Antonomazia
Jump to navigation
Jump to search
Në retorikë, antonomazia (gr. ἀντονομασία nga folja ἀντονομάζειν, antonomazein "të emërtosh ndryshe") është një lloj metonimie në të cilën një epitet apo një shprehi zë vendin e emrit të përveçëm si p.sh. "Asllani i Janinës" për Ali pashë Tepelenën apo "Plaku i Vlorës" për Ismail Qemalin.[1] Në rendin bisedor, antonomazi është edhe përdorimi i një emri të përveçëm si emër arketipor, për të shprehur një ide të përgjithshme.