Afife Jale

Afife Jale (1902 – 24 korrik 1941) ishte një aktore turke e teatrit, e njohur më mirë si aktorja e parë Myslimane e teatrit në Turqi.

Ajo lindi në vitin 1902, në Stamboll nga babai Hidayet dhe gruaja e tij Methiye. Ajo kishte një motër Behiye dhe një vëlla të Salâh.

Karriera

Afife ishte duke studiuar në Shkollën Industrisë për Vajza në Stamboll; megjithatë, ajo donte të jetë një aktore. Në Perandorinë Osmane, gratë turke myslimane e kishin të ndaluar që të luajnë në skenë, me një dekret të Ministrisë së Brendshme. Vetëm gratë jo-myslimane si të minoriteteve si greke, armene, ose çifute kishin të drejtë të jenë aktore.

Babai i Afife-s ishte kundër karrierës së saj në teatër, sepse ai e konsideroi atë si jo të sigutë. Për këtë arsye, ajo iku prej shtëpisë së prindërve të saj. Ajo hyri si një praktikante në teatrin e qytetit të sapo themeluar të muzikës (otomanisht: Darülbedayi). Konservatori kishte hapur një kurs për të trajnuar aktoret gra myslimane me arsyetimin që të performojnë vetëm për një publik me gra.

Debutimin në skenë Afif-ja e bëri në vitin 1920, duke luajtur si "Emel" në dramën "Yamalar" shkruar nga Hüseyin Suat. Roli ishte liruar pasi aktorja armene Eliza Binemeciyan kishin shkuar jashtë vendit. Në këtë shfaqje ajo e mori emrin e skenës Jale, dhe nga atëherë e tutje është quajtur me këtë emër, si Afife Jale. Me performancën e saj në "Teatrin Apollon" në Kadıköy, Afife Jale u bë aktorja e parë myslimane turke e skenës në vend. Ajo ishte fshehur të paktën dy herë nga ana bashkë-aktorët e saj jo-mysliman gjatë bastisjeve të policisë në mes të shfaqjes. Drejtuesit e konservatorit ishin paralajmëruar për kufizimet që çoi në shkarkimin e saj nga teatri në vitin 1921. Më pas ajo ka luajtur në disa kompanitë teatrale të tjera nën emra të ndryshëm të skenës.