Hiloni i Spartës

Hiloni i Spartës (greqishtja e lashtë: Χείλων) (fl. shekulli VI pes.) ishte një spartan dhe njëri nga Shtatë Dijetarët e Greqisë .

Jeta

Hiloni ishte djali i Damagetit dhe jetoi në fillim të shekullit VI para Krishtit. Herodoti ^[1] flet për të si bashkëkohës me Hipokratin, babain e Peisistratit. Diogenes Laërtius thotë se ai ishte plak i shtyrë në moshë në kohën e Olimpiadës së 52-të (572 p.e.s.), dhe se u zgjodh efor (mbikëqyrës) në Spartë në Olimpiadën e 56-të (556/5 p.e.s.). Alcidamas shprehet se ishte anëtar i asamblesë spartane. ^[2] Diogjen Laërtius madje shkon aq larg sa pretendon se Hiloni ishte gjithashtu personi i parë që prezantoi zakonin e bashkimit të eforëve me mbretërit si këshilltarë të tyre. ^[3]

Hiloni thuhet se ka ndihmuar në përmbysjen e tiranisë në Sicion, i cili u bë një aleat i spartanëve. Atij i atribuohet gjithashtu ndryshimi në politikën spartane që çoi në zhvillimin e Lidhjes së Peloponezit në shekullin VI para Krishtit. Një legjendë tjetër pretendon se ai vdiq nga gëzimi kur djali i tij fitoi çmimin për boksin në Lojërat Olimpike, ^[4] dhe se në funeralin e tij morën pjesë të gjithë grekët e mbledhur në festival. ^[3]

Njëra nga pasardhëset e tij u martua me mbretin Anaxandridas II të Spartës dhe lindi djalin e tij, mbretin Kleomenes I.

Thënie dhe mësime

"Mos fol keq për të vdekurit."
“Ndero pleqërinë”.
"Preferoni më shumë dënimin sesa fitimin e turpshëm, sepse njëri është i dhimbshëm, një herë, por tjetri për gjithë jetën."
"Mos qesh me një person në fatkeqësi."
"Nëse dikush është i fortë, duhet të jetë edhe i mëshirshëm, në mënyrë që fqinjët ta respektojnë atë dhe jo t'i kenë frikën."
"Mësoni si ta rregulloni mirë shtëpinë tuaj."
"Mos lejoni që gjuha e dikujt t'i kalojë ndjenjat."
"Frenoni zemërimin"..
"Mos dëshironi atë që është e pamundur".
"Mos nxitoni shumë në rrugën tuaj."
"Bindjuni ligjeve."

Shih edhe

Literatura

Franz Kiechle: Chilon. In: Der Kleine Pauly, Bd. 1 (1964), Sp. 1146.
G.L. Huxley. Early Sparta, 1962
The Lives and Opinions of the Eminent Philosophers, by Diogenes Laërtius
Pliny, 7, c. 33.

Referime

^ Herodotus, i. 59
^ Alcidamas ap. Aristotle, Rhet. ii. 23. 11
^ ^a ^b Diogenes Laërtius, i. 68-73
^ Chisholm, Hugh, red. (1911). "Chilon" . Encyclopædia Britannica (në anglisht) (bot. 11th). Cambridge University Press.

[1] Herodotus, i. 59

[2] Alcidamas ap. Aristotle, Rhet. ii. 23. 11

[Laërtius-3] Diogenes Laërtius, i. 68-73

[4] Chisholm, Hugh, red. (1911). "Chilon" . Encyclopædia Britannica (në anglisht) (bot. 11th). Cambridge University Press.

[1]

[2]

[3]

[4]