Liqen akullnajor

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Liqenet shtatë Rila në Rila, Bullgari janë përfaqësues tipik i liqeneve me origjinë akullnajore
Liqenet e Mëdha siç shihet nga hapësira. Liqenet e Mëdha janë liqenet akullnajore më të mëdha në botë.
Liqeni i akullnajor parahistorik Agassiz një herë ka pasur më shumë ujë se sa të gjithë liqenet sot në botë.
Ibón de Sabocos, në Luginën Tena, Pirenetë spanjolle. "Ibón" është fjalën vendase në Aragonese për liqenet akullnajore.
Liqeni Tasman, një liqen terminal i formuar brenda 30 viteve të fundit
Jökulsárlón, një liqen akulnajor në Islandë.

Liqen akullnajor është një liqen me origjinë nga shkrirja enjë akullnaje. Ato janë formuar kur një akullnajë gërryen tokën, dhe pastaj shkrihet, duke plotësuar vrimë ose hapësirë që ajo ka krijuar. Afër fundit të periudhës së fundit akullnajore, rreth 10.000 vjet më parë, akullnajat filluan të tërhiqen.[1] Një akullnajë e tërhequr shpesh lë pas depozitat e mëdha të akullit në disa zgavra mes kodrave. Pas mbarimit të kohës së akullit, këto shkrinë për të krijuar liqene.

Shih edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referimet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Some Chemical Observations on Post-Glacial Lake Sediments, [1], RSTB