Besnikëria
Besnikëria është përkushtimi ndaj një vendi, një filozofie, një grupi ose një personi.[1] Filozofët nuk pajtohen se çfarë mund të jetë një objekt besnikërie, pasi disa argumentojnë se besnikëria është rreptësisht ndërvetjake dhe vetëm një qenie tjetër njerëzore mund të jetë objekt i besnikërisë. Përkufizimi i besnikërisë në drejtësi dhe në shkencat politike është besnikëria e një individi ndaj një kombi, ose kombit të lindjes, ose kombit të shpallur të atdheut me betim (natyralizimi).
Në lidhje me fushat e tjera
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Patriotizmi
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Stiven Nathanson, profesor i filozofisë në Universitetin Verilindor, vëren se besnikëria shpesh barazohet drejtpërdrejt me patriotizmin. Ai deklaron se kjo është një barazi e rreme; ndërsa patriotët shfaqin besnikëri, nuk është e kundërta që të gjithë personat besnikë janë patriotë. Ai jep shembullin e një ushtari mercenar, i cili shfaq besnikëri ndaj popullit ose ndaj vendit që e paguan. Nathanson tregon ndryshimin në motivimet midis një mercenari besnik dhe një patrioti. Një mercenar mund të jetë i motivuar nga një ndjenjë e profesionalizmit ose një besim në shenjtërinë e kontratave. Një patriot, përkundrazi, mund të motivohet nga dashuria, shqetësimi, identifikimi dhe gatishmëria për të sakrifikuar.
Nathanson pohon se besnikëria patriotike nuk është gjithmonë një virtyt. Në përgjithësi, një person besnik ofron mbështetje, dhe për këtë arsye njerëzit e shohin besnikërinë si të virtytshme. Nathanson argumenton se besnikëria, megjithatë, mund t'u jepet personave ose kauzave që janë të padenja. Për më tepër, besnikëria mund t'i shtyjë patriotët të mbështesin politika që janë imorale dhe çnjerëzore. Kështu, argumenton Nathanson, besnikëria patriotike ndonjëherë mund të jetë më tepër një ves sesa një virtyt, kur pasojat e saj i kalojnë kufijtë e asaj që është zakonisht moralisht e dëshirueshme. Besnikëri të tilla, sipas Nathanson, janë gabimisht të pakufizuara në shtrirjen e tyre dhe nuk arrijnë të njohin kufijtë e moralit.
Punësimi
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Doktrina e shërbyesit të pabesë është një doktrinë sipas ligjeve të një numri shtetesh në Shtetet e Bashkuara, dhe më së shumti ligji i shtetit të Nju Jorkut, sipas të cilit një punonjës që vepron në mënyrë të pabesë ndaj punëdhënësit të tij duhet të humbasë të gjithë kompensimin që ka marrë gjatë periudhës së pabesisë së tij.[2]
Shiko edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ "Definition of 'loyalty'". Collins English Dictionary. Arkivuar nga origjinali më 16 tetor 2018. Marrë më 15 tetor 2018.
{{cite encyclopedia}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Stampa:Multiref2