Gjuha turke

Gjuha turke
Folës amtare	80 milion
Familje gjuhësore	Gjuhët uralo-altike Gjuha turke
Statusi zyrtar
Gjuhë zyrtare në	Turqia, Qipro
Kodet gjuhësore
ISO 639-3	–

Ilustrim

Gjuha turke apo turqishtja ose tyrqishtja (turqisht Türkçe) është gjuhë turkike, që flitet në masë nga populli turk në Turqi, Qipro, Bullgari,Kosova, Greqi, Maqedoni e vende të tjera të ish-Perandorisë Osmane, si dhe nga miliona emigrantë në Bashkimin Evropian. Numri i saktë i folësve të turqishtes si gjuhë amtare nuk dihet, kryesisht për shkak të mungesës së të dhënave mbi gjuhët e minoritarëve.

Gjuha turke flitet edhe në Kosovë nga minoritarë turq në Prizren e gjetiu, por njëkohësisht edhe nga anëtarët e aristokracisë së vjetër osmane. Mbrojtja dhe përdorimi zyrtar i gjuhës turke në nivel komunal dhe nëpër shkolla është i sanksionuar me ligj. Universiteti i Prishtinës dhe kolegji "Mehmet Akif" në Prishtinë janë dy institucione ku mund të studiohet, përkatësisht mësohet gjuha turke. Ndërkaq një numër i madh i shkollave fillore dhe të mesme zhvillojnë mësim në gjuhën turke në mbarë vendin.

Alfabeti

Alfabeti i gjuhës turke përmban 29 shkronja:

Të mëdha

A

B

C

Ç

D

E

F

G

Ğ

H

I

İ

J

K

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

Të vogla

a

b

c

ç

d

e

f

g

ğ

h

ı

i

j

k

l

m

n

o

ö

p

r

s

ş

t

u

ü

v

y

z

Shkronjat kanë vlerë të përafërt me ato shqipe, me këto dallime:

• c ka vlerën e xh-së
• ı (i pa pikë) është e përafërt me ë-në shqipe
• İ, i e madhe shënohet me pikë për t'u dalluar nga ı
• ğ zgjat zanoren paraprijëse
• j ka vlerën e vlerën e zh-së
• ö i ngjan o-së së të folurës së Llapit
• ş ka vlerën e sh-së
• ü ka vlerën e y-së
• y ka vlerën e j-së

Shiko edhe

• Gjuha osmane
• Gjuhët turkike