Jump to content

Tempulli Nageshvara në Begur

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Lapidar heroi (Virgal) në tempullin Nageshvara në Begur

Kompleksi i Tempullit Nageshvara (i shkruar edhe Nagesvara dhe nga vendasit i quajtur Naganatheshvara) është një tempull hindu i gjendur në Begur, një qytezë brenda distriktit urban të Bangalores në shtetin indian Karnataka. Nga mbishkrimet, mësohet se Beguri dikur quhej Veppur dhe Kelele (në mbishkrimin e dhurimit Mollahalli të mbretit të dinastisë perëndimore Ganga, Durvinita të viteve 580-625 të e.s.). Dy faltoret brenda kompleksit tempullor, Nageshvara dhe Nageshvarasvami u projektuan gjatë sundimit të mbretërve të dinastisë perëndimore Ganga, Nitimarga I (i quajtur edhe Ereganga Neetimarga, që mbretëroi në vitet 843-870) dhe Ereyappa Nitimarga II (i quajtur edhe Ereganga Neetimarga II, që mbretëroi në vitet 907-921). Faltoret e mbetura janë konsideruar një trashëgimi më e vonë e sundimit të dinastisë Chola.[1] Një mbishkrim i vjetër kannada, i datuar rreth vitit 890, që përshkruan një "luftë Bengaluru" (qyteti modern i Bangalores) u zbulua në këtë kompleks tempullor nga epigrafisti R. Narasimhachar. Mbishkrimi është regjistruar në "Epigraphia Carnatica" (Vol. 10 suplementar). Kjo është dëshmia më e hershme e ekzistencës së një vendi të quajtur Bengaluru.[2]

Plani i tempullit

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Nandi mantapa në tempullin Nageshvara në Begur

Tempulli Nageshvara ka një shenjtërore (garbhagriha) të thjeshtë katrore, një vestibul (antarala) që lidh shenjtëroren me një "holl të madh të mbyllur" (maha-mandapa ose navaragna) që të çon në një holl të hapur (agra-mantapa). Hyrja te holli i hapur bëhet nëpërmjet shkallëve me balustra në këndet jug-perëndimorë dhe veri-perëndimorë.[3] Holli i hapur ka gjashtë kollona të pabarabarta, me një imazh të Nandit (gjogu ose mjeti vahana i zotit Shiva) i vendosur mbi një "platformë zambaku" (padma-pitha) në gjirin e jashtëm (ndarje e formauar midis katër kolonave). Kolonat prej graniti të bardhë janë të thjeshta në dizajnë; me një bazë (pitha) katrore, pjesë të poshtme të thjeshtë dhe tetëkëndore me hulliza në qendër. Shumë pjesë të tempullit, duke përfshirë edhe hollet e hapur dhe të mbyllur duket se kanë qenë rinovuar në periudha të mëvonshme. Shenjtërorja ka një linga, simboli universal i zotit Shiva.[3]

Tempulli historik Naganatheshvara në Begur

Tavani në hollin e mbyllur (navaranga) ka punim karakteristik në stilin Ganga, skulpturat në rrjetën me tetë panele katrore (të quajtur gardianët tetë drejtimeve ose ashta-dik-palaka) që përfshijnë një imazh me katër krahë të Uma-Maheshvara-s (zoti Shiva me bashkëshorten e tij Parvati). Tavani i hollit të hapur ka gjithashtu skulptura në rrjetën katrore me tetë panele me një imazh të ulur të Shivës dhe Parvatit në qendër. Skulptura të tjera në holl përfshijnë Mahishasuramardini-n (një formë e hyjneshës Durga), një Ganesha unik me dy krahë dhe Kalabhairava-n (një formë po e Shivës). Korniza vertikale e derës (sakha) ka skalitje tipike të bimës kacavjerrëse me gana-t (ndihmësa të zotit Shiva nga mitologjia hindu) në rrathë me zambakë (padma) nëpër skaje. Në krye të kornizës së derës, në qendër të trarit (lalata), është një imazh i Gajalakshmi-t (një formë e hyjneshës Lakshmi) me elefantë në të dy krahët.[3] Tempulli Nageshvarasvami, gjithashtu një ndërtim i stilit Ganga, është i drejtuar nga lindja, ka një plan katror për shenjtëroren, një vestibul, një holl të hapur, një holl të veçuar të quajtur mukha-mantapa, tavani i të cilit mbahet nga tetë kolona. Në mukha-mantapa është vendosur një imazh i Nandit duke e bërë ti shërbei qëllimit të një Nandi-mantapa (holl Nandi). Baza e hyjres (dvara) ka anash kamare me imazhet e figurave Ganga-Yamuna me shërbyese. Kjo duket se është një ndikim i dinastive Chalukya-Rashtrakuta.[4]

  1. ^ Sarma (1992), fq. 78
  2. ^ "Inscription reveals Bangalore is over 1,000 years old". The Hindu. 20 gusht 2004. Arkivuar nga origjinali më 12 shtator 2004. Marrë më 28 dhjetor 2012. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ a b c Sarma (1992), fq. 79
  4. ^ Sarma (1992), fq. 83