit zanor, duke zëvendësuar nevojën për Pajisje Terminale të Sigurta (STE) në pjesën më të madhe të NATO-s, duke përfshirë USCENTCOM të zhvendosur tërësisht në VOSIP në 2008.[2]
Shiko edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ "AIR FORCE AIR INTELLIGENCE, SURVEILLANCE AND RECONNAISSANCE AGENCY INSTRUCTION 33-203" (PDF). The Air Force ISR Agency Tempest and Emission Security Program. Air Force Intelligence, Surveillance and Reconnaissance Agency. 25 maj 2011. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 20 tetor 2013. Marrë më 3 tetor 2015.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ USCENTCOM PL 117-02-1.