Katarina Ivanoviq

Katarina Ivanoviq (1811–1882) ishte një piktore serbe nga Perandoria Austriake (më vonë Hungaria në Austro-Hungari). Ajo konsiderohet si piktorja e parë femër serbe në historinë e artit modern.^[1]

Biografia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ivanoviq lindi në Veszprém të Perandorisë Austriake në një familje të shtresës së mesme dhe u rrit në Székesfehérvár. Pas studimeve në Budapest, ajo punoi në Beograd nga viti 1846 deri më 1847. Në vitet e mëvonshme, ajo kaloi shumë kohë duke udhëtuar dhe jetuar në vende të ndryshme, duke përfshirë Parisin dhe Zagrebin. Ivanoviq u kthye dhe vdiq në Székesfehérvár në vitin 1882.

Gjatë studimeve në Akademinë e Arteve të Bukura në Vjenë ajo udhëtoi në Mynih, Paris dhe Itali.^[1] Ajo solli tema të reja në pikturën serbe: Arti i zhanrit dhe natyra e qetë.^[1] Ajo ishte stilistikisht mes ideve të Biedermeier dhe Romanticizmit; ajo provoi dorën e saj në pikturimin e kompozimeve historike, por pati arritjet e saj më të mëdha si piktore portreti.^[1] Një shënim i veçantë janë autoportretet e saj.^[1] Si piktorja e parë e arsimuar serbe, në vitin 1876 ajo u bë gruaja e parë anëtare e Shoqërisë së Dijetarëve Serbë dhe një nga themelueset e Muzeut Kombëtar në Beograd.^[1]

Galeria[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Shiko gjithashtu[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Lexim më tutje[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Kusovac, Nikola (1983). Katarina Ivanović: emlékkíallítás (në italisht). Székesfehérvár: István Király Múzeum.
Kusovac, Nikola; Mihailović, Radmila (1984). Katarina Ivanović: (1811–1882): Galerija Srpske akademije nauka i umetnosti (në serbisht). Belgrade: Serbian Academy of Sciences and Arts.
Timotijević, Miroslav; Mihailović, Radmila (2004). Katarina Ivanović (në serbisht). Belgrade: National Museum of Serbia. ISBN 978-86-83429-09-7.