Tyrbeja

Tyrbja, ndër toskë dylbeja ose tyrbeja,^[1] është në gjuhën turke për "varr", dhe për mauzoleume karakteristike, shpeshherë relativisht të vegjël, për fisnikërinë osmane dhe njerëz të shquar.

Lidhet me turbah (تُرْبَة - dhé, tokë) në gjuhën arabe, që gjithashtu mund të mëtojë një mauzole, por më së shumti një kompleks funeral copë toke në një varrezë.^[2] Përmendorja ndërtohej edhe për një njeri që besimtarët myslimanët e konsideronin se ka shenjtëruar (Evlia) në jetë. Ka pasur tyrbe që ishin edhe brenda ndërtesash të thjeshta dhe të ulta, ku më të shumtën vendosen radhazi disa varre.^[1]

Referime

^ ^a ^b Dizdari, Tahir (2005). "Tyrbé-ja" në Fjalorin e Orientalizmave në Gjuhën Shqipe. Tiranë: Instituti Shqiptar i Mendimit dhe i Qytetërimit Islam. fq. 1063.
^ Meri, Josef F. (2002). The cult of saints among Muslims and Jews in medieval Syria' (në anglisht). Oxford: Oxford University Press. fq. 270. ISBN 978-0-19-925078-3.

[:02-1] Dizdari, Tahir (2005). "Tyrbé-ja" në Fjalorin e Orientalizmave në Gjuhën Shqipe. Tiranë: Instituti Shqiptar i Mendimit dhe i Qytetërimit Islam. fq. 1063.

[2] Meri, Josef F. (2002). The cult of saints among Muslims and Jews in medieval Syria' (në anglisht). Oxford: Oxford University Press. fq. 270. ISBN 978-0-19-925078-3.

[1]

[2]