Shejtani

Piktura persiane e shekullit të 15-të që përshkruan engjëjt që përkulen para Adamit pas krijimit të tij, me përjashtim të Iblisit (këtu i portretizuar si një demon dhe jo një engjëll), i cili refuzon.

Një shejtan ose shaytan (Arabisht: shayṭān; shumës: shayāṭīn; Hebraisht: שָׂטָן; Turqisht: Şeytan ose Semum, që do të thotë 'djall', 'demon' ose 'satan') është një frymë e keqe në Islam, që nxit njerëzit dhe xhindët për të mëkatuar duke pëshpëritur (waswasa) në zemrat e tyre (qalb). Sipas traditës islame, megjithëse janë të padukshëm për njerëzit, shejtanët imagjinohen si krijesa të shëmtuara dhe groteske, të krijuara nga "zjarri i Ferrit".

Kurani përmend mënyra të ndryshme se si shejtanët e tundojnë njeriun drejt mëkatit. Ata mund të mësojnë magji, të qëndrojnë nën qiej për të vjedhur lajmet e engjëjve, ose të fshihen pranë njerëzve pa u parë. Disa hadithe tregojnë se si shejtanët janë përgjegjës për fatkeqësi të ndryshme që prekin jetën personale. Si në literaturën e haditheve ashtu edhe në folklorin arab, shejtanët zakonisht përshkruhen në mënyrë abstrakte, duke përmendur vetëm ndikimin e tyre të keq. Sipas haditheve, gjatë muajit të Ramazanit thuhet se ata lidhen me zinxhirë në Ferr.

Në teologjinë islame, ndikimi i shejtanëve mbi njerëzit shpjegohet si një luftë e brendshme kundër engjëjve fisnikë, shpesh e përshkruar në realitetin e padukshëm të quajtur alam al-mithal ose alam al-malakut.

Shiko dhe

• Iblisi
• Xhehenemi
• Islami dhe magjia

إسلام

Ky artikull nga Feja Islame është një faqe cung. Mund të ndihmoni Wikipedian duke e përmirësuar.