Diskutim:Allahu

All-llah është një nga 99 emrat e All-llahut, i cili këto i potencon si cilësi të Tija, pra kjo fjalë në të vërtetë është një cilësi e Tijë. ???

Allahu është fjalë arabe identike me fjalë shqipe Zoti.--Hipi Zhdripi 4 Prill 2007 09:49 (UTC)

Artikulli po bënë fjalë për Allahun dhe Allahu është një. Ai nuk ka 99 emra por mund të shprehet në gjuhë, dialekte e terme lokale të ndryshme. --Hipi Zhdripi 4 Prill 2007 10:12 (UTC)

Çdo fjale apo emer e ka nje prejardhje dhe nje kuptim te me hershem, nje burim nga nje apo disa fjale primitive te me hershme, rrjell nga diçkahi, si p.sh fjalet Zot dhe Perendi (Pereni) duhet te kene nje domethenje, nje prejardhje nga menyra e te folurit apo gjuha jone e me hershme (nga pellazgjishtja, yllirishtja ose shqipja e vjeter), ponjashtu edhe fjala Allah duhet te kete patjeter nje kuptim ne ate gjuhe qe ekziston kjo fjale apo ky emer.

Emri Allah ka ekzistuar shum shekuj para Muhamedit a.s. dhe eshte nje shkurtese e fjales apo emrit arab Al Ilah. Al Ilah ka qene perendia e Henes tek fiset semite te gadishullit Arabik paraislamik.

Disa mUsliman (faktikisht antimUslimanet) deshirojne qe emri Allah te mos kete kurrfar kuptimi, por te jete nje emer karakteristik qe prezanton Zotin e mUslimanve (pra eshte Shirk haptas ... Zoti i mUslimanve, Zoti i Krishterve, Zoti i Jahudive, Zoti im, Zoti yt, Zoti i ketije, Zoti i atije ... eshte politeizem i paster) dhe i shmagen çdo hulumtimi apo analyzimi te kesaj fjale, mirpo gjuha arabe eshte gjuhe semite, sikur hebreishtja dhe aramaishtja, dhe fjala arabe Allah (Al Ilah) eshte e njejta me fjalen hebreje Eloah dhe fjalen aramaishte Alah dhe do te thot i Forti apo i Fuqishmi.

Por pa mare parasysh se prej nga e ka prejardhjen dhe se çka do te thot fjala Allah, sot kjo fjale eshte termi apo shprehje qe identifikon Zotin ne gjuhen arabe e cila eshte nje gjuhe semite.

Pra

ne gjuhet semite Allah, Ilah, Eloah, Alah i thojne Zotit

ndersa

Shqiptaret ne gjuhen e tyre shqip, ketyre fjalve te huaja Allah, Alah, Ilah, Eloah, God, Dio, Gott, Dieu, Bog, Tanri etj. etj. i thojne ZOT.

Nqs dikush flet shqip me ty per fe dhe nuk thot ZOT por thot nje nga keto fjalet e huaja te lartpermendura, at'here duhet ta dijshe qe ai njeri ose nuk eshte Shqiptar fare, ose eshte nje njeri qe e urren dhe e shane Zotin qe e ka fale si Shqiptar dhe deshiron te ishte diçka tjeter e jo Shqiptar. Pra ai eshte nje "njeri" i paudhe qe e urren vetveten.

Elif

Kqyre e gjoje shka do me thonë qikjo se e kom ni nëpë kongë.--Hipi Zhdripi 4 Prill 2007 12:18 (UTC)

I nderuari Dan, reagimet tuaja nuk i kam pare me heret, po i shoh tash dhe po te pergjigjem.

1. Emri All-llah (gabim eshte te shkruhet dhe thuhe: Allah) eshte 1 nga 99 emrat e Krijuesit, Meshiruesit etj qe ne te vertet perfshine ne vete tegjith emrat e tjere te njohur nga njerezit e qe ne te vertete keto 99 emra paraqesin cilesi te All-llahut, Zotit si thua ti (edhe pse nuk perputhet me fjalen Zot fjala All-llah sepse fjala Zot nuk eshte asnje cilesi kurse fjala All-llah eshte cilesi, megjithat ne jemi shqip foles dhe mund te identifikojm me emrin Zot All-llahun por prap se prap nuk kemi te drejt te i barazojm emrat Zot dhe All-llah ne kuptim dhe cilesi).

2. Sic e thash me lart All-llah dhe zot nuk jan identike.

Po, All-llahu eshte 1 dhe ai na ka njohur ose shpjeguar veten e tije me 99 emra (1 eshte i fshehur sipas studjuesve islam). Kurse gjuhet , dialektet dhe termet lokale jan çeshtje tjera qe aspak nuk kan te bejn me kete qe thua ti. (Puntori 16 Shtator 2007 11:41 (UTC))

Unë e di që në gjuhen shqipe fjala më e lartë për krijuesin është Zoti. Kjo fjalë edhe nga dashamirët e shkencës d.m.th nga krahasimi i pikëpamjeve të tyre "barazohet" me Natyrën. Nga arabishtja fjala Allah kur të përkthehet në shqip është Zot. Ato çka flet ti, për cilsitë etj. ato janë botëkuptime fetare mbi Zotin. Sepse edhe një folës i arabishtes që nuk është musliman fjalën "" e përdorë si një shqiptar që përdorë fjalën Zot.--Hipi Zhdripi 16 Shtator 2007 16:20 (UTC)

Upss!! Për mua kjo i ngjanë Stacionit të Trenit me Banhofin.--Hipi Zhdripi 16 Shtator 2007 16:22 (UTC)

Qellimi im i pergjigjes ndaj reagimit tend ishte te te them se artikulli eshte ne rregull.

Me kete here debatin do ta nderpres dhe nuk do te vazhdoj me tej.

Nga shenimi i mesiperm me sinqeritet te them se nuk e njeh ceshtjen e emrave te Zotit, kuptimin e emrit All-llah dhe emrave te tjere si dhe vyrtytet qe shprehin ato emra te cilat vete Ai i ka caktuar ne Kur'an.

Si fund me sinqeritet po te them. Mendimet e tua jan tuat dhe i pranoj si te tilla, por nuk jane te verteta. Ceshtjen mbi te cilen po shkruajm une e njoh per ate the po shkruaj, perndryshe nuk do te isha perzier. Ti mund te vazhdosh te e mbrosh dhe elaborosh kete qe thua, por nuk eshte e vertete ne askept Islam (ndoshta ne ndonje aspekt te ndonje sistemi eshte e sakt, por saktesia merret nga burimi dhe jo nga manipulimet).

P.S. Fjala Zot shqip eshte njejt me fjalen Rab arabisht.

Pershendetje. (Puntori 17 Shtator 2007 11:08 (UTC))

Fjala Zot shqip eshte njejt me fjalen Rab arabisht.

Kjo nuk eshte e vertet, fjala Rab nuk do te thot ZOT, por do te thot zotruesi, zotriu, The Lord, der Herr, Signore, Le Seigneur, el Señor, Gospodar etj. etj.

Allah

KUPTIMI I FJALËS SË LARTË “ALLAH” Lidhur me fjalën e lartë 'Allah', duke marrë për bazë deklaratat e Allahut me të cilat Ai ua ka bërë të njohur veten njerëzve, robve të vet, dijetarët muslimanë kanë thënë kështu: "Allah është emri i qenies më të lartë me ekzistencë në vetvete (vaxhibul vuxhud - qenie e domosdoshme) dhe të denjë për të gjitha lavdërimet dhe falënderimet. Cilësimi kushtëzues "ekzistent në vetvete" në këtë përkufizim shpreh faktin se mosekzistenca e Allahut nuk mund të mendohet, se, për të ekzistuar, Ai s'ka nevojë për ndihmën dhe mbështetjen e një qenieje tjetër, për rrjedhojë, se Ai është krijuesi, drejtuesi dhe administruesi i gjithësisë. Kurse cilësimi kushtëzues "i denjë për të gjitha lavdërimet dhe falënderimet" tregon se Allahu zotëron emra dhe atribute që shprehin përsosmëri dhe transcendentalitet. Në tekstet islamike, fjala e lartë Allah ka ardhur duke u përdorur qysh në krye të herë si emër i posaçëm dhe i përveçëm i të adhuruarit (qenies që i bëhet falje, lutje e adhurim) të vërtetë dhe i krijuesit të vetëm. Për këtë shkak, ky emër nuk i është dhënë ndonjë qenieje tjetër veç Tij, si dhe në gjuhën e kombeve muslimane nuk është përdorur në ndonjë mënyrë në shumës.

KUPTIMI I BESIMIT TE ALLAHU Besimi te Allahu, qenia e vetme dhe më e lartë që e ka krijuar gjithësinë, që e administron dhe të Cilit i bëhet falje, lutje e adhurim, është e para dhe themelorja e bazave të besimit. Në të gjitha fetë hyjnore, ekzistenca dhe uniteti i Allahut (Zotit të gjithësisë) është bërë baza besimore më e rëndësishme, sepse të gjitha bazat fetare mbështeten mbi besimin te Allahu dhe parimin e unitetit të Tij. Kuptimi i besimit te Allahu do të thotë: - besim se Ai ekziston dhe është një; - besim se Ai zotëron atribute të larta dhe transcendentale; - besim se Ai s'ka të bëjë me asnjë cilësi dhe ngjashmëri që bën aluzion për mangësi dhe të metë. Njohja e Allahut është synimi i krijimit tonë dhe qëllimi final i natyrës sonë. "Drejtohu me përkushtim në fenë e pastër monoteiste, natyrën fillestare, në të cilën Allahu i ka krijuar njerëzit. S’ka ndryshim të krijimit të Allahut. Kjo është feja e drejtë, por shumica e njerëzve nuk e dinë.” (Rum, 30/30) Njeriu është krijuar për ta njohur Zotin e tij që e ka krijuar, për ta besuar dhe për ta adhuruar Atë. Në ajetin Kuranor, për këtë specifikë është tërhequr vëmendja në këtë mënyrë: "Unë i krijova xhindët dhe njerëzit që të më njohin vetëm Mua si Zot dhe vetëm Mua të më falen e të më adhurojnë!" (Dharijat, 51/56) Këtu Allahu, duke ua tërhequr vëmendjen njerëzve dhe xhindëve që i quajnë për Zot gjërat veç Allahut, thotë: "Unë i krijova ata jo për t'iu falur të tjerëve, por për të më adhuruar mua!" Shkaku që këtu flitet vetëm për njerëzit dhe xhindët ndërsa Allahu ka krijuar tërë gjithësinë, është ky: të gjitha qeniet në gjithësi janë vazhdimisht në gjendje faljeje, lutjeje dhe adhurimi ndaj Allahut. Kjo gjendje nuk është për ta e zgjedhshme dhe e vullnetshme, kurse njerëzve dhe xhindëve u është dhënë e drejta e zgjedhjes dhe e vullnetit. Ata duhen parandaluar që të mos drejtohen nga sendet e tjera duke rënë, kështu, në politeizëm.

Rast tjeter i nje reforme te ngjashme

Paganet Arabe adhuronin perenedine e Henes, Allah, duke u lutur drejt Mekes disa here ne dite, duke bere pelegrinzah ne Meke ku perfshihej rrotullimi rrotull Qabes, puthja e gurit te zi, therja e nje kafshe si sakrifice, gjuajtja e djallit me gure, agjerimi pergjate nje muaji qe fillon dhe mbaron me Henen ne rritje, etj… Fakti qe sot Muslimanet adhurojne nje zot te vetem, pra jane monoteiste, nuk i ben ata adhurues te Zotit te vertete. Nje reformim i till i ngjashem ka ndodhur ne Egjipt, nen faraonin Akhenaton, i cili vendosi te behej monoteist duke adhuruar Zotin - Diell Aton dhe duke nxjerre jashte ligjit adhurimin e cdo zoti tjeter. Ketu mund te bejme keto paralelizma: (a) Te dy keta, Akhenatoni dhe Muhamedi bene zotin me te madh te politeizmit ku ishin rritur, zot te vetem . Asnje nga keta zota nuk ishte Yahweh, Zoti i Bibles. (b) Te dy keta perdoren simbole te ketij zoti (disku i diellit apo gjysme-hena) (c) Te dy keta i atribuan vetes elemente hyjnore. Akhenatoni si perfaqesuesi i ketij Zoti, dhe Muhamedi si profet i tij.

Referenca

http://www.bible.ca/islam/islam-myth...gan-origin.htm http://www.bible.ca/islam/islam-phot...rchealolgy.htm http://www.bible.ca/islam/islam-alla...ols-modern.htm

|}

rihaphja e diskutimit allahu nga pikepamja e nje katoliku

pershendetje te dyve edi qe ky diskutim eshte mbyllyr qe ne 2007 nga ju te dy pak a shume 15 vjete me pare por eshte nje teme qe i rezistone kohrave sipas mendimit tim(ky mendim edhe mund te jete i bazuar me shume nga ana ime sesa e juaja pra sic une nuk po komentoj negativisht komentet tuaja deshiroje qe ky veprim te jete reciprok) sot nga pikpamja e nje katoliku une do te thoja se pas cdo barrje te feve tona(islami dhe kristianiteti)dhe ndryshimeve te tyre neve besojme tek nje zot sepse paraardhesi i te dyja feve(abrahami prandaj quhen fe abrahamike) eshte i perbashket edhe pse mennyra e zbatimit te kesaj historie na con te themi se ne besojme te i njejti zot allahu per ju dhe triniteti hyjnor(ati biri dhe shpirti i shenjte)tek ne pra zoti eshte i njejte per te gjithe edhe pse ai thritet ne emra te ndryshem ne fe te ndryshme zoti qofte me ju faleminderit