Pedagogjia funksionale

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Pedagogjia funksionale është një drejtim pedagogjik që mbështetet në funksionalizëm dhe sidomos në psikologjinë funksionale. Ky drejtim pedagogjik është zhvilluar në gjysmën e parë të shekullit XX dhe lidhet me emrin e mjekut, psikologut dhe pedagogut zviceran Édouard Claparède. Sipas përkufizimit të tij, psikologjia funksionale studion proceset mendore si mjete të organizmit për të arritur qëllimin e dëshiruar. Këto janë instrumentet e jetës së çdo organizmi. Së këndejmi edhe thelbi i arsimit dhe edukimit qëndron në zhvillimin e proceseve mendore dhe aftësimin e tyre për të funksionuar.[1]

Përmbledhje[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Édouard Claparède është i rëndësishëm për pedagogjinë, sepse ai është themeluesi i Shkollës sipas masës së fëmijës. Një shkollë miqësore për fëmijët është një shkollë që u përshtatet nxënësve, dhe jo e kundërta, nxënësit t'i përshtaten shkollës. Clapared niset nga kuptimi se fëmijët ndryshojnë për nga aftësitë dhe interesat e tyre dhe se çdo fëmijë duhet trajtuar individualisht. Prandaj kjo shkollë është e rëndësishme për arsimin dhe edukimin e fëmijëve. Ai beson se kjo ide mund të realizohet nëse mësuesi i njeh nxënësit dhe aftësitë e tyre. Roli i mësuesit është vendimtar në drejtimin e sjelljes së nxënësve dhe afrimin e ndihmës.[2]

Pedagogjia funksionale si koncept pedagogjik paraqitet dhe zhvillohet në fillim të shekullit XX, dhe sipas tij thelbi i arsimit dhe edukimit duhet të jetë në zhvillimin e proceseve mendore, në aftësimin e tyre për të funksionuar. Ky drejtim niset nga nevojat e fëmijës dhe sferat e tij të interesit për të arritur një qëllim dhe aktivitet të caktuar të cilin ai dëshiron të zhvillojë tek fëmija. [3]

Shih edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referimet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Édouard Claparède: L’Éducation fonctionnelle (1931). (Réédition Fabert 2003)
  2. ^ Serge Rogowski, La Fonction de l’éducation dans la pensée d’Édouard Claparède, thèse de doctorat, Lyon, université de Lyon II, 1982.
  3. ^ Tomlinson, C.A. (2000) Reconcilable differences: Standards-based teaching and differentiation. Education Leadership