Jump to content

Getot hebreje të krijuara nga Gjermania naziste

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Duke filluar me pushtimin e Polonisë gjatë Luftës së Dytë Botërore, regjimi nazist krijoi geto në të gjithë Evropën Lindore të pushtuar nga gjermanët, me qëllim që të ndante dhe të kufizonte hebrenjtë, dhe nganjëherë romët, në pjesë të vogla të qyteteve dhe qytezave duke çuar më tej shfrytëzimin e tyre. Në dokumentet gjermane dhe në shenjat në hyrjet e getove, nazistët zakonisht i drejtoheshin atyre si Jüdischer Wohnbezirk ose Wohngebiet der Juden, të cilat të dyja përkthehen si Lagjja hebreje. Kishte disa lloje të dallueshme, duke përfshirë getot e hapura, getot e mbyllura, getot e punës, tranzitit dhe shkatërrimit, siç përcaktohen nga historianët e Holokaustit. Në një numër rastesh, ato ishin vendi i rezistencës së nëndheshme hebreje kundër pushtimit gjerman, e njohur bashkarisht si kryengritja e getove.[1]

Hebrenj që futen me forcë në geton e re të Grodnos në Bezirk Bialistok, nëntor 1941
  1. ^ Holocaust Encyclopedia (2014). "Ghettos. Key Facts". United States Holocaust Memorial Museum. Arkivuar nga origjinali më 15 gusht 2012. Marrë më 28 shtator 2015 – nëpërmjet Internet Archive. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)