Lal Bahadur Shastri

Lal Bahadur Shastri
Kryeministër i Indisë (i 2-ti)
Në detyrë 9 Qershor 1964 – 11 Janar 1966
Presidenti	Sarvepalli Radhakrishnan
Zëvendëspresidenti	Zakir Husain
Paraprirë nga	Xhavaharlal Nehru
Pasuar nga	Indira Gandhi
Ministër i Jashtëm
Në detyrë 9 Qershor 1964 – 18 Korrik 1964
Kryeministri	Vetja
Paraprirë nga	Gulzarilal Nanda
Pasuar nga	Sardar Swaran Singh
Të dhëna vetjake
U lind më	Lal Bahadur Verma (1904-10-02)2 tetor 1904 Mughalsarai, Provincat e Bashkuara të Agrës dhe Oudhit, India Britanike (tani Pt. Deen Dayal Upadhyaya Nagar, Uttar Pradesh, Indi)
Vdiq më	Tashkent, RSS Uzbeke, (tani Uzbekistan) Bashkimi Sovjetik Stampa:Labeldata
Nënshtetësia	Indiane
Partia politike	Kongresi Kombëtar Indian
Bashkëshortja/et	Stampa:Married
Fëmijët	6; duke përfshirë Anilin, Hari Krishnën dhe Sunilin
Shkollimi	Mahatma Gandhi Kashi Vidyapith
Punësimi	Politikan
Çmimet	Bharat Ratna (1966) (pas vdekjes)
Nofka/t	Nanhe

Lal Bahadur Shastri ( 2 tetor 1904 – 11 janar 1966) ishte një politikan dhe burrë shteti indian që shërbeu si kryeministri i dytë i Indisë nga 1964 deri në 1966. Ai kishte shërbyer më parë si ministër i Brendshëm i Indisë nga viti 1961 deri në vitin 1963.

Si kryeministër, Shastri promovoi Revolucionin e Bardhë - një fushatë kombëtare për të rritur prodhimin dhe furnizimin e qumështit - duke mbështetur kooperativën e qumështit Amul në Anand, Guxharat dhe duke krijuar Bordin Kombëtar të Zhvillimit të Bulmetit . Duke nënvizuar nevojën për të rritur prodhimin e ushqimit të Indisë, Shastri promovoi gjithashtu Revolucionin e Gjelbër në Indi në 1965. Kjo çoi në një rritje të prodhimit të grurit ushqimor, veçanërisht në shtetet e Punxhabit, Harjanës dhe Uttar Pradeshit . Ai udhëhoqi vendin gjatë Luftës së Dytë Indi-Pakistan . Slogani i tij " Jai Jawan, Jai Kisan " ("Përshëndetje ushtarit; Përshëndetje fermerit") u bë shumë popullor gjatë luftës. Lufta përfundoi zyrtarisht me Deklaratën e Tashkentit më 10 janar 1966; Shastri vdiq të nesërmen.